Zmiana w późnej śmiertelności związanej ze złamaniami bliższego

Zmiana w późnej śmiertelności związanej ze złamaniami bliższego końca kości
udowej
DANE ZE SZKOCKIEGO AUDYTU ZŁAMAŃ BLIŻSZEGO KOŃCA KOŚCI
UDOWEJ
A. T. Johnston, L. Barnsdale, R. Smith, K. Duncan, J. D. Hutchison
From Aberdeen Royal Infirmary, Aberdeen, United Kingdom
J Bone Joint Surg [Br] 2010;92-B:989-93.
Przebadaliśmy ryzyko zwiększonej śmiertelności związane ze złamaniami bliższego
końca kości udowej. Z bazy danych szkockiego audytu złamań bliższego końca kości
udowej uzyskano dane dotyczące 29 134 pacjentów, którzy byli operowani z powodu
złamania bliższego końca kości udowej. Z badania wykluczono złamania
patologiczne o charakterze pierwotnym i przerzutowym. Do weryfikacji dat zgonów
wykorzystano niezależną bazę danych (Urząd Stanu Cywilnego (Szkocja)). Następnie
dla każdej z grup (płeć, wiek i typ złamania) w danych przedziałach czasowych aż do
ośmiu lat obliczono obserwowane zgony w przeliczeniu na 100 000 mieszkańców.
Następnie do obliczenia standardowego odsetka śmiertelności użyto kolejnej bazy
danych (Tabele średniej życia w Szkocji, Rząd Szkocji). Analiza wykazała, że
śmiertelność wśród pacjentów ze złamaniem bliższego końca kości udowej >85 roku
życia miała tendencję do powrotu do wartości normalnych dla populacji ogólnej w
dwa do pięciu lat po złamaniu. U pacjentów <85 roku życia ryzyko nadmiernej
śmiertelności związanej ze złamaniami bliższego końca kości udowej pozostawało
zwiększone powyżej ośmiu lat po złamaniu. Zwiększony czynnik ryzyka stanowiły
także złamania zewnątrztorebkowe i płeć męska.