Definicje benchmarkingu

Benchmarking jako instrument
klasyfikacji regionów europejskich.
Dr inż. Adam Świda
WROCŁAW 26.09.2007
Definicje benchmarkingu
AUTOR LUB
INSTYTUCJA
R. C. Camp
[Camp, 1995]
D. T. Kearns
[Bendell, Boulter, 2000]
G. H. Watson
[Watson, 1993,]
B. Andersen
[Andersen, 1998,]
Źródło: Opracowanie własne.
TREŚĆ DEFINICJI
Benchmarking jest poszukiwaniem najefektywniejszych metod dla
danej działalności, pozwalających osiągnąć przewagę konkurencyjną.
Benchmarking to ciągły proces oceny produktów usług i praktyk, w
odniesieniu do najsilniejszych konkurentów lub firm uznawanych za liderów
przemysłu.
Benchmarking jest systematycznym, ciągłym procesem pomiarowym
polegającym na stałym mierzeniu i porównywaniu jednej kategorii działań
organizacyjnych firmy w stosunku do lidera w danej dziedzinie (bez ograniczeń
geograficznych), mającym na celu pomaganie firmie w usprawnieniu jej działań.
Benchmarking w przedsiębiorstwie jest procesem ciągłego pomiaru i
porównywania jednego biznes procesu z innym porównywalnym procesem
prowadzonym przez wiodącą organizację w celu gromadzenia informacji, które
umożliwią temu przedsiębiorstwu zidentyfikowanie oraz wprowadzenie
udoskonaleń.
Rodzaje benchmarkingu.
Amerykańscy pionierzy benchmarkingu G. J. Balm i R.C. Camp wyróżniają cztery
podstawowe rodzaje benchmarkingu.
•Benchmarking wewnętrzny
•Benchmarking konkurencyjny
•Benchmarking funkcjonalny
•Benchmarking ogólny
Zalety i wady różnych rodzajów benchmarkingu.
Rodzaje benchmarkingu
Wewnętrzny
Konkurencyjny
Funkcjonalny
Ogólny
Wyników działania
Zalety
Wady
Łatwy dostęp do danych i informacji
Dobre wyniki w zdywersyfikowanych firmach
Ukierunkowuje na proces uczenia się.
Umożliwia dokładne poznanie własnych procesów.
Niski koszt i czas realizacji.
Zawężone pole badań
Występowanie uprzedzeń w przedsiębiorstwie
Pozyskanie istotnych informacji.
Porównywalność wyrobów i procesów.
Możliwość określenia swej pozycji wśród konkurencji.
Względnie wysoka akceptacja ze strony załogi
Inspiruje proces uczenia się.
Trudności w pozyskaniu danych.
Niebezpieczeństwo powielania wąskich
praktyk branżowych.
Celowe zniekształcanie danych
Duży potencjał innowacyjny rozwiązań.
Ożywianie pomysłowości.
Zwiększenie udziału załogi w poszukiwaniu nowych idei pomysłów.
Ukierunkowuje na proces uczenia się.
Stosunkowo trudne wdrożenie.
Czasochłonność analiz.
Problem porównywalności .
Innowacyjność rozwiązań.
Relatywnie łatwy dostęp do danych.
Duża ilość potencjalnych partnerów.
Możliwość wykorzystania niekonwencjonalnych rozwiązań.
Ukierunkowuje na proces uczenia się.
Stosunkowo trudne wdrożenie.
Problem porównywalności.
Wysoki koszt realizacji.
Czasochłonność analiz.
Relatywnie łatwy dostęp do danych.
Duża ilość potencjalnych danych.
Możliwość określenia swej pozycji wśród konkurencji.
Mała czasochłonność.
Możliwość szerokiego stosowania w firmach o podobnym profilu
Koncentracja na wynikach a nie sposobach ich
osiągania.
Źródło: Opracowanie własne na podstawie [ Martyniak, 1996, s.308] [Węgrzyn, 2000, s. 98]
[Zimniewicz, 1999, s.38]
Benchmarking sektorowy i benchmarking warunków ramowych.
W latach 90-tych XX w ramach europejskiej inicjatywy benchmarkingu przedsiębiorstw przy
wsparciu Komisji Europejskiej, powołana została grupa robocza ekspertów, która
zaproponowała utworzenie modelu benchmarkingu europejskiego. Opracowano ramy,
stanowiące próbę odzwierciedlenia różnych poziomów dojrzałości (rozwoju) benchmarkingu.
Benchmarking został bowiem uznany za metodę, która znacznie zwiększa konkurencyjność
europejskich przedsiębiorstw [Plichner, 1998],
Komisja Europejska na prośbę Rady Przemysłu wydała oficjalną publikację „Benchmarking;
implementation of an instrument available to economic actors and public authorities”
(„Benchmarking: wdrażanie instrumentu dostępnego dla uczestników życia gospodarczego
oraz władz publicznych”), w której przedstawiono serię inicjatyw, mających na celu
promowanie stosowania benchmarkingu. Wyróżniono tam między innymi dwa poziomy
zastosowania benchmarkingu:
-poziom warunków ramowych
-poziom sektorowy
Badania porównawcze w sektorze motoryzacyjnym
Kryterium
Polska
Czechy
Węgry
Słowacja
Rumunia
Słowenia
Koszty pracy
3
2
3
4
5
2
5
Wydajność
3
4
3
2
1
3
1
Jakość
3
4
3
2
1
5
1
3
4
3
2
1
4
1
3
3
2
1
1
2
1
Wykształcenie
pracowników
3
5
4
2
1
3
1
Stabilność
gospodarki
3
4
2
3
1
4
1
Razem
21
26
20
15
11
23
11
Dostępność usług
Technologia
1 = najmniej konkurencyjne
3 = średnio konkurencyjne
5 = najbardziej konkurencyjne
Źródło: Opracowanie własne na podstawie [ Walewska, 1998, s.9]
Bułgaria
Pięcioetapowy model procesu benchmarkingowego
Planowanie - wybór przedmiotu benchmarkingu oraz ustalenie miar
Poszukiwanie - identyfikacja partnerów bechmarkingowych
Obserwacja – zrozumienie i udokumentowanie procesy stosowanego
przez partnera benchmarkingu
Analiza - identyfikacja luk w efektywności oraz ich kluczowych
przyczyn
Adaptacja - wybór rozwiązania wzorcowego i zaadoptowanie go do
warunków firmy i wdrożenie
Źródło: 2006 European Regional Innovation Scoreboard (2006 RIS)
Proces benchmarkingu regionalnego
1. Wybór przedmiotu benchamrkingu.
2. Powołanie interdyscyplinarnego zespołu benchmarkingowego.
3. Ustalenie szczegółowych miar.
4. Wybór regiony partnerskiego.
5. Obserwacja i opis rozwiązań funkcjonujących w badanym regionie.
6. Analiza danych i opracowanie rozwiązań własnych.
7. Implementacja.
Dziękuję za uwagę 