Monoclonal Mouse
Transkrypt
Monoclonal Mouse
Monoclonal Mouse Anti-Human Epithelial Antigen Klon Ber-EP4 Nr kat. M 0804 Wydanie z 20.12.02 Przeznaczenie Do badań diagnostycznych in vitro. Przeciwciało Monoclonal Mouse Epithelial Antigen, klon Ber-EP4, jest przeznaczone do badań immunocytochemicznych. Przeciwciało znakuje większość komórek nabłonka i stanowi przydatne narzędzie do rozróżniania w diagnozie różnicowej pomiędzy gruczolakorakiem a międzybłoniakiem złośliwym (1). Ponadto przeciwciało może okazać się pomocne w wykrywaniu mikroprzerzutów do węzłów chłonnych pacjentów z rakiem przełyku (2) oraz w rozróżnianiu pomiędzy rakiem podstawnokomórkowym a rakiem płaskokomórkowym skóry (3). Identyfikacja różnicująca jest wspomagana przez wyniki panelu przeciwciał. Interpretację powinien przeprowadzić wykwalifikowany patolog w oparciu o historię choroby pacjenta oraz inne testy diagnostyczne. Wstęp Antygen nabłonkowy jest glikoproteiną występującą na powierzchni komórek o nieznanej funkcji (4). Antygen swoisty dla nabłonka występuje powszechnie w komórkach nabłonka i wykazuje wysoce konserwatywna ekspresję w przypadku raka (4, 5). Wyjątkowo w stosunku do powszechnej ekspresji w normalnym nabłonku, dojrzałe hepatocyty są ujemne w odróżnieniu od płodowych hepatocytów, komórek ściennych w gruczołach żołądkowych i komórek wierzchołkowych nabłonka płaskiego. Antygen nabłonkowy rzadko występuje w międzybłoniakach (1, 4). Odnotowano, że antygen nabłonkowy pełni ważną rolę jako marker komórek guza w węzłach chłonnych u pacjentów z rakiem przełyku, który bez wykonania tego badania byłby zaklasyfikowanym jako ujemny w zakresie obecności w węzłach chłonnych (2). Ponadto sugeruje się, że antygen naskórkowy jest narzędziem do rozróżniania pomiędzy rakiem podstawnokomórkowym i rakiem mieszanym podstawnopłaskokomórkowym oraz rakiem płaskokomórkowym (3). Odczynnik dostarczony Mysie przeciwciało monoklonalne jest dostarczone w postaci płynnej jako supernatant hodowli komórkowej dializowany wobec 0,05 mol/L Tris/HCl o pH 7,2 i zawierający 15 mmol/L NaN3. Klon: Ber-EP4 (4). Izotyp: IgG1, kappa. Stężenie mysiej IgG: zob. informacja podana na etykiecie fiolki. Immunogen Komórki MCF-7 (linia komórek ludzkiego raka sutka) (4). Swoistość Analiza immunokompleksów pomiędzy przeciwciałem a lizatem komórkowym MCF-7 znakowanym powierzchniowo 125I w SDS-PAGE w warunkach redukujących wykazuje, że przeciwciało znakuje dwa polipeptydy o masie odpowiednio 34 kDa i 39 kDa odpowiadające antygenowi nabłonkowemu. W warunkach nieredukujących polipeptydy posiadają ciężar cząsteczkowy 39 kDa i 41 kDa, natomiast deglikolizacja redukuje ich wielkości do 31 kDa i 36 kDa. Podczas doświadczeń z wykorzystaniem techniki immunoprecypitacji przeciwciało Ber-EP4 blokuje reakcję przeciwciała HEA125 z lizatem komórek MCF-7 i odwrotnie, wykazując, że te dwa przeciwciała reagują z tym samym antygenem. Ponadto oba przeciwciała dają identyczne wyniki barwienia w komórkach i tkankach (4). Spośród 37 badanych linii komórek, przeciwciało jednolicie znakowało wszystkie (10/10) linie komórek rakowych, natomiast wszystkie linie komórek nie-nabłonkowych (26/27) są ujemne z wyjątkiem linii komórek szpikowych K562 (4). Środki ostrożności 1. Do stosowania przez wyszkolony personel. 2. Produkt zawiera azydek sodu (NaN3), substancję chemiczną silnie toksyczną w czystej postaci. Azydek sodu, zastosowany w produkcie w stężeniu, które nie jest sklasyfikowane jako niebezpieczne, może reagować z elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi, powodując nagromadzenie silnie wybuchowych azydków metali. Po usunięciu spłukać dużą ilością wody, aby zapobiec nagromadzeniu się azydku metalu w kanalizacji. 3. Podobnie jak w przypadku wszelkich materiałów pochodzących ze źródeł biologicznych należy stosować właściwe procedury postępowania. Przechowywanie Przechowywać w temperaturze 2-8 C. Nie używać po upłynięciu daty ważności podanej na etykiecie fiolki. Jeśli odczynniki są przechowywane w warunkach innych niż podane powyżej, użytkownik musi zweryfikować te warunki. Nie ma oczywistych oznak wskazujących na utratę stabilności produktu. Dlatego jednocześnie z badaniem próbek pacjenta należy wykonywać kontrole dodatnie i ujemne. Jeśli wystąpi nieoczekiwany wzór barwienia, którego nie można wyjaśnić różnicami w procedurach laboratoryjnych i istnieje podejrzenie, że przyczyną może być problem z przeciwciałem, należy niezwłocznie skontaktować się z Działem Pomocy Technicznej naszej firmy. Przygotowanie próbek Skrawki parafinowe: Przeciwciało można stosować do znakowania skrawków tkanek utrwalonych w formalinie, zatopionych w parafinie. Wymagane jest wstępne przygotowanie tkanek za pomocą podwyższonej temperatury podczas odzyskiwania epitopu. Optymalne wyniki daje stosowanie Dako Target Retrieval Solution, nr kat. S 1700, natomiast nieco gorsze wyniki uzyskuje się stosując 10 mmol/L buforu cytrynianowego o pH 6,0. Zastosowanie Dako Target Retrieval Solution o wysokim pH, nr kat. S 3308 lub 10 mmol/L buforu Tris, 1 mmol/L EDTA o pH 9,0 okazało się nieskuteczne. Wstępne przygotowanie tkanek proteinazą K dało nieco gorszy wynik. Nie wolno dopuścić do wyschnięcia skrawków tkanki podczas przygotowania lub (107863-003) M 0804/PL/SUA/20.12.02 s. 1/3 Dako Denmark A/S · Produktionsvej 42 · DK-2600 Glostrup · Denmark · Tel. +45 44 85 95 00 · Fax +45 44 85 95 95 · CVR No. 33 21 13 17 następującej po nim procedury barwienia immunocytochemicznego. Skrawki zamrożone i przygotowanie komórek: Przeciwciało można stosować do znakowania zamrożonych skrawków utrwalonych w acetonie oraz do preparatów komórkowych (4). Procedura barwienia Rozcieńczanie: Przeciwciało Monoclonal Mouse Anti-Human Epithelial Antigen, nr kat. M 0804, można rozcieńczać w zakresie 1:200-1:400 w przypadku stosowania na skrawkach parafinowych ludzkich nerek utrwalonych w formalinie, stosując podwyższoną temperaturę podczas odzyskiwania epitopu w Dako Target Retrieval Solution, nr kat. S 1700, przez 20 minut oraz inkubację w temperaturze pokojowej z pierwszym przeciwciałem przez 30 minut. Optymalne warunki mogą się zmieniać w zależności od próbki i metody przygotowania i powinny być określone przez każde z poszczególnych laboratoriów. Zalecaną kontrolą ujemną jest Dako Mouse IgG1, nr kat. X 0931, rozcieńczona do takiego samego stężenia mysiej IgG jak pierwsze przeciwciało. Jeśli stabilność rozcieńczonego przeciwciała i kontroli ujemnej nie została ustalona podczas rzeczywistej procedury barwienia, zaleca się, aby rozcieńczać te odczynniki bezpośrednio przed użyciem lub rozcieńczyć w rozcieńczalniku Dako Antibody Diluent, nr kat. S 0809. Kontrolę dodatnią i ujemną należy wykonać jednocześnie z testem próbki pacjenta. Wizualizacja: Zaleca się stosowanie zestawu DAKO LSAB™+/HRP, nr kat. K 0679 oraz zestawów DAKO EnVision™+/HRP, nr kat. K 4004 oraz K 4006. Zestaw Dako APAAP, nr kat. K 0670, stanowi dobrą alternatywę dla zamrożonych skrawków i przygotowywania komórek, jeśli pod uwagę brane jest barwienie peroksydazy endogennej. Należy postępować zgodnie z procedurą załączoną do wybranego zestawu wizualizacji. Ograniczenia specyficzne dla produktu Podczas stosowania na utrwalonych w formalinie i zanurzonych w parafinie próbkach raków z tkanek, które nie zawierają lub zawierają niewielką ilość antygenu nabłonkowego, np. rak wątrobowokomórkowy i rak płuc, przeciwciało nie dawało satysfakcjonujących wyników w porównaniu ze znakowaniem zamrożonych skrawków tych samych tkanek (4). W związku ze względną labilnością epitopu w utrwalonych w formalinie i zanurzonych w parafinie skrawkach tkanek, ujemne wyniki należy interpretować ostrożnie (4). Charakterystyka działania Komórki znakowane przeciwciałem wykazują błonowy i cytoplazmatyczny wzór barwienia. Wybarwienie błony jest zdecydowanie podstawno-boczne (4). Tkanki normalne: Przeciwciało znakuje wszystkie normalne tkanki nabłonka. Komórki nabłonka o różnym pochodzeniu wykazują zmienne poziomy wybarwienia, lecz większość nabłonków jest silnie dodatnia. Jedynie komórki ścienne w gruczołach żołądkowych, komórki wierzchołkowe nabłonka płaskiego oraz dojrzałe hepatocyty są ujemne (4). Przeciwciało nie znakuje tkanek nie-nabłonkowych, w tym śledziony, krwi obwodowej, szpiku kostnego, mózgu, tkanki łącznej, mięśni gładkich i prążkowanych, serca, śródbłonka i tkanek mięśniowonabłonkowych. Ponadto komórki opłucnej i komórki wyściełające otrzewną są ujemne, natomiast komórki pokrywające jajniki wykazują słabe barwienie (4). Tkanki patologiczne: Przeciwciało znakowało 142 z 144 próbek guza naskórka, niezależnie od ich różnicowania pochodzących z piersi, przełyku, żołądka, okrężnicy, odbytnicy, trzustki, nerek, wątroby, płuc, tarczycy i gruczołów ślinowych, pochwy, szyjki macicy i części nosowej gardła odzwierciedlając wzór wybarwienia w niezłośliwych odpowiednikach. Próbki raka wątrobowokomórkowego wykazywały barwienie heterogeniczne i obejmowały dwa ujemne przypadki. W trakcie tego badania (4), 2 z 2 przypadków raka płaskokomórkowego odpowiednio płuc i szyjki macicy były dodatnie w próbkach utrwalonych w formalinie i zanurzonych w parafinie, pomimo że tylko warstwy komórek podstawnych były znakowane w tkankach normalnych. W niektórych przypadkach raka, np w raku żołądka, przeciwciało wykazywało silniejsze wybarwienie niż w tkankach normalnych, szczególnie na błonie. Przeciwciało nie znakowało żadnego z 88 przypadków guzów nienabłonkowych i 20 przypadków białaczki (4). Podczas badania 83 gruczolakoraków i 115 przypadków złośliwych międzybłoniaków, przeciwciało znakowało 72/83 gruczolakoraki i jedynie 1/115 przypadków złośliwych międzybłoniaków (1). Podczas innego badania przeciwciało znakowało 20/20 gruczolakoraków i 4/46 złośliwych międzybłoniaków. Spośród 4 dodatnich międzybłoniaków 2 wykazywały silnie ogniskowe barwienie (6). W węzłach chłonnych sklasyfikowanych w konwencjonalnym barwieniu histopatologicznym jako nie zawierające guzów przeciwciało znakowało komórki mikroprzerzutów guza u 89 pacjentów spośród 126 pacjentów z całkowitą resekcją raka przełyku (2). Podczas badania 75 guzów skóry, przeciwciało znakowało 39/39 raków podstawnokomórkowych, 0/23 raków płaskokomórkowych i wykazywało pewne obszary barwienia w 13/13 przypadków raka mieszanego podstawnopłaskokomórkowego (3). Piśmiennictwo (107863-003) 1. Sheibani K, Shin SS, Kezirian J, Weiss LM. Ber-EP4 antibody as a discriminant in the differential diagnosis of malignant mesothelioma versus adenocarcinoma. Am J Surg Pathol 1991;15:779-84. 2. Hosch S, Kraus J, Scheunemann P, Izbicki JR, Schneider C, Schumacher U, et al. Malignant potential and cytogenetic characteristics of occult disseminated tumor cells in esophageal cancer. Cancer Res 2000;60:6836-40. 3. Beer TW, Shepherd P, Theaker JM. Ber EP4 and epithelial membrane antigen aid distinction of basal cell, squamous cell and basosquamous carcinomas of the skin. Histopathology 2000;37:218-23. 4. Latza U, Niedobitek G, Schwarting R, Nekarda H, Stein H. Ber-EP4: new monoclonal antibody which distinguishes epithelia from mesothelia. J Clin Pathol 1990;43:213-9. 5. Momburg F, Moldenhauer G, Hämmerling GJ, Möller P. Immunohistochemical study of the expression of a Mr 34,000 human epithelium-specific surface glycoprotein in normal and malignant tissues. Cancer Res 1987;47:2883-91. 6. Carella R, Deleonardi G, D’Errico A, Salerno A, Egarter-Vigl E, Seebacher C, et al. Immunohistochemical panels for differentiating epithelial malignant mesothelioma from lung adenocarcinoma. Am J Surg Pathol 2001;25:43-50. M 0804/PL/SUA/20.12.02 s. 2/3 Dako Denmark A/S · Produktionsvej 42 · DK-2600 Glostrup · Denmark · Tel. +45 44 85 95 00 · Fax +45 44 85 95 95 · CVR No. 33 21 13 17 Objaśnienia symboli (107863-003) Numer katalogowy Temperatura przechowywania Wyrób medyczny do diagnostyki in vitro Numer serii Sprawdzić w instrukcji stosowania Zużyć przed Producent M 0804/PL/SUA/20.12.02 s. 3/3 Dako Denmark A/S · Produktionsvej 42 · DK-2600 Glostrup · Denmark · Tel. +45 44 85 95 00 · Fax +45 44 85 95 95 · CVR No. 33 21 13 17