Tabela 1

KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 1. Metryka przedmiotu programowego- cele i efekty kształcenia
POZIOM KSZTAŁCENIA
POZIOM VI/ STUDIA I STOPNIA
NR PRZEDMIOTU W PROGRAMIE
PED.3.1.
PROFIL KSZTAŁCENIA
ogólnoakademicki
Forma studiów
stacjonarne/ niestacjonarne
TYP PRZEDMIOTU
(obligatoryjny, fakultatywny)
KIERUNEK
PEDAGOGIKA
WSKAZANY SEMESTR KSZTAŁCENIA
III
MODUŁ
KSZTAŁCENIE SPECJALNOŚCIOWE
W ZAKRESIE PEDAGOGIKI
RESOCJALIZACJI
CAŁKOWITA LICZBA PKT ECTS
2
JĘZYK WYKŁADOWY
POLSKI
ANGIELSKI
FORMA OSTATECZNEGO
ROZLICZENIA PRZEDMIOTU
NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU
POLSKIM
PSYCHOLOGIA NIEDOSTOSOWANIA SPOŁECZNEGO I PRZESTĘPCZOŚCI
NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU
ANGIELSKIM
PSYCHOLOGY OF SOCIAL MALADJUSTMENT AND CRIME
(kształcenie ogólne, specjalność
Profilaktyka społeczna, itp.)
CELE KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE
PRZEDMIOTU ( w punktach, jako
założone przez prowadzącego, ale
odzwierciedlone w efektach kształcenia)
WYMAGANIA WSTĘPNE
W ZAKRESIE:
FAKULTATYWNY DLA KIERUNKU
OBLIGATIORYJNY DLA SPECJALNOŚCI
PED.RES.
ZALICZENIE Z OCENĄ
Zasadniczym celem przedmiotu jest uświadomienie relacji pomiędzy psychologią i resocjalizacją poprzez wyposażenie w wiedzę
na temat teoretycznych i praktycznych zagadnień psychologii w resocjalizacji. W efekcie realizacji treści przedmiotu Student
nabędzie kompetencje i umiejętności całościowego postrzegania nieprzystosowania społecznego i nieprzystosowania
(z perspektywy związków przyczynowych, objawów i ewolucji zaburzeń zachowania w kierunku przestępczości) oraz
uwarunkowań oddziaływań resocjalizacyjnych.
WIEDZY
Wymienia i definiuje pojęcia
opisujące procesy poznawcze i
emocjonalno- motywacyjne
człowieka
EFEKTY KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE PRZEDMIOTU
STUDENT/ ABSOLWENT:
UMIEJĘTNOŚCI
KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH
Dostrzega i opisuje ogólną rolę procesów
poznawczych, motywacyjnych i
emocjonalnych w wychowaniu i kształceniu
człowieka
Dokonuje samooceny własnej wiedzy o
procesach regulowania stosunków człowieka ze
światem
W ODNIESIENIU DO OBSZAROWYCH
EK
W ODNIESIENIU
DO
KIERUNKOWYCH
EK
ODNIESIENIE DO
FORM ZAJĘĆ
W
ĆW/K/W
inne
1.
Definiuje nieprzystosowanie społeczne i przestępczość z perspektywy
związków przyczynowych i objawów zaburzeń w zachowaniu
H1A_W05; S1A_W05
K_W04
X
X
2.
Ocenia warunki skuteczności oddziaływań resocjalizujących w
instytucjach penitencjarnych
S1A_W06 ; S1A_W07
K_U09
X
X
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
3.
Dokonuje samooceny własnej wiedzy dotyczącej psychologicznych
podstaw teorii resocjalizacyjnych.
H1A_K01; H1A_K04; S1A_K02
H1P_K01; S1P_K01
K_K01
X
X
Tabela 2. Walidacja i weryfikacja efektów kształcenia
EFEKTY KSZTAŁCENIA- student
Formy prezentacji
EK
Poziomy osiągnięcia EK i odpowiadające im oceny
ndst (2)
dst (3)
Prawidłowo, choć
bardzo wąsko,
zdefiniował
podstawowe
mechanizmy
nieprzystosowania
społecznego i
przestępczości.
Popełnia
nieznaczące błędy
w sytuowaniu
zaburzenia w
określonej
orientacji
psychologicznej.
Prawidłowo i
dość obszernie
zdefiniował
wymienione
wcześniej
pojęcia.
Prawidłowo
sytuuje
zaburzenia w
określonej
orientacji
psychologicznej.
db (4)
Prawidłowo i
wyczerpująco
zdefiniował pojęcia
oraz bezbłędnie
wskazał na
orientacje
psychologiczne w
kontekście związków
i potencjalnych
kierunków działań.
bdb (5)
1. Definiuje nieprzystosowanie społeczne i przestępczość z perspektywy
związków przyczynowych i objawów zaburzeń w zachowaniu
Pisemne, otwarte
zadanie testowe
np. typu zdefiniuj
Popełnia błędy
w definiowaniu
mechanizmów
nieprzystosowania
społecznego i
przestępczości.
Niepoprawnie
sytuuje
zaburzenia w
określonej
orientacji
psychologicznej.
2. Ocenia warunki skuteczności oddziaływań resocjalizujących w
instytucjach penitencjarnych
Pisemne otwarte
zdanie testowe
Nie wyjaśnił
wpływu
negatywnych
czynników
tkwiących w
strukturze instytucji
izolacji społecznej
na przebieg
procesu
resocjalizacji.
Bardzo wąsko
wyjaśnił wpływy
negatywnych
czynników
tkwiących w
strukturze instytucji
izolacji społecznej
na przebieg
procesu
resocjalizacji.
Poprawnie
wyjaśnił wpływy
negatywnych
czynników
tkwiących w
strukturze instytucji
izolacji społecznej
na przebieg
procesu
resocjalizacji.
Szeroko i
wieloaspektowo
wyjaśnił wpływy
negatywnych
czynników tkwiących
w strukturze instytucji
izolacji społecznej na
przebieg procesu
resocjalizacji.
3. Dokonuje samooceny własnej wiedzy dotyczącej psychologicznych
podstaw teorii resocjalizacyjnych.
Indywidualne
wypowiedzi ustne
w czasie zajęć
Zapytany przez nla nie potrafi
wskazać
obszarów własnej
niewiedzy
Zapytany przez n-la
stwierdza własną
niewiedzę i ogólnie
wskazuje jej
obszary, związane z
resocjalizacją
Z własnej
inicjatywy
wskazuje główne
obszary własnej
niewiedzy
związane z
resocjalizacją,
wskazuje
potencjalne
sposoby dalszego
poznawania
Z własnej inicjatywy
wskazuje
szczegółowo obszary
własnej niewiedzy,,
związane z
resocjalizacją,
planuje sposoby
dalszego
poznawania
lub
Pytanie otwarte
w treści egzaminu
pisemnego
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 3 A. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów stacjonarnych
LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ
Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym
WYKŁAD
ĆWICZENIA
2
4
3
6
2
2
2
2
0
10
2
0
1
2
3
4
ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ
15
30
RAZEM GODZIN ZAJĘĆ
45
Zaburzenia w zachowaniu – niedostosowanie społeczne – przestępczość – pojęcie, charakterystyka, granice.
Perspektywa psychologiczna.
Wybrane, psychologiczne teorie zaburzeń w zachowaniu (psychoanalityczne, behawiorystyczne, kognitywne).
Psychiatryczne koncepcje zaburzeń w zachowaniu.
Czynniki osobowościowe w etiologii zachowań niedostosowanych i przestępczych dzieci i młodzieży (rola
czynników biologicznych, koncepcja „przestępczego rdzenia osobowości” (w tym: socjopatia), ewolucyjny
model kariery przestępczej).
Środowiskowe uwarunkowania nieprzystosowania społecznego dzieci i młodzieży (Rola grup rówieśniczych w
etiologii zaburzonych zachowań społecznych. Rodzinne uwarunkowania nieprzystosowania społecznego.
Uczeń nieprzystosowany społecznie w szkole).
Samoocena a zaburzenia w zachowaniu.
Teoria napięcia w kontekście etiologii zachowań przestępczych. Typy napięcia i charakterystyka.
Wybrane problemy psychologii penitencjarnej (Psychologiczne determinanty skuteczności sankcji izolacyjnych.
Biopsychiczne i społeczne konsekwencje izolacji. Implikacje dla praktyki resocjalizacyjnej. Zadania psychologa
w systemie resocjalizacji penitencjarnej (diagnostyka penitencjarna, obszary i granice wpływu
psychologicznego w resocjalizacji penitencjarnej, rodzaje oddziaływań, metody pracy psychologicznej w
jednostkach penitencjarnych).
WARSZTAT
INNE
0
0
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 3 B. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów niestacjonarnych
LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ
Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym
Zaburzenia w zachowaniu – niedostosowanie społeczne – przestępczość – pojęcie, charakterystyka, granice.
Perspektywa psychologiczna.
Wybrane, psychologiczne teorie zaburzeń w zachowaniu (psychoanalityczne, behawiorystyczne, kognitywne).
Psychiatryczne koncepcje zaburzeń w zachowaniu.
Czynniki osobowościowe w etiologii zachowań niedostosowanych i przestępczych dzieci i młodzieży (rola
czynników biologicznych, koncepcja „przestępczego rdzenia osobowości” (w tym: socjopatia), ewolucyjny
model kariery przestępczej).
Środowiskowe uwarunkowania nieprzystosowania społecznego dzieci i młodzieży (Rola grup rówieśniczych w
etiologii zaburzonych zachowań społecznych. Rodzinne uwarunkowania nieprzystosowania społecznego.
Uczeń nieprzystosowany społecznie w szkole).
Samoocena a zaburzenia w zachowaniu.
Teoria napięcia w kontekście etiologii zachowań przestępczych. Typy napięcia i charakterystyka.
Wybrane problemy psychologii penitencjarnej (Psychologiczne determinanty skuteczności sankcji izolacyjnych.
Biopsychiczne i społeczne konsekwencje izolacji. Implikacje dla praktyki resocjalizacyjnej. Zadania psychologa
w systemie resocjalizacji penitencjarnej (diagnostyka penitencjarna, obszary i granice wpływu
psychologicznego w resocjalizacji penitencjarnej, rodzaje oddziaływań, metody pracy psychologicznej w
jednostkach penitencjarnych).
ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ
RAZEM GODZIN ZAJĘĆ
WYKŁAD
ĆWICZENIA
1
1
2
0
1
0
1
1
0
2
0
2
1
0
2
2
8
8
16
WARSZTAT
INNE
0
0
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 4. Końcowa walidacja efektów kształcenia
METODA KOŃCOWEJ OCENY EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA FORM ZAJĘĆ
WYKŁAD
ĆWICZENIA
Test pisemny
Ocena merytorycznej aktywności na
zajęciach popartej samooceną
studenta
WARSZTAT
INNE
-
-
Tabela 5 A. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów stacjonarnych
FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA
LICZBA GODZIN
ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW
ECTS
(szacowana dla EK; obliczamy dzieląc
liczbę godzin przez 25)
Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia
15
0,6
Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia
30
1,2
Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia
-
-
Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja
projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia
-
-
Samodzielne czytanie wskazanej literatury
5
0,6
Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań)
-
0,4
Przygotowane do egzaminu
-
0,6
Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu)
-
-
Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS
50
2
W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie
z prowadzącym
45
2,4
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 5 B. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów niestacjonarnych
LICZBA GODZIN
FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA
ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW
ECTS
(szacowana dla EK; obliczamy dzieląc
liczbę godzin przez 25)
Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia
8
0,32
Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia
8
0,32
Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia
-
-
Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja
projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia
-
-
Samodzielne czytanie wskazanej literatury
20
0,8
Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań)
14
0,4
Przygotowane do egzaminu
-
-
Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu)
-
-
Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS
50
2
W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie
z prowadzącym
16
0,64
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 6. Wykaz literatury źródłowej
Zalecana literatura
obowiązkowa
1.
2.
3.
4.
uzupełniająca
Niewiadomska I. (2007), Osobowościowe uwarunkowania
skuteczności kary pozbawienia wolności, Lublin.
Ostrowska K (2008), Psychologia resocjalizacyjna. W kierunku nowej
specjalności psychologii, Warszawa.
Pospiszyl K. (1998), Resocjalizacja. Teoretyczne podstawy oraz
przykłady programów oddziaływań, Warszawa.
Urban B. (2000), Zaburzenia w zachowaniu i przestępczość młodzieży,
Kraków.
1.
2.
3.
4.
Kozaczuk F. (2008), Efektywność oddziaływań resocjalizacyjnych,
Rzeszów.
Sęk H. (2006), Psychologia kliniczna, (tom 1), Warszawa.
Urban B., Stanik J. (2007), Resocjalizacja, Tom I, II, Warszawa.
Urban B. (1997), Zachowania dewiacyjne młodzieży, Kraków
Tabela 7. Dane osób odpowiedzialnych za prowadzenie zajęć oraz walidację założonych efektów kształcenia
Prowadzący
Autor programu dla przedmiotu
Kierownik przedmiotu- rozliczenie końcowe
Prowadząca/ cy wykład
Prowadząca/ cy ćwiczenia
Prowadząca/ cy warsztat
Prowadząca/ cy inne formy zajęć
tytuł/ stopień naukowy/ zawodowy,
imię i nazwisko
dr Piotr Dzieduszyński
dr Piotr Dzieduszyński
dr Piotr Dzieduszyński
dr Piotr Dzieduszyński
-
adres e-mail
[email protected]
-
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 8. Rekomendowane metody dydaktyczne1
Metoda/y
(wybrane na podst. grup wg F. Szloska2)
wykład
wykład informacyjny, prelekcja, odczyt
X
wykład problemowy, konwersatoryjny
ćwiczenia
Forma zajęć
konwersatorium
warsztat
laboratorium, inne
X
pogadanka, objaśnienie lub wyjaśnienie
X
klasyczna metoda problemowa
metoda przypadków/ sytuacyjna
X
inscenizacja
gry dydaktyczne
symulacyjne/ decyzyjne
dyskusja dydaktyczna
X
X
burza mózgów, metoda okrągłego stołu
X
panelowa
metaplan
film, ekspozycja, prezentacja multimedialna
X
z wykorzystaniem komputera
z wykorzystaniem podręcznika (praca
z tekstem)
ćwiczenia przedmiotowe/ laboratoryjne
ćwiczenia produkcyjne
metoda projektów
Inne, jakie?
Ostatecznie zastosowana metoda dydaktyczna winna korespondować z wynikami diagnozy potrzeb i możliwości edukacyjnych grupy studentów, dokonanej przez Prowadzących
zajęcia
2 Franciszek Szlosek (1995), Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych, TIE, Radom
1