Opowieść ruchowa - Ps1.szkoly.lodz.pl

Opowieść ruchowa:
Polega ona na układaniu kompozycji ruchowej lub słowno – ruchowej w taki sposób, by
powstała określona całość fabularna ilustrowana ruchem. Całości tej może towarzyszyć
muzyka lub tekst. Inspiracją do stworzenia takiej kompozycji ruchowej może być:
temat, słuchana muzyka, wiersz lub proza. Punktem wyjścia do opowieści ruchowej mogą
być wszystkie zajęcia ruchowe, jakie prowadzimy z naszymi dziećmi. Warunkiem jest
jednak, by ćwiczenia, które wykorzystamy tworzyły logiczną całość.
Opowieść ruchowa stanowi formę sprzyjającą rozwojowi fantazji. Jako nauczyciele
musimy pamiętać, że opowiadanie jest tylko środkiem do odtwarzania przez dzieci
poprawnego ruchu. Układ opowiadania musi opierać się na zasadach wszechstronności
ruchu, stopniowania trudności i zmienności pracy mięśniowej.
Temat: Wycieczka do parku.
1. Zabawa orientacyjno-porządkowa - przyjechał do naszego miasta cyrk, pójdziemy go
obejrzeć. Ustawcie się w parach, teraz okrążymy namiot cyrkowy,–ale on jest duży!
(marsz w parach dookoła sali);
2. Ćwiczenie wieloznaczne - za namiotem stoją wozy, w których mieszkają zwierzęta i
ich opiekunowie. Tu mieszka lew i tygrys, obok stoją konie (poruszanie się na czworakach
po całej sali), spójrzcie jak lew się przeciąga –a teraz skrada do swojego jedzenia.
3. 'Linoskoczek' - musimy się pośpieszyć, bo zaczyna się przedstawienie–do występu
przygotowuje się linoskoczek, będzie chodził po linie, spójrzcie jak ta lina jest wysoko
zawieszona (przechodzenie kolejno po lince rozłożonej na podłodze);
4. Zabawa skoczna - na arenę wbiegają tygrysy– ich opiekunowie układają obręcze, a
tygrysy zręcznie wskakują do nich (skok z obręczy do obręczy)
5. Ćwiczenie stóp - na arenę wchodzi klown, ale on śmiesznie wygląda. Ojej jak on wysoko
podnosi nogi, a jakie ma wielkie buty! Chodzi raz na palcach a raz na piętach –pewnie,
dlatego żeby mu nie spadły, i kłania się na różne strony! (chód na palcach i piętach, różne
ukłony);
6. Marsz - przedstawienie się skończyło. Artyści wyszli pożegnać się z widownią,
maszerują dookoła areny, a publiczność bije im brawo! (marsz z wysoko uniesioną głową).
Informacje na temat opowieści ruchowej wraz z przykładami opowiadań można zalezć w
literaturze. Polecam pozycję Anny Grzęski, Zajęcia ruchowe w przedszkolu, PZWS,
Warszawa oraz pozycję Romualdy Ławrowskiej, Muzyka i ruch, WSiP, Warszawa.