otwórz
Transkrypt
otwórz
Wzory Cardano na lekcjach matematyki Rafał Świetlicki Rozwiązując pewne zadanie z zakresu wyrażeń algebraicznych można, w dosyć prosty sposób, wyprowadzić wzór na pierwiastek rzeczywisty równania wielomianowego trzeciego stopnia (oczywiście o współczynnikach rzeczywistych) w przypadku, gdy równanie to ma dokładnie jeden pierwiastek rzeczywisty albo dwa pierwiastki rzeczywiste, w tym jeden podwójny. Oto jeden z przykładów tego zadania. Zadanie. 1. Wykaż równość: 3 20 + 392 + 3 20 − 392 = 4 . Zanim rozwiążemy to zadanie, zajmijmy się równaniami wielomianowymi stopnia trzeciego, tj.: x 3 + bx 2 + cx + d = 0 (1) gdzie b, c, d - dowolne liczby rzeczywiste. W przypadku równania wielomianowego trzeciego stopnia, wzory Cardano wyprowadza się po wyeliminowaniu z tego równania niewiadomej w drugiej potędze, czyli dla równań postaci: y 3 + py + q = 0 (2 ) Okazuje się, że każde równanie postaci (1) można sprowadzić do postaci (2). Zadanie. 2. Wykaż, że poprzez podstawienie x = y − b równanie postaci (1) można sprowadzić do 3 postaci (2). Dowód: 3 2 b b b x + bx + cx + d = y − + b y − + c y − + d = 3 3 3 yb 2 b 3 2b 2 y b 3 bc = y 3 − by 2 + − + by 2 − + + cy − + d = 3 27 3 9 3 2 3 b 2b bc = y 3 + y c − + d + − . 3 27 3 3 2 Wszelkie dalsze rozważania odnośnie pierwiastków równania będą odbywały się wyłącznie w dziedzinie rzeczywistej. Załóżmy teraz, że t, w są dowolnymi, niezerowymi liczbami rzeczywistymi, których suma jest równa s, zaś iloczyn jest równy r. Niech y 0 = 3 t + 3 w . Wówczas: ( y 0 )3 = (3 t + 3 w ) 3 = t + 33 t 2 w + 33 tw 2 + w = 33 tr + 33 wr + t + w = 33 r ( 3 ) t +3 w +t +w = = 33 r y 0 + s Jeżeli zatem w równaniu (2) p, q są takimi liczbami, że p = −33 r , q = − s , to liczba y 0 jest pierwiastkiem tego równania. Żeby więc rozwiązać równanie (2), należy wyznaczyć liczby t, w takie, że p3 . Uwzględniając wzory Viete'a łatwo zauważyć, że liczby t, w będą 27 pierwiastkami równania kwadratowego p3 z 2 + qz − = 0 (3) 27 t + w = s = − q, t ⋅ w = r = − pod warunkiem, że równanie to będzie miało rozwiązania, czyli gdy: 4 3 ∆ = q2 + p ≥ 0 (4 ) 27 Reasumując, jeżeli spełniony jest warunek (4), to jednym z rozwiązań równania (2) jest liczba y 0 = 3 t + 3 w , gdzie liczby t, w są pierwiastkami równania (3). Rozpatrzmy przykładowo następujące równanie postaci (2): y 3 − 33 10 y − 7 = 0 , w którym p = −33 10 , q = −7 . Odpowiadające mu równanie (3) będzie postaci z 2 − 7 z + 10 = 0 . Rozwiązaniem tego równania są liczby 2 oraz 5. Zatem pierwiastkiem równania y 3 − 33 10 y − 7 = 0 na pewno będzie liczba y 0 = 3 2 + 3 5 . Rozwiążmy wreszcie zadanie 1. Przyjmijmy y 0 = 3 20 + 392 + 3 20 − 392 . Wtedy t = 20 + 392 , w = 20 − 392 , s = 40, r = 8, p = −6, q = −40 . Zatem liczba y 0 jest pierwiastkiem równania y 3 − 6 y − 40 = 0 . Jak łatwo sprawdzić, pierwiastkiem tego równania, i w dodatku jedynym rzeczywistym, jest liczba 4. Stąd wynika równość będąca przedmiotem zadania 1. Przyjrzyjmy się teraz bliżej wielomianowi w( y ) = y 3 + py + q pod kątem przebiegu zmienności, a więc również jego pochodnej w' ( y ) = 3 y 2 + p . Jeżeli p > 0 , to ∀y ∈ R, w' ( y ) > 0 oraz ∆ > 0 . Zatem w tym przypadku równanie (2) ma dokładnie jeden pierwiastek postaci y 0 . Przypadek p = 0 wyeliminowaliśmy założeniem (jest on oczywisty). −p , w których 3 2 −p 2 −p wielomian w( y ) osiąga ekstrema lokalne równe: w( y1 ) = q − p , w( y 2 ) = q + p . Zaś 3 3 3 3 iloczyn tych wartości, którego znak decyduje o ilości miejsc zerowych wielomianu w( y ) , jest równy: Jeżeli p < 0 , to funkcja w' ( y ) ma dwa różne miejsca zerowe y1 = − −p , 3 y2 = − p −p 2 2 4 3 q + p = q2 + w( y1 ) ⋅ w( y 2 ) = q − p p = ∆. 3 3 3 3 27 Jeżeli iloczyn ten jest liczbą dodatnią, czyli jeżeli ∆ > 0 , to równanie (2) ma dokładnie jeden pierwiastek postaci y 0 . Jeżeli iloczyn ten jest równy 0, czyli jeżeli ∆ = 0 , to jednym z pierwiastków wielomianu w( y ) jest q miejsce zerowe jego pochodnej. Wtedy równanie (3) ma jedno rozwiązanie t = w = − . Zatem 2 q y 0 = 3 t + 3 w = 23 − = −3 4q . Rozkładając wielomian w( y ) na czynniki dostaniemy: 2 ( ) 2 1 w( y ) = y + 4q y − 3 4q . 2 3 Czyli w tym przypadku równanie (2) ma dwa rozwiązania: y ' = −3 4q - pierwiastek pojedynczy; 1 1 y ' ' = 3 4q = − y ' - pierwiastek podwójny. 2 2 Zadanie 3. Rozwiąż równanie y 3 − 3 y + 2 = 0 . Równanie to można w bardzo prosty sposób rozwiązać wykorzystując twierdzenie o całkowitych pierwiastkach wielomianu o współczynnikach całkowitych oraz twierdzenie Bezout. Dostajemy dwa rozwiązania: -2 oraz 1. 4 Z drugiej strony, skoro p = −3 < 0, ∆ = 2 2 + (− 3)3 = 0 , to można zastosować powyższe wzory 27 1 i otrzymać również y ' = −3 4q = −3 4 ⋅ 2 = −2 , y ' ' = − y ' = 1 . 2 2 3 = 0. 9 Tutaj sprawa nie jest tak oczywista, jak w zadaniu 3. Ale skoro Zadanie 4. Rozwiąż równanie y 3 − y + 2 2 3 4 4 4 3 + p = −1 < 0, ∆ = ( − 1 ) = − = 0 , to można jak najbardziej ponownie zastosować 9 27 27 27 powyższe wzory i otrzymać rozwiązania: y ' = −3 4q = −3 4 ⋅ y' ' = − 2 3 2 2 3 =− 3 3 3 =− , 9 3 3 1 3 y' = . 2 3 A jeżeli ∆ < 0 ? Wówczas równanie (2) ma trzy różne pierwiastki, na które wzory wykorzystują w swojej postaci liczby zespolone.