elearningpapers Nº 1 - Octubre 2006

Transkrypt

Nr 7 ▪ luty 2008
eLearning Papers
Od redakcji
Kształcenie i interkulturowość
Roberto Carneiro, Lluís Tarín & Elina Jokisalo
Artykuły
Migracje i sieć: nowe wirtualne obszary dla budowania tożsamości kulturowej
Paz Prendes, Francisco Martínez-Sánchez & Linda J. Castañeda
E-learning i interkulturowy wymiar teorii kształcenia i modeli nauczania
Claire Bélisle
Szkolenie nauczycieli na odległość na obszarach rolniczych Kenii
Chiara Pozzi
Specyfikacje modelu SCORM dla wyłaniającego się świata: funkcjonowanie
różnorodności lingwistycznej
Mokhtar Ben Henda
Otwarte zasoby i praktyki edukacyjne
Sandra Schaffert & Guntram Geser
Szybki e-learning, jako nieformalne narzędzie edukacyjne dla
zaawansowanych uczniów
Nicolò A. Piave
eLearning Papers
eLearning Papers jest publikacją portalu Komisji Europejskiej
elearningeuropa.info, promującego wykorzystanie technologii
komunikacyjno-informacyjnych w ustawicznym kształceniu.
Redakcja: P.A.U. Education, S.L.
Email: [email protected]
ISSN: 1887-1542
Teksty publikowane w eLearning
Papers, o ile nie wskazano inaczej,
podlegają licencji Creative Commons
Uznanie
autorstwa-Użycie
niekomercyjne-Bez utworów zależnych 2.5. Mogą one być
kopiowane, rozpowszechniane, odtwarzane i wykonywane
pod warunkiem, że wskazany zostanie autor i czasopismo
elektroniczne publikujące je, czyli eLearning Papers.
Wykorzystanie komercyjne i prace zależne są niedozwolone.
Pełny
tekst
licencji
jest
dostępny
na
stronie
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/2.5/deed.pl
Od redakcji: Kształcenie i interkulturowość
Rok 2008 został ogłoszony Europejskim Rokiem Dialogu Interkulturowego. Jeden z naszych
autorów trafnie zauważył, że: „Jest to jednak tylko jedna z oznak wzrastającej świadomości co do
potrzeby refleksji na temat wielokulturowego wymiaru naszego społeczeństwa i konieczności
wspólnej pracy w celu przezwyciężania podziałów i obaw istniejących pomiędzy ludźmi z różnych
kultur”. Dlatego eLearning Papers pragnie przyczynić się do refleksji na ten temat. Przede
wszystkim chcemy podkreślić znaczenie technologii informacyjno-komunikacyjnych w tym procesie
i dodatkowe wartości, jakie może wnieść e-learning.
Koncepcja interkulturowości uświadamia nam różnorodność i większą niż kiedykolwiek złożoność
naszych społeczeństw, w których istnieje potrzeba znalezienia „punktu styczności” różnych kultur.
W związku z tym procesy edukacyjne muszą brać pod uwagę te elementy programów kształcenia,
które mają promować interkulturowość: potrzebę stworzenia przestrzeni dla dialogu, zdolność do
negocjacji i szacunek dla mniejszości.
Z pewnością, z punktu widzenia technologii informacyjno-komunikacyjnych i e-learningu, edukacja
interkulturowa oznacza wielkie wyzwanie i zobowiązanie dla rządów i organizacji zarówno
publicznych, jak i prywatnych. Wyzwanie polega na stworzeniu wzbogaconych i skutecznych
środowisk kształcenia, które będą przystosowane zarówno do specyfiki społeczeństwa
informacyjnego, jak i do nowego typu społeczeństwa interkulturowego.
Artykuły w tym numerze traktują o wyzwaniach związanych z interkulturowością w kształceniu przez
całe życie. Badacze z Uniwersytetu w Murcji piszą o tym, w jaki sposób właściwe wykorzystanie
technologii informacyjno-komunikacyjnych w kontekstach edukacyjnych pozwala na utrzymanie
specyfiki kulturowej danej społeczności. Claire Bélisle opisuje w swoim artykule wpływ
zakorzenienia kulturowego na teorie kształcenia i modele nauczania. Chiara Pozzi, z Uniwersytetu
w Mediolanie, opisuje projekt e-learningowy dla nauczycieli zrealizowany w Kenii. Artykuł
przedstawia narodowy i lokalny kontekst projektu oraz opisuje, w jaki sposób kultura pośredniczy
pomiędzy jednostką i technologią. Natomiast Mokhtar Ben Henda omawia w swoim artykule
inicjatywy i procedury mające na celu standaryzację e-learningu, ich rezultaty i perspektywy na
przyszłość.
Oprócz tematów związanych z interkulturowością, włączyliśmy dwa inne artykuły. Autorzy
pierwszego z nich, Sandra Schaffert i Guntram Geser, opisują aktualne wolne zasoby edukacyjne.
Wydanie zamyka artykuł Nicolò A. Piave'a na temat szybkiego e-learningu wykorzystywanego jako
nieformalne narzędzie edukacyjne.
Roberto Carneiro, Dyrektor, eLearning Papers
Lluís Tarín i Elina Jokisalo, elearningeuropa.info
eLearning Papers • www.elearningpapers.eu • ISSN 1887-1542
Nr 7 • luty 2008 • PL
2
Migracje i sieć: nowe wirtualne obszary dla
budowania tożsamości kulturowej
Paz Prendes
Francisco
MartínezSánchez
Linda J.
Castañeda
Grupa Badawcza Technologii
Edukacyjnych (GITE)
Uniwersytet w Murcji
Chcieliśmy opisać, w jaki
sposób odpowiednie
wykorzystanie technologii
informacyjnokomunikacyjnych w
kontekstach edukacyjnych
może pozwolić na
utrzymanie specyfiki
kulturowej danej
społeczności, pomagając
jednocześnie w poznawaniu i
akceptowaniu innych
kultur.
W tym artykule przedstawiamy pewne refleksje związane z
tematem wielokulturowości i migracji oraz projekty i ich rezultaty
osiągnięte przez Grupę Badawczą Technologii Edukacyjnych z
Uniwersytetu w Murcji – niektóre zintegrowane w programach
Współpracy Międzyuniwersyteckiej promowanej przez Hiszpańską
Agencję ds. Współpracy Międzynarodowej (AECI). Chcieliśmy
opisać, w jaki sposób odpowiednie wykorzystanie technologii
informacyjno-komunikacyjnych w kontekstach edukacyjnych może
pozwolić na utrzymanie specyfiki kulturowej danej społeczności,
pomagając jednocześnie w poznawaniu i akceptowaniu innych
kultur.
Aktualnie młodzi imigranci przebywający w Hiszpanii (większość z
nich jest pierwszym lub drugim pokoleniem) podlegają różnym
procesom akulturyzacji w wyniku wielorakich czynników, które
uwarunkowują ich styl życia i interakcje z kulturą przyjmującą.
Wśród tych czynników tak zwana akulturyzacja pokoleniowa oraz
asymilacja są dwiema ważnymi barierami na drodze do
stworzenia realnego i zrównoważonego modelu wielokulturowego
współistnienia.
Szkoła jest bardzo ważnym środowiskiem komunikacyjnym dla
dzieci, a w początkowych etapach jest także najważniejszym
obszarem interakcji społecznych, które mogą prowadzić zarówno
do poznania i przyswojenia kultury społeczeństwa przyjmującego,
jak i do utraty własnej, lub też do popularyzacji, zrozumienia i
zaakceptowania obu kultur.
Żyjemy w świecie technologii, który daje nam ogromne możliwości
tworzenia sieci komunikacyjnych i poznawania nowych ludzi i
kultur. Nasz projekt ma na celu poszukiwanie rozwiązań dla
problemów związanych z aktualną sytuacją migracyjną, poprzez
wykorzystanie technologii, przyjmując przy tym za podstawę jeden
z najważniejszych elementów wykorzystywanych przez ludzi w
adaptacji do nowego środowiska, jakim jest edukacja.
Podstawowe pojęcia
wielokulturowość,
technologie informacyjnokomunikacyjne, pedagogia,
szkoła, imigracja,
akulturyzacja, adaptacja
Pełny tekst
http://www.elearningeuropa.info/
files/media/media14902.pdf
Nr 7 • luty 2008 • PL
3
E-learning i interkulturowy wymiar teorii
kształcenia i modeli nauczania
Claire Bélisle
LIRE (Uniwersytet w Lionie 2
& CNRS), Francja
W społeczeństwach
wielokulturowych i
wielojęzycznych,
domniemane założenia
pedagogiczne w
środowiskach elearningowych powinny
zostać wyrażone w sposób
bezpośredni.
Podstawowe pojęcia
teorie kształcenia,
interkulturowość, modele
nauczania, praktyki,
modelowanie
W tym artykule przedstawiam argumenty potwierdzające, że
środowiska e-learningowe mogą wspierać rozwój świadomości
interkulturowej uczących się. Wybierając środowisko elearningowe w celu osiągnięcia określonych celów edukacyjnych,
autorzy i nauczyciele muszą być świadomi pewnych ukrytych
wymiarów swojej działalności pedagogicznej. Zakorzenienie
kulturowe wpływa zarówno na teorie kształcenia, jak i na modele
nauczania. Zastanowienie się nad tymi ukrytymi wymiarami i
wzięcie ich pod uwagę przy opracowywaniu specyficznych
środowisk kształcenia powinno pomóc w interkulturowym
nauczaniu i uczeniu się.
W społeczeństwach wielokulturowych i wielojęzycznych,
domniemane założenia pedagogiczne w środowiskach elearningowych powinny zostać wyrażone w sposób bezpośredni.
W szczególności chodzi tu o dwa różne wymiary kulturowe
praktyki edukacyjnej: z jednej strony, kulturę pedagogiczną oraz
wartości, przekonania, postawy, a także wykorzystywane teorie i
modele; a z drugiej strony kulturę cyfrową i wyłaniające się
transformacje wiedzy i modelowania pedagogicznego.
Rozwój zdolności interkulturowych, obecny już w nauczaniu
języków obcych, może prowadzić do ulepszenia procesu uczenia
się i nauczania. Uczniowie i nauczyciele umacniają się poprzez
rozwój nowej kultury edukacyjnej, opartej na kompetencjach
interkulturowych,
krytycznym
myśleniu,
świadomości
i
indywidualnie regulowanej praktyce.
Pełny tekst
Nr 7 • luty 2008 • PL
4
Szkolenie nauczycieli na odległość na
obszarach rolniczych Kenii
Chiara Pozzi
Uniwersytet MediolanBicocca – Centro di
Produzione Multimediale
Rozpoczynamy od
ogólnego przedstawienia
kontekstu krajowego i
lokalnego, a następnie
rozważamy, w jaki sposób
kultura pośredniczy
pomiędzy jednostką i
technologią.
Podstawowe pojęcia
rozłam cyfrowy, Afryka, elearning, Kenia, globalizacja,
nauczyciele, wielokulturowy,
szkolenie, penetracja, kraje
rozwijające się
Pełny tekst
Globalizacja powoduje intensyfikację i delokalizację stosunków
społecznych na poziomie światowym; połączyła ona „odległe
miejscowości w taki sposób, że lokalne wydarzenia są
uzależnione od wydarzeń toczących się w odległości wielu
kilometrów i odwrotnie. Lokalne transformacje są częścią
globalizacji ponieważ są one lateralnym przedłużeniem relacji
społecznych w czasie i przestrzeni” (Giddens, 1990).
Rewolucyjne zmiany, jakie zaszły w technologii informacyjnej oraz
pojawiające się zjawisko rozłamu cyfrowego są ważnymi
aspektami tego procesu. W niniejszym opracowaniu analizujemy
zjawisko rozłamu cyfrowego z perspektywy peryferyjnej, w
porównaniu do regionów rozwiniętych, gdzie te rewolucyjne
zmiany się rozpoczęły. Afryka i Kenia to lokalny, zmieniający się
kontekst, z perspektywy którego obserwujemy penetrację nowych
technologii, jako część procesu globalizacji.
Sytuacja w Afryce, jeżeli chodzi o rozłam cyfrowy, przepaść
społeczną w zakresie dostępu i wykorzystania technologii
informacyjnych i przede wszystkim opóźnienie w tworzeniu
infrastruktur niezbędnych dla zapewnienia ich dostępności i
wykorzystania, jest negatywna. Niemniej, należy zwrócić uwagę,
iż proces globalizacji przyczynia się do stopniowej penetracji
nowych technologii na kontynent afrykański. Ale społeczność nie
tylko powinna je wykorzystywać, ale także powinna promować ich
wykorzystanie, zarządzać nimi i kontrolować je. Jest to bardzo
ważne ponieważ technologie informacyjno-komunikacyjne mają
bardzo duży wpływ zarówno na praktyki społeczne, jak i na
lokalną kulturę.
Nasz artykuł opisuje pilotażowy projekt e-learningowy dla
nauczycieli, zrealizowany w rejonie Gwassi, będącym obszarem
rolniczym w Kenii. Rozpoczynamy od ogólnego przedstawienia
kontekstu krajowego i lokalnego, a następnie rozważamy, w jaki
sposób kultura pośredniczy pomiędzy jednostką i technologią. Na
koniec opracowanie ocenia lokalną sytuację i opisuje kontekst
oraz strategiczne punkty, nad którymi uczestnicy projektu
aktualnie pracują.
Nr 7 • luty 2008 • PL
5
Mokhtar Ben
Henda
ISIC, Uniwersytet w
Bordeaux 3, Francja
Wiele projektów,
wspólnych działań i inicjatyw
stara się opracować
najbardziej korzystne
rozwiązania, które
ograniczyłyby e-rozłamy w
edukacji poprzez
standardowe definicje i
implementacje.
Podstawowe pojęcia
standardy e-learningu,
różnorodność lingwistyczna,
edukacja wielokulturowa,
kompetencje, AUF, SCORM
Pełny tekst
Specyfikacje modelu SCORM dla
wyłaniającego się świata: funkcjonowanie
różnorodności lingwistycznej
Wraz ze światowym rozpowszechnianiem się modeli, technik i
rozwiązań e-learningowych, nowe wyzwania związane z
rozłamem cyfrowym stawiają przed nowo powstającymi krajami
konieczność przyłączenia się do tego nieuniknionego globalnego
procesu edukacyjnego. Wiele projektów, wspólnych działań i
inicjatyw stara się opracować najbardziej korzystne rozwiązania,
które ograniczyłyby e-rozłamy w edukacji poprzez standardowe
definicje i implementacje.
Pionierzy e-learningu, podobnie jak to miało miejsce w lotnictwie
lub przemyśle wojskowym, musieli najpierw ustalić specyfikacje,
które stworzyłyby i zharmonizowały interoperacyjny system
umożliwiający wymianę treści, zasobów i procedur edukacyjnych
poprzez technologie informacyjno-komunikacyjne. Pojawiło się
wiele specyfikacji i standardów prawnych mających na celu
harmonizację kontekstów e-learningu: Globalne Konsorcjum ds.
Kształcenia opracowało Instrukcyjny System Zarządzania (IMS), a
Amerykański Departament Obrony (DoD) przyczynił się do
rozpowszechnienia referencyjnego modelu zawartości elearningowych (ang. Sharable Content Object Reference Model –
SCORM). Stworzone głównie dla wspólnot anglo-saksońskich,
inicjatywy
te
stopniowo
zdobyły
zainteresowanie
międzynarodowych organizacji kulturalnych i akademickich,
zdających sobie sprawę z tego, że zróżnicowanie kulturowe i
lingwistyczne musi być wspierane poprzez edukację. Agencja
Uniwersytetów Frankojęzycznych (AUF) jest jednym z organów
międzynarodowych włączonych w ruch standaryzacji e-learningu,
jako organ łączący wchodzące w jego skład języki i kultury. Jedną
z ważniejszych inicjatyw podjętych przez Agencję jest wspieranie
produkcji standardowych zasobów edukacyjnych dla nauczycieli i
uczniów, obejmujących różne obszary wspólnoty frankojęzycznej,
z uwzględnieniem lokalnych specyfikacji lingwistycznych i
kulturalnych.
Nasz artykuł opisuje procedury, wyniki i perspektywy tego rodzaju
inicjatyw z odniesieniem do doświadczeń Agencji AUF z
zastosowania specyfikacji SCORM, będącego głównym modelem
w sferze międzynarodowych standardów e-learningowych.
Nr 7 • luty 2008 • PL
6
Otwarte zasoby i praktyki edukacyjne
Dr Sandra
Schaffert
Dr Guntram
Geser
Salzburg Research
Forschungsgesellschaft
Kreatywność oparta na
współpracy i dzielenie się
otwartymi zasobami
edukacyjnymi wśród
uczących się wspólnot może
być ważnym katalizatorem
innowacji w dziedzinie
edukacji.
Podstawowe pojęcia
otwarte zasoby edukacyjne,
otwarte treści, otwarte źródła,
polityka edukacyjna,
harmonogram, tutoriale,
kreatywność oparta na
współpracy
Pełny tekst
W ostatnich latach poświęcono wiele uwagi otwartym zasobom
edukacyjnym (ang. Open Educational Resources – OER). Od
stycznia 2006 do grudnia 2007 Serwis Obserwacyjny Otwartych
Treści
e-Learningowych
(OLCOS),
będący
projektem
współfinansowanym przez Komisję Europejską w ramach
Programu e-Learningowego, badał, jaki wpływ mogą mieć otwarte
zasoby edukacyjne na jakość nauczania i uczenia się Projekt miał
na celu promocję otwartych zasobów edukacyjnych poprzez różne
działania i produkty, takie jak Europejski Harmonogram dla
Otwartych Zasobów Edukacyjnych i tutoriale dla tych zasobów. W
naszym artykule przedstawiamy niektóre wyniki harmonogramu,
co daje ogólny przegląd sytuacji w zakresie otwartych zasobów
edukacyjnych i umożliwia określenie ewentualnych dróg w
kierunku zwiększenia produkcji otwartych zasobów edukacyjnych
oraz podniesienia poziomu ich wykorzystania i wymiany wśród
użytkowników. Poza tym opisany harmonogram zawiera
rekomendacje dotyczące działań i środków, które pomagałyby w
podejmowaniu decyzji na poziomie polityki edukacyjnej i instytucji.
Harmonogram podkreśla fakt, że w społeczeństwie wiedzy
konieczne są kompetencje i umiejętności, które wymagają
innowacyjnych praktyk edukacyjnych, opartych na otwartym
dzieleniu się pomysłami i ich wspólnej ocenie, wspieraniu
kreatywności i pracy w zespole pośród uczących się. Kreatywność
oparta na współpracy i dzielenie się otwartymi zasobami
edukacyjnymi wśród uczących się wspólnot może być ważnym
katalizatorem innowacji w dziedzinie edukacji.
Projekt OLCOS opracował otwarte tutoriale on-line dla
użytkowników. Celem tych tutoriali jest wspieranie kreatywności
nauczycieli i uczniów, pomaganie w ponownym wykorzystaniu i
dzieleniu się otwartymi zasobami edukacyjnymi. Aby pomagać w
praktycznym wykorzystaniu zasobów, tutoriale odpowiadają na
takie pytania jak: Jak szukać otwartych zasobów edukacyjnych?
Które materiały mogą być ponownie wykorzystywane i
modyfikowane? Jak opracować i licencjować własne otwarte
zasoby? Tutoriale będą dostępne i prawdopodobnie będą się dalej
rozwijać nawet po zakończeniu projektu OLCOS, ponieważ
zostały one opublikowane na otwartej, cieszącej się dużym
powodzeniem platformie Wiki (Wikieducator.org) i mogą być
aktualizowane przez wszystkich użytkowników.
Nr 7 • luty 2008 • PL
7
Szybki e-learning, jako nieformalne narzędzie
edukacyjne dla zaawansowanych uczniów
Nicolò A. Piave
Uniwersytet w Maceracie;
Studio e-Learning ONE,
Włochy
Szybki e-learning jest w
stanie sprostować potrzebie
stworzenia
zsynchronizowanych treści
cyfrowych i połączenia różnych
rodzajów materiałów w jednym
formacie kompatybilnym z
klasycznymi wirtualnymi
środowiskami kształcenia
(VLEs).
Podstawowe pojęcia
nieformalne kształcenie, szybki
e-learning, treści, strategie
Pełny tekst
http://www.elearningeuropa.info/fil
es/media/media14908.pdf
Ten artykuł traktuje o możliwości wprowadzenia oprogramowania
dla szybkiego e-learningu, normalnie wykorzystywanego przez
nauczycieli i dostawców treści, do paradygmatu kształcenia
mieszanego i nieformalnych narzędzi edukacyjnych. Zalety
wykorzystania tego rodzaju oprogramowania w wirtualnych
klasach oznaczałyby powstanie dwóch różnych ale wzajemnie
powiązanych rynków otwartych zasobów w ramach klasycznego
wirtualnego środowiska kształcenia (ang. Virtual Learning
Environment – VLE): pierwszy z nich z prostymi zasobami, które
mogłyby być łączone między sobą w celu tworzenia bardziej
złożonych treści elektronicznych; a drugi składający się z kilku
złożonych zasobów pochodzących z pierwotnych, wewnętrznych
rynków zasobów, lub, wymiennie, bezpośrednio ze strony
internetowej. Dostęp do tych wewnętrznych rynków mógłby
promować nowe warianty e-learningu wśród uczących się i
przyczynić się do podniesienia świadomości edukacji medialnej w
ich podejściu do treści.
Szybki e-learning jest w stanie sprostować potrzebie stworzenia
zsynchronizowanych treści cyfrowych i połączenia różnych
rodzajów materiałów w jednym formacie kompatybilnym z
klasycznymi wirtualnymi środowiskami kształcenia (VLEs).
Dlatego
oprogramowanie
dla
szybkiego
e-learningu,
wykorzystywane podobnie jak narzędzia typu Web 2.0, może
pozwolić e-uczniom na samodzielne tworzenie własnych treści
oraz pomóc w re-interpretacji i w dzieleniu się bardziej złożonymi
zasobami przy wykorzystaniu wyższego poziomu zrozumienia i rekonstrukcji. Aby to osiągnąć, konieczna jest częściowa
modyfikacja modelu Salomona, tak aby ścieżka e-learningu była
kompatybilna z nieformalnym podejściem opartym na narzędziach
szybkiego e-learningu, chyba że uczniowie omawialiby wyniki
stworzonych przez siebie treści w ramach klasycznego VLE.
Nr 7 • luty 2008 • PL
8

elearningpapers Nº 1 - Octubre 2006

Transkrypt

Podobne dokumenty