Przegląd prasowych informacji podatkowych | 14

Przegląd prasowych informacji podatkowych
z okresu 7 - 11 grudnia 2015 r.
PRZEGLĄD PRASY
Usługa dla wszystkich nie da korzyści jednemu
Rzeczpospolita, 2015-12-14
Aleksandra Tarka
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 11 grudnia 2015 r. (sygn. akt II FSK 2464/13) orzekł, iż wydatki poniesione na
poczet innego podmiotu (np. grupy kapitałowej) nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Spółka będąca
członkiem grupy kapitałowej, uczestnicząc w procesach restrukturyzacyjnych zainwestowała w akcje innej spółki, planując
wykorzystanie posiadanej przez nią sieci oddziałów. Już po dokonaniu transakcji spółka postanowiła przeprowadzić
szczegółową analizę sytuacji spółki, w której akcje zainwestowała. Spółka zatrudniła wyspecjalizowaną kancelarię prawną
celem przeprowadzenia audytu oraz świadczenia usług doradczych. W związku z poniesionymi wydatkami na usługi doradcze i
audytorskie, spółka wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości zaliczenia tych
wydatków do kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia. Wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
odpowiedź była jednak negatywna. W opinii organu spółka nie jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania
przychodów wydatków, które zabezpieczają przychody całej grupy kapitałowej, a tym samym kilku odrębnych podatników.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu przyznał rację spółce, jednakże niekorzystne dla spółki orzeczenie wydał NSA.
W uzasadnieniu wyroku, Sąd wskazał, iż na gruncie przepisów ustawy o PDOP nie jest możliwe zaliczenie do kosztów
uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz innych podatników, choćby znajdowali się oni w tej samej grupie
kapitałowej, a wydatki miały częściowo wpływ na potencjalny przychód spółki.
Przedterminowe rozwiązanie umowy może się bardziej opłacać
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-12-14
Katarzyna Rosik
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 4 grudnia 2015 r. (sygn. akt III SA/Wa 610/15) stwierdził, że
kara z tytułu odstąpienia od umowy może być dla podatnika kosztem uzyskania przychodu, jeśli ma na celu wycofanie się z
niekorzystnych inwestycji lub zobowiązań. Sprawa dotyczyła spółki, która wynajmowała powierzchnie biurowe, za które ponosiła
wysokie koszty. Spółka wypowiedziała więc przedterminowo umowę najmu i była zobowiązana do wypłacenia odszkodowania.
Spółka uznała, że wypłacone odszkodowanie może zaliczyć do kosztów, ponieważ był to wydatek uzasadniony gospodarczo.
Dyrektor Izby Skarbowej nie podzielił stanowiska spółki, ponieważ przepisy nie zezwalają na zmniejszenie dochodu o wydatki,
które zmierzają do ominięcia strat. WSA przyznał jednak rację podatnikowi, stwierdzając że spółka ma pełne prawo do
minimalizowania strat, tak więc mogła zaliczyć ten wydatek do kosztów uzyskania przychodu.
Operacje na instrumentach pochodnych są akcesoryjne do inwestycji
Rzeczpospolita, 2015-12-14
Anna Dąbrowska
W wyroku z dnia 5 listopada 2015 r. (sygn. akt III SA/Wa 3331/14) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, że
fakt, iż spółka jest podatnikiem VAT w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej nie przesądza o kwalifikowaniu jej jako
podatnika VAT na innych polach, na których ma ona styczność z profesjonalnym podmiotem. W analizowanej sprawie, spółka
dokonała emisji obligacji. Celem zabezpieczenia przed ryzykiem zmiany stóp procentowych spółka zawarła z bankiem umowę
na instrumenty pochodne - swap, opcje, IRS. Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej było pytanie, czy
spółka w przypadku uzyskania pozytywnego wyniku na transakcji instrumentów pochodnych będzie występowała w
charakterze podatnika VAT oraz czy będzie zobowiązana do uwzględnienia obrotu z tych transakcji przy obliczaniu proporcji, o
której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT. Spółka stała na stanowisku, że obrót zrealizowany na transakcjach
zabezpieczających nie powinien być uwzględniany przy obliczaniu proporcji. Organ przychylił się do zdania spółki w zakresie
Albania | Austria | Bułgaria | Chorwacja | Czechy | Polska | Rumunia | Serbia | Słowacja | Słowenia | Węgry
nabywanych przez spółkę opcji, natomiast w odniesieniu do transakcji swap oraz IRS stwierdził, że uznanie, czy spółka działa w
tym zakresie w charakterze podatnika VAT oraz czy zobowiązana jest do uwzględnienia transakcji przy obliczaniu
współczynnika proporcji uzależnione jest od ostatecznego wyniku finansowego tych transakcji. WSA w Warszawie uchylił
niekorzystną dla spółki interpretację indywidualną w całości. W uzasadnieniu wskazał, iż zawierane przez spółkę kontrakty typu
swap i IRS mają na celu jedynie zabezpieczenie jej finansowania zewnętrznego. Tym samym spółka nie działa w tym przypadku
w charakterze podatnika VAT, jako że nie jest podmiotem profesjonalnie zajmującym się działalnością tego typu a uzyskany
przez spółkę obrót z tego tytułu nie powinien być uwzględniany przy obliczeniu proporcji.
Dotacja nie skutkuje zaległością
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-12-15
Patrycja Dudek
Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 14 grudnia 2015 r. (sygn. akt II FPS 4/15) stwierdził, że podatnik otrzymujący
refinansowanie wydatków może dokonywać korekty kosztów na bieżąco bez względu na to czy zaliczył te wydatki do kosztów
jednorazowo, czy też w formie odpisów amortyzacyjnych. Kwestią sporną był moment dokonania korekty. Podatnik uważał, że
w przypadku otrzymania zwrotu wydatków koszty należy skorygować na bieżąco. Organ nie podzielił stanowiska podatnika,
stwierdzając, że właściwa w tym przypadku jest korekta wsteczna. Fiskus stwierdził, że skoro wydatek nie może być kosztem z
powodu jego refinansowania, to należy cofnąć się do dnia, w którym został on zaksięgowany. Wojewódzki Sąd Administracyjny
poparł stanowisko podatnika w zakresie dotyczącym korekty refundowanych wydatków na środki trwałe i dotyczące wartości
niematerialnej i prawnej. NSA w podjętej uchwale uznał natomiast, że właściwe jest dokonywanie korekty na bieżąco również w
przypadku jednorazowego ujęcia kosztów.
Amortyzacja dla 12 miesięcy
Rzeczpospolita, 2015-12-15
Mateusz Maj
Długość roku podatkowego nie ma wpływu na wysokość miesięcznych bądź kwartalnych odpisów amortyzacyjnych – taki
wniosek płynie z interpretacji indywidualnej wydanej 8 grudnia 2015 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn.
IPPB6/4510-303/15-2/AK). Z wnioskiem o wydanie interpretacji wystąpiła spółka, która planowała zmianę roku podatkowego, w
której wyniku następujący po zmianie rok podatkowy byłby dłuższy niż 12 miesięcy. Zdaniem spółki, długość roku podatkowego
nie powinna mieć wpływu na wysokość odpisów amortyzacyjnych, bowiem roczne stawki amortyzacyjne zostały ustalone w
chwili przyjęcia środka trwałego do używania i wprowadzenia go do ewidencji. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zajął
odmienne stanowisko, wskazując, iż wysokość miesięcznego odpisu amortyzacyjnego oblicza się mnożąc wartość początkową
środka trwałego przez roczną stawkę amortyzacyjną, a następnie dzieląc otrzymaną wartość przez liczbę miesięcy w roku
kalendarzowym. Tak wyliczona miesięczna stawka amortyzacyjna ma zastosowanie zarówno do roku podatkowego krótszego
niż 12 miesięcy (pierwszy rok podatkowy) jak i do roku podatkowego, który wskutek zmiany jest w rzeczywistości dłuższy niż rok
kalendarzowy. Jak podkreślił organ, inny sposób obliczenia stawki amortyzacyjnej prowadziłby do wydłużenia rzeczywistego
okresu amortyzacji, co na tle obowiązujących przepisów ustawy o PDOP należy uznać za niedopuszczalne.
Przedsiębiorca płaci najwyższa daninę od gruntu
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-12-16
Łukasz Zalewski
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 3 grudnia 2015 r. (sygn. akt I SA/Po 536/15) stwierdził, że brak
dojazdu do działki czy uzbrojenia w media oraz niewprowadzenie jej do ewidencji środków trwałych nie uprawniają do
stosowania niższej stawki podatku od nieruchomości. Sprawa dotyczyła przedsiębiorcy, który kupił działkę na cele działalności
gospodarczej. Właściciel stał na stanowisku, że działka powinna zostać opodatkowana najniższą stawką podatku z uwagi na
brak możliwości jej wykorzystania do prowadzenia działalności gospodarczej ze względów technicznych (nie została
wprowadzona do ewidencji środków trwałych, nie posiada drogi, przyłączy mediów). Prezydent miasta uznał jednak, że skoro
działka jest własnością przedsiębiorcy, to powinna być opodatkowana według najwyższej stawki. Samorządowe Kolegium
Odwoławcze oraz WSA również odmówiło racji przedsiębiorcy, twierdząc, że nawet grunt, który przejściowo nie jest
wykorzystywany do działalności gospodarczej, jest z nią związany. Brak wpisu do rejestru środków trwałych nie stanowi
obiektywnej przesłanki natury technicznej, uniemożliwiającej wykorzystanie działki w działalności, a więc nie decyduje o
kwalifikacji gruntu dla podatku od nieruchomości.
Masaż przy biurku bez podatku
Rzeczpospolita, 2015-12-17
Przemysław Wojtasik
Finansowanie przez pracodawcę zajęć antystresowych nie powoduje powstania przychodu dla pracownika – tak wynika z
interpretacji indywidualnej wydanej 10 grudnia 2015 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB4/45111265/15-3/JK). We wniosku o interpretację zapytano, czy finansowanie obowiązkowych zajęć z tai-chi oraz masażu biurowego
dla pracowników skutkować będzie powstaniem dla nich przychodu podlegającego podatkowaniu PDOF. Pracodawca stanął na
stanowisku, iż przychód nie powstanie, gdyż pracownicy nie uzyskują w ten sposób realnych korzyści przejawiających się
wzrostem ich aktywów lub zmniejszeniem wydatków. Ponadto, biorąc pod uwagę fakt, iż udział w zajęciach ma niwelować
przykre skutki związane ze stresem związanym ze świadczeniem pracy, a wydatki ponoszone są wyłącznie w interesie
pracodawcy, należy uznać, iż w tym przypadku nie dojdzie do powstania dodatkowego przychodu. Organ podatkowy uznał
stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.
Nabycie to nie zakup, lecz także wytworzenie
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-12-17
Patrycja Dudek
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 grudnia 2015 r. (sygn. akt II FSK 2839/13) stwierdził, że objęcie udziałów w
spółce w zamian za prawa autorskie do własnej metodologii, uprawnia do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.
Podatnik stał się udziałowcem w wyniku wniesienia autorskich praw majątkowych jako wkładu niepieniężnego do spółki z o.o.
Spór dotyczył wykładni przepisu, zgodnie z którym podatnik, który w zamian za wkład niepieniężny obejmuje udziały lub akcje w
spółce, powinien ustalić koszt uzyskania przychodu w wysokości faktycznie poniesionych wydatków na jego nabycie.
Wątpliwości budziła kwestia, czy osoba, która nie nabyła przedmiotu wkładu, tylko sama ją wytworzyła, może odliczyć
poniesione wydatki. Podatnik uważał, że ma prawo do zryczałtowanych 50% kosztów z tytułu prawa autorskich. Organ
podatkowy uważał, że po stronie podatnika w powyższej transakcji w ogólnie nie wystąpią koszty, bo w przepisie jest mowa
tylko o wydatkach na nabycie. Wojewódzki Sąd Administracyjny oraz NSA potwierdzili stanowisko podatnika. NSA stwierdził, że
jeżeli nabycie nie zostało zdefiniowane, to należy posiłkować się kodeksem prawa cywilnego, gdzie nabycie to również
wytworzenie, tak więc nie ma podstaw, aby zawężać pojęcie nabycia na gruncie prawa podatkowego.
PRZEGLĄD ORZECZNICTWA
Wyrok NSA z 16 listopada 2015 r. (sygn. akt I FSK 759/14)
Przepis art. 98 ust. 2 i 3 Dyrektywy 2006/112/WE nie sprzeciwia się zastosowaniu obniżonych stawek w podatku od towarów i
usług na postawie art. 41 ust. 2 i 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011, nr 177, poz.
1054 – t.j. ze zm.) w oparciu o Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług.
Wyrok NSA z 17 listopada 2015 r. (sygn. akt II FSK 2710/13)
1. Za podstawę ustalania ceny rynkowej w rozumieniu art. 12 ust. 6 pkt 4) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych
nie może być uznana taka, która wynika z oferty skierowanej tylko do określonego, zamkniętego kręgu podmiotów, a także taka
która wiąże się z koniecznością ponoszenia dodatkowych obowiązków związanych z przejęciem określonych zadań podmiotu
prawa publicznego.
2. Odwołanie się w art. 12 ust. 6 pkt 4) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do gatunku i rodzaju rzeczy nakazuje
przyjmować jako punkt odniesienia najem lokali o określonym typie i jakości, a zatem przeznaczonych do konkretnej,
specyficznej formy działalności danego podmiotu, np. w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych.
Przeglądu Prasowych Informacji Podatkowych nie należy traktować jako porady prawnej. Za treść referowanych
publikacji TPA Horwath nie ponosi odpowiedzialności. Uwagi i opinie prosimy kierować pod adresem: [email protected].
O NAS. NASI EKSPERCI
TPA Horwath to wiodąca międzynarodowa grupa konsultingowa oferująca kompleksowe usługi doradztwa
biznesowego i outsourcingu. Zatrudniamy ponad 1.000 ekspertów w 11 państwach Europy ŚrodkowoWschodniej. Jesteśmy członkiem Crowe Horwath International - jednego z największych, globalnych
stowarzyszeń niezależnych firm doradczych, audytorskich i księgowych.
TPA Horwath w Polsce zapewnia efektywne rozwiązania biznesowe z zakresu strategicznego doradztwa
podatkowego, doradztwa transakcyjnego, audytu finansowego, outsourcingu księgowego i administracji
płacowej, a także doradztwa personalnego. Pod odrębną marką Horwath HTL dostarczamy
specjalistyczne usługi doradcze dla hotelarstwa oraz turystyki.
Krzysztof Kaczmarek
Partner zarządzający
tel.: +48 22 64 79 700
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
Wojciech Sztuba
Partner zarządzający
tel.: +48 22 64 79 700
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
Małgorzata Dankowska
Partner
tel.: +48 22 64 79 700
[email protected]
Damian Kubiś
Partner
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
TPA Horwath
Członek Crowe Horwath International
ul. Murawa 12-18
61-655 Poznań
Tel.: +48 61 63 00 500
Fax: +48 61 63 00 532
ul. Przyokopowa 33
01-208 Warszawa
Tel.: +48 22 64 79 700
Fax: +48 22 64 79 701
al. Korfantego 141 B
40-154 Katowice
Tel: +48 32 73 20 000
Fax: +48 32 73 20 002
www.tpa-horwath.pl
[email protected]