Leczenie immunosupresyjne w okresie dializoterapii

Dr n. med.Dorota Kamińska
Leczenie immunosupresyjne w okresie dializoterapii
Średnio połowa biorców przeszczepu nerki powraca do leczenia dializami po
ok. 10 latach po przeszczepieniu. Leczenie immunosupresyjne musi być
prowadzone przez pewien czas po powrocie do dializoterapii w celu uniknięcia
epizodów ostrego odrzucania przeszczepionej nerki, które może objawiać się
krwiomoczem, stanami gorączkowymi, bólem w okolicy nerki przeszczepionej a
nawet jej pęknięciem i krwawieniem do jamy brzusznej.
Jednocześnie leczenie immunosupresyjne należy zminimalizować w celu
uniknięcia powikłań: zakażeń wynikających z obniżonej odporności, cukrzycy,
nadciśnienia czy też incydentów sercowo-naczyniowych.
W dniu powrotu do leczenia dializami przerywane jest podawanie leków
antyproliferacyjnych oraz znacznie zmniejszana jest dawka inhibitorów kalcyneuryny.
Leczenie zwykle jest kontynuowane przez 6 miesięcy, ze stopniowym zmniejszaniem
dawek leków. Graftektomia nie powinna być wykonywana rutynowo a jedynie w
przypadku nieopanowanego ostrego odrzucania.
Chorzy, których stan kliniczny na to pozwala winni być kwalifikowani do
kolejnej transplantacji nerki w systemie wyprzedzającym dializoterapię lub niedługo
po jej rozpoczęciu.