Obszar III - Przedszkole Nr 79

Obszar III
Podstawa programowa
Rozporządzenie MEN z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym;
2) mówi płynnie, niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji;
3) uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe wypowiedzi o ważnych sprawach;
4) w zrozumiały sposób mówi o swoich potrzebach i decyzjach.
WSPOMAGANIE ROZWOJU MOWY DZIECI
Porozumiewanie się
zwraca się w rozmowie bezpośrednio do rozmówcy
rozumie, że skupienie na sobie uwagi rozmówcy gwarantuje zaspokojenie jego oczekiwań wynikających z rozmowy (potrzeb, próśb, życzeń)
stara się obdarzać uwagą osoby, z którymi prowadzi rozmowę – patrzy na nie, prowadząc dialog
umie w rozmowie dostosować ton głosu do sytuacji
opowiada o przebiegu wydarzenia w sposób logiczny
zdaje relacje z obejrzanego spektaklu
opisuje słownie obraz lub ilustrację
uwzględnia w wypowiedziach kolejność zdarzeń i zależności przyczynowo-skutkowe
słucha uważnie, np. poleceń, wypowiedzi innych
zadaje pytania dla uporządkowania spostrzeżeń, zrozumienia obserwowanych zjawisk
potrafi zadawać pytania na interesujący go temat
pyta o niezrozumiałe fakty
wypowiada się na określony temat
mówi o swoich potrzebach i decyzjach w sposób zrozumiały
Stosowanie poprawnych form gramatycznych
umie prawidłowo stosować odpowiednią formę czasownika w odniesieniu do wykonywanych czynności
stosuje prawidłowo wyrażenia przyimkowe (zawierające: na, pod, do, w, przed, za, obok)
stosuje poprawnie formy fleksyjne wszystkich odmieniających się części mowy
potrafi w wypowiedzi właściwie zastosować spójniki, przysłówki, liczebniki
1
Materiały pochodzą z programu wychowania przedszkolnego „Zanim będę uczniem” E. Tokarskiej i J. Kopały
Obszar III
buduje dłuższe, wielozdaniowe wypowiedzi
układa zdania rozwinięte, np. Kocham moją babcię za to, że…, Lubię lato, bo…
formułuje dłuższe wypowiedzi o ważnych sprawach
Kształtowanie poprawności leksykalno - semantycznej
ma opanowaną technikę mówienia
wypowiada wyraźnie dźwięki w mowie potocznej
reguluje prawidłowo oddech i stosuje pauzy
ma utrwaloną poprawną wymowę wszystkich głosek
rozróżnia i naśladuje odgłosy, np. samochodu tur-tur, wrr…, drr…
mówi płynnie, niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji
Kształtowanie poprawności leksykalno - semantycznej
układa dziecięce wyliczanki i rymowanki
potrafi stworzyć ciągi nowych skojarzeń słownych, np. morze – woda – szklanka...
wyjaśnia znaczenie używanych przez siebie słów
rozumie przenośny sens powszechnie stosowanych zwrotów
używa prawidłowo pojęcia para w znaczeniu dwóch elementów stanowiących całość, np. para rąk, para rękawiczek, lub przedmiotów składających się z dwóch części, np. para spodni, para okularów
2
Materiały pochodzą z programu wychowania przedszkolnego „Zanim będę uczniem” E. Tokarskiej i J. Kopały
Obszar III
Sposoby realizacji:
 organizowanie zabaw z:
o ćwiczeniami ortofonicznymi – służy usprawnianiu narządów mowy i utrwalaniu prawidłowej artykulacji,
o ćwiczeniami oddechowymi – wpływa na usprawnianie aparatu oddechowego, zwiększenie pojemności płuc, ekonomiczne gospodarowanie powietrzem w czasie fonacji odpowiednie regulowanie faz oddychania: wdech i wydech;
o ćwiczeniami gramatycznymi – umożliwia naukę prawidłowego stosowania form fleksyjnych. Wzbogaca mowę o wyrażenia określające stosunki między przedmiotami, czynnościami, cechami poprzez prawidłowe używanie przyimków, spójników, zaimków
oraz przysłówków (dla określenia sposobu, miejsca i czasu);
 układanki obrazkowe, rymowanki, zagadki słowno-obrazkowe, zabawy dydaktyczne, tworzenie neologizmów – rozwijają słownictwo,
utrwalają nazwy oraz cechy przedmiotów, osób i czynności;
 wycieczki, zabawy badawcze, rozmowy prowadzone przy obrazkach i ilustracjach – pobudzają do wymiany myśli, kształtują społeczny
charakter mowy, uczą uważnego słuchania i rozumienia wypowiedzi dzieci i dorosłych oraz konstruowania pytań;
 słuchanie opowiadań, praca z wykorzystaniem obrazków, w tym układanie zakończeń do opowiadania i historyjek obrazkowych – wyrabiają umiejętność skupiania uwagi, wdrażają do stosowania prawidłowych konstrukcji składniowych oraz tworzenia dłuższych
 wypowiedzi na określony temat;
 zabawy inscenizowane na podstawie utworu literackiego, scenki dramowe – pozwalają na przedstawianie tekstu własnymi słowami,
stwarzają okazję do stosowania pauz, akcentowania odpowiednich wyrazów i zdań oraz prezentowania indywidualnych skojarzeń;
 rozmowy – uczą budowania dialogu, kształtują zdolność skupienia uwagi na rozmówcy i uważnego słuchania wypowiedzi innych;
 nauka wierszy, piosenek – wymaga regulowania oddechu, wpływa na ukierunkowanie intonacji w taki sposób, aby wypowiadany tekst
był zrozumiały;
 udział w przedstawieniach teatralnych – dostarcza wrażeń estetycznych w kontakcie z językiem literackim, stwarza okazje do dzielenia
się przeżyciami.
3
Materiały pochodzą z programu wychowania przedszkolnego „Zanim będę uczniem” E. Tokarskiej i J. Kopały