FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human Epithelial Membrane

FLEX
Monoclonal Mouse
Anti-Human
Epithelial Membrane Antigen
Klon E29
Ready-to-Use
(Link)
Nr kat. IR629
Przeznaczenie
Do stosowania w diagnostyce in vitro.
Przeciwciało FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human Epithelial Membrane Antigen, klon E29, Ready-to-Use, (Link),
jest przeznaczone do stosowania w immunohistochemii w aparatach Autostainer Link. Przeciwciało słuŜy do
identyfikowania komórek nabłonkowych w róŜnych tkankach, jest takŜe uŜywane jako narzędzie do identyfikacji
nabłonka zmienionego nowotworowo (1). Antygen EMA jest obecny na błonach komórkowych nabłonka
wydzielniczego. UwaŜa się, Ŝe brak odczynu antygenu EMA w reakcji z mysimi przeciwciałami skierowanymi
przeciwko ludzkiemu antygenowi błonowonabłonkowemu (klon E29) zdecydowanie przemawia za rozpoznaniem
nowotworu wywodzącego się z tkanki nienabłonkowej (2). Interpretacja kliniczna wystąpienia lub braku barwienia
musi być uzupełniona przez badania morfologiczne z wykorzystaniem odpowiednich prób kontrolnych i powinna być
przeprowadzana przez doświadczonego patologa z uwzględnieniem historii choroby pacjenta i innych badań
diagnostycznych.
Streszczenie
i informacje ogólne
Antygen błonowonabłonkowy (EMA) naleŜy do heterogenicznej populacji białek kuleczek tłuszczowych mleka
ludzkiego (HMFG). HMFG to złoŜony produkt wydzielany przez nabłonek gruczołu sutkowego, a EMA moŜna
odzyskać z wodnej fazy mleka odtłuszczonego po ekstrakcji w chloroformie i metanolu. Oprócz mleka białka te
występują równieŜ w róŜnych nabłonkach prawidłowych i nowotworowych. Dostępna jest znaczna liczba
monoklonalnych i poliklonalnych przeciwciał dla tych cząsteczek, a przeciwciało przeciwko EMA zostało zbadane w
róŜnych tkankach zmienionych nowotworowo, w większości razem z innymi przeciwciałami (2).
EMA jest wartościowym markerem w wykrywaniu przerzutów raków sutka w preparatach histiologicznych wątroby,
węzłów chłonnych i szpiku kostnego — jest równieŜ uŜyteczny w odróŜnianiu raków anaplastycznych od chłoniaków
złośliwych, a takŜe w rozpoznawaniu złośliwych raków nabłonkowych wrzecionowatokomórkowych (1, 3).
Zobacz dokument Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych firmy Dako lub następujące
części instrukcji do systemu detekcji IHC: 1) Zasady procedury, 2) Niezbędne materiały niedostarczone z zestawem,
3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie preparatu, 5) Wykonanie odczynu, 6) Kontrola jakości, 7) Rozwiązywanie
problemów, 8) Interpretacja wyniku odczynu, 9) Ograniczenia metody.
Dostarczany
odczynnik
Gotowe do uŜycia mysie przeciwciała monoklonalne są dostarczane w postaci ciekłej w buforze zawierającym białko
stabilizujące i roztwór NaN3 o stęŜeniu 0,015 mol/L.
Klon: E29 Izotyp: Ig2a, kappa
Immunogen
Preparat z błon kuleczek tłuszczowych mleka ludzkiego (1, 4).
Swoistość
W testach Western blot immunogenu przeciwciało barwi prąŜki o masie 265–400 kDa (1).
Środki ostroŜności
1. Odczynniki przeznaczone dla przeszkolonych UŜytkowników.
2. Opisywany produkt zawiera silnie toksyczny związek — azydek sodu (NaN3), w czystej postaci. StęŜenie NaN3
występujące w produkcie nie jest klasyfikowane jako niebezpieczne. Jednak w wyniku reakcji NaN3 z ołowiem lub
miedzią, wchodzącymi w skład instalacji kanalizacyjnych, mogą powstawać silnie wybuchowe azydki metali. Przy
usuwaniu resztek odczynnika uŜywać duŜych ilości wody do przepłukiwania, aby uniknąć gromadzenia się
azydków w instalacji kanalizacyjnej.
3. Podobnie jak w przypadku kaŜdego produktu otrzymywanego z materiału biologicznego, naleŜy stosować
odpowiednie procedury postępowania.
4. NaleŜy stosować właściwe wyposaŜenie ochronne, zabezpieczające przed kontaktem odczynnika ze skórą bądź
oczami.
5. Niewykorzystany odczynnik naleŜy usuwać zgodnie ze stosownymi przepisami lokalnymi i krajowymi.
Przechowywanie
Przechowywać w temperaturze 2–8°C. Nie stosowa ć po upływie terminu waŜności podanego na opakowaniu. JeŜeli
odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŜ podane na ulotce dołączanej do opakowania, UŜytkownik
powinien je zweryfikować. Nie ma jednoznacznych oznak świadczących o niestabilności tego produktu. Z tego
względu jednocześnie z badaniem próbek pochodzących od pacjentów, naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby
kontrolne. W wypadku nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami w procedurach
laboratoryjnych, gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, naleŜy się skontaktować z działem wsparcia
technicznego firmy Dako.
Przygotowanie
próbek i materiały
dodatkowe
wymagane, ale
niedostarczane
Przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania utrwalonych formaliną skrawków zatapianych w parafinie.
Preparaty tkankowe naleŜy pociąć na skrawki o wymiarach około 4 µm.
Wymagane jest poddanie cieplnemu odmaskowaniu antygenu (HIER) z uŜyciem Dako PT Link (nr kat.
PT100/PT101). Szczegółowe instrukcje zawiera Instrukcja uŜytkownika aparatu PT Link. Optymalne wyniki uzyskuje
się w wyniku wstępnej obróbki tkanek przy uŜyciu roztworu EnVision FLEX Target Retrieval Solution, High pH
(117733-002)
Dako Denmark A/S
IR629/PL/MNI/2009.12.04 s. 1/3
| Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Fax +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17
(50x) (nr kat. K8000/K8004).
Skrawki zatapiane w parafinie: Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków
tkankowych, zalecana jest procedura 3 w 1 z uŜyciem odczynnika Dako PT Link. Postępować według procedury
wstępnej obróbki tkanek, zamieszczonej w ulotce roztworu EnVision FLEX Target Retrieval Solution, High pH (50x)
(nr kat. K8000/K8004). Uwaga: Po przeprowadzeniu barwienia skrawki muszą być odwodnione, oczyszczone
zakryte za pomocą środka do trwałego zatapiania.
Odparafinowane skrawki: Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków
tkankowych, zalecane jest uŜycie odczynnika Dako PT Link i przeprowadzenie procedury opisane dla skrawków
parafinowych. Po zakończeniu barwienia szkiełka naleŜy zatopić w wodnym lub trwałym środku do zatapiania.
W trakcie przygotowywania oraz podczas procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki nie powinny
wyschnąć. W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych, zaleca się stosowanie
szkiełek FLEX IHC Microscope Slides (nr kat. K8020).
Wykonanie odczynu
oraz materiały
wymagane, ale
niedostarczane
Zalecanym systemem wizualizacji jest EnVision FLEX, High pH (Link) (nr kat. K8000). W systemie Autostainer Link
wstępnie zaprogramowano etapy odczynu i czasy inkubacji. Zalecana objętość uŜytego odczynika to 1 x 200 µL lub
2 x 150 µL na preparat. Szczegółowe informacje dotyczące wkładania szkiełek mikroskopowych i odczynników
przedstawiono w Instrukcji uŜytkownika aparatu Autostainer Link. Jeśli protokoły nie są dostępne w uŜywanym
systemie Autostainer, naleŜy skontaktować się z działem wsparcia technicznego firmy Dako. Wszystkie procedury
inkubacji naleŜy równieŜ przeprowadzać w temperaturze pokojowej.
Optymalne warunki mogą się zmieniać w zaleŜności od rodzaju materiału oraz sposobów jego przygotowania i
powinny być określone indywidualnie w kaŜdym laboratorium. JeŜeli patolog oceniający preparat Ŝyczy sobie
wybarwienia innym natęŜeniu, czasy inkubacji oraz uŜycie szablonów wizualizacji EnVision FLEX/EnVision
FLEX+ mogą zostać zmienione. W celu uzyskania informacji dotyczącej zmiany programowania protokołu, naleŜy
skontaktować się z działem obsługi/obsługą techniczną firmy Dako. NaleŜy upewnić się, Ŝe działanie
zmodyfikowanego protokołu jest prawidłowe — w tym celu naleŜy ocenić, czy odczyn jest taki jak opisany w części
„Charakterystyka wydajnościowa”.
Zalecane jest barwienie kontrastowe hematoksyliną za pomocą EnVision FLEX Hematoxylin (Link) (K8008).
Zaleca się stosowanie niewodnego, trwałego środka do zatapiania.
Równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby
kontrolne z uŜyciem identycznego protokołu. Dodatnia kontrola tkankowa powinna obejmować migdałki, natomiast
we wszystkich dodatnich preparatach komórki/struktury powinny wskazywać odczyn reakcji taki jak opisany dla tej
tkanki w części „Charakterystyka wydajnościowa”. Zalecana kontrola ujemna to FLEX Negative Control, Mouse
(Link) (nr kat. IR750).
Interpretacja odczynu
Odczyn komórkowy ma charakter cytoplazmatyczny i błonowy.
Charakterystyka
wydajnościowa
Tkanki prawidłowe: Przeciwciało barwi komórki nabłonkowe w róŜnych tkankach oraz komórki międzybłonka. Do
tych tkanek naleŜą: przewody gruczołów potowych i gruczołów łojowych skóry, nabłonek przewodu pokarmowego,
przewody i zraziki gruczołu sutkowego, komórki zewnątrzwydzielnicze trzustki, nabłonek pęcherza, dystalne kanaliki
nerkowe, szyjka macicy, śluzówka macicy, nabłonek dróg oddechowych, tarczyca i drogi Ŝółciowe. Nie stwierdzono
barwienia naskórka, komórek wewnątrzwydzielniczych trzustki, kłębuszków i kanalików proksymalnych nerek,
ośrodkowego układu nerwowego, obwodowego układu nerwowego, tkanki łącznej, hepatocytów i tkanek
limfoidalnych z wyjątkiem sporadycznych komórek plazmatycznych (1).
Tkanki nieprawidłowe: Raki gruczołowe nerek, sutka, okręŜnicy, Ŝołądka, trzustki, płuc, błony śluzowej trzonu
macicy i jajników dają dodatni odczyn z przeciwciałami anty-EMA E29. W większości przypadków uzyskano odczyny
cytoplazmatyczne, jednak niekiedy stwierdzano równieŜ odczyny w obrębie szczytowych części komórek, na
obwodzie błon komórkowych i w obrębie kanalików międzykomórkowych (6). Dodatni odczyn z przeciwciałami
stwierdza się równieŜ w przypadku raków płaskonabłonkowych, z komórek przejściowych, anaplastycznych raków
drobnokomórkowych oraz międzybłoniaków (6). Przeciwciało daje równieŜ odczyn z rakami somatycznymi (7),
rakami z komórek nerek (8, 9), oponiakami (10), struniakami (podstawowymi) (11) i rakami neuroendokrynnymi
(komórki Merkla) (12). Do guzów i nowotworów niewykazujących reaktywności z przeciwciałami anty-EMA E29
zalicza się: rak podstawnokomórkowy (3), nasieniaki (7), raki zarodkowe (7), nerwiaki osłonkowe (10),
mięśniakomięsaki gładkokomórkowe pęcherza (13), mięśniakomięsaki nabłonkowate skóry i tkanek podskórnych
(14), naczyniak (hemangioblastoma) naczyń włosowatych (8), guzy o typie folliculoma jajnika (15) oraz mięsaki
naczyniowe tarczycy (15).
(117733-002)
Dako Denmark A/S
IR629/PL/MNI/2009.12.04 s. 2/3
| Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Fax +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17
Piśmiennictwo
1. Cordell J, Richardson TC, Pulford KAF, Ghosh AK, Gatter KC, Heyderman E, et al. Production of monoclonal
antibodies against human epithelial membrane antigen for use in diagnostic immunocytochemistry. Br J Cancer
1985;52:347–54.
2. Gatter KC, Heryet A, Alcock C, Mason DY. Clinical importance of analyzing malignant tumors of uncertain origin
with immunohistological techniques. Lancet 1985; June:1302
3. Swanson PE. Monoclonal antibodies to human milk fat globule proteins. In: Wick MR, Siegal GP, editors.
Monoclonal antibodies in diagnostic immunohistochemistry. New York – Basel: Marcell Dekker Inc; 1988.
p. 227–83.
4. Sloane JP, Ormerod MG. Distribution of epithelial membrane antigen in normal and neoplastic tissues and its
value in diagnostic tumor pathology. Cancer 1981:47:1786–95.
5. Heyderman E, Strudley I, Powell G, Richardson TC, Cordell JL, Mason DY. A new monoclonal antibody to
epithelial membrane antigen (EMA) – E29. A comparison of its immunocytochemical reactivity with polyclonal
anti-EMA antibodies and with another monoclonal antibody, HMFG-2. Br J Cancer 1985;52:355–61.
6. Pinkus GS, Kurtin PJ. Epithelial membrane antigen – a diagnostic discriminant in surgical pathology.
Immunohistochemical profile in epithelial, mesenchymal, and hematopoietic neoplasms using paraffin sections
and monoclonal antibodies. Hum Pathol 1985;16:929–40.
7. Wick MR, Swanson PE, Manivel JC. Placental-like alkaline phosphatase reactivity in human tumors: An
immunohistochemical study of 520 cases. Hum Pathol 1987; 18:946
8. Hufnagel TJ, Kim JH, True LD, Manuelidis EE. Immunohistochemistry of capillary hemangioblastoma –
Immunoperoxidase-labeled antibody staining resolves the differential diagnosis with metastatic renal cell
carcinoma, but does not explain the histogenesis of the capillary hemangioblastoma. Amer J Surg Pathol 1989;
13:207
9. Coffin CM, Swanson PE, Wick MR, Dehner LP. An immunohistochemical comparison of chordoma with renal cell
carcinoma, colorectal adenocarcinoma, and myzopapillary ependymoma: A potential diagnostic dilemma in the
diminutive biopsy. Mod Pathol 1993; 6:531
10. Schnitt SJ and Vogel H. Meningiomas: Diagnostic value of immunoperoxidase staining for epithelial membrane
antigen. Amer J Surg Pathol 1986; 10:640
11. Walker WP, Landas SK, Bromley CM, Sturm MTM. Immunohisto-chemical distinction of classic and chondroid
chordomas. Mod Pathol 1991; 4:661
12. Smith KH, Skelton HG, Holland TT, Morgan AM, Lupton GP. Neuroendocrine (Merkel Cell) carcinoma with an
intraepidermal component. Amer J Dermatopathol 1993; 15:528
13. Mills SE, Bova GS, Wick MR, Young RH. Leiomyosarcoma of the urinary bladder – A clinicopathologic and
immunohistochemical study of 15 cases. Amer J Surg Pathol 1989; 13:480
14. Suster S. Epithelioid leiomyosarcoma of the skin and subcutaneous tissue. Amer J Surg Pathol
1994; 18:232
15. Mills SE, Gaffey MJ, Watts JC, Swanson PE, Wick MR, Kivolsi VA, Nappi O, Weiss LM. Angiomatoid carcinoma
and ‘Angiosarcoma’ of the thyroid gland. Anatomic Pathol 1994; 102:322
Objaśnienie symboli
Numer katalogowy
Temperatura przechowywania
ZuŜyć przed
Wyrób medyczny do
diagnostyki in vitro
Zawartość wystarcza na <n>
testów
Producent
Sprawdzić w instrukcji
stosowania
Numer serii
(117733-002)
Dako Denmark A/S
IR629/PL/MNI/2009.12.04 s. 3/3
| Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Fax +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17