SOBOTA SUCHYCH DNI WRZEŚNIOWYCH

24 września 2016 r.
SOBOTA SUCHYCH DNI
WRZEŚNIOWYCH
Wspomnienie Najśw. Maryi Panny od Wykupu Niewolników
Sabbato Quattuor Temporum Septembris - II classis
Commemoratio: Beatae Mariae Virginis de Mercede
24 września 2016 r. -- Sobota Suchych Dni Wrześniowych - kolor
szat fioletowy – Msza wł., bez Gloria, w Mszach czytanych 2. modlitwa:
Wspomnienie Najśw. Maryi Panny od Wykupu Niewolników, bez Credo,
prefacja zwykła.
Suche dni wrześniowe, jak popularnie zwykło się je nazywać, przypadały na środę, piątek oraz sobotę, i do Vaticanum II wiązały się ze ścisłym postem, mającym przyczyniać się do odnowy duchowej. Równolegle
funkcjonująca nazwa Suche dni "siódmego miesiąca" przechowała odniesienie do tradycji żydowskiej, w której figurą naszych obchodów jest święto
siódmego miesiąca - września.
Od początku w obu tradycjach, zwłaszcza judaistycznej, wrześniowy czas
wiązano z winobraniem, co tłumaczy wyraźne odniesienia do symboliki
wina w trzech Mszach na dni kwartalne. W tym miesiącu Żydzi obchodzili
aż trzy istotne święta: Nowy Rok, święto Pojednania - opatrzone surowym
postem - i święto Namiotów, będące dziękczynieniem za zebrane plony.
Nasze Suchedni kontynuują tę symbolikę oraz wyraźnie dziękczynną
i pokutną treść żydowskiego święta. W czasie dni kwartalnych modlono się
o ducha pokuty (luty-marzec), o powołania do służby w Kościele (majczerwiec), za dzieci, młodzież i wychowawców (trzeci tydzień września)
oraz o życie chrześcijańskie rodzin (trzeci tydzień Adwentu).
Wszechmogący, wieczny Boże, który zbawienną wstrzemięźliwością leczysz
ciała i dusze, prosimy kornie Twój majestat: daj się przebłagać pobożnymi
modłami poszczących i udziela nam pomocy teraz i w przyszłości (1 Kolekta soboty Suchych dni wrześniowych, tł. Mszał tyniecki). (Małgorzata Gadomska za liturgia.pl)
2 klasy
Szaty fioletowe
Ps 94,6-7
Veníte, adorémus Deum et
procidámus ante Dóminum,
plorémus ante eum, qui fecit
nos: quia ipse est Dóminus,
Deus noster.
Ps 94,1
Ps. Pójdźcie, radośnie śpiewajmy Veníte, exsultémus Dómino:
Panu, wysławiajmy Boga, nasze- iubilémus Deo, salutári nosgo Zbawcę. V. Chwała Ojcu.
tro. V. Glória Patri.
ORATIO I:
V. Klęknijmy.
V. Flectámus génua.
R. Powstańmy.
R. Leváte.
Wszechmogący, wieczny Boże, Omnípotens
sempitérne
który zbawienną wstrzemięźli- Deus, qui per continéntiam
wością leczysz ciała i dusze, pro- salutárem
corpóribus
simy kornie Twój majestat: daj medéris et méntibus: maINTROITUS:
Pójdźcie, oddajmy cześć Bogu,
padnijmy na twarz przed Panem,
zegnijmy kolana przed Tym, który nas stworzył, albowiem On
jest Panem, Bogiem naszym.
się przebłagać pobożnymi modłami poszczących i udziel nam
pomocy teraz i w przyszłości.
Przez Pana.
LECTIO I:
iestátem
tuam
súpplices
exorámus; ut, pia ieiunántium deprecatióne placátus,
et præséntia nobis subsídia
tríbuas et futúra. Per Dominum.
Kpł 23,26-32
W Święto Oczyszczenia odbywała się jedna z najuroczystszych ofiar Starego Przymierza. Arcykapłan wchodził z krwią zwierząt ofiarnych do miejsca Najświętszego. Była to zapowiedź ofiary Chrystusa [porównaj 6 lekcję].
W one dni: Przemówił Pan do
Mojżesza i rzekł mu: «Dziesiąty
dzień tego miesiąca siódmego
jest dniem Oczyszczenia; będziecie mieli zwołanie święte, umartwicie postem dusze wasze i złożycie ofiary całopalne Panu. Tego dnia nie będziecie wykonywali żadnej pracy, bo jest to dzień
oczyszczenia, abyście się oczyścili przed Panem, Bogiem waszym. Każda osoba, która nie
umartwi się tego dnia, będzie
wykreślona ze swojego narodu
i każda osoba, która by wykonała jakąkolwiek pracę tego dnia,
zatracę ją wpośród jej narodu.
Żadnej pracy nie wykonacie.
Jest to prawo wieczne dla potomnych waszych we wszystkich
miejscach waszego zamieszkania. Będzie to dla was szabat,
odpoczynek zupełny i umartwicie [postem] dusze wasze; dziewiątego dnia tego miesiąca wieczorem, od wieczoru do wieczoru
zachowacie odpoczynek wasz» –
mówi Pan wszechmogący.
GRADUALE I:
O Panie, przebacz nam grzechy,
aby nie drwili z nas poganie:
«Gdzie jest ich Bóg?»
V. Wspomóż nas, Boże, nasz
Zbawicielu, i dla chwały imienia
In diébus illis: Locútus est
Dóminus ad Móysen, dicens:
Décimo die mensis huius
séptimi, dies expiatiónum
erit celebérrimus, et vocábitur sanctus: affligetísque
ánimas vestras in eo, et
offerétis holocáustum Dómino. Omne opus servíle non
faciétis in témpore diéi
huius: quia dies propitiatiónis est, ut propitiétur
vobis Dóminus, Deus vester.
Omnis ánima, quæ afflicta
non fúerit die hac, períbit de
pópulis suis: et quæ operis
quídpiam fécerit, delébo eam
de pópulo suo. Nihil ergo
óperis faciétis in eo: legítimum sempitérnum erit vobis
in cunctis generatiónibus et
habitatiónibus
vestris.
Sábbatum requietiónis est,
et affligétis ánimas vestras
die nono mensis: a véspera
usque ad vésperam celebrábitis sábbata vestra:
dicit Dóminus omnípotens.
Ps 78,9-10
Propítius esto, Dómine, peccátis nostris: ne quando dicant gentes: Ubi est Deus
eórum?
V.
Adiuva
nos,
Deus,
salutáris noster: et propter
Twego wybaw nas, Panie.
ORATIO II:
V. Klęknijmy.
R. Powstańmy.
Daj nam, prosimy Cię, wszechmogący Boże, abyśmy przez posty zostali nasyceni Twoją łaską,
a przez wstrzemięźliwość stali
się mocniejsi od wszystkich wrogów. Przez Pana.
honórem
nóminis
Dómine, líbera nos
tui,
V. Flectámus génua.
R. Leváte.
Da
nobis,
quaesumus,
omnípotens
Deus:
ut,
ieiunándo,
tua
grátia
satiémur; et, abstinéndo,
cunctis efficiámur hóstibus
fortióres. Per Dominum.
Kpł 23,39-43
In diébus illis: Locútus est
Dóminus ad Móysen, dicens:
A quintodécimo die mensis
séptimi, quando congregavéritis omnes fructus terræ
vestræ, celebrábitis ferias
Dómini septem diébus: die
primo et die octávo erit
sábbatum, id est réquies.
Sumetísque vobis die primo
fructus arbóris pulchérrimæ,
spatulásque palmárum, et
ramos ligni densárum fróndium, et sálices de torrénte,
et lætabímini coram Dómino,
Deo vestro. Celebrabitísque
sollemnitátem eius septem
diébus per annum: legítimum sempitérnum erit in
generatiónibus vestris. Mense séptimo festa celebrábitis,
et habitábitis in umbráculis
septem diébus. Omnis, qui de
génere est Israël, manébit in
tabernáculis: ut discant pósteri vestri, quod in tabernáculis habitáre fécerim
fílios Israël, cum edúcerem
eos de terra Ægýpti. Ego
Dóminus, Deus vester.
GRADUALE II:
Ps 83,10.9
Spojrzyj, obrońco nasz, Boże, Protéctor
noster,
áspice,
LECTIO II:
W one dni: Przemówił Pan do
Mojżesza i rzekł mu: «Piętnastego dnia, miesiąca siódmego, gdy
zbierzecie zboża z ziemi, będziecie obchodzić święto ku czci Pana siedem dni; dnia pierwszego
będzie uroczysty odpoczynek
i dnia ósmego będzie uroczysty
odpoczynek.
Pierwsze
dnia
weźmiecie jabłek rajskich, liści
palmowych, gałązek z drzew
gęstych, tudzież z wierzb nad
rzeką i będziecie się cieszyć
w ciągu siedmiu dni przed Panem, Bogiem waszym. Będziecie
obchodzić to święto ku czci Pana
przez siedem dni każdego roku.
Jest to prawo wieczne dla potomków waszych: w miesiącu
siódmym będziecie je obchodzić.
Przez siedem dni będziecie przebywać pod szałasami; wszyscy
obcy w Izraelu będą mieszkali
pod szałasami; dlatego, aby wasi
potomkowie wiedzieli, iż sprawiłem, że synowie Izraelowi
mieszkali pod szałasami, gdym
ich wyprowadził z ziemi egipskiej. Jam jest Pan Bóg wasz».
i wejrzyj na sługi Swoje.
Deus, et réspice super servos
V. Panie, Boże Zastępów, wysłu- tuos.
V. Dómine, Deus virtútum,
chaj modlitwy sług Twoich.
exáudi preces servórum tuórum.
ORATIO III:
V. Klęknijmy.
V. Flectámus génua.
R. Powstańmy.
R. Leváte.
Prosimy Cię, Panie, roztocz Tuére, quaesumus, Dómine,
opiekę nad Twoją rodziną, aby- fámiliam tuam: ut salútis
śmy z Twej szczodrobliwości ætérnæ remédia, quæ te inosiągnęli środki wiecznego zba- spiránte requírimus, te larwienia, których szukamy z Two- giénte consequámur. Per
jego natchnienia. Przez Pana.
Dominum.
Mi 7,14.16.18-20
Dómine, Deus noster, pasce
pópulum tuum in virga tua,
gregem
hereditátis
tuæ,
habitántes solos in sal:u, iuxta dies antiquos. Vidébunt
gentes, et confundéntur super
omni
fortitúdine
sua.Quis Deus similis tui, qui
aufers iniquitatem, et transis
peccatum
reliquiárum
hereditátis tuæ ? Non immíttet ultra furórem suum,
quóniam volens misericórdiam
est.
Revertétur,
et
miserébitur nostri: depónet
iniquitates nostras, et proiíciet in profúndum maris
ómnia peccáta nostra. Dabis
veritátem
Iacob,
misericórdiam Abraham: quæ iurásti patribus nostris a diébus antiquis: Dómine, Deus
noster.
GRADUALE III:
Ps 89,13.1
Zwróć się ku nam, Panie, na Convértere,
Dómine,
alichwilę i daj się ubłagać sługom quántulum, et deprecáre suSwoim.
per servos tuos.
V. Panie, Tyś był ucieczką naszą V. Dómine, refúgium factus
z pokolenia na pokolenie.
es nobis, a generatióne et
progénie.
LECTIO III:
Panie, Boże nasz, paś swój lud
laską swoją, trzodę swego dziedzictwa, tych, co mieszkają samotnie w lesie, jak za dawnych
dni.
Ujrzą narody i okryją się wstydem wbrew całej ich potędze.
Jakiż bóg jest podobny do Ciebie, który usuwasz nieprawość
i przebaczasz grzechy reszcie
Twojego dziedzictwa?
Nie upiera się On w gniewie, bo
lubi okazywać łaskę. Jeszcze raz
zmiłuje się nad nami, podepcze
nasze nieprawości, a wszystkie
grzechy nasze rzuci do morza.
Ty zachowasz wierność dla Jakuba, i łaskę dla Abrahama, tak
jak przysiągłeś ojcom naszym za
dni starodawnych, Panie Boże
nasz.
ORATIO IV:
V. Klęknijmy.
R. Powstańmy.
Prosimy Cię, Panie, daj nam tak
się wstrzymywać od pokarmów
mięsnych, abyśmy również powstrzymywali się od namiętności, które nas kuszą. Przez Pana.
LECTIO IV:
W one dni: Przemówiło słowo
Pańskie do mnie: To mówi Pan
Zastępów: «Jak umyśliłem, aby
was utrapić, gdy mię do gniewu
pobudzili ojcowie wasi, mówi
Pan, a nie zmiłowałem się, tak
rozmyśliwszy się postanowiłem
w te dni dobrze uczynić domowi
Judy i Jeruzalem. Nie bójcie się!
Te więc są rzeczy, które czynić
będziecie: Mówcie prawdę, każdy
z
bliźnim
swoim,
prawdą
i sądem Pokoju sądźcie w bramach waszych. A nikt przeciw
przyjacielowi swemu niech nie
myśli złego w sercu swoim przysięgi kłamliwej nie miłujcie; bo
to wszystko jest, czego nienawidzę, mówi Pan». – I stało się
słowo Pana Zastępów do mnie
mówiąc: «To mówi Pan Zastępów: Post czwartego i post piątego, i post siódmego, i post
dziesiątego miesiąca obróci się
domowi Judy w wesele i radość,
i znamienite uroczyste święta;
tylko prawdę i pokój miłujcie!» –
mówi Pan Zastępów.
V. Flectámus génua.
R. Leváte.
Præsta, quaesumus, Dómine,
sic nos ab épulis abstinére
carnálibus: ut a vítiis irruéntibus páriter ieiunémus. Per
Dominum.
Zch 8,14-19
In diébus illis: Factum est
verbum Dómini ad me, dicens: Hæc dicit Dóminus exercítuum: Sicut cogitávi, ut
afflígerem vos, cum ad
iracúndiam
provocássent
patres vestri me, dicit Dóminus, et non sum misértus: sic
convérsus cogitávi in diébus
istis, ut benefáciam domui
Iuda et Ierúsalem: nolíte timére. Hæc sunt ergo verba,
quæ faciétis: Loquímini veritátem,
unusquísque
cum
próximo suo: veritátem et
iudícium pacis iudicáte in
portis
vestris.
Et
unusquísque malum contra
amícum suum ne cogitétis in
córdibus vestris: et iuraméntum mendax ne diligátis:
ómnia enim hæc sunt, quæ
odi, dicit Dóminus. Et factum
est verbum Dómini exercítuum ad me, dicens: Hæc dicit
Dóminus exercítuum: Ieiúnium quarti et ieiúnium
quinti et ieiúnium séptimi et
ieiúnium décimi erit dómui
Iuda in gáudium et lætítiam
et
in
sollemnitátes
præcláras: veritátem tantum
et pacem dilígite: dicit
Dóminus exercítuum.
GRADUALE IV:
Niech się wzbija ku Tobie modlitwa ma, Panie, niby kadzidło.
V. Wznoszenie rąk moich jak
ofiara wieczorna.
ORATIO V:
V. Klęknijmy.
R. Powstańmy.
Panie, Ty nam pozwalasz ofiarować Ci uroczysty post; prosimy
Cię, wzmocnij nas udzielając
przebaczenia. Przez Pana.
LECTIO V:
W one dni Anioł Pański zstąpił
z Azariaszem i z towarzyszami
jego w piec i wyrzucił płomień
ognia z pieca, i uczynił wśród
pieca jakby wiatr rosisty przewiewający, a płomień rozchodził
się nad piecem na czterdzieści
dziewięć łokci, i wypadł, i popalił
tych Chaldejczyków, których
znalazł koło pieca, sługi królewskie, którzy podniecali ogień.
[Azariasza i jego towarzyszy] nie
dotknął się wcale ogień, ani ich
nie zasmucił, ani żadnej przykrości nie uczynił. Wtedy ci trzej
jakby jednymi usty chwalili
i wysławiali, i błogosławili Boga
w piecu mówiąc:
Ps 140,2
Dirigátur orátio mea sicut
incénsum in conspéctu tuo,
Dómine.
V. Elevátio mánuum meárum
sacrifícium vespertínum.
V. Flectámus génua.
R. Leváte.
Ut nobis, Dómine, tríbuis
sollémne
tibi
deférre
ieiúnium: sic nobis, quaesumus, indulgéntiæ præsta
subsídium. Per Dominum.
Zch 8,14-19
In diébus illis: Angelus
Dómini descéndit cum Azaría et sóciis eius in fornácem:
et excússit flammam ignis de
fornáce, et fecit médium fornácis quasi ventum roris
flantem. Flamma autem effundebátur super fornácem
cúbitis quadragínta novem:
et erúpit, et incéndit, quos
répperit iux ta fornácem de
Chaldaeis, minístros regis,
qui eam incendébant. Et non
tétigit eos omníno ignis,
neque
contristávit,
nec
quidquam moléstiæ íntulit.
Tunc hi tres qua si ex uno
ore
laudábant,
e
glorificábant, et benedicébant
Deum in fornáce, dicéntes:
HYMNUS:
Błogosławiony jesteś, Panie,
Boże ojców naszych: i chwaleb- Benedíctus es, Dómine, Deus
ny, i sławny na wieki.
patrum
nostrórum.
Et
laudábilis et gloriósus in
I błogosławione prześwietne saecula.
imię Twoje, które jest święte: Et benedíctum nomen glóriæ
i chwalebne, i sławne na wieki.
tuæ, quod est sanctum. Et
laudábile et gloriósum in
Błogosławiony jesteś w świętym saecula.
przybytku
chwały
Twojej: Benedíctus es in templo
i chwalebny, i sławny na wieki
sancto
glóriæ
tuæ.
Et
laudábilis et gloriósus in
Błogosławiony jesteś na świętym saecula.
tronie Królestwa Twego: i chwa- Benedíctus
es
super
lebny, i sławny na wieki.
thronum sanctum regni tui.
Et laudábilis et gloriósus in
Błogosławiony jesteś dla Boskiej saecula.
władzy i rządów Twoich: i chwa- Benedíctus es super sceplebny, i sławny na wieki.
trum divinitátis tuæ. Et
laudábilis et gloriósus in
Błogosławiony jesteś, który sie- saecula.
dzisz na Cherubach, a wzrokiem Benedíctus es, qui sedes suzgłębiasz przepaści: i chwalebny, per
Chérubim,
íntuens
i sławny na wieki.
abýssos. Et laudábilis et gloriósus in saecula.
Błogosławiony jesteś, który się Benedíctus es, qui ámbulas
unosisz na skrzydłach wichru super pennas ventórum et
i chodzisz po falach morskich: super
undas
maris.
Et
i chwalebny, i sławny na wieki.
laudábilis
et gloriósus in saecula.
Niech Cię błogosławią wszyscy Benedícant te omnes Angeli
Aniołowie i Święci Twoi: i niech et Sancti tui. Et laudent te et
Cię chwalą i sławią na wieki.
gloríficent in saecula.
Benedícant te coeli, terra,
Niech Cię błogosławią niebiosa, mare, et ómnia quæ in eis
ziemia, morze, i wszystko, co się sunt. Et laudent te et glorífiw nich znajduje: i niech Cię cent in saecula.
chwalą, i błogosławią na wieki.
Glória Patri, et Fílio, et
Spirítui Sancto. Et laudábili
Chwała Ojcu i Synowi, i Ducho- et glorióso in saecula.
wi Świętemu: i chwalebnemu, Sicut erat in princípio, et
i sławnemu na wieki.
nunc, et semper: et in saecula sæculórum. Amen. Et
Jak była na początku i teraz, laudábili et glorióso in saeci zawsze, i na wieki wieków, ula.
amen: i chwalebnemu, i sław- Benedíctus es, Dómine, Deus
nemu na wieki.
patrum
nostrórum.
Et
Błogosławiony jesteś, Panie, laudábilis et gloriósus in
Boże ojców naszych: i chwaleb- saecula.
ny, i sławny na wieki.
ORATIO VI:
V. Pan z wami.
V. Dóminus vobíscum.
R. I z duchem twoim.
R. Et cum spiritu tuo.
Boże, któryś złagodził płomień Deus, qui tribus púeris miti-
ognia dla trzech młodzieńców,
spraw łaskawie, aby nas, sług
Twoich, nie pożarł płomień namiętności. Przez Pana.
Boże, Ty przez chwalebną Matkę
Syna Twojego raczyłeś wzbogacić Twój Kościół nową rodziną
zakonną dla wyzwalania chrześcijan z niewoli pogańskiej; racz
sprawić abyśmy czcząc Ją jako
twórczynię tak wielkiego dzieła,
przez Jej zasługi i modlitwy zostali wyzwoleni ze wszystkich
grzechów i z niewoli szatańskiej.
Przez tegoż Pana.
LECTIO VI:
Chrystus,
Arcykapłan
Nowego
Testamentu, wszedł z własną
krwią do przybytku niebieskiego,
rozpoczynając w ten sposób nasz
powrót do Boga. Jest to wspaniałe
wypełnienie typu biblijnego Starego Testamentu.
Bracia: Był zrobiony pierwszy
przybytek, w którym były
świeczniki i stół, i chleby pokładne; to się nazywało miejscem świętym. A za drugą zasłoną znajdował się przybytek
inny, zwany Święte świętych,
mający złotą kadzielnicę i arkę
przymierza zewsząd powleczoną
złotem. Była w niej urna zawierająca mannę i laska Aaronową,
która była rozkwitła, a także
tablice przymierza. A nad nią
znajdowali się Cherubiny chwały, którzy ocieniali ubłagalnię,
o czym teraz nie ma potrzeby
mówić szczegółowo.
A gdy to tak urządzone było, do
gásti
flammas
ígnium:
concéde propítius; ut nos
fámulos tuos non exúrat
flamma vitiórum. Per Dominum.
Comm: B. M. V. de Mercede
Deus, qui per gloriosíssimam
Fílii tui Matrem, ad liberandos
Christi
fidéles
a
potestáte paganórum, nova
Ecclésiam tuam prole amplificáre dignátus es: præsta,
quaesumus; ut, quam pie
venerámur tanti óperis institutrícem, eius páriter méritis
et intercessióne, a peccátis
ómnibus et captivitáte daemonis liberémur. Per eundem Dominum.
Hbr 9,2-12
Fratres: Tabernáculum factum est primum, in quo erant candelábra, et mensa, et
proposítio panum, quæ dícitur Sancta. Post velaméntum
autem secúndum, tabernáculum, quod dícitur Sancta
sanctórum: áureum habens
thuríbulum, et arcam testaménti circumtéctam ex omni
parte auro, in qua urna áuea
habens manna, et virga Aaron, quæ frondúerat, et
tábulæ testaménti, supérque
eam erant Chérubim glóriæ
obumbrántia propitiatórium:
de quibus non est modo
dicendum per singula. His
vero ita compósitis; in priori
quidem tabernaculo semper
introíbant sacerdótes, sacrificiórum
offícia
consummántes:
in
secundo
autem semel in anno solus
pierwszego przybytku wchodzili
zawsze
kapłani
sprawujący
służbę Bożą. Do drugiego zaś
jedynie arcykapłan, raz w roku,
i to nie bez krwi, którą ofiaruje
za swoje i ludu przewinienia.
Przez to bowiem zaznaczał Duch
Święty, że dopóki stoi przybytek
pierwszy, droga świętych nie
została jeszcze otwarta.
A było to podobieństwo do czasu
obecnego, wyrażające, że dary
i ofiary, które się składa, nie
mogą uczynić doskonałym w
sumieniu tego, kto służbę Bożą
pełni, ale że są to tylko przepisy
cielesne dotyczące pokarmów,
napojów i różnych obmyć, ustanowione do czasu odmiany.
póntifex, non sine sánguine,
quem offert pro sua et pópuli
ignorántia: hoc significánte
Spíritu
Sancto,
nondum
propalátam esse sanctórum
viam, adhuc prióre tabernaculo habénte statum. Quae
parábola est témporis instántis: iuxta quam múnera
et hóstiæ offerúntur, quæ
non possunt iuxta consciéntiam perféctum fácere
serviéntem, solummodo in
cibis, et in pótibus, et váriis
baptismátibus, et iustítiis
carnis usque ad tempus correctiónis impósitis. Christus
autem assístens pónSabbato
Quatuor Temporum Septembris 459 tifex futurórum
bonórum, per ámplius et perféctius tabernáculum non
manufáctum, id est, non huius creatiónis; neque per
sánguinem hircórum aut vitulórum, sed per próprium
sánguinem introívit semel in
Sancta, ætérna redemptióne
invénta.
GRADUALE:
Chwalcie Pana, wszystkie narody, wysławiajcie Go, wszystkie
ludy.
V. Bo miłosierdzie Jego nad nami utwierdzone, a wierność Pańska trwa na wieki.
Ps 116,1-2
Laudáte Dóminum, omnes
gentes: et collaudáte eum,
omnes pópuli.
V. Quóniam confirmáta est
super nos misericórdia eius:
et véritas Dómini manet in
ætérnum.
EVANGELIUM:
Onego czasu: Mówił Jezus do
rzesz tę przypowieść: «Człowiek
pewien miał drzewo figowe zasadzone w winnicy swojej i przyszedł szukać na nim owocu, ale
nie znalazł. I rzekł do uprawia-
Łk 13, 6-17
In illo témpore: Dicébat Iesus
turbis
hanc
similitúdinem:
Arbórem
fici
habébat quidam plantátam
in vínea sua, et venit
quærens fructum in illa, et
jącego winnicę: Oto przez trzy
lata przychodzę i szukam owocu
na tym drzewie figowym, a nie
znajduję. Wytnij je więc; po cóż
jeszcze ziemię zajmuje?» A on
odpowiadając rzekł mu: «Panie,
zostaw je i na ten rok, aż je okopię i obłożę nawozem, czy też nie
wydałoby owocu, a jeśli nie, wytniesz je później».
Nauczał też w szabat w synagodze ich. A oto niewiasta, która
od osiemnastu lat cierpiała, była
pochylona tak, że nie mogła
żadną miarą spojrzeć w górę.
Gdy ją tedy ujrzał Jezus, przywołał ją do siebie i rzekł jej:
«Niewiasto, uwolniona jesteś od
niemocy swojej». I włożył na nią
ręce, a natychmiast wyprostowała się i chwaliła Boga.
W odpowiedzi jednak przełożony
synagogi, oburzony, że Jezus
uzdrawiał w szabat, mówił do
rzeszy: «Jest sześć dni, w które
należy pracować, w te dni więc
przychodźcie po uleczenie, a nie
w dzień szabatu». A Pan odpowiadając mu rzekł: «Obłudnicy,
czyż każdy z was nie odwiązuje
wołu swego albo osła od żłobu
i nie prowadzi, aby go napoić
w dzień szabatu? A czyż tej córki
Abrahamowej, którą związał
szatan od osiemnastu lat, nie
należało od więzi tej uwolnić
w dzień szabatu?» I gdy to mówił, zawstydzili się wszyscy
przeciwnicy Jego, a cały lud radował się ze wszystkiego, co
chwalebnie działo się przezeń.
non invénit. Dixit autem ad
cultórem víneæ: Ecce, anni
tres sunt, ex quo vénio
quærens fructum in ficúlnea
hac, et non invénio: succíde
ergo illam: ut quid etiam terram
occupat?
At
ille
respóndens,
dicit
illi:
Dómine, dimítte illam et hoc
anno, usque dum fódiam circa illam et mittam stércora:
et si quidem fécerit fructum:
sin autem, in futúrum succídes eam. Erat autem docens in synagóga eórum sábbatis. Et ecce múlier, quæ
habebat spíritum infirmitátis annis decem et octo: et
erat inclináta, nec omníno
poterat sursum respícere.
Quam cum vidéret Iesus,
vocávit eam ad se, et ait illi:
Múlier, dimíssa es ab infirmitáte tua. Et impósuit illi
manus, et conféstim erécta
est, et glorificábat Deum.
Respóndens
autem
archisynagógus,
indígnans
quia sábbato curásset Iesus,
dicébat turbæ: Sex dies sunt,
in quibus opórtet operári: in
his ergo veníte, et curámini,
et non in die sábbati.
Respóndens autem ad illum
Dóminus, dixit: Hypócritæ,
unusquísque vestrum sábbato non solvit bovem suum
aut ásinum a præsépio, et
ducit adaquáre? Hanc autem
fíliam Abrahæ, quam alligávit sátanas, ecce decem
et octo annis, non opórtuit
solvi a vínculo isto die sábbati? Et cum hæc díceret,
erubescébant
omnes
adversárii eius: et omnis pópu-
lus gaudébat in univérsis,
quæ glorióse fiébant ab eo.
OFFERTORIUM:
Panie Boże, Zbawicielu mój,
podczas dnia wołam i w nocy
żalę się przed Tobą, niech moja
modlitwa dojdzie do Ciebie, Panie.
SECRETA:
Prosimy Cię, wszechmogący Boże, niech dar złożony przed
oczyma Twojego majestatu wyjedna nam łaskę oddania się
Tobie i pomoże do osiągnięcia
szczęśliwej wieczności. Przez
Pana.
Panie, niech z Twego zmiłowania, a za przyczyną błogosławionej Maryi zawsze Dziewicy, ofiara ta wyjedna nam wieczne
i doczesne szczęście oraz pokój.
Przez Pana.
PRAEFATIO COMMUNIS:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie
składali dziękczynienie, Panie,
Ojcze Święty, wszechmogący,
wieczny Boże, przez Chrystusa,
Pana naszego. Przez Niego Twój
majestat
chwalą
Aniołowie,
uwielbiają Państwa, z lękiem
czczą Potęgi, Niebiosa i Moce
niebios oraz błogosławieni Serafini we wspólnej wysławiają radości. Z nimi to, prosimy, dozwól
i naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu:
Ps 87,2-3
Dómine, Deus salútis meæ,
in die clamávi et nocte coram te: intret orátio mea in
conspéctu tuo, Dómine.
Concéde, quaesumus, omnípotens Deus: ut oculis tuæ
maiestátis munus oblátum et
grátiam nobis devotiónis obtíneat, et efféctum beátæ
perennitátis acquírat. Per
Dominum.
Comm. B. M. V. de Mercede
Tua, Dómine, propitiatióne,
et beátæ Maríæ semper
Vírginis intercessióne, ad
perpétuam atque præséntem
hæc oblátio nobis profíciat
prosperitátem et pacem. Per
Dominum.
Vere dignum et iustum est,
æquum et salutáre, nos tibi
semper et ubíque grátias
agere: Dómine sancte, Pater
omnípotens, ætérne Deus:
per Christum, Dóminum nostrum. Per quem maiestátem
tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt
Potestátes.
Coeli
coelorúmque Virtútes ac beáta
Séraphim sócia exsultatióne
concélebrant. Cum quibus et
nostras voces ut admitti iubeas, deprecámur, súpplici
confessione dicéntes:
COMMUNIO:.
W miesiącu siódmym będziecie
obchodzić święto, bo sprawiłem,
że synowie Izraelowi mieszkali
pod szałasami, gdym ich wyprowadził z ziemi egipskiej. Ja Pan,
Bóg wasz.
POSTCOMMUNIO:
Prosimy Cię, Panie, niech Twój
Sakrament udzieli nam łaski,
którą zawiera, abyśmy w rzeczywistości posiedli to, co teraz
sprawujemy pod osłoną. Przez
Pana.
Prosimy Cię, Panie, rządź miłościwe Twoim Kościołem, krzepionym przez święty pokarm,
aby pod Twoim możnym panowaniem rosła wolność Kościoła,
a związek jego z Tobą trwał niezachwiany. Przez Pana.
Kpł 23,41.43
Mense séptimo festa celebrábitis, cum in tabernáculis habitáre fécerim fílios
Israël, cum edúcerem eos de
terra Ægýpti, ego Dóminus,
Deus vester.
Perfíciant in nobis, Dómine,
quaesumus, tua sacraménta
quod cóntinent: ut, quæ
nunc spécie gérimus, rerum
veritáte capiámus. Per Dominum.
Comm. B. M. V. de Mercede
Refectióne sancta enutrítam
gubérna, quaesumus, Dómine, tuam placátus Ecclésiam:
ut,
poténti
moderatióne
dirécta, et increménta libertátis accípiat et in religiónis integritáte persístat.
Per Dominum.