LCH 1 Zajęcia nr 52 Glukoza i fruktoza – budowa i właściwości
Transkrypt
LCH 1 Zajęcia nr 52 Glukoza i fruktoza – budowa i właściwości
LCH 1 Zajęcia nr 52 Glukoza i fruktoza – budowa i właściwości fizyczne. 1. Glukoza – aldoheksoza C6H12O6 a. Wzór stereochemiczny b. Wzór liniowy Fischera CHO O C H C HO H H C OH H C OH HO H C OH HO C H H C OH H C OH C CH2OH H HOH 2C c. Wzór pierścieniowy Hawortha – w roztworze wodnym glukoza występuje w formie pierścieniowej obok formy łaocuchowej, dzięki obecności grupy aldehydowej lub ketonowej (we fruktozie) tworzą się pochodne hemiacetalowe lub hemiketalowe CHO CH2OH 1 H C OH 2 HO C 3 H C H C 5 C OH 4 OH OH 5 H O C H O CH2OH C H C 1 4 H C C H OH 3 HO 2 O 5 H OH 4 6 C H CH2OH H 6 H H OH H C C C OH H OH 3 1 2 6 Tworzy się pierścieo sześcioczłonowy z atomem tlenu w pierścieniu – piran, cukier cykliczny nosi nazwę piranozy – a glukoza - glukopiranozy. C1 – anomeryczny atom węgla, tzn., że grupa - OH przy węglu wiązania hemiacetalowego może znajdowad się w położeniu pod pierścieniem (α) lub nad pierścieniem (β). Z roztworu w temperaturze pokojowej krystalizuje forma α, forma β krystalizuje z roztworu o temperaturze 98ºC. Obydwie formy mogą przechodzid jedna w drugą poprzez otwarcie pierścienia pod wpływem wody (w roztworze wodnym). CH2OH CH2OH C 4 HO C C H O 5 H OH C 3 H H 6 6 H C 2 H H2O C 1 OH OH α-D(+)-glukopiranoza – kąt +112º H 5 CH2OH 6 O O H C 4 OH OH H H2O C 1 C 4 H C H H OH H C H C C C 3 C 2 H OH H OH 3 HO O OH 5 2 β-D(+)-glukopiranoza – kąt +19º Odmiany α i β glukozy noszą nazwę anomerów. Obydwie odmiany różnią się wartością kąta skręcenia płaszczyzny światła spolaryzowanego. Dla α-glukozy wynosi on +112º; dla β-glukozy wynosi on +19º 1 (18,7º). Wartośd kąta skręcania dla roztworu α glukozy maleje stopniowo w czasie do osiągnięcia stałej wartości +53º podczas, gdy wartośd kąta dla β-glukozy rośnie aż do osiągnięcia tej samej wartości +53º aż do ustalenia się stanu równowagi. Analiza wykazała, że roztwór wodny glukozy ma ten sam skład i zawiera ok. 37% α-D(+)-glukozy i 63% β-D(+)-glukozy Zjawisko przechodzenia jednej odmiany w drugą (ze zmianą kąta) nosi nazwę mutarotacji. 2. Fruktoza – ketoheksoza - C6H12O6 a. Wzór stereochemiczny: b. Wzór liniowy Fischera: CH2OH CH2 OH C O C O HO C H OH H C OH H H C OH H C OH H C HO C HOH 2C CH2OH c. Powstawanie formy cyklicznej – występuje głównie w takiej postaci w roztworze wodnym. Pierścieo fruktozy jest pierścieniem pięcioczłonowym z jednym atomem tlenu, czyli może byd uważany za pochodną związku heterocyklicznego – furanu, stąd nazwa fruktofuranoza. α-fruktofuranoza w roztworze wodnym przechodzi poprzez otwarcie pierścienia w β-fruktofuranozę, β-fruktozę: CH2OH O C H HO H C C OH H CH2OH CH2OH C C H HO OH H C C OH H -D(+) fruktoza -D fruktofuranoza α - kąt +19º OH O C CH2OH -D(+) fruktoza -D fruktofuranoza β- kąt +92º 3. Występowanie glukozy i fruktozy: a. Glukoza – najbardziej rozpowszechniona w przyrodzie, wchodzi w skład wielu dwucukrów oraz cukrów wielkocząsteczkowych b. Fruktozy – w postaci naturalnej występuje w miodzie i słodkich owocach. Razem z glukozą tworzy sacharozę 4. Właściwości fizyczne – zarówno glukoza jak i fruktoza są ciałami stałymi, o barwie białej i słodkim smaku. Rozpuszczalne w wodzie, nierozpuszczalne w alkoholu i innych rozpuszczalnikach organicznych. Wodny roztwór posiada charakter obojętny.