SOBOTA SUCHYCH DNI WRZEŚNIOWYCH

24 września 2016 r.
SOBOTA SUCHYCH DNI WRZEŚNIOWYCH
Wspomnienie Najśw. Maryi Panny od Wykupu Niewolników
Sabbato Quattuor Temporum Septembris - II classis
Commemoratio: Beatae Mariae Virginis de Mercede
24 września 2016 r. -- Sobota Suchych Dni Wrześniowych - kolor szat fioletowy – Msza wł., bez Gloria, w Mszach
czytanych 2. modlitwa: Wspomnienie Najśw. Maryi Panny od Wykupu Niewolników, bez Credo, prefacja zwykła.
Suche dni wrześniowe, jak popularnie zwykło się je nazywać, przypadały na środę, piątek oraz sobotę, i do Vaticanum II wiązały się ze ścisłym postem, mającym przyczyniać się do odnowy duchowej. Równolegle funkcjonująca nazwa
Suche dni "siódmego miesiąca" przechowała odniesienie do tradycji żydowskiej, w której figurą naszych obchodów jest
święto siódmego miesiąca - września.
Od początku w obu tradycjach, zwłaszcza judaistycznej, wrześniowy czas wiązano z winobraniem, co tłumaczy wyraźne
odniesienia do symboliki wina w trzech Mszach na dni kwartalne. W tym miesiącu Żydzi obchodzili aż trzy istotne święta:
Nowy Rok, święto Pojednania - opatrzone surowym postem - i święto Namiotów, będące dziękczynieniem za zebrane plony.
Nasze Suchedni kontynuują tę symbolikę oraz wyraźnie dziękczynną i pokutną treść żydowskiego święta. W czasie dni
kwartalnych modlono się o ducha pokuty (luty-marzec), o powołania do służby w Kościele (maj-czerwiec), za dzieci, młodzież i wychowawców (trzeci tydzień września) oraz o życie chrześcijańskie rodzin (trzeci tydzień Adwentu).
Wszechmogący, wieczny Boże, który zbawienną wstrzemięźliwością leczysz ciała i dusze, prosimy kornie Twój majestat: daj
się przebłagać pobożnymi modłami poszczących i udziela nam pomocy teraz i w przyszłości (1 Kolekta soboty Suchych dni
wrześniowych, tł. Mszał tyniecki). (Małgorzata Gadomska za liturgia.pl)
2 klasy
Szaty fioletowe
INTROITUS:
Ps 94,6-7
Pójdźcie, oddajmy cześć Bogu, padnijmy na twarz Veníte, adorémus Deum et procidámus ante
przed Panem, zegnijmy kolana przed Tym, który nas Dóminum, plorémus ante eum, qui fecit nos:
stworzył, albowiem On jest Panem, Bogiem naszym.
quia ipse est Dóminus, Deus noster.
Ps 94,1
Ps. Pójdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, wysławiajmy Veníte, exsultémus Dómino: iubilémus Deo,
Boga, naszego Zbawcę. V. Chwała Ojcu.
salutári nostro. V. Glória Patri.
ORATIO I:
V. Klęknijmy.
V. Flectámus génua.
R. Powstańmy.
R. Leváte.
Wszechmogący, wieczny Boże, który zbawienną Omnípotens sempitérne Deus, qui per continénwstrzemięźliwością leczysz ciała i dusze, prosimy kor- tiam salutárem corpóribus medéris et méntibus:
nie Twój majestat: daj się przebłagać pobożnymi mo- maiestátem tuam súpplices exorámus; ut, pia
dłami poszczących i udziel nam pomocy teraz i w przy- ieiunántium deprecatióne placátus, et præsénszłości. Przez Pana.
tia nobis subsídia tríbuas et futúra. Per Dominum.
LECTIO I:
Kpł 23,26-32
W Święto Oczyszczenia odbywała się jedna z najuroczystszych ofiar Starego Przymierza. Arcykapłan wchodził z krwią
zwierząt ofiarnych do miejsca Najświętszego. Była to zapowiedź ofiary Chrystusa [porównaj 6 lekcję].
W one dni: Przemówił Pan do Mojżesza i rzekł mu:
«Dziesiąty dzień tego miesiąca siódmego jest dniem
Oczyszczenia; będziecie mieli zwołanie święte, umartwicie postem dusze wasze i złożycie ofiary całopalne
Panu. Tego dnia nie będziecie wykonywali żadnej pracy, bo jest to dzień oczyszczenia, abyście się oczyścili
przed Panem, Bogiem waszym. Każda osoba, która nie
umartwi się tego dnia, będzie wykreślona ze swojego
narodu i każda osoba, która by wykonała jakąkolwiek
pracę tego dnia, zatracę ją wpośród jej narodu. Żadnej
pracy nie wykonacie. Jest to prawo wieczne dla potomnych waszych we wszystkich miejscach waszego
zamieszkania. Będzie to dla was szabat, odpoczynek
zupełny i umartwicie [postem] dusze wasze; dziewiątego dnia tego miesiąca wieczorem, od wieczoru do
wieczoru zachowacie odpoczynek wasz» – mówi Pan
wszechmogący.
GRADUALE I:
O Panie, przebacz nam grzechy, aby nie drwili z nas
poganie: «Gdzie jest ich Bóg?»
V. Wspomóż nas, Boże, nasz Zbawicielu, i dla chwały
imienia Twego wybaw nas, Panie.
In diébus illis: Locútus est Dóminus ad Móysen,
dicens: Décimo die mensis huius séptimi, dies
expiatiónum erit celebérrimus, et vocábitur
sanctus: affligetísque ánimas vestras in eo, et
offerétis holocáustum Dómino. Omne opus servíle non faciétis in témpore diéi huius: quia
dies propitiatiónis est, ut propitiétur vobis
Dóminus, Deus vester. Omnis ánima, quæ afflicta non fúerit die hac, períbit de pópulis suis:
et quæ operis quídpiam fécerit, delébo eam de
pópulo suo. Nihil ergo óperis faciétis in eo:
legítimum sempitérnum erit vobis in cunctis
generatiónibus et habitatiónibus vestris. Sábbatum requietiónis est, et affligétis ánimas vestras
die nono mensis: a véspera usque ad vésperam
celebrábitis sábbata vestra: dicit Dóminus
omnípotens.
Ps 78,9-10
Propítius esto, Dómine, peccátis nostris: ne
quando dicant gentes: Ubi est Deus eórum?
V. Adiuva nos, Deus, salutáris noster: et propter
honórem nóminis tui, Dómine, líbera nos
ORATIO II:
V. Klęknijmy.
R. Powstańmy.
Daj nam, prosimy Cię, wszechmogący Boże, abyśmy
przez posty zostali nasyceni Twoją łaską, a przez
wstrzemięźliwość stali się mocniejsi od wszystkich
wrogów. Przez Pana.
V. Flectámus génua.
R. Leváte.
Da nobis, quaesumus, omnípotens Deus: ut,
ieiunándo, tua grátia satiémur; et, abstinéndo,
cunctis efficiámur hóstibus fortióres.
Per Dominum.
Kpł 23,39-43
In diébus illis: Locútus est Dóminus ad Móysen,
dicens: A quintodécimo die mensis séptimi, quando congregavéritis omnes fructus terræ
vestræ, celebrábitis ferias Dómini septem
diébus: die primo et die octávo erit sábbatum, id
est réquies. Sumetísque vobis die primo fructus
arbóris pulchérrimæ, spatulásque palmárum, et
ramos ligni densárum fróndium, et sálices de
torrénte, et lætabímini coram Dómino, Deo vestro. Celebrabitísque sollemnitátem eius septem
diébus per annum: legítimum sempitérnum erit
in generatiónibus vestris. Mense séptimo festa
celebrábitis, et habitábitis in umbráculis septem
diébus. Omnis, qui de génere est Israël, manébit
in tabernáculis: ut discant pósteri vestri, quod
in tabernáculis habitáre fécerim fílios Israël,
cum edúcerem eos de terra Ægýpti. Ego Dóminus, Deus vester.
GRADUALE II:
Ps 83,10.9
Spojrzyj, obrońco nasz, Boże, i wejrzyj na sługi Swoje.
Protéctor noster, áspice, Deus, et réspice super
V. Panie, Boże Zastępów, wysłuchaj modlitwy sług servos tuos.
Twoich.
V. Dómine, Deus virtútum, exáudi preces servórum tuórum.
ORATIO III:
V. Klęknijmy.
V. Flectámus génua.
R. Powstańmy.
R. Leváte.
Prosimy Cię, Panie, roztocz opiekę nad Twoją rodziną, Tuére, quaesumus, Dómine, fámiliam tuam: ut
abyśmy z Twej szczodrobliwości osiągnęli środki salútis ætérnæ remédia, quæ te inspiránte
wiecznego zbawienia, których szukamy z Twojego na- requírimus, te largiénte consequámur. Per Dotchnienia. Przez Pana.
minum.
LECTIO II:
W one dni: Przemówił Pan do Mojżesza i rzekł mu:
«Piętnastego dnia, miesiąca siódmego, gdy zbierzecie
zboża z ziemi, będziecie obchodzić święto ku czci Pana
siedem dni; dnia pierwszego będzie uroczysty odpoczynek i dnia ósmego będzie uroczysty odpoczynek.
Pierwsze dnia weźmiecie jabłek rajskich, liści palmowych, gałązek z drzew gęstych, tudzież z wierzb nad
rzeką i będziecie się cieszyć w ciągu siedmiu dni przed
Panem, Bogiem waszym. Będziecie obchodzić to święto
ku czci Pana przez siedem dni każdego roku. Jest to
prawo wieczne dla potomków waszych: w miesiącu
siódmym będziecie je obchodzić. Przez siedem dni będziecie przebywać pod szałasami; wszyscy obcy
w Izraelu będą mieszkali pod szałasami; dlatego, aby
wasi potomkowie wiedzieli, iż sprawiłem, że synowie
Izraelowi mieszkali pod szałasami, gdym ich wyprowadził z ziemi egipskiej. Jam jest Pan Bóg wasz».
LECTIO III:
Panie, Boże nasz, paś swój lud laską swoją, trzodę
swego dziedzictwa, tych, co mieszkają samotnie w lesie, jak za dawnych dni.
Ujrzą narody i okryją się wstydem wbrew całej ich
potędze. Jakiż bóg jest podobny do Ciebie, który usuwasz nieprawość i przebaczasz grzechy reszcie Twojego dziedzictwa?
Nie upiera się On w gniewie, bo lubi okazywać łaskę.
Jeszcze raz zmiłuje się nad nami, podepcze nasze nieprawości, a wszystkie grzechy nasze rzuci do morza.
Ty zachowasz wierność dla Jakuba, i łaskę dla Abrahama, tak jak przysiągłeś ojcom naszym za dni starodawnych, Panie Boże nasz.
Mi 7,14.16.18-20
Dómine, Deus noster, pasce pópulum tuum in
virga tua, gregem hereditátis tuæ, habitántes
solos in sal:u, iuxta dies antiquos. Vidébunt gentes, et confundéntur super omni fortitúdine
sua.Quis Deus similis tui, qui aufers iniquitatem,
et
transis
peccatum
reliquiárum
hereditátis tuæ ? Non immíttet ultra furórem
suum, quóniam volens misericórdiam est. Revertétur, et miserébitur nostri: depónet iniquitates nostras, et proiíciet in profúndum maris
ómnia peccáta nostra. Dabis veritátem Iacob,
misericórdiam Abraham: quæ iurásti patribus
nostris a diébus antiquis: Dómine, Deus noster.
GRADUALE III:
Zwróć się ku nam, Panie, na chwilę i daj się ubłagać
sługom Swoim.
V. Panie, Tyś był ucieczką naszą z pokolenia na pokolenie.
Ps 89,13.1
Convértere, Dómine, aliquántulum, et deprecáre
super servos tuos.
V. Dómine, refúgium factus es nobis, a generatióne et progénie.
ORATIO IV:
V. Klęknijmy.
R. Powstańmy.
Prosimy Cię, Panie, daj nam tak się wstrzymywać od
pokarmów mięsnych, abyśmy również powstrzymywali się od namiętności, które nas kuszą. Przez Pana.
V. Flectámus génua.
R. Leváte.
Præsta, quaesumus, Dómine, sic nos ab épulis
abstinére carnálibus: ut a vítiis irruéntibus
páriter ieiunémus. Per Dominum.
Zch 8,14-19
In diébus illis: Factum est verbum Dómini ad
me, dicens: Hæc dicit Dóminus exercítuum:
Sicut cogitávi, ut afflígerem vos, cum ad
iracúndiam provocássent patres vestri me, dicit
Dóminus, et non sum misértus: sic convérsus
cogitávi in diébus istis, ut benefáciam domui
Iuda et Ierúsalem: nolíte timére. Hæc sunt ergo
verba, quæ faciétis: Loquímini veritátem, unusquísque cum próximo suo: veritátem et iudícium pacis iudicáte in portis vestris. Et unusquísque malum contra amícum suum ne cogitétis in córdibus vestris: et iuraméntum mendax
ne diligátis: ómnia enim hæc sunt, quæ odi, dicit
Dóminus. Et factum est verbum Dómini exercítuum ad me, dicens: Hæc dicit Dóminus exercítuum: Ieiúnium quarti et ieiúnium quinti et
ieiúnium séptimi et ieiúnium décimi erit dómui
Iuda in gáudium et lætítiam et in sollemnitátes
præcláras: veritátem tantum et pacem dilígite:
dicit Dóminus exercítuum.
GRADUALE IV:
Ps 140,2
Niech się wzbija ku Tobie modlitwa ma, Panie, niby Dirigátur orátio mea sicut incénsum in
kadzidło.
conspéctu tuo, Dómine.
V. Wznoszenie rąk moich jak ofiara wieczorna.
V. Elevátio mánuum meárum sacrifícium vespertínum.
LECTIO IV:
W one dni: Przemówiło słowo Pańskie do mnie: To
mówi Pan Zastępów: «Jak umyśliłem, aby was utrapić,
gdy mię do gniewu pobudzili ojcowie wasi, mówi Pan,
a nie zmiłowałem się, tak rozmyśliwszy się postanowiłem w te dni dobrze uczynić domowi Judy i Jeruzalem.
Nie bójcie się! Te więc są rzeczy, które czynić będziecie: Mówcie prawdę, każdy z bliźnim swoim, prawdą
i sądem Pokoju sądźcie w bramach waszych. A nikt
przeciw przyjacielowi swemu niech nie myśli złego w
sercu swoim przysięgi kłamliwej nie miłujcie; bo to
wszystko jest, czego nienawidzę, mówi Pan». – I stało
się słowo Pana Zastępów do mnie mówiąc: «To mówi
Pan Zastępów: Post
czwartego i post piątego, i post siódmego, i post dziesiątego miesiąca obróci się domowi Judy w wesele
i radość, i znamienite uroczyste święta; tylko prawdę
i pokój miłujcie!» – mówi Pan Zastępów.
ORATIO V:
V. Klęknijmy.
R. Powstańmy.
Panie, Ty nam pozwalasz ofiarować Ci uroczysty post;
prosimy Cię, wzmocnij nas udzielając przebaczenia.
Przez Pana.
LECTIO V:
W one dni Anioł Pański zstąpił z Azariaszem i z towarzyszami jego w piec i wyrzucił płomień ognia z pieca,
i uczynił wśród pieca jakby wiatr rosisty przewiewający, a płomień rozchodził się nad piecem na czterdzieści
dziewięć łokci, i wypadł, i popalił tych Chaldejczyków,
których znalazł koło pieca, sługi królewskie, którzy
podniecali ogień. [Azariasza i jego towarzyszy] nie
dotknął się wcale ogień, ani ich nie zasmucił, ani żadnej przykrości nie uczynił. Wtedy ci trzej jakby jednymi usty chwalili i wysławiali, i błogosławili Boga
w piecu mówiąc:
HYMNUS:
Błogosławiony jesteś, Panie, Boże ojców naszych:
i chwalebny, i sławny na wieki.
I błogosławione prześwietne imię Twoje, które jest
święte: i chwalebne, i sławne na wieki.
Błogosławiony jesteś w świętym przybytku chwały
Twojej: i chwalebny, i sławny na wieki
Błogosławiony jesteś na świętym tronie Królestwa
V. Flectámus génua.
R. Leváte.
Ut nobis, Dómine, tríbuis sollémne tibi deférre
ieiúnium: sic nobis, quaesumus, indulgéntiæ
præsta subsídium. Per Dominum.
Zch 8,14-19
In diébus illis: Angelus Dómini descéndit cum
Azaría et sóciis eius in fornácem: et excússit
flammam ignis de fornáce, et fecit médium fornácis quasi ventum roris flantem. Flamma
autem effundebátur super fornácem cúbitis
quadragínta novem: et erúpit, et incéndit, quos
répperit iux ta fornácem de Chaldaeis, minístros
regis, qui eam incendébant. Et non tétigit eos
omníno ignis, neque contristávit, nec quidquam
moléstiæ íntulit. Tunc hi tres qua si ex uno ore
laudábant, e glorificábant, et benedicébant Deum in fornáce, dicéntes:
Benedíctus es, Dómine, Deus patrum nostrórum.
Et laudábilis et gloriósus in saecula.
Et benedíctum nomen glóriæ tuæ, quod est
sanctum. Et laudábile et gloriósum in saecula.
Benedíctus es in templo sancto glóriæ tuæ. Et
laudábilis et gloriósus in saecula.
Benedíctus es super thronum sanctum regni tui.
Twego: i chwalebny, i sławny na wieki.
Błogosławiony jesteś dla Boskiej władzy i rządów Twoich: i chwalebny, i sławny na wieki.
Błogosławiony jesteś, który siedzisz na Cherubach,
a wzrokiem zgłębiasz przepaści: i chwalebny, i sławny
na wieki.
Błogosławiony jesteś, który się unosisz na skrzydłach
wichru i chodzisz po falach morskich: i chwalebny,
i sławny na wieki.
Niech Cię błogosławią wszyscy Aniołowie i Święci
Twoi: i niech Cię chwalą i sławią na wieki.
Niech Cię błogosławią niebiosa, ziemia, morze,
i wszystko, co się w nich znajduje: i niech Cię chwalą,
i błogosławią na wieki.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu: i chwalebnemu, i sławnemu na wieki.
Jak była na początku i teraz, i zawsze, i na wieki wieków, amen: i chwalebnemu, i sławnemu na wieki.
Błogosławiony jesteś, Panie, Boże ojców naszych:
i chwalebny, i sławny na wieki.
Et laudábilis et gloriósus in saecula.
Benedíctus es super sceptrum divinitátis tuæ.
Et laudábilis et gloriósus in saecula.
Benedíctus es, qui sedes super Chérubim,
íntuens abýssos. Et laudábilis et gloriósus in
saecula.
Benedíctus es, qui ámbulas super pennas
ventórum et super undas maris. Et laudábilis
et gloriósus in saecula.
Benedícant te omnes Angeli et Sancti tui. Et
laudent te et gloríficent in saecula.
Benedícant te coeli, terra, mare, et ómnia quæ
in eis sunt. Et laudent te et gloríficent in saecula.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Et
laudábili et glorióso in saecula.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper: et in
saecula sæculórum. Amen. Et laudábili et glorióso in saecula.
Benedíctus es, Dómine, Deus patrum nostrórum.
Et laudábilis et gloriósus in saecula.
ORATIO VI:
V. Pan z wami.
R. I z duchem twoim.
Boże, któryś złagodził płomień ognia dla trzech młodzieńców, spraw łaskawie, aby nas, sług Twoich, nie
pożarł płomień namiętności. Przez Pana.
V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spiritu tuo.
Deus, qui tribus púeris mitigásti flammas ígnium: concéde propítius; ut nos fámulos tuos non
exúrat flamma vitiórum. Per Dominum.
Boże, Ty przez chwalebną Matkę Syna Twojego raczyłeś wzbogacić Twój Kościół nową rodziną zakonną dla
wyzwalania chrześcijan z niewoli pogańskiej; racz
sprawić abyśmy czcząc Ją jako twórczynię tak wielkiego dzieła, przez Jej zasługi i modlitwy zostali wyzwoleni ze wszystkich grzechów i z niewoli szatańskiej. Przez tegoż Pana.
Comm: Beatae Mariae Virginis de Mercede
Deus, qui per gloriosíssimam Fílii tui Matrem,
ad liberandos Christi fidéles a potestáte paganórum, nova Ecclésiam tuam prole amplificáre dignátus es: præsta, quaesumus; ut, quam
pie venerámur tanti óperis institutrícem, eius
páriter méritis et intercessióne, a peccátis ómnibus et captivitáte daemonis liberémur. Per
eundem Dominum.
LECTIO VI:
Chrystus, Arcykapłan Nowego Testamentu, wszedł z własną krwią do przybytku niebieskiego, rozpoczynając w ten
sposób nasz powrót do Boga. Jest to wspaniałe wypełnienie
typu biblijnego Starego Testamentu.
Bracia: Był zrobiony pierwszy przybytek, w którym
były świeczniki i stół, i chleby pokładne; to się nazywało miejscem świętym. A za drugą zasłoną znajdował
się przybytek inny, zwany Święte świętych, mający
złotą kadzielnicę i arkę przymierza zewsząd powleczoną złotem. Była w niej urna zawierająca mannę i laska Aaronową, która była rozkwitła, a także tablice
przymierza. A nad nią znajdowali się Cherubiny
chwały, którzy ocieniali ubłagalnię, o czym teraz nie
ma potrzeby mówić szczegółowo.
A gdy to tak urządzone było, do pierwszego przybytku
wchodzili zawsze kapłani sprawujący służbę Bożą. Do
drugiego zaś jedynie arcykapłan, raz w roku, i to nie
bez krwi, którą ofiaruje za swoje i ludu przewinienia.
Przez to bowiem zaznaczał Duch Święty, że dopóki
stoi przybytek pierwszy, droga świętych nie została
jeszcze otwarta.
A było to podobieństwo do czasu obecnego, wyrażające,
Hbr 9,2-12
Fratres: Tabernáculum factum est primum, in
quo erant candelábra, et mensa, et proposítio
panum, quæ dícitur Sancta. Post velaméntum
autem secúndum, tabernáculum, quod dícitur
Sancta sanctórum: áureum habens thuríbulum,
et arcam testaménti circumtéctam ex omni
parte auro, in qua urna áuea habens manna, et
virga Aaron, quæ frondúerat, et tábulæ testaménti, supérque eam erant Chérubim glóriæ
obumbrántia propitiatórium: de quibus non est
modo dicendum per singula. His vero ita
compósitis; in priori quidem tabernaculo semper introíbant sacerdótes, sacrificiórum offícia
consummántes: in secundo autem semel in anno
solus póntifex, non sine sánguine, quem offert
pro sua et pópuli ignorántia: hoc significánte
Spíritu Sancto, nondum propalátam esse sanctórum viam, adhuc prióre tabernaculo habénte
statum. Quae parábola est témporis instántis:
iuxta quam múnera et hóstiæ offerúntur, quæ
non possunt iuxta consciéntiam perféctum
fácere serviéntem, solummodo in cibis, et in
że dary i ofiary, które się składa, nie mogą uczynić
doskonałym w sumieniu tego, kto służbę Bożą pełni,
ale że są to tylko przepisy cielesne dotyczące pokarmów, napojów i różnych obmyć, ustanowione do czasu
odmiany.
pótibus, et váriis baptismátibus, et iustítiis carnis usque ad tempus correctiónis impósitis.
Christus autem assístens pónSabbato Quatuor
Temporum Septembris 459 tifex futurórum
bonórum, per ámplius et perféctius tabernáculum non manufáctum, id est, non huius creatiónis; neque per sánguinem hircórum aut vitulórum, sed per próprium sánguinem introívit
semel in Sancta, ætérna redemptióne invénta.
GRADUALE:
Chwalcie Pana, wszystkie narody, wysławiajcie Go,
wszystkie ludy.
V. Bo miłosierdzie Jego nad nami utwierdzone,
a wierność Pańska trwa na wieki.
Ps 116,1-2
Laudáte Dóminum, omnes gentes: et collaudáte
eum, omnes pópuli.
V. Quóniam confirmáta est super nos misericórdia eius: et véritas Dómini manet in ætérnum.
EVANGELIUM:
Onego czasu: Mówił Jezus do rzesz tę przypowieść:
«Człowiek pewien miał drzewo figowe zasadzone
w winnicy swojej i przyszedł szukać na nim owocu, ale
nie znalazł. I rzekł do uprawiającego winnicę: Oto
przez trzy lata przychodzę i szukam owocu na tym
drzewie figowym, a nie znajduję. Wytnij je więc; po cóż
jeszcze ziemię zajmuje?» A on odpowiadając rzekł mu:
«Panie, zostaw je i na ten rok, aż je okopię i obłożę
nawozem, czy też nie wydałoby owocu, a jeśli nie, wytniesz je później».
OFFERTORIUM:
Panie Boże, Zbawicielu mój, podczas dnia wołam
i w nocy żalę się przed Tobą, niech moja modlitwa dojdzie do Ciebie, Panie.
Łk 13, 6-17
In illo témpore: Dicébat Iesus turbis hanc similitúdinem: Arbórem fici habébat quidam plantátam in vínea sua, et venit quærens fructum in
illa, et non invénit. Dixit autem ad cultórem
víneæ: Ecce, anni tres sunt, ex quo vénio
quærens fructum in ficúlnea hac, et non invénio: succíde ergo illam: ut quid etiam terram
occupat? At ille respóndens, dicit illi: Dómine,
dimítte illam et hoc anno, usque dum fódiam
circa illam et mittam stércora: et si quidem
fécerit fructum: sin autem, in futúrum succídes
eam. Erat autem docens in synagóga eórum sábbatis. Et ecce múlier, quæ habebat spíritum infirmitátis annis decem et octo: et erat inclináta,
nec omníno poterat sursum respícere. Quam
cum vidéret Iesus, vocávit eam ad se, et ait illi:
Múlier, dimíssa es ab infirmitáte tua. Et
impósuit illi manus, et conféstim erécta est, et
glorificábat
Deum.
Respóndens
autem
archisynagógus, indígnans quia sábbato curásset Iesus, dicébat turbæ: Sex dies sunt, in quibus
opórtet operári: in his ergo veníte, et curámini,
et non in die sábbati. Respóndens autem ad illum Dóminus, dixit: Hypócritæ, unusquísque
vestrum sábbato non solvit bovem suum aut
ásinum a præsépio, et ducit adaquáre? Hanc
autem fíliam Abrahæ, quam alligávit sátanas,
ecce decem et octo annis, non opórtuit solvi a
vínculo isto die sábbati? Et cum hæc díceret,
erubescébant omnes adversárii eius: et omnis
pópulus gaudébat in univérsis, quæ glorióse
fiébant ab eo.
Ps 87,2-3
Dómine, Deus salútis meæ, in die clamávi et
nocte coram te: intret orátio mea in conspéctu
tuo, Dómine.
SECRETA:
Prosimy Cię, wszechmogący Boże, niech dar złożony
przed oczyma Twojego majestatu wyjedna nam łaskę
oddania się Tobie i pomoże do osiągnięcia szczęśliwej
wieczności. Przez Pana.
Concéde, quaesumus, omnípotens Deus: ut oculis tuæ maiestátis munus oblátum et grátiam
nobis devotiónis obtíneat, et efféctum beátæ
perennitátis acquírat. Per Dominum.
Nauczał też w szabat w synagodze ich. A oto niewiasta, która od osiemnastu lat cierpiała, była pochylona
tak, że nie mogła żadną miarą spojrzeć w górę. Gdy ją
tedy ujrzał Jezus, przywołał ją do siebie i rzekł jej:
«Niewiasto, uwolniona jesteś od niemocy swojej».
I włożył na nią ręce, a natychmiast wyprostowała się
i chwaliła Boga.
W odpowiedzi jednak przełożony synagogi, oburzony,
że Jezus uzdrawiał w szabat, mówił do rzeszy: «Jest
sześć dni, w które należy pracować, w te dni więc
przychodźcie po uleczenie, a nie w dzień szabatu».
A Pan odpowiadając mu rzekł: «Obłudnicy, czyż każdy
z was nie odwiązuje wołu swego albo osła od żłobu
i nie prowadzi, aby go napoić w dzień szabatu? A czyż
tej córki Abrahamowej, którą związał szatan od
osiemnastu lat, nie należało od więzi tej uwolnić
w dzień szabatu?» I gdy to mówił, zawstydzili się
wszyscy przeciwnicy Jego, a cały lud radował się ze
wszystkiego, co chwalebnie działo się przezeń.
Comm. Beatae Mariae Virginis de Mercede
Tua,
Dómine,
propitiatióne, et beátæ Maríæ
Panie, niech z Twego zmiłowania, a za przyczyną błosemper
Vírginis
intercessióne, ad perpétuam
gosławionej Maryi zawsze Dziewicy, ofiara ta wyjedna
atque præséntem hæc oblátio nobis profíciat
nam wieczne i doczesne szczęście oraz pokój. Przez
prosperitátem et pacem. Per Dominum.
Pana.
PRAEFATIO COMMUNIS:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze Święty, wszechmogący, wieczny Boże, przez Chrystusa, Pana naszego. Przez Niego
Twój majestat chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa,
z lękiem czczą Potęgi, Niebiosa i Moce niebios oraz
błogosławieni Serafini we wspólnej wysławiają radości. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać
w pokornym uwielbieniu:
COMMUNIO:.
W miesiącu siódmym będziecie obchodzić święto, bo
sprawiłem, że synowie Izraelowi mieszkali pod szałasami, gdym ich wyprowadził z ziemi egipskiej. Ja Pan,
Bóg wasz.
POSTCOMMUNIO:
Prosimy Cię, Panie, niech Twój Sakrament udzieli
nam łaski, którą zawiera, abyśmy w rzeczywistości
posiedli to, co teraz sprawujemy pod osłoną. Przez
Pana.
Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,
nos tibi semper et ubíque grátias agere: Dómine
sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per
Christum, Dóminum nostrum. Per quem maiestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Coeli coelorúmque
Virtútes ac beáta Séraphim sócia exsultatióne
concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut
admitti iubeas, deprecámur, súpplici confessione dicéntes:
Kpł 23,41.43
Mense séptimo festa celebrábitis, cum in tabernáculis habitáre fécerim fílios Israël, cum
edúcerem eos de terra Ægýpti, ego Dóminus,
Deus vester.
Perfíciant in nobis, Dómine, quaesumus, tua sacraménta quod cóntinent: ut, quæ nunc spécie
gérimus, rerum veritáte capiámus. Per Dominum.
Comm. Beatae Mariae Virginis de Mercede
Prosimy Cię, Panie, rządź miłościwe Twoim Kościo- Refectióne sancta enutrítam gubérna, quaesułem, krzepionym przez święty pokarm, aby pod Twoim mus, Dómine, tuam placátus Ecclésiam: ut,
możnym panowaniem rosła wolność Kościoła, a zwią- poténti moderatióne dirécta, et increménta lizek jego z Tobą trwał niezachwiany. Przez Pana.
bertátis accípiat et in religiónis integritáte
persístat. Per Dominum.