Biały Bór, dn 25.08.2010 r. SMBB

Biały Bór, dn 25.08.2010 r.
SMBB-0717/1844/2010
Pan Przewodniczący
Komisji Nadzwyczajnej
połączonych Komisji Spraw
Wewnętrznych i Administracj oraz
Komisji Infrastruktury
Poseł Krzysztof Tchórzewski
Panie Pośle po konsultacjach z Panem Posłem Stefanem Strzałkowskim w związku z
procedowanym projektem zmiany ustawy o ruchu drogowym oraz niektórych innych
ustaw (druk sejmowy 3179) chciałbym zarówno jako Komendant StraŜy Miejskiej w Białym
Borze oraz V-ce Prefekt Prefektury Zachodniopomorskiej zaproponować poprawki, które
zostały uzgodnione z Komendantami StraŜy Miejskich(Gminnych) uŜywających fotoradary
(stosowne poparcie w tym zakresie przesłał na Pana ręce w formie zbiorczej drogą
elektroniczną Komendant StraŜy Gminnej w Człuchowie), a właściwie rozwiązania, które
patrząc z mojej 8-letniej praktyki przysłuŜą się społeczeństwu i Państwu Polskiemu, a uŜyte
sformułowania doprecyzowania uprawnień straŜników gminnych w uzasadnieniu projektu,
rzeczywiście będą ich doprecyzowaniem w kontekście ustawy o samorządzie gminnym, a
zwerbalizowanych art. 7 ust. 1 pkt 14 tejŜe, to jest realizowania zadania własnego gminy
polegającego na zapewnieniu porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli (…), a nie
jak jest teraz ich ograniczaniem.
„Przepisy prawa nie mogą być sztuką dla sztuki i nie powinny być tylko dla tego celu
interpretowane, mają słuŜyć bowiem obywatelowi i społeczeństwu” (prof. zw. dr hab.
Tomasz Grzegorczyk, sędzia w Izbie Karnej Sądu NajwyŜszego; paragraf na drodze wrzesień
9/2007, s. 21).
Poprawka pierwsza
Sąd NajwyŜszy stwierdził, Ŝe straŜnicy nie mogą występować w roli oskarŜyciela
publicznego za wykroczenie polegające na niewskazaniu kierującego pojazdem, co w
konsekwencji sprawia, Ŝe uprawnienie straŜników do wszelkiej kontroli ruchu drogowego
moŜe być uprawnieniem martwym.
Propozycją rozwiązania tego problemu jest i co moŜe w tym wszystkim najwaŜniejsze
popieraną przez resort MSWiA wprowadzenie podmiotowego uprawnienia straŜników
zwerbalizowanego w stylizacji przepisu ustawy prawo o ruchu drogowym.
Proponuje się wprowadzenie w art. 129b ust. 2 pkt 3 w brzmieniu:
Art. 1.
W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2005 r.
Nr 108, poóźn. zm.2)) wprowadza się następujące zmiany:
1)
(…)
2)
(…)
3)
(…)
4)
(…)
5)
w art. 129b:
a) w ust. 2 w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) naruszającego przepisy ruchu drogowego, w przypadku ujawnienia i
zarejestrowania czynu przy uŜyciu urządzenia rejestrującego;”
a1) w ust. 2 pkt 2 po lit. c kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 3 w
brzmieniu:
„3) osób, o których mowa w art. 78 ust. 2, 4 i 5 ustawy prawo o ruchu
drogowym”.
b)
(…).
Poprawka druga
Samorządowcy odebrali zamianę obecnego brzmienia art. 129b ust. 4 jako
ograniczenie uprawnień straŜników, co stało się powodem zagroŜenia projektu jako całości,
ze względu na fakt, Ŝe godzi w szeroko rozumiane dobro samorządu terytorialnego.
Propozycjami alternatywnymi rozwiązania tego problemu i co waŜne sprawdzonego w
praktyce juŜ od ponad 3 lat jest
1) całkowite wycofanie się ze zmiany brzmienia art. 129b ust. 4
2) dokonanie takiej stylizacji przepisu (być moŜe będzie to prostsze do uzgodnienia) jak
proponuję poniŜej to jest wykreślenie słów wskazanych na czerwono
Art. 1.
W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2005 r.
Nr 108, poz. 908, z późn. zm.2)) wprowadza się następujące zmiany:
1)
(…)
2)
(…)
3)
(…)
4)
(…)
5)
w art. 129b:
a) (…)
b) (…)
c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. StraŜnicy gminni (miejscy) mogą dokonywać na drogach gminnych,
powiatowych i wojewódzkich oraz drogach krajowych w obszarze
zabudowanym z wyłączeniem autostrad i dróg ekspresowych czynności z
zakresu kontroli ruchu drogowego z uŜyciem przenośnych bądź
zainstalowanych w pojeździe urządzeń rejestrujących w miejscu i czasie
uzgodnionym z właściwym miejscowo komendantem powiatowym (miejskim)
lub Komendantem Stołecznym Policji.”;
Poprawka trzecia
Co jakiś czas w mediach na zasadzie robienia wielkiego szumu i wykazywania
nieprawidłowości pojawia się problematyka terminów na zastosowanie postępowania
mandatowego. W naszym systemie prawnym funkcjonują 3 rodzaje mandatów, tyle Ŝe
przysłowiowy Kowalski nie bardzo o tym wie i się na tym zna. Jest to przyczyna wielu
nieporozumień i niedomówień, przez co wymaga wielu komentarzy i wykładni.
Propozycją rozwiązania tego problemu popieranego przez instytucje mandatujące w tym
Policję (pismo kierowane na ręce Komendanta StraŜy Gminnej z Człuchowa z Komendy
Głównej Policji) jest wydłuŜenie terminów proponowanych przez ITD. do 1 roku.
Gwarancją Konstytucyjnych praw sprawcy wykroczenia jest tu art. 45 kodeksu
wykroczeń i art. 97 par. 2 kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia).
Art. 4.
W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o
wykroczenia (Dz.U. z 2008 r. Nr 133, poz. 848, Nr 214, poz. 1344 i Nr 237, poz. 1651) w art.
97 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. W postępowaniu mandatowym, jeŜeli ustawa nie stanowi inaczej, funkcjonariusz
uprawniony do nakładania grzywny w drodze mandatu karnego moŜe ją nałoŜyć jedynie, gdy:
1) schwytano sprawcę wykroczenia na gorącym uczynku lub bezpośrednio po popełnieniu
wykroczenia;
2) stwierdzi popełnienie wykroczenia naocznie pod nieobecność sprawcy, a nie zachodzi
wątpliwość co do sprawcy wykroczenia;
3) stwierdzi popełnienie wykroczenia za pomocą przyrządu kontrolno-pomiarowego
lub urządzenia rejestrującego, a sprawca nie został schwytany na gorącym uczynku
lub bezpośrednio potem i nie zachodzi wątpliwość co do sprawcy wykroczenia;
- w tym takŜe, w razie potrzeby, po przeprowadzeniu w niezbędnym zakresie czynności
wyjaśniających, podjętych niezwłocznie po ujawnieniu wykroczenia. NałoŜenie grzywny w
drodze mandatu karnego nie moŜe nastąpić po upływie 1 roku od daty zdarzenia.
Art. 45 kodeksu wykroczeń stosuje się odpowiednio”.