Przegląd prasowych informacji podatkowych z okresu 28 lutego – 6

Przegląd prasowych informacji podatkowych
z okresu 28 lutego – 6 marca 2014r.
PRZEGLĄD PRASY
Urząd musi wydać zaświadczenie o statusie kontrahenta
Dziennik Gazeta Prawna 2014-03-04
Łukasz Zalewski
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2014 r. (sygn. akt I SA/Po
609/13), wierzyciel, który chce skorzystać z ulgi na złe długi, powinien dokonać weryfikacji, czy w momencie dostawy lub
świadczenia usług jego kontrahent był czynnym podatnikiem VAT. Zdaniem WSA organ podatkowy ma obowiązek
udzielić podatnikowi informacji w zakresie tego, czy jego partner biznesowy posiada status podatnika VAT także
wówczas, gdy przedmiot zapytania dotyczy statusu kontrahenta w przeszłości. W komentowanej sprawie, podatnik
otrzymał od urzędu skarbowego zaświadczenie o obecnym statusie kontrahenta, mimo iż zapytanie dotyczyło również
uprzedniego stanu faktycznego. W ocenie organu, nie ma on uprawnień do informowania, czy w przeszłości dany
podmiot był czynnym podatnikiem podatku VAT. WSA uznał powyższe stanowisko organu podatkowego za
nieprawidłowe. Sąd potwierdził, że zaświadczenie o statusie kontrahenta na gruncie VAT jest kluczowe dla skorzystania
przez wierzyciela z ulgi na złe długi. Organ podatkowy ma zatem obowiązek wydać zaświadczenie, w którym powinien
także odnieść się do tego, czy w momencie dokonania dostawy lub świadczenia usług kontrahent posiadał status
czynnego podatnika VAT.
Trzeba spełniać proste wymogi dotyczące korekt
Dziennik Gazeta Prawna 2014-03-04
Elżbieta Delert
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 lutego 2014 r. (sygn. akt I FSK 392/13) orzekł, że podatnik
wystawiając fakturę korygującą musi podać na niej numer faktury pierwotnej, do której odnosi się korekta. W stanie
faktycznym będącym przedmiotem postępowania przed NSA podatnik chciał wprowadzić elektroniczny system
wystawiania i przesyłania faktur VAT. Przy wystawianiu faktury korygującej, w systemie nie było technicznej możliwości
zamieszczenia numeru faktury pierwotnej. Podatnik mógł podać jedynie pierwotny numer zamówienia. W ocenie
podatnika, taki sposób identyfikacji transakcji, do której odnosi się faktura korygująca był wystarczający i spełniał
określone prawem wymogi w zakresie faktur korygujących. NSA nie zgodził się z tym stanowiskiem. Wprawdzie
dyrektywa 2006/112/WE nie zawiera przepisów, z których wprost wynikałoby, że faktura korygująca musi zawierać numer
Albania | Austria | Bułgaria | Chorwacja | Czechy | Polska | Rumunia | Serbia | Słowacja | Słowenia | Węgry
faktury pierwotnej, to jednak zezwala ona państwom członkowskim na wprowadzenie wymogów, które uznają za
konieczne. Tym samym w ocenie sądu, polskie przepisy w tym zakresie nie są niezgodne z prawem unijnym. Zdaniem
sądu, podanie na fakturze korygującej numeru faktury pierwotnej jest najmniej uciążliwym i najprostszym sposobem na
identyfikację, do jakiego dokumentu odnosi się korekta.
Dwa zdarzenia, jedna danina
Rzeczpospolita 2014-03-05
NSA w wyroku z dnia 19 lutego 2014 r. (sygn. II FSK 637/12) orzekł, iż dla celów rozliczenia podatku od czynności
cywilnoprawnych (PCC) zawarcie umowy spółki jest tożsame z czynnością wniesienia aportu, do którego ona
zobowiązuje, w związku z czym czynności tych nie należy rozdzielać. W omawianej sprawie podatnik na mocy zawartej
umowy spółki był zobowiązany do wniesienia aportem prawa użytkowania wieczystego nieruchomości. Z tego tytułu
notariusz pobrał PCC. Podatnik wystąpił z wnioskiem o stwierdzenia nadpłaty twierdząc, iż wniesienie aportu jest
czynnością podlegającą pod VAT i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu PCC. Organy podatkowe odmówiły
stwierdzenia nadpłaty stwierdzając, iż zawarcie umowy spółki oraz wniesienie aportu, do którego ona zobowiązuje to
dwie odrębne czynności. Podatnik złożył skargę do WSA we Wrocławiu, który podzielił stanowisko organów
podatkowych. Sprawa ostatecznie trafiła do NSA, który uznał, iż sąd pierwszej instancji nie uwzględnił definicji zmiany
umowy spółki znajdującej się w art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o PCC, na mocy której należy uznać, iż aport jest jednoznaczny
ze zmianą umowy spółki. Ponieważ nie ma podstaw do rozdzielenia wspomnianych czynności, dokonany aport nie
będzie podlegał opodatkowaniu PCC.
Firma budowlana nie może odliczyć od razu całego wydatku na zakup ubezpieczenia
Dziennik Gazeta Prawna 2014-03-05
Przemysław Molik
Naczelny Sąd Administracyjny w trzech wyrokach z dnia 4 marca 2014 r. (sygn. akt II FSK 738/12, II FSK 739/12, II FSK
1358/12) uznał, że wydatki poniesione przez podatnika na zakup polisy ubezpieczeniowej, zabezpieczającej wykonanie
kontraktu budowlanego nie podlegają jednorazowemu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. W ocenie sądu
należy je rozliczać proporcjonalnie do okresu, na jaki gwarancja została udzielona. W przedmiotowych sprawach podatnik
uważał, że koszty związane z wykupioną gwarancją – jako koszty bezpośrednio związane z przychodami – są odliczane
jednorazowo, w roku, w którym uzyskany zostanie pierwszy przychód z danego kontraktu budowlanego. NSA nie zgodził
się z tym stanowiskiem. Zdaniem sądu, wydatki na zakup gwarancji należy uznać za koszty pośrednio związane z
przychodami. W ocenie NSA, podatnik mógłby zaliczyć koszty opłat i gwarancji bezpośrednio do kosztów, gdyby możliwe
było powiązanie ich z konkretnym przychodem z kontraktu budowlanego. W przypadku spółki nabywającej gwarancję
taka korelacja kosztu z przychodami nie jest możliwa.
Forma wypłaty nie ma znaczenia
Rzeczpospolita 2014-03-06
Aleksandra Kasińska
NSA w wyroku z 8 stycznia 2014 roku (sygn. akt II FSK 169/12) stwierdził, iż wynagrodzenie w formie niepieniężnej
wypłacane za umorzone udziały nie prowadzi do powstania przychodu po stronie spółki. W przedmiotowej sprawie spółka
wystąpiła z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego w kwestii powstania przychodu z tytułu
przekazania nieruchomości w zamian za umorzone udziały. W jej opinii, przychód nie powstanie, gdyż przedmiotowa
transakcja nie stanowi odpłatnego zbycia nieruchomości, a jest wyłącznie formą wypłaty wynagrodzenia za umorzone
udziały. Organy podatkowe nie zgodziły się ze stanowiskiem spółki twierdząc, iż w przedmiotowej sytuacji dochodzi
najpierw do zbycia nieruchomości, z tytułu której spółka otrzymuje przychód podlegający opodatkowaniu, a następnie do
wypłaty wynagrodzenia z tytułu umorzenia udziałów. Sprawa trafiła na wokandę do WSA w Poznaniu, który podzielił
zdanie spółki. W swym orzeczeniu sąd stwierdził, że to od spółki zależy w jakie formie dokona rozliczenia ze wspólnikiem
z tytułu umorzenia udziałów. Ze stanowiskiem WSA zgodził się NSA, który podkreślił, iż w przypadku przekazania
nieruchomości po stronie spółki nie występuje żadne przysporzenie majątkowe, w związku z czym spółka nie jest
zobowiązana do rozpoznania przychodu z tego tytułu. NSA podobnie wypowiedział się w wyroku z 4 października 2013 r.
(II FSK 2753/11) oraz z 25 kwietnia 2012 r. (II FSK 1950/10).
Można amortyzować budynek mimo braku pozwolenia na użytkowanie całości obiektu
Dziennik Gazeta Prawna 2014-03-06
Przemysław Molik
W dniu 5 marca 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt II FSK 1711/13) orzekł, że do rozpoczęcia amortyzacji
nie jest konieczna zgoda organu nadzoru budowlanego na użytkowanie całej nieruchomości. Podatnik może rozpocząć
amortyzację wcześniej, pod warunkiem że posiada pozwolenie na użytkowanie chociażby części nieruchomości. W takim
przypadku dokonywanie odpisów amortyzacyjnych w odniesieniu do tej części nieruchomości jest zgodne z prawem. W
przedmiotowej sprawie, spółka prowadząca aquapark otrzymała pozwolenie na użytkowanie kompleksu basenowego,
jednakże z wyłączeniem piwnic. Wskutek powyższego, spółka wprowadziła do ewidencji środków trwałych kompleks bez
części piwnicznej i chciała rozpocząć jego amortyzację. Izba Skarbowa w Poznaniu uznała takie działanie za
nieprawidłowe. Dopiero NSA zgodził się z podejściem podatnika. W ocenie składu orzekającego przepisy dotyczące
amortyzacji nie przesądzają o tym, iż za kompletny i zdatny do użytku może być uznany tylko budynek, co do którego
wydano pozwolenie na użytkowanie w całości. Tym samym, jeśli podatnik uzyskał prawo do użytkowania części
nieruchomości i spełnia ona przesłanki wynikające z ustawy (tzn. jest kompletna i zdatna do użytku), może rozpocząć
amortyzację tej części środka trwałego.
Jak ustalić wartość darowizn w ramach grupy kapitałowej
Rzeczpospolita 2014-03-06
Ireneusz Ledzion
Podatkowa grupa kapitałowa (PGK) zamierza dokonać restrukturyzacji, w wyniku której spółki zależne przekażą tytułem
darmym prawo własności znaków towarowych oraz prawa autorskie i pokrewne na rzecz spółki dominującej. W opinii
spółki, darowizna będzie stanowić koszt podatkowy w wysokości wartości rynkowej, zgodnie z art. 18 ust. 1b ustawy o
PDOP. Organ podatkowy nie zgodził się ze stanowiskiem spółki uznając, iż powstały koszt podatkowy będzie odpowiadał
wartości wytworzenia/uzyskania darowanych praw. Spółka złożyła skargę do WSA w Łodzi. Sąd, w wyroku z 28 stycznia
2014 r. podzielił pogląd spółki twierdząc, iż będzie mogła rozpoznać koszt odpowiadający wartości rynkowej przedmiotu
darowizny. Ponadto, sąd wskazał na ideę tworzenia PGK, którą jest neutralny podatkowo charakter transakcji
dokonywanych pomiędzy spółkami z grupy. W związku z tym, że przychód otrzymującego darowiznę określany jest w
wysokości wartości rynkowej darowizny, to nie ma powodu ujmowania kosztu w wartości historycznej (I SA/Łd 1259/13).
Podobne stanowisko zostało wyrażone w wyroku WSA w Gdańsku
z 9 kwietnia 2013 r. (sygn. akt I SA/Gd 258/13).
Budowa targowiska z ulgą w VAT
Rzeczpospolita 2014-03-06
Sławomir Stalmach
WSA w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z 18 grudnia 2013 r. stwierdził, że ograniczenie w odliczeniu VAT wynikające
z art. 86 ust. 7b ustawy o VAT nie będzie miało zastosowania do wydatków poniesionych na budowę targowiska (sygn.
akt I SA/Go 564/13). Zgodnie z cytowaną regulacją wydatki poniesione na nabycie oraz wytworzenie nieruchomości
wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej jak i do celów innych
podlegają odliczeniu według procentowego udziału wykorzystania nieruchomości do działalności opodatkowanej. Sprawa
dotyczyła gminy, która obok opłaty targowej zamierzała wprowadzić opłatę rezerwacyjną związaną z udostępnianiem
miejsc targowych. Naliczanie opłaty rezerwacyjnej będzie podlegać opodatkowaniu VAT. W związku z powyższym
pojawiła się wątpliwość, czy gmina ma prawo do pomniejszenia VAT należnego o całą kwotę VAT naliczonego
wynikającego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z budową stanowisk targowych. Organ
podatkowy, stwierdził, że pobieranie opłaty skarbowej stanowi wykorzystywanie nieruchomości na inny cel niż do
działalności gospodarczej i w konsekwencji podatnik nie ma prawa do pełnego odliczenia VAT, lecz należy zastosować
proporcję wynikającą z art. 86 ust. 7b ustawy o VAT. Sprawa trafiła do WSA, który nie podzielił stanowiska Dyrektora Izby
Skarbowej. Sąd orzekł, iż pobieranie opłaty nie mieści się w pojęciu wykorzystywania nieruchomości, dlatego gminie
będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z budową targowiska.
Przegląd orzecznictwa
Wyrok WSA w Białymstoku z 19 lutego 2014 r. (I SA/Bk 564/13) W sytuacji gdy organem właściwym do rozpoznania
sprawy w obu instancjach jest ten sam organ (art. 221 O.p.) przepis art. 233 § 2 O.p. nie powinien mieć zastosowania.
Wyrok NSA z 27 listopada 2013 r. (II FSK 2870/11) Z art. 53 § 1, art. 54 § 1-4 ord. pod. i § 9 rozporządzenia Ministra
Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a także zakresu
informacji, które muszą być zawarte w rachunkach (Dz. U. z 2005 r. Nr 165, poz. 1373 z późn. zm.) wynika, że na kwestię
naliczania odsetek nie ma wpływu postanowienie o wstrzymaniu wykonania wymierzonej kary pieniężnej.
Uwagi i opinie prosimy kierować pod adresem: [email protected]
Przeglądu Prasowych Informacji Podatkowych nie należy traktować jako porady prawnej. Za treść referowanych
publikacji TPA Horwath nie ponosi odpowiedzialności.
NASI EKSPERCI
Krzysztof Kaczmarek
Partner zarządzający
tel.: +48 22 64 79 700
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
Wojciech Sztuba
Partner zarządzający
tel.: +48 22 64 79 700
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
Małgorzata Dankowska
Partner
tel.: +48 22 64 79 700
[email protected]
Damian Kubiś
Partner
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
Tomasz Ożdziński
Partner
tel.: +48 22 64 79 700
tel.: +48 668 233 868
[email protected]
TPA Horwath
Członek Crowe Horwath International
[email protected]
www.tpa-horwath.pl
ul. Murawa 12-18
61-655 Poznań
Tel.: +48 61 63 00 500
Fax: +48 61 63 00 532
ul. Przyokopowa 33
01-208 Warszawa
Tel.: +48 22 64 79 700
Fax: +48 22 64 79 701
al. Korfantego 141 B
40-154 Katowice
Tel: +48 32 73 20 000
Fax: +48 32 73 20 002