Współcześni Turcy wywodzą się z koczowniczych

Transkrypt

Współcześni Turcy wywodzą się z koczowniczych
Kultura
Współcześni Turcy wywodzą się z koczowniczych plemion tureckich z centralnej Azji. Języki
tureckie są do dziś rozpowszechnione po Uzbekistan i Kazachstan. Choć już od XI w. Turcy są
muzułmanami, charakterystyczny język i kultura oddzielały ich od świata arabskiego.
Kultura Turcji formowała się pomiędzy nim a chrześcijańską Europą. Jeszcze do zakończenia I
wojny światowej, w dzisiejszych granicach kraju mieszkało sporo chrześcijańskich Greków i
Ormian. Dziś pozostały po nich jedynie ruiny kościołów.
Wpływ na charakter dzisiejszej Turcji mają też imigranci z Bałkanów oraz mniejszość kurdyjska,
zamieszkująca południowo-wschodnią Turcję.
Słynne jest powiedzenie Atatürka: Ne mutlu Türküm diyene - "Jakże szczęśliwy jest ten, kto
może powiedzieć, że jest Turkiem". Z jednej strony oznacza dumę ze swej ojczyzny i jej
przeszłości. Z drugiej strony europeizujące reformy Atatürka nakazały odcięcie się od tej
przeszłości, która była osmańska i islamska.
Alfabet arabski został zastąpiony łacińskim, kobietom zabroniono nosić zasłony zakrywające
1/4
Kultura
twarze, mężczyznom charakterystyczne czapki - fezy. Dziś zachód i miasta tureckie są bardziej
europejskie. Na wschodzie i na wsi widać większe ciążenie ku islamskiej tradycji z dominującą
rolą mężczyzny.
Islam zakazuje m.in. picia alkoholu. W Turcji podkreśla się, że jest to państwo świeckie. W
miastach można zobaczyć muzułmanów pijących wino, czy rake i jedzących publicznie w czasie
świętego miesiąca postu Ramadanu.
Za zachętą sułtanów, będących miłośnikami kultury i tradycji ludowej, rozwinęły się różne formy
ludowej zabawy i rozrywki. W muzyce ludowej rozróżnia się rozmaite trendy.
Muzyka wojskowa wywodzi się z Azji Środkowej i grana jest po dziś dzień przez wojskowe
orkiestry. Muzyka mistyczno - religijna wykonywana jest na fletach i fletniach przez tańczących
derwiszów w Konya. Ludowe pieśni, przypominające ballady trubadurów, wciąż jeszcze
śpiewane są na targach i wsiach przez wędrownych grajków.
Każdy region w Turcji ma swoje własne tradycyjne tańce. Ciekawym tańcem jest taniec łyżek
2/4
Kultura
(kasik oyunu), wykonywany przy dźwiękach uderzeń drewnianych łyżek. Można go podziwiać w
regionie położonympomiędzy miejscowościami Konya i Silifke.
Innym wspaniałym tańcem jest taniec tarcz i mieczy (kilic kalkan), który symbolizuje podbój
Bursy przez Otomanów.
Najważniejsze tureckie święta to Seyker Bayrami i Kurban Bayrami. Obchodzone są według
muzułmańskiego kalendarza księżycowego Hijri.
Seyker Bayrami trwa 4 dni i następuje po Ramadanie. Podczas tego święta ważne jest
“przepraszanie", czyli wybaczanie win i godzenie wszystkich pokłóconych.
Święto Kurban Bayrami (Święto Barana) upamiętnia ofiarę Abrachama. Każda rodzina, jeśli
tylko ją na to stać, kupuje barana. Zwierzę zabija ten, kto nie ma długów. Następnie trzecią
część mięsa zostawia sobie, a dwie trzecie oddaje biednym, aby każdy miał tego dnia co jeść.
Jedną z tradycyjnych rozrywek tureckich jest wizyta w hamam - łaźni tureckiej. Kąpiel w
3/4
Kultura
hamamie jest zabiegiem intymnym. Obowiązuje absolutne odizolowanie mężczyzn i kobiet, dla
których są osobne wejścia i pomieszczenia lub wyznaczone inne dni korzystania z łaźni.
Turcy są bardzo gościnni i lubią obcokrajowców. Udzielanie gościny to powinność każdego
muzułmanina. Jeżeli ktoś puka do drzwi, choćby nie był przyjacielem zostanie zawsze
zaproszony i poczęstowany jedzeniem i piciem.
4/4

Podobne dokumenty