Przegląd prasowych informacji podatkowych z okresu 6 – 12 lutego
Transkrypt
Przegląd prasowych informacji podatkowych z okresu 6 – 12 lutego
Przegląd prasowych informacji podatkowych z okresu 6 – 12 lutego 2015 r. VAT od świadczeń dla pracowników. Fiskus bierze wszystko Dziennik Gazeta Prawna, 2015-02-06 Agnieszka Pokojska Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w ostatnim czasie przez organy podatkowe, podstawą opodatkowania VAT w przypadku sprzedaży pracownikowi po symbolicznej cenie np. karnetu na siłownię jest wartość rynkowa tego świadczenia. Nowe podejście znajduje odzwierciedlenie m.in. w zmianie przez Ministra Finansów interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (nr PT8/033/86/539/PSG/14/RD84700). Wcześniej organy podatkowe wydawały pozytywne interpretacje indywidualne w tym zakresie, zgadzając się z podatnikami, że podstawą opodatkowania VAT takiej transakcji jest kwota zapłaty należna od pracownika. Aktualne niekorzystne stanowisko, co do zasady, odnosi się do wszelkiego rodzaju świadczeń pozapłacowych, które pracownik może nabyć od pracodawcy po preferencyjnej cenie. Wartym podkreślenia jest jednak fakt, że w niektórych sytuacjach, poprzez odpowiednie uzasadnienie obniżki ceny możliwe wydaje się ustalanie podstawy opodatkowania VAT w wysokości kwoty należnej od pracownika. Jak rozliczyć nabycie kompleksowej usługi marketingowej Rzeczpospolita, 2015-02-09 Aleksandra Kielar Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 grudnia 2014 r. (sygn. akt. I FSK 1863/13) orzekł, że przekazywanie klientom, kontrahentom, współpracownikom i innym podmiotom towarów w sposób nieodpłatny, w ramach kompleksowej usługi marketingowej, nie daje prawa do odliczenia VAT przy ich nabyciu. Minister Finansów w wydanej interpretacji indywidualnej powołał się na wyrok TSUE w sprawach połączonych C-53/09 i C-55/09 przyjmując, że w tej sytuacji mamy do czynienia z dwoma świadczeniami, które skierowane są do odrębnych podmiotów. Sąd pierwszej instancji uchylił interpretację organu uznając, że świadczenie stanowi jedną całość w sensie gospodarczym. Sprawa trafiła do NSA, który odwołując się w swojej argumentacji do wyroku NSA z dnia 9 stycznia 2014 r. (sygn. akt. I FSK 271/13) dokonał podziału świadczeń na mające małą wartość oraz te, których wartość jest większa niż mała. Za usługę marketingową mogą zostać uznane tylko pierwsze z nich. Powołując się na wskazane wyżej orzeczenia TSUE podkreślił, że w rozstrzyganej sprawie nie można mówić o jednym, kompleksowym świadczeniu. Tym samym prawo do odliczenia VAT przysługuje tylko w zakresie usług marketingowych, natomiast nie ma takiego prawa w przypadku nabywania towarów, które następnie przekazywane są beneficjentom. Albania | Austria | Bułgaria | Chorwacja | Czechy | Polska | Rumunia | Serbia | Słowacja | Słowenia | Węgry Zakup okularów dla pracowników ciągle problematyczny Rzeczpospolita 2015-02-09 Tomasz Wagner Jak wynika z interpretacji indywidualnej wydanej dnia 14 listopada 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPP2/443-810/14/AB), jeżeli pracownik może korzystać z okularów korygujących również do celów prywatnych, pracodawca nie ma prawa do odliczenia VAT z tytułu ich zakupu. Sprawa dotyczyła spółki, która zgodnie z przepisami prawa pracy była zobligowana do sfinansowania zakupu szkieł korekcyjnych dla pracowników pracujących na stanowiskach z monitorami ekranowymi. We wniosku o interpretację podatkową spółka argumentowa, iż zakupione okulary służą wykonywaniu czynności opodatkowanych w miejscu i w trakcie pracy, pozostając własnością spółki. Tym samym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT w związku z ich zakupem. Odmiennego zdania był Minister Finansów uznając, że mimo finansowania okularów przez pracodawcę, to pracownik jest ich właścicielem w sensie ekonomicznym, skoro wykorzystuje je także poza godzinami pracy. Jak twierdzi ekspert, prawo do odliczenia podatku istniałoby, gdyby w miejscu pracy istniał regulamin określający, że z okularów można korzystać wyłącznie w celu wykonywania obowiązków służbowych. Sprzęt komputerowy nie jest urządzeniem przemysłowym Rzeczpospolita 2015-02-09 Tomasz Wieczorek Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 10 grudnia 2014 r. (sygn. akt I SA/Bd 1112/14; I SA/Bd 1137/14) uznał, że wynagrodzenie z tytułu leasingu notebooków, komputerów stacjonarnych, serwerów i macierzy dyskowych, a także innego rodzaju sprzętu komputerowego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła. Wynika to z faktu, iż przedmiotowy sprzęt nie spełnia definicji „urządzeń przemysłowych”, a płatności z tytułu ich leasingu, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła jako należności licencyjne. Sąd zauważył, iż wobec braku definicji legalnej pojęcia „urządzenie przemysłowe”, należy uznać za właściwe rozumienie potoczne, według którego urządzeniem przemysłowym jest maszyna, której wykorzystywanie wiąże się ściśle z przemysłem i masową produkcją towarów. Bez znaczenia pozostaje również fakt, iż dane urządzenie może być potencjalnie wykorzystywane w tej dziedzinie. W konsekwencji nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wynagrodzenia za leasing sprzętu komputerowego. Ekspert zauważa, że orzeczenie to wpisuje się w prezentowane na przestrzeni kilku lat korzystne stanowisko sądów w tej kwestii. Każdy przejazd musi być wpisany osobno Dziennik Gazeta Prawna, 2015-02-09 Lidia Jarmołowicz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 3 lutego 2015 r. (sygn. akt I SA/Rz 1073/14) potwierdził, że w celu zapewnienia rzetelności prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdów, opis każdego przejazdu powinien być dość dokładny. Jeśli jest inaczej, podatnik utraci prawo do odliczenia 100% VAT naliczonego od zakupu samochodu oraz innych wydatków eksploatacyjnych. Przedmiotowy wyrok dotyczył podatnika, którego pracownicy często odbywali podróże służbowe w ramach jednej miejscowości (np. do urzędów czy sklepów). Podatnik stał na stanowisku, że prawidłowe będzie ewidencjonowanie takich podróży za pomocą jednego ogólnego wpisu – na zasadzie "miejscowość A – miejscowość A”, wskazanie łącznego celu wyjazdu oraz pozostałych danych wymaganych przepisami ustawy o VAT. WSA uznał takie stanowisko za nieprawidłowe. W ocenie sądu, przedstawiony przez podatnika sposób ewidencjonowania przebiegu pojazdu uniemożliwiał dokonanie przez organy podatkowe weryfikacji, czy samochód wykorzystywany był wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej. Trasa powinna być opisana z podaniem dokładnych adresów, dzięki czemu możliwe będzie porównanie jej z liczbą zaewidencjonowanych kilometrów. Przejmujący dług nie może się przy tym wzbogacić Dziennik Gazeta Prawna, 2015-02-09 Patrycja Dudek NSA w orzeczeniach z dnia 3 lutego 2015 r. (sygn. akt II FSK 1780/13, II FSK 113/12) orzekł, że wynagrodzenie za przejęcie długu w zakresie naliczonych, ale niezapłaconych do dnia przejęcia odsetek od kredytu, jest przychodem. Natomiast w momencie ich spłaty, odsetki będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W omawianej sprawie podatnik miał przejąć kredyt spółki z nim powiązanej. Przejęcie długu miało nastąpić za wynagrodzeniem, na które składać się miała: wartość niespłaconego kredytu, wartość naliczonych ale niezapłaconych do dnia przejęcia odsetek oraz dodatkowe wynagrodzenie. W ocenie NSA, jeśli podatnik, który przejął kredyt, spłaca go na takich samych zasadach, co pierwotny dłużnik, powinny przysługiwać mu analogiczne uprawnienia. W związku z tym, wartość niespłaconego kredytu nie powinna stanowić przychodu dla podatnika przejmującego kredyt, ponieważ spła ta rat kredytu także nie stanowiłaby dla niego kosztu podatkowego. Natomiast w przypadku kwoty naliczonych ale niespłaconych ods etek jest inaczej. Ich wartość będzie stanowiła dla podatnika przejmującego zobowiązanie przychód, ponieważ dokonując spłaty odsetek, będzie on mógł zakwalifikować je jako koszty podatkowe. Ponadto, otrzymane przez podatnika dodatkowe wynagrodzenie za przejęcie długu także będzie stanowiło dla niego przychód. Przedawnienie nie wyklucza kosztu Dziennik Gazeta Prawna, 2015-02-09 Patrycja Dudek NSA w wyroku z dnia 5 lutego 2015 r. (sygn. akt II FSK 3113/12) wskazał, że przedawnione wierzytelności nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu, jednakże do kosztów można zaliczyć stratę na ich sprzedaży, jeśli należność uprzednio stanowiła dla podatnika przychód. W stanie faktycznym, na tle którego zapadł komentowany wyrok, podatnik chciał zakwalifikować jako koszt podatkowy stratę na sprzedaży przedawnionych wierzytelności, które uprzednio były zarachowane jako przychód należny. Z takim podejściem nie zgodził się organ podatkowy. W jego ocenie, na zaliczenie do kosztów podatkowych straty na sprzedaży przedawnionych wierzytelności nie zezwala przepis ustawy o PDOP, w świetle którego kosztu nie stanowią wierzytelności odpisane jako przedawnione. NSA przyznał natomiast rację podatnikowi, podkreślając, że w przypadku odpłatnego zbycia wierzytelności zastosowanie ma przepis ustawy o PDOP, zgodnie z którym koszt stanowią straty ze zbycia wierzytelności zarachowanej uprzednio jako przychód podatkowy. Bez znaczenia pozostaje, czy zbywana wierzytelność jest przedawniona czy nie. Zmiana nabywcy oznacza korektę VAT Rzeczpospolita, 2015-02-10 Mateusz Maj Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 29 stycznia 2015 r. (sygn. IBPP4/4512-37/15/PK) wyjaśnił, że zaliczkę, która została wpłacona na poczet przyszłej dostawy towaru, należy skorygować w sytuacji, gdy kupującego zastępuje inny podmiot. Spółka wnioskująca o interpretację zamówiła w państwie członkowskim UE maszynę produkcyjną wraz z usługą montażu. Takie świadczenie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce, jako kraju montażu. Po wpłaceniu zaliczki wnioskodawca postanowił wycofać się z transakcji przez przeniesienie ogółu praw i obowiązków, za zgodą dostawcy, na inny podmiot, który zwróci mu wpłaconą zaliczkę. Z perspektywy producenta maszyny zmienił się tylko kupujący. Przedmiotem wątpliwości podatnika była kwestia konieczności korekty VAT z tytułu wpłaconej uprzednio zaliczki. Podatnik uważał, że nie ma takiej konieczności, bo nie nastąpił jej zwrot, ale zapłata za wstąpienie w kontraktowe prawa i obowiązki. Organ podatkowy uznał takie stanowisko za nieprawidłowe. W związku z tym, iż nie doszło do głównej transakcji, zobowiązanie podatkowe z tytułu zapłaty zaliczki wygasa i w konsekwencji należy skorygować rozliczenie z tytułu VAT. Hotel to nie mieszkanie Dziennik Gazeta Prawna, 2015-02-11 Patrycja Dudek Zgodnie z orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 lutego 2015 r. (sygn. akt I FSK 1976/13), wyodrębnienie własności apartamentów w hotelu nie wystarcza, aby ich sprzedaż opodatkowana była preferencyjną stawką VAT przewidzianą dla budownictwa mieszkaniowego. Istotne jest, aby wyodrębniony lokal faktycznie był przeznaczony na cele mieszkaniowe. W przedmiotowej sprawie podatnik był właścicielem dwóch hoteli, w których wyodrębnione zostały apartamenty. Podatnik chciał opodatkować ich sprzedaż preferencyjną stawką VAT. Naczelnik Urzędu Skarbowego oraz sądy administracyjne nie zgodziły się jednak z takim stanowiskiem uzasadniając, że wprawdzie sprzedawca traktował sprzedawane lokale jako mieszkalne, jednakże kontrola podatkowa wykazała, że nabywcy prowadzili w nich działalność gospodarczą i zamierzali je wynajmować. W konsekwencji, nie można było uznać, że apartamenty zaspokajały potrzeby mieszkaniowe. PRZEGLĄD ORZECZNICTWA Wyrok WSA we Wrocławiu z 30 stycznia 2015 r. (sygn. akt. I SA/Wr 2354/14) Możliwości skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 18 u.p.t.u. nie stoi na przeszkodzie, że usługi medyczne będą świadczone przez podmiot zagraniczny, niespełniający wymogów uznania go za "podmiot leczniczy" w rozumieniu u.d.l., jeżeli będą one wykonywane przez osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe. Wyrok WSA w Białymstoku z 14 stycznia 2015 r. (sygn. akt. I SA/Bk 487/14) Organ dokonujący interpretacji jest związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym oraz treścią postawionego pytania, nie zaś własnym stanowiskiem wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego Uwagi i opinie prosimy kierować pod adresem: [email protected]. Przeglądu Prasowych Informacji Podatkowych nie należy traktować jako porady prawnej. Za treść referowanych publikacji TPA Horwath nie ponosi odpowiedzialności. NASI EKSPERCI Krzysztof Kaczmarek Partner zarządzający tel.: +48 22 64 79 700 tel.: +48 61 63 00 500 [email protected] Wojciech Sztuba Partner zarządzający tel.: +48 22 64 79 700 tel.: +48 61 63 00 500 [email protected] Małgorzata Dankowska Partner tel.: +48 22 64 79 700 [email protected] Damian Kubiś Partner tel.: +48 61 63 00 500 [email protected] TPA Horwath Członek Crowe Horwath International [email protected] www.tpa-horwath.pl ul. Murawa 12-18 61-655 Poznań Tel.: +48 61 63 00 500 Fax: +48 61 63 00 532 ul. Przyokopowa 33 01-208 Warszawa Tel.: +48 22 64 79 700 Fax: +48 22 64 79 701 al. Korfantego 141 B 40-154 Katowice Tel: +48 32 73 20 000 Fax: +48 32 73 20 002