Przedsiębiorca płaci najwyższą daninę od gruntu {APP

Przedsiębiorca płaci najwyższą daninę od gruntu
Autor: Łukasz Zalewski
Prezydent miasta uznał, że grunt powinien być opodatkowany najwyższą stawką podatku (jak dla działalności gospodarczej),
ponieważ znalazł się w posiadaniu przedsiębiorcy. Ten z kolei uważał, że działka powinna być opodatkowana według niższej
stawki (dla gruntów pozostałych), bo nie wprowadził jej do ewidencji środków trwałych, nie ma do niej drogi dojazdowej ani
przyłączy mediów, a ponadto faktycznie nie wykorzystuje jej do działalności.
Ani samorządowe kolegium odwoławcze, ani WSA w Poznaniu nie zgodzili się z podatnikiem. Sąd przypomniał, że zgodnie z
art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych za grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej
uważa się grunty będące w posiadaniu przedsiębiorcy (z pewnymi tylko wyjątkami), chyba że nie są one i nie mogą być
wykorzystywane do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny przyznał, że ujęcie nieruchomości w ewidencji środków trwałych, dokonywanie odpisów
amortyzacyjnych albo zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących nieruchomości przesądza o jej
gospodarczym przeznaczeniu (zgodnie z wyrokiem NSA z 17 lipca 2014 r., sygn. akt II FSK 1840/12). Nie są to jednak jedyne
kryteria decydujące o takiej kwalifikacji gruntu. Nieruchomością związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej będzie
też grunt, który przejściowo nie jest wykorzystywany przez przedsiębiorcę – orzekł WSA.
Sąd zwrócił uwagę na to, że biznesmen nie kupił działki do celów prywatnych i wiedział o utrudnieniach w dojeździe do niej.
Powołał się też na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 listopada 2015 r. (sygn.akt II FSK 2449/13), w którym
wyjaśniono, że o względach technicznych można mówić jedynie w przypadku „obiektywnych okoliczności natury technicznej,
całkowicie uniemożliwiających wykorzystanie przedmiotu opodatkowania do celów działalności gospodarczej prowadzonej
przez dany podmiot, i to zarówno obecnie, jak i w przyszłości”. W tej sprawie – jak stwierdził WSA – takie przesłanki nie
wystąpiły.
Wyrok jest nieprawomocny.
Uwaga: zmiana przepisów
Od 1 stycznia 2016 r. z definicji gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej zostanie
usunięty termin „względy techniczne” (art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych).
W zamian pojawi się nowa, bardziej precyzyjna definicja (art. 1a ust. 2a pkt 3). Wynikać z niej będzie, że do gruntów,
budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej nie będą zaliczane te nieruchomości będące w
posiadaniu firm, w odniesieniu do których została wydana ostateczna decyzja organu nadzoru budowlanego, o której mowa
w art. 67 ust. 1 ustawy z 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.) lub decyzja ostateczna organu
nadzoru górniczego, na podstawie której trwale wyłączono budynek, budowlę lub ich części z użytkowania.
© 2013 Henkel Polska sp. z o.o.