22 stycznia 2015 r.

Przegląd prasowych informacji podatkowych
z okresu 16 – 22 stycznia 2015 r.
Zakup nagród konkursowych uprawnia do odliczenia VAT
Rzeczpospolita, 2015-01-19
Aleksandra Kielar
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 6 listopada 2014 r. (sygn. akt I FSK 1539/13) rozstrzygnął sprawę podatnika, który
zorganizował dla swoich partnerów handlowych konkurs na największa liczbę zakupionych produktów. Nagrodami w konkursie były
samochody osobowe. Spółka zapytała we wniosku o interpretację, czy przysługuje jej prawo do pełnego odliczenia podatku
naliczonego przy zakupie tych samochodów. Fiskus stwierdził, że podatnik może odliczyć jedynie 60% podatku naliczonego, nie więcej
niż 6000 zł względem każdego pojazdu. Podatnik zaskarżył interpretację, którą uchylił WSA w Gdańsku. Zdaniem sądu interpretacja
stwierdzająca, że ograniczenie prawa do odliczenia nie dotyczy tylko podatników, których przedmiotem działalności jest odsprzedaż
samochodów jest błędna. To stanowisko podzielił również sąd kasacyjny, przywołując jednocześnie jednolita linię orzeczniczą, z której
wynika iż art. 86 ust. 3 ustawy o VAT nie uzależnia prawa do odliczenia od tego, pod jakim tytułem prawnym przekazywany jest
samochód. Wydanie samochodu w konkursie stanowi formę przekazania, przeniesienia prawa dysponowania samochodem jak
właściciel, zatem spółce przysługuje prawo do odliczenia całości podatku naliczonego.
Oprogramowanie to usługa
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-01-19
Katarzyna Rosik
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 stycznia 2015 r. (sygn. akt I FSK 1968/13), nabycie programu
komputerowego wraz z licencją oraz zapewnieniem niezbędnego wsparcia technicznego nie stanowi na gruncie podatku VAT dostawy
towarów. Wyrok zapadł w sprawie spółki, która dokonała zakupu oprogramowania komputerowego na potrzeby prowadzenia
działalności gospodarczej. W umowie sprzedaży oprogramowania zostało zawarte zobowiązanie sprzedającego do udzielania spółce
wsparcia technicznego przy instalacji oraz w razie problemów z użytkowaniem programu. Spór z organem podatkowym dotyczył tego,
czy spółka mogła jednorazowo odliczyć podatek naliczony wynikający z faktury. WSA potwierdził stanowisko spółki, zgodnie z którym
była ona uprawniona do jednorazowego odliczenia podatku VAT. NSA uchylił jednak wyrok I instancji, stając na stanowisku, iż w tym
przypadku mamy do czynienia z usługą, a nie dostawą towaru. Świadczy o tym fakt, spółka, w ramach zawartej umowy, nabyła licencję
do oprogramowania oraz późniejszego prawa do jego sprzedaży na mocy sublicencji.
Albania | Austria | Bułgaria | Chorwacja | Czechy | Polska | Rumunia | Serbia | Słowacja | Słowenia | Węgry
Nie każda wpłata przed dostawą towaru to zaliczka
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-01-20
Lidia Jarmołowicz
Zgodnie z wyrokiem WSA w Gliwicach z dnia 5 listopada 2014 r. (sygn. akt III SA/Gl 894/14) omyłkowe dokonanie przelewu na konto
złotówkowe zamiast na konto walutowe nie stanowi zdarzenia gospodarczego. Sprawa dotyczyła spółki, która miała otrzymać na
rachunek walutowy przedpłatę całości ceny wyrażonej w euro, jednakże w wyniku błędu kontrahenta środki pieniężne zostały przelane
na rachunek złotówkowy. Obie strony umowy, po stwierdzeniu omyłki, złożyły w banku reklamację oraz wniosek o przekazanie całej
kwoty w euro na rachunek walutowy spółki lub o zwrot na rachunek bankowy kontrahenta. Organ podatkowy uznał jednak, że ani
przewalutowanie otrzymanej kwoty ani złożenie reklamacji w banku nie są podstawą do uznania, że otrzymana kwota nie była w istocie
zaliczką. WSA orzekł jednak, że mylne przelanie umownej kwoty nie stanowi zdarzenia gospodarczego. WSA wskazał na fakt, iż obie
strony umowy nie uznały przedmiotowej kwoty za zaliczkę, ponieważ miała ona być przekazana w euro, a nie w złotych.
Brak umowy nie wyklucza kosztów
Rzeczpospolita, 2015-01-20
Mateusz Maj
Zgodnie z wyrokiem z dnia 9 stycznia 2015 r. przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. akt III SA/Wa 1693/14),
inwestor może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wynagrodzenie podwykonawcy, który nie otrzymał należności od firmy, która
zaangażowała go w budowę. Spór dotyczył inwestora, który na podstawie przepisów kodeksu cywilnego, ponosi solidarną
odpowiedzialność z wykonawcą za wypłatę wynagrodzenia należnego podwykonawcy z tytułu świadczonych usług. Sąd Apelacyjny
zasądził na rzecz podwykonawcy kwoty z wystawionych przez niego faktur wraz z należnymi odsetkami, które po zawarciu
dodatkowego porozumienia z inwestorem ustalono na ok. 2,7 mln zł. Inwestor we wniosku o interpretację indywidualną zapytał, czy
kwoty te mogą stanowić u niego koszt uzyskania przychodu. Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że inwestora nie łączyła z
podwykonawcą żadna umowa, a ponadto, ze względu na łańcuch podmiotów uczestniczących w inwestycji, istnieje obawa
dwukrotnego rozliczenia tego kosztu. W konsekwencji podatnik nie jest uprawniony do zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków
na wynagrodzenie i odsetki za zwłokę należne dalszemu podwykonawcy, ponoszonych z tytułu odpowiedzialności solidarnej. Sprawa
trafiła do sądu, który uchylił zaskarżoną interpretację twierdząc, że taki wydatek ma związek z przychodem, nie jest wyłączony z
katalogu kosztów oraz wynika z ustawy i w związku z tym może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu.
Pieniądze wydane na spółkę celową dają korzyści
Rzeczpospolita, 2015-01-21
Konrad Filip Turzyński
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 2 grudnia 2014 r. (sygn. akt II FSK 2725/12) stwierdził, że podatnik może zaliczyć do
kosztów uzyskania przychodu wydatki poniesione na nabycie usług poprzedzających utworzenie nowego podmiotu. Sprawa dotyczyła
spółki z branży górniczej, która tworzyła spółki prawa handlowego w celu powierzenia im wykonania określonej działalności
gospodarczej. Po zarejestrowaniu takich podmiotów obejmowała w nich akcje bądź udziały. Spółka zapytała czy wydatki związane z
utworzeniem tych podmiotów mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia. W interpretacji indywidualnej
Dyrektor Izby Skarbowej potwierdził, że tylko niektóre wydatki, m.in. na przygotowanie wniosku w sprawie wszczęcia postępowania o
utworzenie nowego przedsiębiorcy i reprezentacji w tym postepowaniu, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Co
do pozostałych wydatków organ stwierdził, iż są one związane z zaistnieniem nowej osoby prawnej i uzyskaniem przychodu przez
nowopowstała spółkę, a nie spółkę ją tworzącą. Po zaskarżeniu interpretacji, jej nieprawidłowość stwierdził zarówno WSA jak i NSA.
Sąd kasacyjny uznał, że wszystkie wydatki związane z utworzeniem nowego podmiotu stanowią koszty uzyskania przychodu dla spółki
tworzącej. Sąd wskazał, że trzeba mieć na uwadze przede wszystkim celowość poniesionych wydatków i całokształt okoliczności
faktycznych sprawy. Jako że wydatki na utworzenie spółek mogą generować przychód dopiero w przyszłości, nie można ich odnieść
do konkretnego bieżącego przychodu. Fiskus błędnie uznał, że są one ponoszone za utworzoną spółkę, która dopiero zrealizuje
konkretne inwestycje, bowiem były one związane przede wszystkim z procesem motywacyjnym podatnika w zakresie zabezpieczenia
jego źródeł przychodów.
Specjalna zachęta dla kadry i pracowników podlega VAT
Rzeczpospolita, 2015-01-21
Aleksandra Tarka
Spółka, która organizując programy motywacyjne przyznaje pracownikom i menadżerom prawo opcji za symboliczną złotówkę,
świadczy w ten sposób usługi – orzekł Naczelny sąd Administracyjny w wyroku z 20 stycznia 2015 r. (sygn. akt I FSK 1953/13). Spółka
wnioskująca o wydanie interpretacji prowadziła programy motywacyjne dla osób pozostających w stosunku pracy, w tym także
członków zarządu. Realizacja programów polegała na przyznaniu uczestnikom warunkowych praw majątkowych pod postacią opcji,
zapewniających uzyskanie kwoty pieniężnej zależnej od wartości akcji zwykłych spółek notowanych na Giełdzie Papierów
Wartościowych. Uczestnicy byli uprawnieni do nabycia z góry określonej liczby opcji za symboliczną złotówkę. Spółka zapytała czy
wydanie opcji za kwotę 1 zł w celu realizacji programu i zawartych umów będzie podlegało opodatkowaniem VAT. Fiskus uznał, że
skoro warunkiem przystąpienia do programu, a w konsekwencji otrzymania opcji, jest zapłata określonej w umowie kwoty, to podlega
ona opodatkowaniu VAT. Tak samo orzekł WSA w Rzeszowie, który stwierdził, że zbycie opcji stanowi usługę określoną w art. 8 ust. 1
ustawy o VAT. Ponadto transakcja stanowi świadczenie odpłatne. Sąd kasacyjny przychylił się do tej argumentacji, który podkreślił, że
nawet symboliczna zapłata skutkuje opłatnością świadczenia. Pojęcie odpłatności usługi VAT jest bowiem niezależne od wartości tej
usługi.
Wydatki na przyszłą inwestycję są do odliczenia
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-01-21
Justyna Podlaszewska
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 grudnia 2014 r. (sygn. akt II FSK 2724/12), gruntowna analiza
planowanego przedsięwzięcia, m.in. pod kątem ekonomicznym, technicznym, lokalizacyjnym, jest niezbędnym wydatkiem,
warunkującym podjęcie racjonalnej decyzji inwestycyjnej. Wyrok zapadł w sprawie spółki zajmującej się kopalnictwem rud miedzi i
produkcją metali. W celu realizacji zadania inwestycyjnego spółka podjęła współpracę z innym podmiotem w ramach nowo utworzonej
spółki celowej. Spółka chciała zaliczyć do kosztów podatkowych w momencie ich poniesienia wydatki na opracowanie studium
wykonalności, usługi doradcze dotyczące analizy i oceny ryzyka związanego z realizacją poszczególnych wariantów inwestycji oraz na
usługi prawne i doradcze mające na celu utworzenie spółki celowej. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, iż wydatki na badanie i
sporządzenie opracowań dotyczących analizy ekonomicznej i technicznej planowanego przedsięwzięcia nie są kosztem podatkowym
dla spółki, lecz są powiązane z przychodem nowego podmiotu (spółki celowej). Powyższy pogląd został jednak zakwestionowany
zarówno przez WSA, jak i NSA. NSA stwierdził, iż wskazane przez spółkę wydatki wskazują na proces motywacyjny, który jest
związany z podjęciem decyzji o zaangażowaniu się spółki w przedsięwzięcie inwestycyjne, które z kolei warunkuje ewentualne
powstanie spółki celowej i rozpoczęcie przez nią działalności.
Zwolnienie z daniny jest bezwzględne
Dziennik Gazeta Prawna, 2015-01-21
Katarzyna Rosik
W myśl wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 stycznia 2015 r. (sygn. akt II FSK 3012/12), część powierzchni gruntu,
na której jest prowadzony zakład pracy chronionej, nie podlega opodatkowaniu - współwłaściciele odpowiadają solidarnie tylko za
zobowiązanie podatkowe od pozostałej powierzchni gruntu. Sprawa dotyczyła dwóch współwłaścicieli nieruchomości. Jeden z nich
prowadził na jej terenie zakład pracy chronionej, w związku z czym – w myśl art. 7 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych
korzystał ze zwolnienia z podatku od nieruchomości. Organ podatkowy uznał, że współwłaściciele nieprawidłowo rozliczyli się z
podatku od nieruchomości i stwierdził ich solidarną odpowiedzialność za zobowiązanie, określając podatek od całości nieruchomości
ograniczając jedynie częściowo odpowiedzialność współwłaściciela korzystającego ze zwolnienia. NSA orzekł, że jeżeli jeden ze
współwłaścicieli, prowadząc zakład pracy chronionej, nie jest zobowiązany do zapłaty podatku od nieruchomości ze względu na
przysługujące mu zwolnienie, to powierzchnię zajętą pod ten zakład należy odliczyć od całkowitej powierzchni stanowiącej przedmiot
opodatkowania. Dopiero tak ustalona pozostała powierzchnia gruntu będzie podlegała solidarnej odpowiedzialności współwłaścicieli.
PRZEGLĄD ORZECZNICTWA
Wyrok NSA z 18 listopada 2014 r. (sygn. akt I FSK 1730/13) Przewidziana w art. 24 ust. 5 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli
skarbowej przerwa w naliczaniu odsetek za zwłokę nie dotyczy sytuacji, w której w sprawie zobowiązania podatkowego w podatku od
towarów i usług za dany okres rozliczeniowy, nie było prowadzone postępowanie kontrolne ani nie została wydana decyzja, o której
mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 powołanej ustawy.
Wyrok NSA z 8 lipca 2014 r. (sygn. akt II FSK 1744/12) Wydatki na nabycie praw i obowiązków wspólnika w spółce komandytowej nie
stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób
prawnych. Samo bowiem wniesienie wkładu nie jest źródłem przychodu spółki, a poniesione z tego tytułu wydatki nie są związane z
pozostałymi przychodami uzyskiwanymi przez osobę prawną z działalności bezpośrednio przez nią prowadzonej. Z kolei przychód i
koszty jego uzyskania z tytułu udziału w spółce komandytowej podlegają rozliczeniu na bieżąco według reguł ustalonych w art. 5 ust. 1
i 2 ustawy o PDOP.
Uwagi i opinie prosimy kierować pod adresem: [email protected]. Przeglądu Prasowych Informacji Podatkowych nie
należy traktować jako porady prawnej. Za treść referowanych publikacji TPA Horwath nie ponosi odpowiedzialności.
NASI EKSPERCI
Krzysztof Kaczmarek
Partner zarządzający
tel.: +48 22 64 79 700
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
Wojciech Sztuba
Partner zarządzający
tel.: +48 22 64 79 700
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
Małgorzata Dankowska
Partner
tel.: +48 22 64 79 700
[email protected]
Damian Kubiś
Partner
tel.: +48 61 63 00 500
[email protected]
TPA Horwath
Członek Crowe Horwath International
[email protected]
www.tpa-horwath.pl
ul. Murawa 12-18
61-655 Poznań
Tel.: +48 61 63 00 500
Fax: +48 61 63 00 532
ul. Przyokopowa 33
01-208 Warszawa
Tel.: +48 22 64 79 700
Fax: +48 22 64 79 701
al. Korfantego 141 B
40-154 Katowice
Tel: +48 32 73 20 000
Fax: +48 32 73 20 002