Przegląd prasowych informacji podatkowych z okresu 30 stycznia

Przegląd prasowych informacji podatkowych
z okresu 30 stycznia – 5 lutego 2015 r.
Bezgotówkowa spłata długu już z podatkiem
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-01-30
Patrycja Dudek
1 stycznia 2015 roku zmieniły się przepisy dotyczące uregulowania zobowiązania w formie rzeczowej. Taka forma uregulowania
zobowiązania prowadzi do powstania przychodu podatkowego. Wynika to z wprowadzonej do ustawy tzw. fikcji prawnej zbycia rzeczy
prowadzącego do uzyskania środków z których następnie zobowiązanie zostanie uregulowane. Zgodnie z art. 14a ust. 1 ustawy o CIT
przychód rozpoznawany jest w wysokości zobowiązania, chyba, że wartość świadczenia jest wyższa niż wysokość długu. W takim
przypadku wysokość przychodu jest równa wartości rynkowej świadczenia. Do tej pory przepisy w tej kwestii nie były sprecyzowane i
budziły liczne wątpliwości. Sądy w takich przypadkach jak przeniesienie na wierzyciela wierzytelności wymagalnych od innych spółek w
ramach instytucji datio in solutum (sygn. akt II FSK 2083/13) czy wypłacenie dywidendy w postaci papierów wartościowych i akcji
innych spółek (sygn. akt II FSK 3207/12) orzekały, że tego typu czynności są neutralne podatkowo. Korzystniej podatkowo było więc
spłacić zobowiązanie w formie rzeczowej niż najpierw sprzedać rzecz, a z uzyskanych pieniędzy spłacić dług.
Polisa od pracodawcy bez PIT
Rzeczpospolita, 2015-02-02
Aleksandra Tarka
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 30 stycznia 2015 r. (sygn. akt. II FSK 3295/12) stwierdził, że zakup przez pracodawcę
polisy ubezpieczeniowej na wypadek ewentualnych kosztów leczenia w trakcie podróży służbowych nie stanowi przychodu
pracownika. Spółka wnioskująca o wydanie interpretacji indywidualnej regularnie nabywała polisy dla swoich pracowników, którzy
podróżowali służbowo. W związku z tym, iż celem nabycia polisy było uniknięcie wydatków, które ostatecznie spoczywają na
pracodawcy, spółka stanęła na stanowisku, że nie powstaje w ten sposób przychód pracownika z tytułu umowy o pracę. Odmiennego
zdania był Minister Finansów oraz sąd pierwszej instancji, którzy uznali, iż w przedstawionej sytuacji pracownicy uzyskują przychód z
tytułu nieodpłatnych świadczeń. Rację spółce przyznał dopiero NSA twierdząc, iż wykupienie polisy stanowi wyłącznie zabezpieczenie
przed poniesieniem przez pracodawcę kosztów leczenia pracownika, a tym samym nie można uznać, iż w tym przypadku powstaje
jakikolwiek przychód dla pracownika.
Albania | Austria | Bułgaria | Chorwacja | Czechy | Polska | Rumunia | Serbia | Słowacja | Słowenia | Węgry
Jak ujmować świadczenia złożone na fakturach
Rzeczpospolita, 2015-02-02
Tomasz Wieczorek
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 27 listopada 2014 r. (sygn. akt I SA/Bd 969/14) uznał, iż nie ma
przeciwwskazań, aby elementy świadczeń złożonych składających się ze sprzedaży towarów i transportu zostały ujęte w odrębnych
pozycjach na fakturze. Sprawa dotyczyła spółki, która sprzedając swoje wyroby, jednocześnie świadczy usługi ich transportu, traktując
je jako świadczenia dodatkowe względem działalności głównej. Zdaniem spółki, nie ma znaczenia sposób ujmowania poszczególnych
elementów świadczenia na fakturze, gdyż jest to wyłącznie czynność materialno-techniczna, która nie ingeruje w zasady
opodatkowania, a w szczególności nie wpływa na zmianę podstawy opodatkowania transakcji (zawsze jest nią suma kwot należnych
wykazanych na fakturze). Organ nie poparł stanowiska spółki, uznając, iż takie podejście jest sprzeczne z przepisami ustawy o VAT,
które wskazują elementy obligatoryjne faktury, do których zalicza się m.in. obowiązek precyzyjnego określenia wykazywanej czynności.
Sąd odrzucił argumentację Ministra Finansów podkreślając, iż ewidencjonowanie świadczeń powiązanych w jednej pozycji na fakturze
mogłoby prowadzić do zmniejszenia dostrzegalności świadczenia dodatkowego oraz niekorzystnie wpłynąć na atrakcyjność oferty
spółki w oczach jej kontrahentów.
Wydatek na dzierżawę auta nie podlega wyłączeniu
Rzeczpospolita, 2015-02-04
Aleksandra Tarka
Czynsz dzierżawny nie stanowi kosztu z tytułu używania samochodu, tym samym jego rozliczanie nie jest limitowane. Do takiego
wniosku doszedł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 stycznia 2015 r. (sygn. akt II FSK 3026/12), czym potwierdził
pogląd wyrażony przez Ministra Finansów w wydanej dnia 8 listopada 2013 r. interpretacji ogólnej (sygn. DD2/033/55/MWJ/13/RD111005). Sprawa dotyczyła spółki, która zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów wydatki z tytułu dzierżawy samochodu
osobowego. Z takim podejściem nie zgodził się organ podatkowy, który w wydanej decyzji stwierdził, iż zawarta przez spółkę umowa
nie spełnia warunków umowy leasingu, a tym samym opłaty z niej wynikające mogą zostać zaliczone do kosztów wyłącznie do
wysokości limitów wynikających z tzw. kilometrówki. W związku z tym, iż stanowisko fiskusa zostało poparte również przez sąd
pierwszej instancji, spółka wniosła skargę kasacyjną. Dopiero NSA przyznał, iż należy rozróżnić wydatki dotyczące „używania
samochodu osobowego” (np. paliwo, olej), które podlegają limitowaniu, od wydatków związanych z uzyskaniem tytułu prawnego do
pojazdu, które kilometrówce nie podlegają.
Fiskus źle zinterpretował przepisy o korekcie kosztów
Rzeczpospolita, 2015-02-04
Dariusz Malinowski
Jak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 15 stycznia 2015 r. (sygn. akt I SA/Rz 1025/14) zarówno
wykładnia literalna, jak i celowościowa przepisów dotyczących korekty kosztów w ustawie o CIT powinna prowadzić do wniosku, że
koszty, które przypadają na wspólnika spółki osobowej będącego osobą prawną, zwiększone zostają o kwotę uregulowanego
zobowiązania proporcjonalnie do udziału w zysku spółki osobowej z dnia uregulowania zobowiązania. Wnioskującym o interpretację
był wspólnik spółki komandytowej. W związku z tym, że udział w zysku spółki i odpowiadający mu udział w kosztach uzyskania
przychodu mogą ulegać zmianie, zadano pytanie o moment zwiększenia kosztów wspólnika z tytułu uregulowania wcześniej
wyłączonego z kosztów zobowiązania. Fiskus twierdził, że koszty powinny zostać rozliczone odpowiednio do udziału przypadającego
na dzień ich poniesienia. Spółka nie zgadzając się z taką interpretacją, wniosła skargę do WSA. Sąd stanął po stronie podatnika
uznając, że wykładnia art. 15b ustawy o CIT przedstawiona przez organ podatkowy jest sprzeczna z definicją kosztu uzyskania
przychodu. Rzeczywiste określenie kosztu wspólnika możliwe jest bowiem tylko przez odniesienie aktualnego udziału w zysku do
uregulowanego zobowiązania.
Sama działalność gospodarcza nie przesądza jeszcze o podatku
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-02-04
Katarzyna Jędrzejewska
W dniu 16 grudnia 2014 roku NSA wydał dwa wyroki dotyczące podatników podatku od nieruchomości (sygn. akt II FSK 2985/12 i II
FSK 2869/12). W pierwszej sprawie Sąd orzekł, że w przypadku zawiązania umowy spółki cywilnej podmiotem podatku od
nieruchomości jest wspólnik bądź wspólnicy, a nie sama spółka. Według Ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jednostka
organizacyjna niemająca osobowości prawnej może być podatnikiem w przypadku, gdy posiada ona jeden z tytułów prawnych do
władania nieruchomością. NSA podkreślił, że umowa spółki cywilnej jest tylko umową łączącą wspólników, a sama spółka nie może
być właścicielem nieruchomości. W drugim wyroku NSA orzekł, że spółka prawa handlowego posiadająca nieruchomość jest
podatnikiem nawet w przypadku nieprowadzenia działalności gospodarczej. Sam fakt zawiązania spółki, wpisania jej do KRS oraz
podjęcie czynności zmierzających do realizacji zadań gospodarczych wystarczy do zaliczenia takiego podmiotu do grona
przedsiębiorców w rozumieniu art. 1a ust 1. pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zamiar zarobkowy spółki udowodniony był
przedmiotem działalności wskazanej w umowie spółki i KRS, umowach zakupu i sprzedaży nieruchomości i wprowadzeniu
nieruchomości do ewidencji środków trwałych.
Nie zawsze hipoteka jest z PCC
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-02-05
Patrycja Dudek
NSA w dniu 3 lutego 2015 roku orzekł, że podatek od czynności prawnej nie powinien być pobierany w sprawach podlegających
ustawie o gospodarce nieruchomościami (sygn. akt II FSK 3241/12). Sprawa dotyczyła pobrania podatku przez notariusza za
ustanowienie hipoteki w sprawie z zakresu gospodarki nieruchomości. Gmina posiadała budynek mieszkalny, w którym ustanowiono
odrębną własność lokalu i sprzedano go z bonifikatą dotychczasowemu najemcy. Bonifikata ta, udzielona została pod warunkiem, że
kupujący nie sprzeda ani nie wykorzysta mieszkania na cele inne niż mieszkaniowe. Została ona zabezpieczona hipoteką ustanowioną
na lokalu. Zarówno organ podatkowy jak i WSA w Szczecinie stali na stanowisku, że zwolnienie z PCC ma miejsce wtedy, gdy
zarówno sprawa, jak i czynność podlega ustawie o gospodarce nieruchomościami. W przypadku gdy jedynie sprawa podlega tym
przepisom, a czynność polegająca na ustanowieniu hipoteki jest usankcjonowana w innej ustawie należy pobrać podatek. NSA uznał
to podejście za zbyt restrykcyjne wskazując że sprawy, a nie czynności im towarzyszące, podlegające ustawie o gospodarowaniu
nieruchomościami nie podlegają podatkowi PCC.
Nie od każdej odprawy podatek
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-02-05
Łukasz Zalewski
Pracownicy, którzy w zeszłym roku dostali zadośćuczynienie lub odszkodowanie w ramach programów dobrowolnych odejść (PDO)
mogą domagać się zwrotu pobranego przez płatnika podatku PIT. Wynika to z nowego brzmienia art. 21 ust 1 pkt 3 ustawy o PIT, który
wszedł w życie 4 października 2014 roku, jednakże ma zastosowanie już do dochodów uzyskanych od stycznia 2014 r. Takie podejście
zostało potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 30 grudnia 2014 roku (sygn.. nr
IBPBII/1/415-881/14/BD), w której stwierdził, że wypłaty w ramach PDO, jeśli ich wysokość lub zasady wynikają wprost z postanowień
układów zbiorowych, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 par. 1
kodeksu pracy są zwolnione z podatku PIT. Ustawa w dalszym ciągu nie zwalnia z podatku odpraw i innych tego typu płatności. Taka
sytuacja prowadzi do różnego traktowania bardzo podobnych do siebie świadczeń. Należy również pamiętać, że zwolnieniu nie
podlegają dochody uzyskanie przed 1 stycznia 2014 roku.
PRZEGLĄD ORZECZNICTWA
Wyrok NSA z 18 listopada 2014 r. (sygn. akt I FSK 1730/13) Przewidziana w art. 24 ust. 5 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli
skarbowej (Dz. U. z 2011 r., nr 41, poz. 214 ze zm.) przerwa w naliczaniu odsetek za zwłokę nie dotyczy sytuacji, w której w sprawie
zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za dany okres rozliczeniowy, nie było prowadzone postępowanie kontrolne
ani nie została wydana decyzja, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 powołanej ustawy.
Wyrok NSA z dnia 13 stycznia 2015 r. (sygn. akt II FSK 471/13) Teza 1. Przedawnić się może tylko zobowiązanie istniejące, a więc
takie które wynika z zeznania złożonego na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych albo z decyzji
określającej zobowiązanie podatkowe wydanej na podstawie art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej. Teza 2. Upływ terminu przedawnienia
jest przesłanką stojącą na przeszkodzie w skonkretyzowaniu na nowo indywidualnych praw i obowiązków, a więc nadaniu innego
kształtu stosunkowi podatkowemu powstałemu, zgodnie z art. 21 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, czyli z dniem zaistnienia zdarzenia, z
którym ustawa podatkowa wiąże powstanie zobowiązania podatkowego.
Uwagi i opinie prosimy kierować pod adresem: [email protected]. Przeglądu Prasowych Informacji Podatkowych nie
należy traktować jako porady prawnej. Za treść referowanych publikacji TPA Horwath nie ponosi odpowiedzialności.
NASI EKSPERCI
Krzysztof Kaczmarek
Partner zarządzający
tel.: +48 22 64 79 700
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
Wojciech Sztuba
Partner zarządzający
tel.: +48 22 64 79 700
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
Małgorzata Dankowska
Partner
tel.: +48 22 64 79 700
[email protected]
Damian Kubiś
Partner
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
TPA Horwath
Członek Crowe Horwath International
[email protected]
www.tpa-horwath.pl
ul. Murawa 12-18
61-655 Poznań
Tel.: +48 61 63 00 500
Fax: +48 61 63 00 532
ul. Przyokopowa 33
01-208 Warszawa
Tel.: +48 22 64 79 700
Fax: +48 22 64 79 701
al. Korfantego 141 B
40-154 Katowice
Tel: +48 32 73 20 000
Fax: +48 32 73 20 002