Nr kat. IR511

Transkrypt

Nr kat. IR511
FLEX
Polyclonal Rabbit
Anti-Human
Myeloperoxidase
Ready-to-Use
(Link)
Nr kat. IR511
Przeznaczenie
Do stosowania w diagnostyce in vitro.
Przeciwciała FLEX Polyclonal Rabbit Anti-Human Myeloperoxidase, Ready-to-Use, (Link), są przeznaczone do
stosowania w immunohistochemii w aparatach Autostainer Link. Przeciwciała znakują komórki, w których występuje
mieloperoksydaza, w tkankach prawidłowych i nowotworowych. Stanowią równieŜ narzędzie uŜyteczne w
odróŜnianiu zaburzeń tkanki limfoidalnej i szpikowej. Dodatnie wyniki są pomocne w klasyfikacji tkanek
nowotworowych (tj. mieloblastów i niedojrzałych mielocytów w ostrej białaczce szpikowej, białaczce
promielocytowej, białaczce mielomonocytowej, chorobie di Gugliemo i białaczce mieloblastycznej) (1). Interpretacja
kliniczna wystąpienia lub braku barwienia musi być uzupełniona przez badania morfologiczne z wykorzystaniem
odpowiednich prób kontrolnych i powinna być przeprowadzana przez doświadczonego patologa z uwzględnieniem
historii choroby pacjenta i innych badań diagnostycznych.
Streszczenie
i informacje ogólne
Mieloperoksydaza (MPO) jest złoŜona z dwóch podjednostek 55–60 kDa i dwóch podjednostek 10–15 kDa (3). Jest
to główny składnik ziarnistości azurochłonnych w granulocytach obojętnochłonnych, występuje równieŜ w
lizozymach monocytów. In vivo MPO katalizuje tworzenie czynników utleniających i halogenujących o działaniu
przeciwbakteryjnym, np. tworzenie kwasu podchlorawego z nadtlenku wodoru i jonów chlorkowych (1, 5). MPO to
waŜny znacznik komórek szpikowych — od promielocytów, aŜ po postaci dojrzałe (1). Za pomocą czułych metod
wizualizacji immunocytochemicznej w połączeniu ze skutecznymi technikami odmaskowania epitopu wykazano, Ŝe
17–23% ostrych białaczek limfoblastycznych z prekursorowych limfocytów B takŜe wykazuje obecność MPO, co
oznacza, Ŝe podczas immunohistochemicznej oceny ostrych białaczek bardzo waŜne jest stosowanie przeciwciał
przeciwko MPO razem z przeciwciałami przeciwko np. CD3, CD79α i terminalnej transferazy
dezoksynukleotydylowej (TdT) (2, 3).
Zobacz dokument Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych firmy Dako lub następujące
części instrukcji do systemu detekcji IHC: 1) Zasady procedury, 2) Niezbędne materiały niedostarczone z
zestawem, 3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie preparatu, 5) Wykonanie odczynu, 6) Kontrola jakości,
7) Rozwiązywanie problemów, 8) Interpretacja wyniku odczynu, 9) Ograniczenia metody.
Dostarczany
odczynnik
Gotowe do uŜycia poliklonalne przeciwciało królicze dostarczane w postaci płynnej w buforze zawierającym białko
stabilizujące i NaN3 o stęŜeniu 0,015 mol/L.
Immunogen
Mieloperoksydaza wyizolowana z ludzkich leukocytów polimorfonuklearnych.
Swoistość
Te przeciwciała reagują z ludzką mieloperoksydazą. W badaniach metodą immunoelektroforezy krzyŜowej przy
uŜyciu 12,5 µL stęŜonego roztworu przeciwciał na cm2 Ŝelu i 2 µL mieloperoksydazy widoczny jest tylko jeden
prąŜek odpowiadający mieloperoksydazie. Barwnik: Barwienie charakterystyczne dla peroksydazy. W przypadku
2 µL ludzkiego osocza nie pojawia się Ŝaden prąŜek. Barwnik: Coomassie Brilliant Blue.
Zgodnie z oczekiwaniami — w utrwalanych w formalinie i zatapianych w parafinie preparatach z ludzkich migdałków
przeciwciało barwi tylko rzadkie granulocyty obojętnochłonne, co wykazano przy uŜyciu czułego systemu
wizualizacji w oparciu o streptawidynę-biotynę.
Środki ostroŜności
1. Odczynniki przeznaczone dla przeszkolonych UŜytkowników.
2. Opisywany produkt zawiera silnie toksyczny związek — azydek sodu (NaN3), w czystej postaci. StęŜenie NaN3
występujące w produkcie nie jest klasyfikowane jako niebezpieczne. Jednak w wyniku reakcji NaN3 z ołowiem
lub miedzią, wchodzącymi w skład instalacji kanalizacyjnych, mogą powstawać silnie wybuchowe azydki metali.
Przy usuwaniu resztek odczynnika uŜywać duŜych ilości wody do przepłukiwania, aby uniknąć gromadzenia się
azydków w instalacji kanalizacyjnej.
3. Podobnie jak w przypadku kaŜdego produktu otrzymywanego z materiału biologicznego, naleŜy stosować
odpowiednie procedury postępowania.
4. NaleŜy stosować właściwe wyposaŜenie ochronne, zabezpieczające przed kontaktem odczynnika ze skórą bądź
oczami.
5. Niewykorzystany odczynnik naleŜy usuwać zgodnie ze stosownymi przepisami lokalnymi i krajowymi.
Przechowywanie
(115764-002)
Dako Denmark A/S
Przechowywać w temperaturze 2–8°C. Nie stosowa ć po upływie terminu waŜności podanego na opakowaniu. JeŜeli
odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŜ podane na ulotce dołączanej do opakowania, UŜytkownik
powinien je zweryfikować. Nie ma jednoznacznych oznak świadczących o niestabilności tego produktu. Z tego
względu jednocześnie z badaniem próbek pochodzących od pacjentów, naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby
kontrolne. W wypadku nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami w procedurach
laboratoryjnych, gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, naleŜy się skontaktować z działem wsparcia
technicznego firmy Dako.
IR511/PL/MNI/2009.12.04 s. 1/2
| Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Fax +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17
Przygotowanie
próbek i materiały
dodatkowe
wymagane, ale
niedostarczane
Przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania utrwalonych formaliną skrawków zatapianych w parafinie.
Preparaty tkankowe naleŜy pociąć na skrawki o wymiarach około 4 µm.
Wymagane jest poddanie cieplnemu odmaskowaniu antygenu (HIER) z uŜyciem Dako PT Link (nr kat.
PT100/PT101). Szczegółowe instrukcje zawiera Instrukcja uŜytkownika aparatu PT Link. Optymalne wyniki uzyskuje
się w wyniku wstępnej obróbki tkanek przy uŜyciu roztworu EnVision FLEX Target Retrieval Solution, High pH
(50x) (nr kat. K8000/K8004).
Skrawki zatapiane w parafinie: Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków
tkankowych, zalecana jest procedura 3 w 1 z uŜyciem odczynnika Dako PT Link. Postępować według procedury
wstępnej obróbki tkanek, zamieszczonej w ulotce roztworu EnVision FLEX Target Retrieval Solution, High pH
(50x) (nr kat. K8000/K8004). Uwaga: Po przeprowadzeniu barwienia skrawki muszą być odwodnione, oczyszczone
zakryte za pomocą środka do trwałego zatapiania.
Odparafinowane skrawki: Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków
tkankowych, zalecane jest uŜycie odczynnika Dako PT Link i przeprowadzenie procedury opisane dla skrawków
parafinowych. Po zakończeniu barwienia szkiełka naleŜy zatopić w wodnym lub trwałym środku do zatapiania.
W trakcie przygotowywania oraz podczas procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki nie powinny
wyschnąć. W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych, zaleca się stosowanie
szkiełek FLEX IHC Microscope Slides (nr kat. K8020).
Wykonanie odczynu
oraz materiały
wymagane, ale
niedostarczane
Zalecanym systemem wizualizacji jest EnVision FLEX, High pH (Link) (nr kat. K8000). W systemie Autostainer
Link wstępnie zaprogramowano etapy odczynu i czasy inkubacji. Zalecana objętość uŜytego odczynika to 1 x 200
µL lub 2 x 150 µL na preparat. Szczegółowe informacje dotyczące wkładania szkiełek mikroskopowych i
odczynników przedstawiono w Instrukcji uŜytkownika aparatu Autostainer Link. Jeśli protokoły nie są dostępne w
uŜywanym systemie Autostainer, naleŜy skontaktować się z działem wsparcia technicznego firmy Dako. Wszystkie
procedury inkubacji naleŜy równieŜ przeprowadzać w temperaturze pokojowej.
Optymalne warunki mogą się zmieniać w zaleŜności od rodzaju materiału oraz sposobów jego przygotowania i
powinny być określone indywidualnie w kaŜdym laboratorium. JeŜeli patolog oceniający preparat Ŝyczy sobie
wybarwienia innym natęŜeniu, czasy inkubacji oraz uŜycie szablonów wizualizacji EnVision FLEX/EnVision
FLEX+ mogą zostać zmienione. W celu uzyskania informacji dotyczącej zmiany programowania protokołu, naleŜy
skontaktować się z działem obsługi/obsługą techniczną firmy Dako. NaleŜy upewnić się, Ŝe działanie
zmodyfikowanego protokołu jest prawidłowe — w tym celu naleŜy ocenić, czy odczyn jest taki jak opisany w części
„Charakterystyka wydajnościowa”.
Zalecane jest barwienie kontrastowe hematoksyliną za pomocą EnVision FLEX Hematoxylin (Link) (K8008).
Zaleca się stosowanie niewodnego, trwałego środka do zatapiania.
Równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby
kontrolne z uŜyciem identycznego protokołu. Dodatnia kontrola tkankowa powinna obejmować migdałki i wątrobę,
natomiast we wszystkich dodatnich preparatach komórki/struktury powinny wskazywać odczyn reakcji taki jak
opisany dla tej tkanki w części „Charakterystyka wydajnościowa”. Zalecana kontrola ujemna to FLEX Negative
Control, Rabbit (Link) (nr kat. IR600).
Interpretacja odczynu
Przeciwciała dają odczyn cytoplazmatyczny.
Charakterystyka
wydajnościowa
Tkanki prawidłowe: Przeciwciało daje silny odczyn z komórkami szpikowymi we wszystkich fazach rozwoju. Komórki
pochodzenia monocytarnego wykazują zróŜnicowaną reaktywność i zwykle wykazują słaby odczyn dodatni lub brak
odczynu. Prekursory komórek erytroidalnych, megakariocyty, komórki limfoidalne, komórki plazmatyczne, komórki
dendrytyczne retikulum, komórki tuczne i naczynia krwionośne nie wykazują odczynu. Obserwowano sporadyczne
barwienie histiocytów, co moŜe być spowodowane obecnością pozostałości fagocytozy (1).
Tkanki nieprawidłowe: Przeciwciało przeciwko mieloperoksydazie barwi mieloblasty i niedojrzałe komórki szpikowe
w ostrej białaczce szpikowej, białaczce promielocytowej, białaczce mielomonocytowej, chorobie di Gugliemo i
białaczce mieloblastycznej (1). Przeciwciało nie barwi komórek chłoniaka limfoblastycznego ani białaczki
limfoblastycznej, przewlekłej białaczki limfoblastycznej, białaczki kosmatokomórkowej, chłoniaków nieziarniczych,
chłoniaków z limfocytów T lub B ani choroby Hodgkina (1).
Piśmiennictwo
1. Pinkus GS, Pinkus JI. Myeloperoxidase: A specific marker for myeloid cells in paraffin sections. Mod Pathol 1991;
4:733
2. Arber DA, Snyder DS, Fine M, Dagis A, Niland J, Slovak ML. Myeloperoxidase immunoreactivity in adult acute
lymphoblastic leukemia. Am J Clin Pathol 2001;116:25–33.
3. Kimura S, Ikeda-Saito M. Human myeloperoxidase and thyroid peroxidase, two enzymes with separate and
distinct physiological functions, are evolutionarily related members of the same gene family. Proteins
1988;3:113–20.
4. Weil SC, Rosner GL, Reid MS, Chisholm RL, Lemons RS, Swanson MS, et al. Translocation and rearrangement
of myeloperoxidase gene in acute promyelocytic leukemia. Science 1988;240:790–2.
5. Lanza F. Clinical manifestation of myeloperoxidase deficiency. J Mol Med 1998;76:676–81.
Objaśnienie symboli
Numer katalogowy
Temperatura przechowywania
ZuŜyć przed
Wyrób medyczny do
diagnostyki in vitro
Zawartość wystarcza na <n>
testów
Producent
Sprawdzić w instrukcji
stosowania
Numer serii
(115764-002)
Dako Denmark A/S
IR511/PL/MNI/2009.12.04 s. 2/2
| Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Fax +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17