MATKA BOSKA GROMNICZNA W POLSKIEJ POEZJI
Transkrypt
MATKA BOSKA GROMNICZNA W POLSKIEJ POEZJI
NR 5 (243)/5 PO GÓRACH, DOLINACH... 31 stycznia 1999 r. zdarzenie: SEKRETARIAT STANU SECKJA PIERWSZA - SPRAWY OGÓLNE Watykan, XII. 1998 N. 441. 500 Jego Świątobliwość Jan Paweł II przyjął z wdzięcznością przesłane Ŝyczenia, wszelkie dowody duchowej łączności, dary, a zwłaszcza dar modlitwy z okazji czterdziestolecia posługi biskupiej, dwudziestej rocznicy wyboru na Stolicę Piotrową oraz imienin. Ojciec Święty w homilii wygłoszonej podczas Liturgii Eucharystycznej na Placu Św. Piotra w niedzielę, 18 października, wyraził w sposób bardzo głęboki i wzruszający swoją wdzięcznść: <<Chciałbym podziękować wszystkim, którzy w tych dniach byli ze mną złączeni więzami solidarności. Dziękuję za przesłane mi Ŝyczenia, w szczególny zaś sposób za nieustanną pamięć w modlitwie. Myślę w tej chwili przede wszystkim o chorych i cierpiących, którzy śa mi bliscy prze ofiarę swego bólu. Myślę o osobach konsekrowanych, o rodzinach i o młodych, którzy nie przestają prosić Boga w intencji mojej osoby i mojej posługi. Czułem w tych dniach obok mnie pulsujące serce Kościoła! Zawierzam moje Ŝycie i moją posługę Dziewicy Maryi, Matce Odkupiciela i Matce Kościoła. Powtarzam Jej z synowskim oddaniem “Totus Tuus”>>. Ojciec Święty prosi Boga o potrzebne łaski dla swoich Rodaków w Polsce i za granicą. Z serca M ATK A BOSKA GROM NICZNA W POLSKIEJ POEZJI W BoŜe Narodzenie pastuszkowie, Mędrcy ze Wschodu, biedni i moŜni, klękając przy Ŝłobku otaczali BoŜe Dziecię. Przy ofiarowaniu w świątyni Dzieciątko jest ukojeniem i pociechą starości.Uroczystość ta wskazuje nam Symeona i Annę, którzy pod koniec Ŝywota składają hołd Boskiemu Syneczkowi, radując się Jego widokiem. Wyrazem szczególnego naboŜeństwa Polaków do MB Gromnicznej są niezliczone utwory poetyckie. W poe-zji tej moŜemy zauwaŜyć streszczenie dziejów, od zwło-wieszczego dramatu odegranego w raju przez Ewę i Adama - kobietę i męŜczyznę, którzy nas zgubili. NajwaŜniejszym z opiewanych w poezji jest wydarzenie sprzed dwóch tysięcy lat, kiedy to Maryja, godząc się ze zwiastowaniem anielskim, ściągnęła Boga z nieba. Chrystus wstępując do łona Maryi odkupił nas wszystkich. Tym samym Matka Dziecka stała się naszą współodkupicielką. Anonimowy autor w: “Oczyszczeniu Matki Boskiej” tak opiewa to niezwykłe Najczystsza Matka, z Dzieckiem na ręku, staje w świątyni progu, By się oczyścić, Dziecię poświęcić,w ofierze złoŜyć Bogu. Tyś przecieŜ czysta; Anioł poświadcza. Po cóŜ Tobie ofiara? Dziecina Twoja, którą nam dajesz, Pan nasz, ufność i wiara. My znamy chęci, Matko Chwalebna dajesz przykład pokory, Bo dumny człowiek, grzesznik, przestępca, rzadko do niej jest skory. Więc klęka w bramie, Syna oddaje, kapłan bierze Go w ręce; Natchniony starzec, Symeon wierny mówi w szczerej podzięce: Dziękuję, Panie, Ŝeś mi pozwolił widzieć świata zbawienie, Narodów chwałę. Przyjmij, mój Zbawco, pokłon i uwielbienie. Do Matki - dziewicy, w duchu proroczym słowa smutku powiada: Miecz serce zrani, męczyć, gdy będą Zbawcę ludzie - i biada. W tej chwili dusza Marji Panny jakby BoŜym kapłanem Oddaje niebu, po dobrej woli, co z nieba było Jej danem. My pamięć Twoją dziś obchodzimy, Twą świętość, czystość, pokorę, I Ciebie dzisiaj kornie prosimy: Bądź nam za Ŝycia podporą. Natomiast Mikołajowi Kopernikowi przypisywany jest cykl: Siedem Gwiazd, w którym znajdujemy utwór: “O Chrystusie do kościoła przyniesionym”. (fragment): Oto i ta Niewiasta w pokorze i wierze, Łzą radości zroszone ocierając lice, Daje swojemu Bogu to Dziecię w ofierze, Razem synogarlicę i świętą gromnicę. Sądzą wszyscy, Ŝe Matka, jak niewiasty inne, Wraz z Synem w tej świątyni będzie oczyszczona, cz nie! Tu czysta Panna, Dzieciątko niewinne Świętych Pana wprowadza do śmiertelnych grona. Czy to znowu światło wokoło się rozszerza? Czy całe słońce wpadło pod święte sklepienie? Czyli moŜe tak błyszczy od tego ołtarza? Nie! To cud tego Dziecka! To Jego promienie! Wątłe juŜ, Symeonie, chciej przyśpieszyć kroki, I bierz na swoje ręce ten skarbiec uroczy A spełniając najwyŜsze niebiosów wyroki, Nasyć nimi spragnione człowieczeństwa oczy. (...) L. Rydel ułoŜył wiersz pt. “Na dzień Gromniczny”. /.../ Oto przy świecy Maryja łaskawa: Skarb wspólny modlitw, zawierzonym Jej straŜy, wedle miłości swojej, wedle prawa. Niech mi kochanych moich rozposaŜy! Duchów mi bliźnich zostaje niewielu, Niech ich obdzieli w Synie Zbawicielu! ChwalmyŜ, o Matko! W Gromniczną rocznicę, Ty duch juŜ wolny, ja duch w bieli, Chwalmy, o chwalmy wraz Bogarodzicę, Którą anieli, którą archanieli, Cheruby - dzisiaj w niezliczonych głosach NR 5 (243)/6 PO GÓRACH, DOLINACH... Przed pielgrzymką PapieŜa do Polski Kościół pierwszego tysiąclecia zrodził się z krwi męczenników. Historyczne wydarzenia związane z postacią Konstantyna Wielkiego nigdy nie potrafiłyby zapewnić takiego rozwoju Kościoła, jakiego byliśmy świadkami w pierwszym tysiącleciu, gdyby nie ów posiew męczeński oraz wielkie dziedzictwo świętości pierwszych pokoleń chrześcijan. U kresu drugiego tysiąclecia Kościół znowu stał się Kościołem męczenników. Prześladowania ludzi wierzących - kapłanów, zakonników i świeckich zaowocowały wielkim posiewem męczenników w róŜnych częściach świata. W naszym stuleciu wrócili męczennicy. A są to często męczennicy nieznani, jak gdyby “nieznani Ŝołnierze” wielkiej sprawy BoŜej. Jeśli to moŜliwe, ich świadectwa nie powinny zostać zapomniane w Kościele. Tak więc zadaniem Stolicy Apostolskiej w perspektywie trzeciego tysiąclecia będzie uzupełnienie mar-tyrologiów Kościoła powszechnego, ze szczególnym uwzględnieniem tych, którzy Ŝyli Chrystusową prawdą takŜe w naszych czasach. Te słowa PapieŜa - Jana Pawła II z Listu Apostolskiego Tertio millennio adveniente n. 37 przekazujemy Czytelnikom w związku z zapowiedzianą wizytą Ojca Św. do Ojczyzny, w czasie której przewiduje się wyniesienie na ołtarze 108 męczenników za wiarę. Kim byli Ci, którzy dostąpią zaszczytu zaliczenia w poczet błogosławionych polskich? Sylwetki polskich Męczenników z lat 1939 - 1945 przedstawiać będziemy w kolejnych numerach “Po górach, dolinach...” Urszula Przybyła W związku z pięcioleciem istnienia naszej gazetki, Redakcja zaprasza do udziału w konkursie związanym tematycznie z osobami POLSKICH MĘCZENNIKÓW Z LAT 1939 - 1945. W następnych numerach zostanie CODZIENNE OFIAROWANIE SIĘ DUCHOWI ŚWIĘTEMU BoŜe, Duchu Święty, słodka miłości Ojca i Syna, Aby całkowicie naleŜeć do Ciebie, oddaję Ci teraz i na zawsze: moje serce, moje ciało i duszę, moje siły i zdolności, moje cierpienia i radości, moje Ŝycie i śmierć. Oddaję Ci teŜ wszystkich, którzy są mi drodzy i wszystko, czym jestem i co posiadam, abyś Ty sam mógł tym rozporządzać i panować nade mną swoją miłością, teraz i w wieczności. Amen. 31 stycznia 1999 r. ŚWIADECTWA MODLITWY KORONKĄ KU CZCI DUCHA ŚWIĘTEGO “Rozpowiadajcie wszystkie Jego cuda” (Ps 105, 3) Dar Mądrości - rozeznanie drogi Ŝyciowej. Ucieszyłem się bardzo, gdy poznałem koronkę. Modlić się do Ducha Świętego nauczył mnie Ruch Światło śycie. To on pomógł mi zrozumieć, jak waŜne jest działanie Ducha Św. Wszak św. Paweł powiedział: Nikt nie moŜe powiedzieć bez pomocy Ducha Św.: Panem jest Jezus. Do ukończenia liceum pozostają mi wprawdzie jeszcze dwa lata, ale to niewielki okres. Szczerze mówiąc, nie wiem, co będę robił w przy-szłości. Pragnę, aby modlitwa koronką stała się moją codzien-ną modlitwą właśnie teraz, gdy zastanawiam się i będę wybie-rał dalszą drogę Ŝycia, NIE B Ę DZ I E SZ MI AŁ B OGÓ W C U D Z YC H P R Z E D E M N Ą. W J 2 0 , 3 Przykazanie to, dane ludowi izraelskiemu w środowisku wielobóstwa, jest zrozumiałym zakazem i zarazem zaproszeniem ze strony Boga do pokładania ufności jedynie w Nim i stałego opowiadania się za Nim. Zaproszenie to powtórzył Chrystus. Problem dzisiejszy nie polega juŜ na niebie przeludnionym bogami, lecz na dąŜeniu człowieka do stania się swoim własnym bogiem. Własna wola staje się miarą wszystkich rzeczy. W inŜynierii genetycznej współczesny człowiek zaba-wia się w stwórcę i próbuje dać początek nowemu Ŝyciu. Czyniąc jednak samego siebie bogiem, zostaje w końcu bezboŜnikiem. Bóg zaś chce być partnerem, któremu kaŜdy człowiek moŜe zawierzyć, za którym moŜe RÓśANIEC Z MEDJUGORIE W czasie poniedziałkowego spotkania Seniorów naszej para-fii p. Urszula CzyŜ zapowiedziała organizowanie na maj tego roku pielgrzymki do Medjugorie. Medjugorie /czyt.MedŜugoriu/, mała rolnicza wioska w katolickiej Chorwacji. Tam właśnie 24 czerwca 81 r., w po-łowie kamienistego wzgórza Podbrdo, wznoszącego się tuŜ za wsią, błogosławiona Dziewica Maryja zaprosiła sześcioro nastolatków do codziennych z Nią spotkań. Gdy “Gospa - Pani” prosiła dzieci, aby kaŜdego dnia odmawiały róŜaniec, te zaproponowały Mirjanie - Maryi róŜaniec, jaki odmawiają ze swoimi rodzicami. Gospa pochwaliła je za dobrą modlitwę. Odmawianie chorwackiego róŜańca rozpoczyna się wyznaniem wiary. Następnie siedmiokrotnie mówimy “Ojcze nasz...”, “Zdrowaś Maryjo...” i “Chwała Ojcu...”. Modlitwa ta zajmuje zaledwie ok. siedmiu minut. Tyle teŜ trwa kaŜdora-zowe objawienie się Maryi. Objawiająca się Królowa Pokoju nawołuje o pokój, pojednanie się z Bogiem i między sobą. Prosi równieŜ o modlitwę za tych, “którzy jeszcze nie znają miłości Boga”. W Medjugorie przebywałem w dniach 23 - 27 czerwca 96 r., uczestnicząc w obchodach 15 - lecia objawień. Obdarzo-ny łaską oglądania Królowej Pokoju Ivan wyjaśnił, Ŝe “Majka - Maryja” 25 czerwca przekazała przesłanie, prosząc byśmy po powrocie do domów o godz. 18.40 odmawiali róŜaniec. Wtedy właśnie Maryja zstępuje