Informacja o odczynnikach Analizatory, w których można

05403383001V4.0
LACT2
Mleczany, 2. generacja
Informacja o odczynnikach
05401666 190
10759350 190
10759350 360
12149435 122
12149435 160
12149443 122
12149443 160
10171743 122
10171735 122
10171778 122
10171760 122
05117003 190
05947626 190
05947626 160
05117216 190
05947774 190
05947774 160
Lactate Gen.2 (2 × 50 testów)
Calibrator f.a.s. (12 × 3 mL)
Calibrator f.a.s. (12 × 3 mL, dla USA)
Precinorm U plus (10 × 3 mL)
Precinorm U plus (10 x 3 mL, dla USA)
Precipath U plus (10 × 3 mL)
Precipath U plus (10 × 3 mL, dla USA)
Precinorm U (20 x 5 mL)
Precinorm U (4 x 5 mL)
Precipath U (20 × 5 mL)
Precipath U (4 × 5 mL)
PreciControl ClinChem Multi 1 (20 × 5 mL)
PreciControl ClinChem Multi 1 (4 × 5 mL)
PreciControl ClinChem Multi 1 (4 x 5 mL, dla USA)
PreciControl ClinChem Multi 2 (20 × 5 mL)
PreciControl ClinChem Multi 2 (4 × 5 mL)
PreciControl ClinChem Multi 2 (4 x 5 mL, dla USA)
Analizatory, w których można używać niniejszych
zestawów odczynnikowych
cobas c 111
Kod 401
Kod 401
Kod 300
Kod 300
Kod 301
Kod 301
Kod 300
Kod 300
Kod 301
Kod 301
Kod 391
Kod 391
Kod 391
Kod 392
Kod 392
Kod 392
Polski
LOD
Informacja o aplikacjach
LACT2: ACN 040
L‑mleczan + O2
Zastosowanie
Test in vitro do ilościowego oznaczania mleczanów w osoczu ludzkim w
systemach cobas c 111.
2 H2O2 + donor H + 4‑AAP
Podsumowanie
Glikoliza beztlenowa wpływa na znaczny wzrost stężenia mleczanów we
krwi i powoduje pewien wzrost poziomu pirogronianu, szczególnie po
długotrwałych ćwiczeniach fizycznych. Częstą przyczyną podwyższonego
stężenia mleczanów i pirogronianu we krwi jest anoksja będąca wynikiem
wstrząsu, zapalenia płuc lub zastoinowej niewydolności serca. Kwasica
mleczanowa może również wystąpić w wyniku niewydolności nerek i
białaczki. Niedobór tiaminy oraz kwasica ketonowa w cukrzycy również
mają związek z podwyższonym stężeniem mleczanów i pirogronianu.
W ostatnich latach przewagę nad metodami kolorymetrycznymi i
miareczkowymi zyskały testy enzymatyczne. Są one proste w użyciu i
zapewniają większą swoistość, dokładność i powtarzalność.
Pierwsza opisana enzymatyczna metoda oznaczania mleczanów oparta
była na reakcji przeniesienia wodoru z mleczanu na żelazicyjanek potasu
przez dehydrogenazę mleczanową. Jednak procedura ta była uciążliwa i
nie zyskała szerokiej akceptacji.
W kolejnych metodach mierzono w zakresie UV powstawanie NADH. W
roku 1974, Gutmann i Wahlefeld1 opisali metodę, w której oznacza się
NADH powstały w wyniku reakcji utleniania mleczanu katalizowanej przez
LD, przy zastosowaniu hydrazyny jako czynnika wiążącego pirogronian.
Metoda opisana przez Nolla2 również wykorzystuje katalityczną reakcję LD
lecz w mieszaninie reakcyjnej zawarte jest również ALT, co ma na celu
szybsze usuwanie pirogronianu powstałego w wyniku przekształcenia
mleczanu.
W metodzie opisanej w niniejszej ulotce zastosowano reakcję
enzymatyczną, w wyniku której mleczan jest przekształcany w pirogronian.
Nadtlenek wodoru powstały w tej reakcji, bierze następnie udział w reakcji
enzymatycznej, w wyniku której powstaje barwnik.3,4 Metoda ta zapewnia
dłuższą stabilność odczynnika w porównaniu do poprzednich metod UV.
Zasada pomiaru
Test kolorymetryczny
L‑mleczan pod wpływem swoistej oksydazy mleczanowej (LOD) ulega
utlenieniu do pirogronianu. W obecności peroksydazy (POD) nadtlenek
wodoru powstały w pierwszej reakcji, reaguje z utworzeniem czerwonego
barwnika chinonoiminowego.3,4
2016-04, V 4.0 Polski
pirogronian + H2O2
POD
chromogen + 2 H2O
Natężenie powstałego zabarwienia jest wprost proporcjonalne do stężenia
L‑mleczanu w próbce. Oznaczenie jest wykonane poprzez pomiar wzrostu
absorbancji.
Odczynniki - roztwory robocze
R1
Donor wodoru: 1.75 mmol/L; oksydaza askorbinianowa (ogórek):
501 µkat/L; bufory; konserwanty
SR
4‑aminoantypiryna: 5 mmol/L; oksydaza mleczanowa (mikroorg.):
251 µkat/L; peroksydaza (chrzan): 401 µkat/L; bufory; konserwanty
Zalecenia i środki ostrożności
Przeznaczone wyłącznie do celów diagnostyki in vitro.
Należy stosować standardowe procedury postępowania z odczynnikami.
Wszelkie odpady należy usuwać zgodnie z lokalnymi przepisami.
Karta charakterystyki produktu dostępna na życzenie.
Dla USA: Wyłącznie na osobne zalecenie
Postępowanie z odczynnikami
Gotowy do użycia
Przechowywanie i trwałość
W temp. 2‑8 °C:
Do daty ważności na
opakowaniu
Używany i schłodzony w analizatorze:
4 tyg.
Pobieranie i przygotowanie materiału
W celu pobrania i przygotowania materiału należy stosować jedynie
przeznaczone do tego probówki lub pojemniki.
Sprawdzono i zaakceptowano możliwość stosowania jedynie materiałów
biologicznych wymienionych poniżej.
Surowica: Nie używać próbek lipemicznych.
Osocze: krwi pobranej na fluorek Na/szczawian K oraz fluorek Na/heparynę
Na
Odwirować w ciągu 15 minut od pobrania materiału.
Podane rodzaje próbek oznaczono przy użyciu wybranych probówek do
pobierania materiału dostępnych na rynku w czasie wykonywania
1/3
05403383001V4.0
LACT2
Mleczany, 2. generacja
oznaczeń. Oznacza to, że nie przetestowano probówek od wszystkich
producentów. Systemy pobierania próbek pochodzące od różnych
producentów mogą zawierać różniące się materiały, co w pewnych
przypadkach może mieć wpływ na wynik oznaczeń. W przypadku
stosowania probówek pierwotnych (systemów pobierania krwi) należy ściśle
przestrzegać zaleceń ich producenta.
Przed oznaczeniem odwirować próbki z widocznym zmętnieniem lub
obecnością strątów.
Uwaga
1. Poziom mleczanów gwałtownie wzrasta podczas ćwiczeń fizycznych.
Czas powrotu do poziomu wyjściowego zależy od kondycji danej osoby.
Przyjmuje się, że 30 minut jest czasem wystarczającym na odpoczynek.
2. Próbki należy pobierać z żyły bez ucisku. Jednak nieznaczny zastój krwi
(poniżej 30 sekund) nie ma wpływu na stężenie mleczanów. Jeżeli to
możliwe, nie należy stosować opaski uciskowej.5
3. Glikoliza w próbkach krwi może wpłynąć na gwałtowny wzrost stężenia
mleczanu. Komórki przyczyniają się do glikolizy, więc ich szybkie
usunięcie jest niezbędne do otrzymania prawidłowego wyniku
mleczanów.6 Osocze heparynizowane może być stosowane, pod
warunkiem zahamowania glikolizy poprzez przechowywanie próbki krwi
w lodzie, a następnie oddzielenie osocza od komórek w ciągu 15 minut
od momentu pobrania.
Trwałość w osoczu:7
8 godz. w temp. 15‑25 °C
14 dni w temp. 2‑8 °C
Trwałość w osoczu
(heparynizowanym):8
Tryb kalibracji
Regresja liniowa
Powtórzenia kalibracji Zalecana w duplikacie
Częstotliwość
kalibracji
Dla każdej serii oraz zgodnie z procedurami kontroli
jakości
Spójność pomiarowa: metoda standaryzowana wobec wzorca pierwotnego.
Kontrola jakości
Do kontroli należy używać materiałów wyszczególnionych w części
"Informacja o odczynnikach". Można stosować również inny odpowiedni
materiał kontrolny.
Częstotliwość i zakres przeprowadzania kontroli muszą być dostosowane
do indywidualnych wymogów danego laboratorium. Uzyskane wartości
winny zawierać się w wyznaczonych granicach. Wskazane jest, by każde
laboratorium opracowało procedury naprawcze, które należy wdrożyć, gdy
wyniki uzyskane dla materiałów kontrolnych znajdą się poza podanym
zakresem.
Procedury kontroli jakości należy stosować zgodnie z właściwymi
zaleceniami organów państwowych oraz lokalnymi wytycznymi.
Wyliczenie
Analizator cobas c 111 automatycznie oblicza stężenie oznaczanej
substancji dla każdej próbki.
Współczynniki przeliczeniowe:
38 dni w temp. -20 °C
mmol/L x 9.009 = mg/dL
mg/dL x 0.111 = mmol/L
Materiały dostarczone w zestawie
Patrz "Odczynniki - roztwory robocze" w części o odczynnikach.
Niezbędne materiały dodatkowe (niedostarczone w zestawie)
Zob. część "Informacje o odczynnikach"
Ogólne wyposażenie laboratoryjne
Oznaczenie
W celu optymalnego działania testu należy stosować się do zaleceń
zawartych w niniejszej ulotce dotyczących konkretnego analizatora. Należy
postępować zgodnie z poniższą instrukcją obsługi dla operatora,
uwzględniając typ aparatu.
Wszelkie zmiany w aplikacji nie zatwierdzone przez firmę Roche nie
podlegają gwarancji i muszą być zdefiniowane przez użytkownika.
Aplikacja dla osocza
cobas c 111 Definicja testu
Rodzaj pomiaru
Absorbancja
Model kalkulacyjny absorbancji
Punkt końcowy
Kierunek reakcji
Rosnący
Długość fali A/B
552/659 nm
Odczyt pierwszy/ostatni
16/23
Jednostki
mmol/L (mg/dL)
Rodzaj reakcji
R1‑S‑SR
Parametry pipetowania
Rozcieńczalnik
(H2O)
R1
125 µL
Próbka
2 µL
20 µL
SR
25 µL
20 µL
Całkowita objętość
192 µL
Kalibracja
Kalibrator
Woda dejonizowana używana jest automatycznie
przez analizator jako kalibrator zerowy.
Calibrator f.a.s.
Ograniczenia - substancje interferujące
Kryterium: Odzysk w ±10 % wartości początkowej przy stężeniu mleczanów
2.2 mmol/L (19.8 mg/dL).
Żółtaczka:9 Brak istotnej interferencji do wartości wskaźnika I
wynoszącego 18 dla bilirubiny związanej, a 50 dla bilirubiny niezwiązanej
(przybliżone stężenie bilirubiny związanej: 308 µmol/L lub 18 mg/dL;
przybliżone stężenie bilirubiny niezwiązanej: 855 µmol/L lub 50 mg/dL).
Hemoliza:9 Brak istotnej interferencji do wartości wskaźnika H
wynoszącego 1000 (przybliżone stężenie hemoglobiny: 621 µmol/L lub
1000 mg/dL).
Lipemia (Intralipid):9 Brak istotnej interferencji do wartości wskaźnika L
wynoszącego 2000. Istnieje słaba zależność pomiędzy indeksem L (odnosi
się do zmętnienia) a stężeniem triglicerydów.
Próbki silnie lipemiczne i o dużym zmętnieniu mogą spowodować
wystąpienie alarmu Abs.
Leki: Brak interferencji z najczęściej używanymi lekami w stężeniu
terapeutycznym.10,11 Wyjątek: Dobecylan wapnia w stężeniu
terapeutycznym powoduje sztuczne zaniżenie wyników oznaczeń
mleczanów. Metabolity glikolu etylowego powodują dodatnią interferencję,
która różni się w zależności od serii odczynnika.
Zatrucia paracetamolem leczy się zazwyczaj podając N‑Acetylocysteinę.
N‑Acetylcysteina w stężeniu osoczowym ponad 998 mg/L oraz metabolit
paracetamolu N‑acetylo-p-benzochinoimina (NAPQI) mogą niezależnie
prowadzić do uzyskania fałszywie niskich wyników.
Nakłucie żyły należy przeprowadzić przed podaniem metamizolu. Nakłucie
żyły wykonane bezpośrednio w trakcie lub po zakończeniu podawania
metamizolu może doprowadzić do uzyskania wyników fałszywie niskich.
Znaczące interferencje mogą wystąpić w wypadku, gdy stężenie osoczowe
metamizolu będzie powyżej 0.1 mg/mL.
W bardzo rzadkich przypadkach gammapatii, szczególnie typu IgM
(makroglobulinemia Waldenströma), wyniki mogą być niemiarodajne.12
Dla celów diagnostycznych wyniki powinny być interpretowane z
uwzględnieniem historii choroby, badań klinicznych oraz innych danych o
pacjencie.
WYMAGANA CZYNNOŚĆ
Zaprogramowanie specjalnego cyklu mycia: W odniesieniu do pewnych
kombinacji testów przeprowadzanych jednocześnie w analizatorze
cobas c 111 wymaga się stosowania specjalnych cykli mycia. Informacja
dotycząca kombinacji testów, w której wymagane są specjalne cykle mycia,
zawarta jest w ostatniej wersji listy dodatkowych cykli mycia mających na
celu wyeliminowanie efektu przeniesienia w ulotce metodycznej odczynnika
CLEAN; dalsze postępowanie opisane jest w Podręczniku Użytkownika.
2/3
2016-04, V 4.0 Polski
05403383001V4.0
LACT2
Mleczany, 2. generacja
Tam, gdzie to niezbędne, przed podaniem wyników testu należy
wprowadzić specjalne oprogramowanie dotyczące dodatkowego cyklu
mycia/efektu przeniesienia.
Granice i zakresy
Zakres pomiarowy
0.2‑15.5 mmol/L (1.8‑140 mg/dL)
Próbki o wartościach przekraczających liniowość reakcji należy rozcieńczać
automatycznie przy użyciu funkcji Rerun. Rozcieńczenie próbek za pomocą
funkcji Rerun wynosi 1:10. Wyniki próbek rozcieńczonych za pomocą
funkcji Rerun są automatycznie mnożone przez współczynnik 10.
Dolna granica pomiarowa
Dolna granica wykrywalności testu:
0.2 mmol/L (1.8 mg/dL)
Za dolną granicę wykrywalności przyjmuje się najniższe mierzalne stężenie
oznaczanej substancji, które można odróżnić od zera. Oblicza się ją jako
3 odchylenia standardowe najniższego standardu (standard 1 + 3 OS,
powtarzalność, n = 21).
Wartości oczekiwane5
Osocze:
0.5‑2.2 mmol/L
(4.5‑19.8 mg/dL) żylne
0.5‑1.6 mmol/L
(4.5‑14.4 mg/dL) tętnicza
W oparciu o populację pacjentów każde laboratorium powinno określić
poziom wartości oczekiwanych lub wyznaczyć własne zakresy wartości
referencyjnych.
Szczegółowe dane o teście
Dane uzyskane przy użyciu analizatorów podano poniżej. Wyniki uzyskane
w poszczególnych laboratoriach mogą się różnić.
Precyzja
Precyzję oznaczono w oparciu o próbki materiału pochodzące od ludzi i
próbki kontrolne zgodnie z przyjętym protokołem wewnętrznym przy
powtarzalności (n = 21) i precyzji pośredniej (3 porcje w oznaczeniu, 1 ozn.
na dzień, przez 10 dni). Uzyskano następujące wyniki:
2
Noll F. Methods of Enzymatic Analysis. 2nd ed. Bergmeyer HU (ed),
New York, NY: Academic Press Inc 1974;1475.
3 Trinder P. Determination of glucose in blood using glucose oxidase with
an alternative oxygen acceptor. Ann Clin Biochem 1969;6:24-27.
4 Barhan D, Trinder P. An improved colour reagent for the determination
of blood glucose by the oxidase system. Analyst 1972;97:142.
5 Tietz NW, ed. Clinical Guide to Laboratory Tests, 3rd ed. Philadelphia
PA: WB Saunders Company 1995;382-383.
6 Burtis CA, Ashwood ER, (eds.). Tietz Textbook of Clinical Chemistry.
2nd ed. Pa: WB Saunders Co 1994;976.
7 Westgard JO, Lahmeyer BL, Birnbaum ML. Clin Chem
1972;18:1334-1338.
8 Nelson SR and Kugler KK. Comparison of Lactate Levels in AcidTreated and Untreated Blood and Spinal Fluid. Biochemical Medicine
1969;2(4):325-332.
9 Glick MR, Ryder KW, Jackson SA. Graphical Comparisons of
Interferences in Clinical Chemistry Instrumentation.
Clin Chem 1986;32:470-475.
10 Breuer J. Report on the Symposium “Drug effects in Clinical Chemistry
Methods”. Eur J Clin Chem Clin Biochem 1996;34:385-386.
11 Sonntag O, Scholer A. Drug interference in clinical chemistry:
recommendation of drugs and their concentrations to be used in drug
interference studies. Ann Clin Biochem 2001;38:376-385.
12 Bakker AJ, Mücke M. Gammopathy interference in clinical chemistry
assays: mechanisms, detection and prevention.
Clin Chem Lab Med 2007;45(9):1240-1243.
13 Bablok W, Passing H, Bender R, et al. A general regression procedure
for method transformation. Application of linear regression procedures
for method comparison studies in clinical chemistry, Part III. J Clin
Chem Clin Biochem 1988 Nov;26(11):783-790.
W niniejszej ulotce metodycznej jako separatora dziesiętnego,
oddzielającego liczbę całkowitą od części dziesiętnych ułamka dziesiętnego
stosuje się zawsze kropkę. Separatorów oddzielających tysiące nie używa
się.
Powtarzalność
Średnia
mmol/L (mg/dL)
OS
mmol/L (mg/dL)
WZ
%
Precinorm U
1.71 (15.4)
0.01 (0.09)
0.85
Precipath U
3.28 (29.6)
0.01 (0.09)
0.24
Osocze 1
1.71 (15.4)
0.01 (0.09)
0.48
Zawartość zestawu
Osocze 2
6.74 (60.7)
0.03 (0.27)
0.42
Odczynnik
Precyzja pośrednia
Średnia
mmol/L (mg/dL)
OS
mmol/L (mg/dL)
WZ
%
Objętość po rekonstytucji lub wymieszaniu
Precinorm U
1.71 (15.4)
0.02 (0.18)
0.89
Precipath U
3.27 (29.5)
0.01 (0.09)
0.18
Osocze 3
1.70 (15.3)
0.01 (0.09)
0.34
Osocze 4
6.80 (61.3)
0.01 (0.09)
0.15
Porównanie metod
Wartości mleczanów w ludzkim osoczu uzyskane w analizatorze
cobas c 111 (y) porównano z uzyskanymi za pomocą podobnego
odczynnika w analizatorze COBAS INTEGRA 400 (x).
Symbole
Oprócz znaków zawartych w standardzie ISO 15223‑1, firma Roche
Diagnostics używa następujących symboli i znaków.
Dodatki, usunięte fragmenty oraz zmiany zostały oznaczone na marginesie.
© 2015, Roche Diagnostics
Roche Diagnostics GmbH, Sandhofer Strasse 116, D-68305 Mannheim
www.roche.com
Dystrybucka w USA:
Roche Diagnostics, Indianapolis, IN
US Customer Technical Support 1-800-428-2336
Ilość próbek (n) = 59
Passing/Bablok13
Regresja liniowa
y = 0.994x + 0.025 mmol/L
y = 0.995x + 0.020 mmol/L
τ = 0.990
r = 0.999
Stężenia próbek mieściły się w granicach 0.94 i 15.0 mmol/L (8.47 i
135 mg/dL).
Literatura
1 Gutmann I, Wahlefeld A. Methods of Enzymatic Analysis. 2nd ed.
Bergmeyer HU, ed. New York, NY: Academic Press Inc 1974:1464.
2016-04, V 4.0 Polski
Globalny handlowy numer identyfikacyjny
GTIN
3/3