KOCHAMY BOGA.Podręcznik metodyczny do religii

DLA DZIECI PIÊCIOLETNICH
I. Bóg mówi
do nas s³owami
Pisma Œwiêtego
i przez Pana Jezusa
Katechezy 1-9
30
7. WIELKIE ZMARTWIENIE
1. Cele katechetyczne
Odkrywamy z dzieckiem wielkie zadanie cz³owieka, jakim jest poszukiwanie Boga.
Pomagamy dziecku nawi¹zywaæ kontakt z Bogiem poprzez uczestnictwo w modlitwie wspólnoty Koœcio³a.
2. Treœci katechezy
Dwunastoletni Jezus w œwi¹tyni.
Jezus mówi do nas: „Po to przyszed³em na œwiat, aby przebywaæ w domu mojego Ojca” (por. £k 2, 48).
Nasze starania o to, aby z Bogiem rozmawiaæ i z Nim przebywaæ.
3. Zadania nauczyciela religii
Zachêcanie dziecka, aby przebywa³o z Jezusem w koœciele – w Domu
Ojca.
Kszta³towanie postawy modlitwy we wspólnocie Koœcio³a.
4. Metody i œrodki
Zabawa: „Kogo poœród nas brakuje”, czytanie s³owa Bo¿ego, inscenizacja, czytanie opowiadania „Wielkie zmartwienie”.
7. Wielkie zmartwienie
31
Praca z podrêcznikiem
W podrêczniku dziecka jest narysowane wnêtrze œwi¹tyni jerozolimskiej i kilku siedz¹cych nauczycieli. Dzieci wklejaj¹ postaæ dwunastoletniego Jezusa, Maryi i Józefa oraz w odpowiednim miejscu znaczek 7. ze
œwi¹tyni¹.
Pomoce:
– rekwizyty dla postaci Maryi, Józefa i dwunastoletniego Jezusa.
5. Propozycja katechezy
Zabawa: „Kogo poœród nas brakuje?”
Podczas zabawy dziecko mo¿e sprawdziæ swoj¹ spostrzegawczoœæ. Te
doœwiadczenia mog¹ dopomóc mu podczas uczestniczenia w wydarzeniu
biblijnym, które mówi o odnalezieniu Jezusa w œwi¹tyni.
Ustalamy, kto bêdzie odgadywa³, kogo poœród dzieci brakuje. Ci, którzy
zg³osz¹ siê do odgadywania, maj¹ za zadanie, aby dobrze przygl¹dn¹æ siê
wszystkim uczestnikom zabawy, po czym jedno dziecko wychodzi z sali.
Wtedy wybieramy dziecko, które chowa siê tak, by byæ zupe³nie niewidocznym. Gdy powróci uczestnik zabawy, który wyszed³, zgaduje, kogo brakuje.
Powtarzamy grê kilkakrotnie.
Po zakoñczeniu zabawy odczytujemy dzieciom tekst biblijny, który mówi
o odnalezieniu Jezusa w œwi¹tyni.
Opowiadanie oparte na s³owach Pisma Œwiêtego
Maryja i Józef chodzili co roku do Jerozolimy na Œwiêto Paschy. Gdy
Jezus mia³ lat dwanaœcie, udali siê tam zwyczajem œwi¹tecznym. Kiedy
wracali po skoñczonych uroczystoœciach, Jezus zosta³ w Jerozolimie, a tego nie zauwa¿yli Jego Rodzice. Przypuszczaj¹c, ¿e jest w towarzystwie
pielgrzymów, uszli dzieñ drogi i szukali Go wœród krewnych i znajomych.
Gdy Go nie znaleŸli, wrócili do Jerozolimy i szukali Go. Dopiero po trzech
dniach odnaleŸli Go w œwi¹tyni, gdzie siedzia³ miêdzy nauczycielami, przys³uchiwa³ siê im i zadawa³ pytania. Wszyscy zaœ, którzy Go s³uchali, byli
zdumieni bystroœci¹ Jego umys³u i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili
siê bardzo, a Jego Matka rzek³a do Niego: „Synu, czemuœ nam to uczyni³?
Oto z bólem serca szukaliœmy Ciebie”. Lecz On im odpowiedzia³: „Czemuœcie Mnie szukali? Czy nie wiedzieliœcie, ¿e powinienem byæ w tym, co
nale¿y do mego Ojca?”.
32
I. Bóg mówi do nas s³owami Pisma Œwiêtego i przez Pana Jezusa
Potem poszed³ z nimi i wróci³ do Nazaretu; i by³ im pos³uszny. A Matka
Jego chowa³a wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu. Jezus zaœ czyni³ postêpy w m¹droœci, w latach i w ³asce u Boga i u ludzi (por. £k 2, 41-52).
Po czytaniu proponujemy dzieciom podró¿ wyobraŸni.
Zabawa: „Podró¿ wyobraŸni”
Wybieramy trzy osoby, które podczas „podró¿y wyobraŸni” bêd¹ przedstawiaæ rolê Jezusa, Maryi i Józefa. Gwiazdkami oznaczamy w tekœcie przerwy, w których dajemy dzieciom czas na prze¿ywanie doœwiadczeñ.
Usi¹dŸcie jedno za drugim. WyobraŸcie sobie, ¿e jest piêkny dzieñ. *
Dzieci mog¹ patrzeæ w niebo i wyci¹gaæ rêce w stronê s³oñca.
Wsiadacie do auta, by powêdrowaæ bardzo daleko: a¿ do Ziemi Œwiêtej,
na której dawno temu ¿y³ Jezus. *
Dzieci jad¹, trzymaj¹c w rêce kierownicê i pochylaj¹c siê w ró¿ne strony
inscenizuj¹ jazdê samochodem. Mog¹ równie¿ naœladowaæ jego odg³osy.
Jad¹c, mijacie piêkne widoki. Jesteœcie coraz dalej od swoich domów
i od przedszkola. * Zauwa¿acie, ¿e przed wami jest wielkie morze. Zatrzymujecie siê i wsiadacie na motorówkê, która zaczyna p³yn¹æ z coraz wiêksz¹ prêdkoœci¹. * Czujecie na twarzach mi³y powiew wiatru oraz zapach
morskiej wody. * Nagle wszystko cichnie i wysiadacie na brzeg. Przed wami
stoi piêkna œwi¹tynia. Wchodzicie do œrodka. *
Dzieci wyciszaj¹ siê.
Wœród ludzi zebranych w œwi¹tyni stoi Jezus. *
Wchodzi dziecko odgrywaj¹ce rolê Jezusa, trzymaj¹c w rêce Bibliê. Jezus siada i otwiera j¹.
Wstajecie i rozgl¹dacie siê, poszukuj¹c Maryi i Józefa. * Poniewa¿ Ich
nie widzicie, wychodzicie ze œwi¹tyni, szukaæ gdzie indziej. Gdy ju¿ odeszliœcie od œwi¹tyni, zauwa¿acie, ¿e w jej stronê pod¹¿aj¹ jacyœ ludzie. *
Wchodzi Maryja i Józef. S¹ zmartwieni i rozgl¹daj¹ siê. Podpowiadamy dzieciom, o co maj¹ Ich zapytaæ, np.:
Dlaczego jesteœcie smutni?
Maryja odpowiada: Nie wiemy, gdzie jest Jezus.
Józef mówi: Szukamy Go ju¿ trzy dni. Nie widzieliœcie Jezusa?
Dzieci odpowiadaj¹: Jest w œwi¹tyni. Widzieliœmy Go.
Dzieci wskazuj¹ Maryi i Józefowi, sk¹d przyszli. Id¹ razem w stronê siedz¹cego Jezusa. Gdy ju¿ s¹ przy Nim, Jezus mówi:
„Po to przyszed³em na œwiat, aby przebywaæ w domu mojego Ojca”.
Jezus wstaje i podchodzi do Maryi i Józefa, po czym razem wychodz¹.
7. Wielkie zmartwienie
33
Po tej „podró¿y wyobraŸni” przypominamy, ¿e jesteœmy ju¿ w przedszkolu i czytamy opowiadanie „Wielkie zmartwienie”.
Praca z podrêcznikiem
Jest w nim narysowane wnêtrze œwi¹tyni Jerozolimskiej, w której siedz¹
nauczyciele. Dzieci wklejaj¹ postaæ dwunastoletniego Jezusa, Maryi Józefa oraz w odpowiednim miejscu znaczek 7. ze œwi¹tyni¹.
Modlitwa
Zapalmy œwiecê i zapraszamy do modlitwy.
Zamyœlenie dziecka przy Sercu Pana Jezusa
Panie Jezu, chcê z Tob¹ przebywaæ w Domu Twojego i mojego Ojca.
Chcê iœæ do koœcio³a i byæ tam z Tob¹.
Przewidywane osi¹gniêcia dziecka
Wiedza – co dziecko wie?
Dziecko wie, ¿e Jezus pragnie byæ w Domu swojego Ojca.
Umiejêtnoœci – co dziecko potrafi?
Dziecko potrafi „rozmawiaæ” ze œwiêtymi poznanymi na kartach z Biblii.
Interioryzacja wartoœci – co dziecko ceni?
Dziecko ceni dar, jakim jest obecnoœæ Jezusa w koœciele.
6. Wspó³praca z rodzin¹ i parafi¹
Rodzice id¹ razem z dzieckiem do koœcio³a. W koœciele przypominaj¹
mu, gdzie pali siê czerwone œwiate³ko, na znak, ¿e Jezus nas tutaj oczekuje.
Rozmawiaj¹ z dzieckiem o tym, ¿e Jezus cieszy siê nasz¹ obecnoœci¹ i chce
nam opowiadaæ o swoim Ojcu.
34
8. UDANE WESELE
1. Cele katechetyczne
Pomagamy dziecku odkryæ, co ma czyniæ, aby jego ¿ycie by³o „udane”.
Uczymy dziecko nawi¹zywaæ z Bogiem relacjê poprzez s³owa w³asnej
modlitwy proœby.
2. Treœci katechezy
Maryja mówi do nas: „Uczyñcie to, co wam poleca Jezus”.
Mo¿emy mówiæ w modlitwie do Boga.
3. Zadania nauczyciela religii
Wspomagamy dziecko, aby potrafi³o, razem z Maryj¹, swoimi s³owami
prosiæ Boga.
4. Metody i œrodki
Zabawa: „Zgadnij, kto ciebie wo³a”, czytanie s³owa Bo¿ego, modlitwa
proœby, czytanie opowiadania „Udane wesele”.
Praca z podrêcznikiem
W podrêczniku dziecka jest narysowana uczta weselna, Jezus, Maryja,
para nowo¿eñców, goœcie weselni i szeœæ dzbanów. Rysunki do wklejenia:
dwaj s³udzy nalewaj¹ wodê z dzbana oraz znaczek 8. z dzbanami.
8. Udane wesele
35
Pomoce:
– nagranie spokojnej muzyki.
5. Propozycja katechezy
Zabawa: „Zgadnij, kto ciebie wo³a”
Zabawa polega na tym, ¿e dzieci siadaj¹ w ró¿nych miejscach na sali,
a jedno z nich staje do nich ty³em. Dzieci kolejno wo³aj¹, np.: „Jolu, zgadnij, kto ciebie wo³a?”. Je¿eli dziecko nie odgadnie, kto je zawo³a³, zamienia siê z wo³aj¹cym miejscem. Tok zabawy powtarzamy kilkakrotnie, aby
wszystkie dzieci mog³y wzi¹æ udzia³ w zabawie, po czym opowiadamy:
Ludzie zwracaj¹ siê do siebie z ró¿nymi sprawami, na przyk³ad po to,
aby siê z kimœ przywitaæ, coœ powiedzieæ...
Kiedy jeszcze?
Gdy dzieci wypowiedz¹ siê, czytamy lub opowiadamy tekst biblijny o cudzie na weselu w Kanie Galilejskiej.
Opowiadanie oparte na s³owach Pisma Œwiêtego
Gdy odbywa³o siê wesele w Kanie Galilejskiej, by³a tam Matka Jezusa.
Zaproszono na to wesele tak¿e Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrak³o
wina, Matka Jezusa powiedzia³a do Niego: „Nie maj¹ ju¿ wina”. Jezus Jej
odpowiedzia³: „Czy¿ to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czy¿ jeszcze
nie nadesz³a godzina moja?”. Wtedy Matka Jego powiedzia³a do s³ug: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Sta³o zaœ tam szeœæ st¹gwi, czyli
wielkich dzbanów kamiennych. Rzek³ Jezus do s³ug: „Nape³nijcie st¹gwie
wod¹!”. I nape³nili je a¿ po brzegi. Potem do nich powiedzia³: „Zaczerpnijcie teraz i zanieœcie staroœcie weselnemu!”. Oni zaœ zanieœli. A gdy starosta
weselny skosztowa³ wody, która sta³a siê winem – nie wiedzia³ bowiem,
sk¹d ono pochodzi, ale s³udzy, którzy czerpali wodê, wiedzieli – przywo³a³
pana m³odego i powiedzia³ do niego: „Ka¿dy cz³owiek stawia najpierw dobre
wino, a gdy siê napij¹, wówczas gorsze. Ty zachowa³eœ dobre wino a¿ do
tej pory”. Taki to pocz¹tek znaków uczyni³ Jezus w Kanie Galilejskiej.
Objawi³ swoj¹ chwa³ê i uwierzyli w Niego Jego uczniowie (por. J 2, 1-11).
Po odczytaniu tekstu, rozmawiamy z dzieæmi.
– Co odbywa³o siê w miasteczku Kana Galilejska?
– Kto by³ na tym weselu?
– Dlaczego nowo¿eñcy byli zmartwieni?
– O czym Maryja powiedzia³a Jezusowi?
– Co Jezus poleci³ s³ugom?
36
I. Bóg mówi do nas s³owami Pisma Œwiêtego i przez Pana Jezusa
– Dlaczego starosta wesela zdziwi³ siê?
– O czym mo¿emy mówiæ do Jezusa?
– Czego nam potrzeba?
Modlitwa
Zapalmy œwiecê.
Prosimy dzieci, aby zg³asza³y siê i wypowiedzia³y modlitwy proœby, np.:
„Jezu, chleba nam potrzeba”, „Panie Jezu, proszê Ciê o zdrowie” itp. Nastêpnie czytamy dzieciom parafrazê tekstu biblijnego.
Maryja mówi dzisiaj do nas:
UCZYÑCIE TO, CO WAM POLECA JEZUS (por. J 2, 5).
Praca z podrêcznikiem
Dzieci powtarzaj¹ z katechet¹ tekst, a nastêpnie pracuj¹ ze swoim podrêcznikiem, gdzie jest narysowana uczta weselna, Jezus, Maryja, para nowo¿eñców, goœcie weselni i szeœæ dzbanów. Wklejaj¹ postaci s³ug, którzy
nalewaj¹ wodê z dzbana oraz w odpowiednim miejscu znaczek 8. z dzbanami. Dorysowuj¹ tak¿e wylewan¹ wodê. W czasie pracy mo¿emy w³¹czyæ
spokojn¹ muzykê.
Na zakoñczenie czytamy opowiadanie „Udane wesele”.
Zamyœlenie dziecka przy Sercu Matki Bo¿ej
Matko Bo¿a,Ty znasz nasze potrzeby. Powiedz Jezusowi, czego nam
potrzeba.
Przewidywane osi¹gniêcia dziecka
Wiedza – co dziecko wie?
Dziecko wie, ¿e Bóg s³ucha Jego próœb.
Umiejêtnoœci – co dziecko potrafi?
Dziecko potrafi swoimi s³owami prosiæ Boga w ró¿nych potrzebach.
Interioryzacja wartoœci – co dziecko ceni?
Dziecko ceni obecnoœæ Maryi, która modli siê z Nim do Jezusa.
6. Wspó³praca z rodzin¹ i parafi¹
Prosimy, by dzieci w domu modli³y siê do Jezusa, prosz¹c o pomoc
Maryjê.
40
Spis treœci
I. Bóg mówi do nas s³owami Pisma Œwiêtego i przez Pana Jezusa
Ogólna prezentajca i wprowadzenie do pracy z podrêcznikiem
„Radoœæ Dzieci Bo¿ych” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1
1. Niezwyk³a ksiêga . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5
2. Wszystko, co Bóg stworzy³, jest dobre . . . . . . . . . . . . . . . . . 9
3. Cz³owiek jest dobry . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13
4. Ró¿ne g³osy œwiata . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17
5. Wybrane serce . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21
6. Zadziwiona gwiazda . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26
7. Wielkie zmartwienie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30
8. Udane wesele . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34
9. Jezus i dzieci . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37