Syllabus Spatial Planning and Landscape Architecture

Wydział Studiów Inżynierskich
kierunek studiów: ARCHITEKTURA KRAJOBRAZU
KARTA PRZEDMIOTU
(syllabus)
Nazwa przedmiotu: BIOLOGIA ROŚLIN
Rodzaj studiów: niestacjonarne I stopnia
Status przedmiotu: obowiązkowy
Forma zajęć:
Liczba godzin:
Punkty ECTS:
Ćwiczenia
15
2
Semestr: 2
Prowadzący przedmiot:
Konsultacje:
Dane kontaktowe:
Dr inż. Dorota Dopka
Przed każdymi ćwiczeniami
Cele przedmiotu w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:
C1. Poznanie budowy roślin od komórki, przez tkanki do organów oraz ich funkcji i przekształceń, które przystosowują rośliny do różnych środowisk życia.
C2. Uświadomienie studentom konieczności poznanie strategii przeżycia roślin przekładających się na ich budowę morfologiczną, anatomiczną i fizjologiczną oraz współżycia z innymi
organizmami.
C3. Wykazanie, że różne są sposoby organizacji roślin na poziomie fitocenotycznym i krajobrazowym.
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:
1. Wiedza, umiejętności i kompetencje zdobyte podczas
roda i biologia.
zajęć z
przedmiotów przy-
Treści programowe:
TP1. Struktura komórki roślinnej - zasady działania, materiały zapasowe
TP2. Klasyfikacja i charakterystyka tkanek roślinnych: tkanki twórcze i okrywające, miękiszowe i mechaniczne
TP3. Budowa morfologiczna i anatomiczna korzeni, modyfikacje korzeni
TP4. Morfologia pędu roślin jedno- i dwuliściennych, rozgałęzienia pędu – długo- i krótkopędy; budowa anatomiczna łodygi roślin jedno- i dwuliściennych; przystosowanie pędów
do czynników środowiska – modyfikacje pędów
TP5. Budowa morfologiczna i anatomiczna oraz funkcje liścia
TP6. Budowa kwiatu roślin okrytozalążkowych
TP7. Rozmnażanie wegetatywne i generatywne roślin, biologia zapylenia, proces podwójnego zapylenia
TP8. Typy kwiatostanów, powstawanie nasion i owocu, klasyfikacja owoców; sposoby rozsiewania nasion i owoców oraz ich znaczenia biologiczne i gospodarcze
TP9. Podstawy i zasady systematyki, charakterystyka wybranych rodzin z klasy dwu- i jednoliściennych.
Efekty kształcenia:
wiedza
W1. Student ma wiedzę na temat budowy komórki, zna tkanki roślinne, budowę morfologiczną i funkcje korzenia, łodygi i liścia.
W2. Student umie opisać budowę kwiatu, zna rodzaje kwiatostanów i sposoby rozmnażania
roślin.
W3. Student wie, na czym polega taksonomia roślin i zna charakterystykę wybranych rodzin.
umiejętności
U1. Student potrafi prawidłowo wykorzystywać wiedzę dotyczącą komórek i tkanek roślin1
nych do zrozumienia zachodzących w nich procesów fizjologicznych.
U2. Student umie wyodrębnić podstawowe grupy roślin i przypisać do nich wybrane gatunki
roślin.
kompetencje społeczne (postawy)
K1. Student rozumie konieczność stałego dokształcania się; rozumie konieczność doskonalenia i uzupełniania zdobytej wiedzy dotyczącej funkcjonowania roślin.
K2. Student stara się podnosi kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne, ponieważ wymaga tego funkcjonowanie w stale zmieniającym się otoczeniu.
Narzędzia dydaktyczne:
1. prezentacje multimedialne
2. studiowanie literatury
3. dyskusja
Sposoby oceny (F – formująca, P – podsumowująca):
F1. udział studentów w dyskusjach
P1. zaliczenie pisemne
Formy oceny – szczegóły:
Ocena wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych studenta następuje zawsze zgodnie
z Systemem weryfikacji efektów kształcenia studentów GSW, określonym w Zarządzeniu Nr 5/2013
Rektora Gdańskiej Szkoły Wyższej.
Ocena
% uzyskanych przez studenta efektów
wymagany dla danej oceny
91-100
81-90
71-80
61-70
51-60
0-50
Wartość cyfrowa
Bardzo dobry
Dobry plus
Dobry
Dostateczny plus
Dostateczny
Niedostateczny
5,0
4,5
4,0
3,5
3,0
2,0
Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Efekt
kształcenia
Cele
przedmiotu
W1
C1, C2
W2
W3
C2
C3
U1
C1, C2
U2
C3
K1
C1, C2, C3
K2
C1, C2, C3
Treści
programowe
Odniesienie
do KEK*
TP1, TP2, TP3,
TP4, TP5
TP6, TP7, TP8
TP9
TP1, TP2, TP3,
TP4, TP5 TP6,
TP7, TP8
TP9
TP1, TP2, TP3,
TP4, TP5 TP6,
TP7, TP8, TP9
TP1, TP2, TP3,
TP4, TP5 TP6,
TP7, TP8, TP9
Sposób
oceny
F1,P1
F1,P1
F1,P1
F1,P1
F1,P1
F1,P1
* KEK – kierunkowe efekty kształcenia zdefiniowane dla całego programu studiów na danym kierunku
Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności
Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z nauczycielem
Przygotowanie się do zajęć
SUMA
15
40
55
Zalecana literatura
podstawowa:
1. J. Jasnowska, M. Jasnowski, J. Radomski, Botanika, PWN, Warszawa 1999 (w części dotyczącej treści programowych ćwiczeń)
2. W. Czerwiński, Fizjologia roślin, PWN, Warszawa 1978 (w części dotyczącej treści programowych ćwiczeń)
3. B. Polakowski, Botanika, PWN, Warszawa 1994 (w części dotyczącej treści programowych ćwiczeń)
2
4. A. Szweykowska, J. Szweykowski, Botanika systematyczna t.I i II., PWN, Warszawa
1992 (w części dotyczącej treści programowych ćwiczeń)
uzupełniająca:
1. E. Malinowski, Anatomia roślin, PWN, Warszawa 1983 (w części dotyczącej treści programowych ćwiczeń)
2. B. Halicz, Podstawy botaniki, PWN, Warszawa 1986(w części dotyczącej treści programowych ćwiczeń)
3. W. Mizerski, B. Bednarczuk, I. Mizerska, R. Mizerski, Małe tablice biologia, Wyd. X, Warszawa 2014 (w części dotyczącej treści programowych ćwiczeń)
Inne informacje o przedmiocie: -
3
Wydział Studiów Inżynierskich
kierunek studiów: ARCHITEKTURA KRAJOBRAZU
KARTA PRZEDMIOTU
(syllabus)
Nazwa przedmiotu: BIOLOGIA ROŚLIN
Rodzaj studiów: niestacjonarne I stopnia
Status przedmiotu: obowiązkowy
Forma zajęć:
Liczba godzin:
Punkty ECTS:
Wykład
15
3
Semestr: 2
Prowadzący przedmiot:
Konsultacje:
Dane kontaktowe:
Dr inż. Dorota Dopka
Przed każdym wykładem
Cele przedmiotu w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:
C1. Poznanie budowy roślin od komórki, przez tkanki do organów oraz ich funkcji i przekształceń, które przystosowują rośliny do różnych środowisk życia.
C2. Uświadomienie studentom konieczności uwzględniania strategii przeżycia roślin przekładających się na ich budowę morfologiczną, anatomiczną i fizjologiczną oraz współżycia z
innymi morganizmami.
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:
2. Wiedza, umiejętności i kompetencje zdobyte podczas
roda i biologia.
zajęć z
przedmiotów: przy-
Treści programowe:
TP1. Struktura i funkcja komórki oraz gospodarka wodna; fotosynteza, oddychanie; budowa
układów tkanek, budowa, funkcja i przekształcenia korzenia, pędu i liści; anatomia
rozwojowa kwiatu, owocu i nasion
TP2. Ekologia rozmnażania, warunki wzrostu i rozwoju roślin, ekofizjologiczne aspekty
współdziałania organizmów roślinnych
TP3. Zasady taksonomii roślin i podstawowe ich grupy, zbiorowiska, populacje roślinne i
ekosystemy, grupy ekologiczne roślin: sukulenty, pnącza; wzajemne oddziaływanie
roślin z innymi organizmami (allelopatia)
Efekty kształcenia:
wiedza
W1. Student ma wiedzę na temat struktury i funkcji komórki oraz jej metabolizmu; budowy
układów tkanek; budowy, funkcji i przekształcenia korzenia, pędu i liści; anatomii rozwojowa kwiatu, owocu i nasion; ekologii rozmnażania.
W2. Wie, z jakich etapów składa się wzrost i rozwój roślin; zna ekofizjologiczne aspekty
współdziałania organizmów roślinnych;
W.3. Zna podstawowe zasady taksonomii roślin, grupy, populacje i wzajemne oddziaływanie roślin.
umiejętności
U1. Student potrafi prawidłowo wykorzystywać wiedzę dotyczącą komórek i tkanek roślinnych do zrozumienia zachodzących w nich procesów fizjologicznych.
U2. Student umie wyodrębnić podstawowe grupy roślin i przypisać do nich wybrane gatunki
roślin.
kompetencje społeczne (postawy)
K1. Student rozumie konieczność stałego dokształcania się; rozumie konieczność doskonalenia i uzupełniania zdobytej wiedzy dotyczącej funkcjonowania roślin.
K2. Student stara się myśleć i działać w sposób kreatywny, podnosi kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne, ponieważ wymaga tego funkcjonowanie w stale zmieniającym się
otoczeniu.
4
Narzędzia dydaktyczne:
4. wykład z elementami dyskusji;
5. prezentacje multimedialne
6. studiowanie literatury
Sposoby oceny (F – formująca, P – podsumowująca):
F1. udział studentów w dyskusjach
P1. egzamin pisemny
Formy oceny – szczegóły:
Ocena wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych studenta następuje zawsze zgodnie
z Systemem weryfikacji efektów kształcenia studentów GSW, określonym w Zarządzeniu Nr 5/2013
Rektora Gdańskiej Szkoły Wyższej.
Ocena
% uzyskanych przez studenta efektów
wymagany dla danej oceny
91-100
81-90
71-80
61-70
51-60
0-50
Wartość cyfrowa
Bardzo dobry
Dobry plus
Dobry
Dostateczny plus
Dostateczny
Niedostateczny
5,0
4,5
4,0
3,5
3,0
2,0
Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Efekt
kształcenia
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
W1
W2
U1
U2
K1
K2
C1, C2
C1, C2
C1, C2
C2
C1, C2
C2, C2
TP1, TP2
TP2, TP3
TP2, TP3
TP3
TP1, TP2, TP3
TP1, TP2, TP3
Odniesienie
do KEK*
Sposób
oceny
F1,P1
F1,P1
F1,P1
F1,P1
F1,P1
F1,P1
* KEK – kierunkowe efekty kształcenia zdefiniowane dla całego programu studiów na danym kierunku
Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności
Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z nauczycielem
Przygotowanie się do zajęć
SUMA
15
50
65
Zalecana literatura
podstawowa:
5. J. Jasnowska, M. Jasnowski, J. Radomski, Botanika, PWN, Warszawa 1999 (w części dotyczącej treści programowych wykładu)
6. W. Czerwiński, Fizjologia roślin, PWN, Warszawa 1978 (w części dotyczącej treści programowych wykładu)
7. B. Polakowski, Botanika, PWN, Warszawa 1994 (w części dotyczącej treści programowych wykładu)
8. A. Szweykowska, J. Szweykowski, Botanika systematyczna t.I i II., PWN, Warszawa
1992 (w części dotyczącej treści programowych wykładu)
uzupełniająca:
4. E. Malinowski, Anatomia roślin, PWN, Warszawa 1983 (w części dotyczącej treści programowych wykładu)
5. B. Halicz, Podstawy botaniki, PWN, Warszawa 1986(w części dotyczącej treści programowych wykładu)
6. D. Wójcik-Wojtkowiak, B. Politycka, W. Weyman-Kaczmarkowa, Allelopatia, Wyd. AR w
Poznaniu, Poznań 1998
7. W. Mizerski, B. Bednarczuk, I. Mizerska, R. Mizerski, Małe tablice biologia, Wyd. X, Warszawa 2014 (w części dotyczącej treści programowych wykładu)
Inne informacje o przedmiocie: -
5
Wydział Studiów Inżynierskich
kierunek studiów: architektura krajobrazu
KARTA PRZEDMIOTU
(sylabus)
Nazwa przedmiotu: Geometria wykreślna
Rodzaj studiów: niestacjonarne I stopnia
Status przedmiotu: obowiązkowy
Forma zajęć:
Liczba godzin:
Punkty ECTS:
Wykład
15
2
Ćwiczenia
15
2
Prowadzący przedmiot:
Konsultacje:
mgr inż. Szymon Kulaszewicz
po każdych zajęciach 1 godzina
Semestr: I
Dane kontaktowe:
Cele przedmiotu w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:
C1. Pozyskanie podstawowej wiedzy w zakresie technik i metod sporządzania rysunku technicznego, schematów, planów i szkiców odręcznych niezbędnych do projektowania, a także
wyrobienie umiejętności odczytywania, weryfikowania rysunków i planów.
C2. Nabycie umiejętności odczytywania, weryfikowania i posługiwania się dokumentację
projektową.
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:
Wiedza i umiejętności w zakresie szkoły średniej.
Treści programowe:
TP1. Rozwinięcie wyobraźni przestrzennej umożliwiającej przenoszenie myśli inżynierskiej
na rysunek techniczny.
TP2. Zapoznanie z metodami przedstawiania trójwymiarowego przestrzenie na płaszczyźnie
rysunku oraz jego odczytywanie.
TP3. Nabycie umiejętności wykonywania i wykorzystywania rysunku technicznego.
TP4. Przekazywanie zasad odwzorowywania obiektów przestrzennych na płaszczyźnie
pozwalającej zarówno na zapis, jak i odtworzenie z takiego zapisu rzeczywistych
kształtów i wielkości tych obiektów.
Efekty kształcenia:
wiedza
W1. Wiadomości wstępne. Zadania geometrii wykreślnej. Elementy przestrzeni. Pojęcie rzutu i metody rzutowania.
W2. Odwzorowanie przestrzeni rzutowej na płaszczyznę przez rzutowanie środkowe - zasada odwzorowania i konstrukcje podstawowe; perspektywa pionowa wielościanu oraz perspektywa pośrednia zestawu wielościanów
W3. Rzutowanie równoległe - niezmienniki, rzut aksonometryczny ukośny, obrazy aksonometryczne wielościanów i brył obrotowych
W4. Rzutowanie prostokątne - niezmiennik charakterystyczny tego rzutowania, rzuty Monge'a, konstrukcje elementów wspólnych, trzy rzuty wielościanu z wycięciem lub otworem.
W5. Wstępne przeszkolenie w zakresie użytkowania wybranego oprogramowania CAD.
W6. Podstawowe pojęcia geometrii. Stosowane rodzaje odwzorowań. Założenia metody
Monge’a.
W7. Definiuje i charakteryzuje podstawowe geometryczne elementy przestrzeni, rozpoznaje
i nazywa ich wzajemne relacje; zna charakterystyczne cechy wybranych obiektów geometrycznych, definiuje podstawowe pojęcia, zna zasady wybranych metod odwzorowań: metody rzutów Monge’a, metody rzutu cechowanego, metody rzutu aksonometrycznego, metody
6
rzutu środkowego - i wie jak zastosować je w określonych zadaniach, zna metody restytucji
rzutów tj. identyfikacji na podstawie rzutów kształtu elementów przestrzeni i ich wzajemnych położeń.
umiejętności
U1. Kreślić rzuty równoległe i środkowe zadanych figur geometrycznych oraz odtworzyć rzeczywiste kształty i wielkości figur geometrycznych przedstawionych w rzutach.
U2. Rozwiązywać zadania konstrukcyjne metodą wykreślną według podanego algorytmu.
U3. Wymiarować według wybranego systemu wymiarowania.
U4. Dobierać znormalizowane elementy rysunku oraz kreślić podstawowe elementy rysunku.
U5.Rzuty Monge'a odwzorowywanie elementów przestrzeni (punkt, prosta, płaszczyzna) w
rzutach prostokątnych.
U6. Równoległość i prostopadłość. Odległość.
U7. Pomocnicze płaszczyzny rzutów - układ trzech płaszczyzn wzajemnie prostopadłych,
użycie kilku pomocniczych płaszczyzn rzutów (transformcja).
U8. Zagadnienia dotyczące wielościanów - rzuty wielościanów położonych dowolnie w przestrzeni, przekroje płaszczyznami i przebicia prostą, rozwinięcia i wzajemne przecinanie wielościanów.
U9. Powierzchnie, rzuty, przekroje, przenikania i rozwinięcia powierzchni obrotowych.
U10. Komputerowe programy wspomagające rysowanie.
U11. Rzuty aksonometryczne
U12. Projekt drogi i parkingu, placu zabaw.
U13. Komputerowe programy wspomagające rysowanie
kompetencje społeczne (postawy)
K1. Rozumie potrzebę podnoszenia kompetencji zawodowych.
K2. Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu
inżyniera.
K3. Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy.
Narzędzia dydaktyczne:
1. metoda podająca - prezentacja mulitimedialna
2. aktywne uczestnictwo studentów w zajęciach: dyskusja, rozwiązywanie zadań związanych
z tematyką zajęć (przygotowany wcześniej zestaw zadań ćwiczeniowych i laboratoryjnych)
Sposoby oceny (F – formująca, P – podsumowująca):
F1.
1. Systematyczna kontrola prac wykonywanych samodzielnie przez studentów na zajęciach ćwiczeniowych, w oparciu o przygotowane wcześniej zestawy zadań.
2. Bieżąca kontrola realizacji poleceń i rozwiązywania problemów na zajęciach laboratoryjnych w oparciu o przygotowane wcześniej zestawy zagadnień
P1.
1. Sprawdzanie obecności na zajęciach.
2. Zaliczanie na ocenę zajęć ćwiczeniowych na podstawie wykonania zadań cząstkowych.
3. Zaliczanie na ocenę zajęć laboratoryjnych na podstawie wykonania zadań cząstkowych.
4. Egzamin ustny na koniec semestru w formie pytań.
Formy oceny – szczegóły:
Ocena wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych studenta następuje zawsze zgodnie
z Systemem weryfikacji efektów kształcenia studentów GSW, określonym w Zarządzeniu Nr 5/2013
Rektora Gdańskiej Szkoły Wyższej.
Ocena
% uzyskanych przez studenta efektów
wymagany dla danej oceny
91-100
81-90
71-80
61-70
51-60
0-50
Wartość cyfrowa
Bardzo dobry
Dobry plus
Dobry
Dostateczny plus
Dostateczny
Niedostateczny
5,0
4,5
4,0
3,5
3,0
2,0
Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Efekt
Cele
Treści
7
Odniesienie
Sposób
kształcenia
przedmiotu
programowe
W1
C1,C2
TP.1,TP.3
W2
C2
TP2
W3
C1,C2
TP1,TP.2,TP.3
W4
C1,C2
TP.2
W5
C1
TP.1
W6
C1,C2
TP.2,TP.4
W7
C1,C2
TP.1,TP.3,TP.4
U1
C1,C2
TP.2,TP.3
U2
C1,C2
TP.3,TP.4
U3
C1,C2
TP.2,TP.3,TP.4
U4
C1,C2
TP.1, TP.2,TP.3
U5
C1,C2
TP.2,TP.4
U6
C1,C2
TP.1,TP.3
U7
C1,C2
TP.1,TP.3
U8
C1,C2
TP.1,TP.3
U9
C1,C2
TP.1,TP.3
U10
C1,C2
TP.1,TP.3
U11
C1,C2
TP.1,TP.3
U12
C1,C2
TP.1,TP.3
U13
C1,C2
TP.1,TP.3
K1
C1,C2
TP.2,TP.3
8
do KEK*
oceny
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
K2
C1,C2
TP1,TP.2,TP.3
K3
C1,C2
TP1,TP.2,TP.3
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
F1-1,F1-2,
P1-1,P1-2,
P1-3,P1-4.
* KEK – kierunkowe efekty kształcenia zdefiniowane dla całego programu studiów na danym kierunku
Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności
Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z nauczycielem
 Studia literaturowe, analiza
wykładów, laboratorium i ćwiczeń
 Rozwiązywanie zadań ćwiczeniowych i laboratoryjnych w
tym zadań domowych.

15+15
20
20
Przygotowanie do egzaminu pisemnego.
SUMA
40
110
Zalecana literatura
podstawowa:
1. Dobrzański T. Rysunek Techniczny Maszynowy wydawnictwo WNT Warszawa
2001.
2. Burcon J. Podstawy rysunku technicznego wydawnictwo WNT Warszawa 2004
3. Misąskowski W., Wilamowska - Korsak M. Geometria wykreślna wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko Mazurskiego w Olsztynie Olsztyn 2005
uzupełniająca:
1. Hałkowski J., Koźmcińska J. Zarys geometrii wykreślnej wydawnictwo SGGW
Warszawa 2010
Inne informacje o przedmiocie: Brak
9
Wydział Studiów Inżynierskich
kierunek studiów: architektura krajobrazu
KARTA PRZEDMIOTU
(syllabus)
Nazwa przedmiotu: HISTORIA ARCHITEKTURY I URBANISTYKI
Rodzaj studiów: niestacjonarne
Status przedmiotu: obowiązkowy
Forma zajęć:
Wykład
Ćwiczenia
Punkty ECTS:
1
1
Semestr: II
Konsultacje:
przed każdym wykładem
Dane kontaktowe:
Prowadzący przedmiot:
Dr Krzysztof Korda
Liczba godzin:
15
15
Cele przedmiotu w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:
C.1. Opanowanie podstawowych pojęć, mechanizmów i prawidłowości stanowiących o rozwoju
architektury oraz wpływającymi na kształt przestrzenny założeń urbanistycznych.
C.2. Przekazanie wiedzy z zakresu historii i teorii budowy miast. Przedstawienie złożoności i
ciągłości procesów związanych z kształtowaniem przestrzeni w starożytności, średniowieczu,
renesansie, w okresie baroku, klasycyzmu oraz w dziewiętnastym i dwudziestym wieku.
C.3. Uwrażliwienie na walory historyczne, przestrzenne, artystyczne i przyrodnicze.
C4.Wyrobienie u studentów umiejętności rozpoznawania podstawowych cech i elementów charakterystycznych dla poszczególnych okresów.
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:
1. Posiada podstawową wiedzę z zakresu Historii sztuki.
Treści programowe:
TP1. Podstawowe pojęcia i terminy związane z historią architektury i urbanistyki.
TP2. Przegląd historii architektury i urbanistyki w ujęciu chronologicznym na tle warunków
historycznych, geograficznych i społecznych.
TP.3.Analiza elementów charakterystycznych dla poszczególnych okresów historii
architektury i urbanistyki w starożytności, średniowieczu, renesansie, w okresie baroku,
klasycyzmu oraz w dziewiętnastym i dwudziestym wieku.
TP.4. Rozwój miast od starożytności po historię najnowszą.
Efekty kształcenia:
wiedza
W1. Student posiada podstawową wiedzę w zakresie historii architektury i urbanistyki i wie jak
samodzielnie ją poszerzać.
W2. Student zna podstawowe pojęcia jaki posługuje się historia architektury i urbanistyki.
umiejętności
U1. Student prawidłowo interpretuje zjawiska zachodzące w architekturze i urbanistyce oraz
łączy je z ogólnym rozwojem historycznym i społecznym.
U2. Potrafi prawidłowo posługiwać się terminologią z zakresu Historii architektury i urbanistyki.
kompetencje społeczne (postawy)
10
K1. Student ma świadomość czym jest dorobek architektury i urbanistyki oraz ma świadomość
odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego.
K2. Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny, rozumie konieczność stałego dokształcania się
i uzupełniania nabytej wiedzy.
Narzędzia dydaktyczne:
1. wykład z elementami dyskusji
2. prezentacje multimedialne
3. praca ze źródłem historycznym.
Sposoby oceny (F – formująca, P – podsumowująca):
F1. Udział studentów w dyskusjach.
P1. Zaliczenie pisemne.
Formy oceny – szczegóły:
Ocena wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych studenta następuje zawsze zgodnie
z Systemem weryfikacji efektów kształcenia studentów GSW, określonym w Zarządzeniu Nr
5/2013 Rektora Gdańskiej Szkoły Wyższej.
% uzyskanych przez studenta efektów
Ocena
Wartość cyfrowa
wymagany dla danej oceny
Bardzo dobry
5,0
91-100
Dobry plus
4,5
81-90
Dobry
4,0
71-80
Dostateczny plus
3,5
61-70
Dostateczny
3,0
51-60
Niedostateczny
2,0
0-50
Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Efekt
Cele
Treści
Odniesienie
Sposób
*
kształcenia
przedmiotu
programowe
do KEK
oceny
W1
C3; C4;
TP3, TP4
F1, P1
W2
C1;C2;
TP1 TP2
F1, P1
U1
C1;C2;
TP2, TP3, TP4
F1, P1
U2
C2;C3; C4;
TP1, TP3
F1, P1
K1
C1; C2;
TP1, TP2, TP3
F1, P1
K2
C3; C4;
TP2, TP3, TP4
F1, P1
* KEK – kierunkowe efekty kształcenia zdefiniowane dla całego programu studiów na danym
kierunku
Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności
Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z nauczycielem
30
Przygotowanie się do zajęć
30
SUMA
60
Zalecana literatura
podstawowa:
1. Broniewski Tadeusz. Historia architektury dla wszystkich. Miejsce i rok wydania: Wrocław
[i in.] : Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1980
2. Pevsner Nikolaus, Historia architektury europejskiej, rok wydania 2012
3. Słodczyk Janusz, Historia planowania i budowy miast, Opole 2012
Inne informacje o przedmiocie: -
11
Wydział Studiów Inżynierskich
kierunek studiów: architektura krajobrazu
KARTA PRZEDMIOTU
(syllabus)
Nazwa przedmiotu: HISTORIA SZTUKI
Rodzaj studiów: niestacjonarne
Status przedmiotu: obowiązkowy
Forma zajęć:
Liczba godzin:
Punkty ECTS:
Wykład
15
2
Ćwiczenia
15
2
Prowadzący przedmiot:
Konsultacje:
prof. zw. dr hab. Andrzej Groth
po każdym wykładzie
Semestr: 1
Dane kontaktowe:
Cele przedmiotu w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:
C1. Opanowanie podstawowej terminologii i pojęć z zakresu historii architektury i sztuki.
C2. Zaznajomienie z wiedzą z historii sztuki średniowiecznej, Renesansu, baroku, klasycyzmu oraz sztuki dziewiętnastego i dwudziestego wieku.
C3.Wyrobienie u studentów umiejętności rozpoznawania podstawowych cech i elementów
charakterystycznych dla poszczególnych okresów.
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:
1. Wiedza, umiejętności i kompetencje zdobyte w szkole średniej z przedmiotu historia.
Treści programowe:
TP1. Podstawowe pojęcia i terminy związane z historią architektury i sztuki
TP2. Przegląd historii architektury i sztuki w ujęciu chronologicznym na tle warunków
historycznych, geograficznych i społecznych.
TP3. Analiza elementów charakterystycznych dla poszczególnych okresów historii
architektury i sztuki.
Efekty kształcenia:
wiedza
W1. Student ma podstawową wiedzę w zakresie historii sztuki na tle innych nauk społecznych,
W2. Student zna podstawowe pojęcia jakimi posługuje się historia sztuki.
umiejętności
U1. Student prawidłowo interpretuje zjawiska zachodzące w architekturze i sztuce oraz łączy
je z ogólnym rozwojem historycznym i społecznym.
U2. Potrafi prawidłowo posługiwać się terminologią z zakresu historii architektury i sztuki.
kompetencje społeczne (postawy)
K1. Student rozumie konieczność stałego dokształcania się i uzupełniania nabytej wiedzy
K2. Student potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny oraz ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju i Europy.
Narzędzia dydaktyczne:
1.Wykład
2.Prezentacje multimedialne
3. Ćwiczenia
Sposoby oceny (F – formująca, P – podsumowująca):
F1. Udział studentów w prezentacji multimedialnej i dyskusji
P1. egzamin ustny
12
Formy oceny – szczegóły:
Ocena wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych studenta następuje zawsze zgodnie
z Systemem weryfikacji efektów kształcenia studentów GSW, określonym w Zarządzeniu Nr 5/2013
Rektora Gdańskiej Szkoły Wyższej.
Ocena
% uzyskanych przez studenta efektów
wymagany dla danej oceny
91-100
81-90
71-80
61-70
51-60
0-50
Wartość cyfrowa
Bardzo dobry
Dobry plus
Dobry
Dostateczny plus
Dostateczny
Niedostateczny
5,0
4,5
4,0
3,5
3,0
2,0
Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
Efekt
kształcenia
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
W1
W2
U1
U2
K1
K2
C1, C2, C3
C2, C3
C2, C3
C2, C3
C1, C2, C3
C1, C2, C3
T1
T2, T3
T2, T3
T1,T2, T3
T1, T2, t3
T1, T2, T3
Odniesienie
do KEK*
Sposób
oceny
F1,
F1,
F1,
F1,
F1,
F1,
P1
P1
P1
P1
P1
P1
* KEK – kierunkowe efekty kształcenia zdefiniowane dla całego programu studiów na danym kierunku
Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności
Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny kontaktowe z nauczycielem
Przygotowanie się do zajęć
Przygotowanie się do zaliczenia/egzaminu
SUMA
30
45
45
120
Zalecana literatura
podstawowa:
1. E. Charytonow, Zarys historii architektury, Warszawa 1963.
2. B. Osińska, Sztuka i czas, cz1 i 2, Warszawa 1976.
3. J. Białostocki, Sztuka cenniejsza niż złoto, Warszawa 2004.
4. K. Estreicher, Historia sztuki w zarysie, Warszawa 1986.
Inne informacje o przedmiocie:
13