SCENARIUSZE CYKLU SPOTKAŃ POŚWIĘCONYCH PRAWOM

SCENARIUSZE CYKLU SPOTKAŃ POŚWIĘCONYCH PRAWOM DZIECKA
I SPOTKANIE
Tytuł:
Po spotkaniu
uczeń powinien
umieć:
Środki
dydaktyczne:
Metody pracy:
Znam swoje prawa i obowiązki.
• określić, co to są obowiązki i prawa i z czego wynikają,
• analizować różne obowiązki i przewidywać konsekwencje ich
wypełniania i niewypełniania,
• określić, na czym polega odpowiedzialność i co to znaczy być za coś
odpowiedzialnym.
prezentacja pt. „Godność dziecka”, flipcharty, kolorowy papier, markery,
klej, makulatura, taśma papierowa itp.
podające- mini wykład, pogadanka
eksponujące – pokaz
praktyczne – ćwiczenia
problemowe – burza mózgów
Czas trwania 45 minut
Przebieg:
Wprowadzenie - Zapowiedź cyku lekcji zainspirowanych rokiem korczakowskim. Wskazanie
celu zajęć; zachęcenie uczniów do aktywności i zaangażowania.
Część właściwa:
I.
Pojęcie prawa i obowiązku
1. Jak rozumiecie pojęcie „prawo”?
(burza mózgów, zebranie opinii uczniów na flipcharcie )
2. Jak rozumiecie pojęcie „obowiązek”?
(burza mózgów, zebranie opinii uczniów na flipcharcie )
3. Podsumowanie – próba wspólnego ustalenia zakresu znaczeniowego pojęć.
II.
Ramy teoretyczne – „Godność dziecka”
Nauczyciel przedstawia zagadnienie w oparciu o prezentację.
III.
Nasze wyobrażenia o naszych prawach
1. Podział klasy na 4 zespoły. Każdy losuje jedną grupę praw dziecka. W ciągu 10 minut
zespół przygotowuje w dowolnej formie (plakat, pantomima, wiersz, scenka,
piosenka) prezentację jednego prawa.
2. Prezentacja wytworów grup (15min)
IV.
Mini - debata podsumowująca na temat: "Uczeń posiada swoje obowiązki, z
których powinien się wywiązywać i prawa, o które powinien zabiegać. Tak czy
nie?”
Nauczyciel przykleja na środku sali linię z papierowej taśmy. Po jednej stronie zbiera się
grupa uczniów deklarująca odpowiedź „Tak” na temat debaty, a po drugiej stronie linii –
zwolennicy odpowiedzi przeczącej. Nauczyciel moderuje kilka wypowiedzi młodzieży
zaznaczając, że w trakcie ich trwania można zmieniać miejsca.
oprac. Ewa Frołow
Strona 1
II SPOTKANIE
Tytuł:
Po spotkaniu
uczeń powinien
umieć:
Środki
dydaktyczne:
Metody pracy:
Metaplanowa wymiana myśli o prawach i obowiązkach
 potrafić zastosować metaplan do wyrażania swoich poglądów na
dany temat,
 udoskonalić swoją umiejętność pracy w grupie
 umieć wyciągać wnioski w oparciu o zebrany materiał.
schemat meta planu, arkusze szarego papieru, taśma papierowa lub klej,
instrukcja do meta planu, kolorowe figury o różnych kształtach, markery
podające – wiersz, objaśnienie
problemowe - metaplan
45 minut
Czas trwania
Przebieg:
Wprowadzenie – Wiersz o prawach dziecka
Marcin Brykczyński-O prawach dziecka
Niech się wreszcie każdy dowie
I rozpowie w świecie całym
Że dziecko to także człowiek
Tyle że jest mały.
Dlatego ludzie uczeni
Którym za to należą się brawa
Chcąc wielu dzieci los odmienić
Stworzyli dla was mądre prawa.
Więc je na co dzień i od święta
próbujcie dobrze zapamiętać:
Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego
A szczególnie do zrobienia czegoś niedobrego.
Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi
I mam prawo sam wybierać, z kim się będę bawić.
Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić, wyzywać
I każdego mogę zawsze na ratunek wzywać.
Jeśli mama albo tata już nie mieszka z nami
Nikt nie może mi zabronić spotkać ich czasami.
Nikt nie może moich listów czytać bez pytania
Mam też prawo do tajemnic i własnego zdania.
Mogę żądać, żeby każdy uznał moje prawa
A gdy różnię się od innych, to jest moja sprawa.
Tak się w wiersze poukładały Prawa dla dzieci na całym świecie
Byście w potrzebie z nich korzystały najlepiej jak umiecie.
oprac. Ewa Frołow
Strona 2
Część właściwa:
1. Zapoznanie uczniów z metodą metaplanu; omówienie poszczególnych etapów pracy.
2. Praca zespołowa
 Podział klasy na 4 zespoły
 Określenie problemów na analizy z wykorzystaniem metaplanu:
(po 2 grupy pracują nad jednym problemem)
Czy w naszej szkole przestrzegane są prawa dziecka?
Czy uczniowie naszej szkoły pamiętają o swoich obowiązkach?
3. Prezentacja efektów pracy poszczególnych grup.
4. Grupa refleksji – podsumowanie
III SPOTKANIE
Tytuł:
Po spotkaniu
uczeń
powinien:
Środki
dydaktyczne:
Metody pracy:
Czas trwania
Janusz Korczak pierwszym polskim rzecznikiem praw dziecka



wiedzieć kim był Janusz Korczak,
potrafić uzasadnić dlaczego idee korczakowskie są wciąż aktualne,
dostrzegać różne perspektywy oraz potrafić je zmieniać.
prezentacja „Janusz Korczak”, instrukcja do ćwiczenia „kapelusze de
Bono”, kapelusze w 6-ciu kolorach (np. z bibuły albo szablony).
podające- mini wykład, pogadanka
eksponujące – pokaz
praktyczne – ćwiczenie na kreatywność
45 minut
Przebieg:
Wprowadzenie – Prezentacja celów lekcji; nawiązanie do poprzednich spotkań;
Część właściwa:
1. Przybliżenie uczniom sylwetki Janusza Korczaka w oparciu o prezentację.
2. Zachęcenie młodzieży do podzielenia się refleksjami związanymi z tym, co zobaczyli
i usłyszeli.
3. Zaproszenie do ćwiczenia na kreatywność pt.”Kapelusze de Bono”
Podział klasy na 6 zespołów. Każda grupa otrzymuje jeden kapelusz i jego
charakterystykę.
Instrukcja dla zespołów: Włóżcie otrzymany kapelusz. Przeanalizujcie temat
„ Korczak był pedagogiem XXI wieku” myśląc zgodnie z perspektywą danego kapelusza.
(do wykorzystania życiorys Korczaka i prezentacja)
Po 10-ciu minutach pracy grupowej jeden z przedstawicieli grupy prezentuje rezultaty
pracy zespołu.
oprac. Ewa Frołow
Strona 3
Podsumowanie: Czy zmiana perspektywy jest łatwa? Jakie przynosi efekty?
Zapowiedź tematu ostatniego spotkania cyklu. Przygotowanie do rozprawy sądowej
(podział ról i wyjaśnienie ich istoty, przygotowanie merytoryczne, przygotowanie
logistyczne, rekwizyty itp.)
IV SPOTKANIE
Tytuł:
Sąd nad prawami dziecka

Po spotkaniu
uczeń:
Środki
dydaktyczne:


zna rolę oskarżonego, prokuratora, obrońcy, świadków w procesie
sądowym,
potrafi dobierać argumenty w zależności od odgrywanej roli,
nabywa większą świadomość znaczenia słowa mówionego.
rekwizyty sądowe
Metody pracy:
podające – pogadanka
eksponujące – odgrywanie ról
Czas trwania
45 minut
Przebieg:
Osoby:
 Sędzia
 Oskarżeni – Nieodpowiedzialność, Nieznajomość praw dziecka
 Prokuratorzy
 Obrońcy
 Ławnicy
 Fakultatywnie – świadkowie obu stron
 Obserwatorzy
Nauczyciel wprowadza do przebiegu rozprawy. Po zakończeniu postępowania podsumowuje:
1. Jak czuły się poszczególne osoby w swoich rolach?
2. Czym chcą podzielić się obserwatorzy?
Podsumowanie całego cyklu:
1. Na ile treści, o których mówiliśmy podczas całego cyklu zaciekawiły uczniów?
2. Co było dla nich najbardziej/najmniej istotne?
oprac. Ewa Frołow
Strona 4