30 stycznia 2014

Przegląd prasowych informacji podatkowych
z okresu 24 – 30 stycznia 2014r.
PRZEGLĄD PRASY
Kara umowna może być kosztem uzyskania przychodu
Dziennik Gazeta Prawna 2014-01-24
Agnieszka Pokojska
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 3 stycznia 2014 r. (sygn. ILPB4/423-402/13-2/ŁM) uznał, że
możliwe jest ujęcie w kosztach podatkowych niektórych kar umownych. Podatnik może tak postąpić pod warunkiem, że w ramach
wykonywania ciążącego na nim zobowiązania działał z zachowaniem należytej staranności, a konieczność zapłaty kary była
konsekwencją okoliczności, na które nie miał wpływu. W stanie faktycznym stanowiącym podstawę wydania interpretacji spółka
wygrała przetarg na roboty budowlane działając w ramach konsorcjum. Spółka wykonała przypadający na nią zakres prac, jednak
wskutek upadłości pozostałych uczestników konsorcjum nie wszystkie prace skończono w terminie. Karę umowną z tytułu opóźnienia
musiała zapłacić spółka. Dyrektor Izby Skarbowej w wydanej interpretacji potwierdził, że powyższa kara umowna może być
zakwalifikowana jako koszt uzyskania przychodów przez podatnika. Podkreślił przy tym, że między poniesieniem wydatku na karę
umowną a potencjalnym przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy, a kara nie może wynikać z nieracjonalnego i
niestarannego działania podatnika.
VAT naliczony w Belgii do odzyskania
Dziennik Gazeta Prawna 2014-01-24
Mariusz Szulc
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 4 grudnia 2013 r. (sygn. IBPP4/443-427/13/EK) uznał, że
możliwe jest odliczenie i odzyskanie w Polsce podatku VAT naliczonego z tytułu poniesienia w Belgii kosztów związanych ze
świadczeniem usług doradczych opodatkowanych podatkiem VAT również w Belgii. W stanie faktycznym będącym przedmiotem
interpretacji, polski przedsiębiorca doradzał belgijskiej firmie prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży opon. Usługi
te świadczone przez polskiego podatnika – na mocy art. 28b ustawy o VAT - podlegają opodatkowaniu w miejscu siedziby
usługobiorcy, czyli w tym przypadku w Belgii. W ocenie organu, z przepisów ustawy o VAT wynika, że podatnik świadczący usługi za
granicą może odliczyć VAT jeśli udowodni, że gdyby analogiczne czynności wykonywał w kraju, też przysługiwałoby mu takie prawo. A
skoro świadczenie usług doradczych podlega w Polsce opodatkowaniu VAT, to również z tytułu nabycia w Polsce towarów i usług w
celu wykonywania tych usług podatnikowi przysługiwałoby prawo do odliczenia VAT naliczonego.
Albania | Austria | Bułgaria | Chorwacja | Czechy | Polska | Rumunia | Serbia | Słowacja | Słowenia | Węgry
Opodatkowany jest przyrost majątku, a nie pomniejszenie aktywów Rzeczpospolita 2014-01-27
Agata Kot
Zgodnie z wyrokiem WSA w Warszawie z 9 stycznia 2014 r. (sygn. akt III SA/Wa 1807/13) wypłata dywidendy jest czynnością
nieodpłatną i w związku z tym spółka wypłacająca dywidendę nie uzyskuje przychodu w postaci zwolnienia się z zobowiązania. W
omawianej sprawie spółka zamierza przekazać dywidendę w postaci nieruchomości. Wartość dywidendy zostanie ustalona na
podstawie aktualnej wartości rynkowej przenoszonego składnika majątku. Organ podatkowy zajął stanowisko, że przekazanie w
ramach dywidendy niepieniężnej składnika majątkowego, który nie był opodatkowany, jest wypełnieniem obowiązku spółki do wypła ty
dywidendy i spowoduje zmniejszenie się jej zobowiązań. W efekcie, spółka osiągnie przychód w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy o
PDOP. WSA podzielił stanowisko spółki, że przytoczony przepis nie znajduje tu zastosowania i uchylił interpretację. Sąd stwierdził, że
dywidenda jest udziałem w zyskach, w związku z czym, jako czynność nieodpłatna nie podlega opodatkowaniu na poziomie spółki
wypłacającej. Odmienne stanowisko wiązałoby się z podwójnym opodatkowaniem z tytułu przekazania dywidendy rzeczowej, tj.
zarówno po stronie wypłacającego jak i beneficjenta. Przedstawiony pogląd potwierdza dominującą linię orzeczniczą sądów
administracyjnych w tym zakresie.
Co z odsetkami, gdy trzeba zwrócić unijną dotację
Rzeczpospolita 2014-01-27
Wiesława Moczydłowska
W przypadku niewłaściwie wykorzystanej dotacji i konieczności jej zwrotu, do kosztów uzyskania przychodu nie można zaliczyć
karnych odsetek. Ekspertka podkreśla, iż takie jest stanowisko organów podatkowych, które zostało potwierdzone przez NSA
wyrokiem z 10 stycznia 2014 r. (sygn. akt II FSK 346/12). Sąd uznał, iż w przedstawionej sytuacji nie dochodzi do spełnienia
przesłanek art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP. Odsetki od zwróconej pomocy finansowej są konsekwencją niedotrzymania warunków
umowy, w związku z czym ich poniesienie nie ma racjonalnego i ekonomicznego uzasadnienia. W efekcie, należy uznać, iż zapłacone
karne odsetki nie służą uzyskaniu przychodów ani zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Tym samym, nie stanowią
kosztów podatkowych.
Solidarna odpowiedzialność tylko dostawcy i nabywcy
Dziennik Gazeta Prawna 2014-01-27
Agnieszka Pokojska
W interpretacji indywidualnej z dnia 7 stycznia 2014 r. (sygn. ILPP5/443-214/13-2/KG), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, że
przedsiębiorca nie odpowiada za zaległości w VAT kontrahentów, od których jego bezpośredni dostawca nabywa towary wrażliwe.
Organ rozpatrywał zapytania podatnika odnoszące się do przepisów ustawy o VAT, obowiązujących od 1 października 2013 r i
dotyczących solidarnej odpowiedzialności. Przepisy te przewidują, że nabywca wyrobów wrażliwych (takich jak np. paliwa czy niektóre
wyroby stalowe) odpowiada solidarnie – choć tylko w określonych przypadkach oraz w odpowiedniej proporcji - wraz ze swoim
dostawcą za zaległości podatkowe tego drugiego. Solidarna odpowiedzialność dotyczy sytuacji, w których wartość netto nabywanych
towarów wrażliwych od jednego dostawcy przekracza u danego podatnika kwotę 50 tys. zł w miesiącu. Ponadto, znaczenie w tej
sytuacji ma, czy nabywca wiedział lub miał uzasadnione podstawy przypuszczać, że kwota podatku (lub nawet jej część) przypadająca
na dokonaną do niego dostawę nie zostanie wpłacona na rachunek urzędu skarbowego przez dostawcę.
Gdy błędy są drobne, decyzja fiskusa jest zbędna
Rzeczpospolita 2014-01-28
Aleksandra Tarka
W dniu 27 stycznia 2014 r. (sygn. akt II FPS 5/13) NSA podjął uchwałę stwierdzającą, że organ podatkowy podważając prawidłowość
złożonej korekty deklaracji wraz z wnioskiem o nadpłatę, nie ma obowiązku wszczynać w każdej sprawie postępowania wymiarowego
celem określenia wysokości zobowiązania podatkowego. Przyczyną podjęcia uchwały były rozbieżności w orzecznictwie sądów
administracyjnych w przedmiotowej kwestii. Zdaniem NSA, nie ma żadnych podstaw prawnych, by organy podatkowe wszczynały
postępowanie wymiarowe w każdej sprawie o nadpłatę. W przypadku braku wątpliwości co do zasadności jej zwrotu, nadpłata może
być zwracana bez konieczności przeprowadzania w tym zakresie postępowania. Sąd zwrócił uwagę na fakt, że postępowanie
wymiarowe nie ma racjonalnego uzasadnienia w sytuacji, gdy nadpłata o którą wnioskuje podatnik jest rezultatem błędnie wypełnionej
deklaracji lub błędu rachunkowego.
Wydatki na konferencję poza UE to reprezentacja
Dziennik Gazeta Prawna 2014-01-29
Mariusz Szulc
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 31 grudnia 2013 r. (IPTPB3/423-391/13-3/GG) stanął na stanowisku,
że wydatki poniesione przez podatnika na organizację konferencji odbywających się głównie poza terytorium Unii Europejskiej nie
stanowią kosztów uzyskania przychodów. Organ tym samym nie zgodził się ze zdaniem podatnika, według którego przedmiotowe
wydatki powinny stanowić koszty uzyskania przychodów, ponieważ w trakcie trwania konferencji podatnik informuje uczestników o
swoich produktach i przekazuje im materiały reklamowe. W związku z tym, wydatki te powinny być w opinii podatnika kwalifikowane
jako koszty reklamy, stanowiące tym samym koszty podatkowe. Dyrektor Izby Skarbowej nie zgodził się z powyższym stanowiskiem i
uznał, że wspomniane wydatki mają charakter reprezentacyjny, a nie marketingowy. Gdyby bowiem celem podatnika była reklama
oferowanych przez niego produktów, to chciałby dotrzeć do jak najszerszej grupy odbiorców, a nie jedynie do ograniczonego kręgu
osób uczestniczących w konferencji.
Wartość udziału ustalają wspólnicy, a nie urzędnicy
Rzeczpospolita 2014-01-30
Elżbieta Wójcik
Zgodnie z wyrokiem NSA z 18 grudnia 2013 r. (sygn. akt II FSK 3032/11) organ podatkowy nie jest uprawniony do zmiany ustalonej
przez wspólników wartości nominalnej akcji/udziałów, gdyż jest to niedopuszczalne w świetle kodeksu spółek handlowych. W
omawianej sprawie spółka planowała obejmować udziały w spółce kapitałowej w zamian za aport udziałów posiadanych w innych
spółkach kapitałowych o wartości rynkowej wyższej niż nominalna wartość obejmowanych udziałów. W efekcie tych działań powstanie
agio, które zostanie przekazane na kapitał zapasowy. Kanwą sporu było stanowisko organu podatkowego, który uznał, że przychodem
spółki będzie wartość rynkowa przedmiotu aportu na moment jego wniesienia do spółki. WSA w Poznaniu podzielił stanowisko
podatnika wyrokiem z 23 września 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 522/11) i uchylił interpretację organu podatkowego. Stanowisko spółki
podzielił także NSA podkreślając, że przeszacowanie nominalnej wartości udziałów do realnej wartości rynkowej aportu naruszałoby
przepisy kodeksu spółek handlowych i nie znalazł uzasadnienia by regulacje zawarte w kodeksie mogły być zmieniane przez przepisy
prawa podatkowego. W konsekwencji, spółka rozpozna przychód w wysokości odpowiadającej wartości nominalnej objętych udziałów.
PRZEGLĄD ORZECZNICTWA
Wyrok WSA z 13 listopada 2013 r. (III SA/Wa 999/13) Nagrody z tytułu przedsięwzięć o charakterze konkursu, zawierające elementy
motywacyjne, adresowane do określonej grupy osób - pracowników odrębnego od organizatora konkursu podmiotu gospodarczego
powinny być opodatkowane zryczałtowanym 10% podatkiem dochodowym na podstawie przepisu art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku z art.
20 ust. 1 ustawy o PDOF. W tym zakresie na Skarżącej spółce będzie ciążył obowiązek jako płatnika pobrania i odprowadzenia na
konto właściwego urzędu skarbowego podatku od wygranych w wysokości 10 % wartości nagrody.
Wyrok WSA z 23 grudnia 2013 r. (I SA/Bk 496/13) Sformułowanie „powstanie obowiązku podatkowego z chwilą dokonania czynności
cywilnoprawnej” należy rozumieć w ten sposób, że wymagane jest dla dokonania danej czynności, rozumianej jako określony stan
faktyczny, zrealizowanie wszystkich elementów tego stanu, tj. całego ciągu zdarzeń i stanów. Ponieważ niezachowanie formy aktu
notarialnego dla oświadczenia właściciela nieruchomości o ustanowieniu służebności powoduje nieważność umowy (art. 73 § 2 K.c.),
to nie budzi wątpliwości, że do ustanowienia służebności dochodzi dopiero w dacie sporządzenia aktu notarialnego.
Uwagi i opinie prosimy kierować pod adresem: [email protected]. Przeglądu Prasowych Informacji Podatkowych nie
należy traktować jako porady prawnej. Za treść referowanych publikacji TPA Horwath nie ponosi odpowiedzialności.
NASI EKSPERCI
Krzysztof Kaczmarek
Partner zarządzający
tel.: +48 22 64 79 700
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
Wojciech Sztuba
Partner zarządzający
tel.: +48 22 64 79 700
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
Małgorzata Dankowska
Partner
tel.: +48 22 64 79 700
[email protected]
Damian Kubiś
Partner
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
Tomasz Ożdziński
Partner
tel.: +48 22 64 79 700
tel.: +48 668 233 868
[email protected]
TPA Horwath
Członek Crowe Horwath International
[email protected]
www.tpa-horwath.pl
ul. Murawa 12-18
61-655 Poznań
Tel.: +48 61 63 00 500
Fax: +48 61 63 00 532
ul. Przyokopowa 33
01-208 Warszawa
Tel.: +48 22 64 79 700
Fax: +48 22 64 79 701
al. Korfantego 141 B
40-154 Katowice
Tel: +48 32 73 20 000
Fax: +48 32 73 20 002