(Gd-DTPA)-enhanced magnetic resonance imaging

Ocena unaczynienia głowy kości udowe j metodą rezonansu magnetycznego z
zastosowaniem kontrastu - gadolinu (Gd-DTPA)
BADANIA NA ZWŁOKACH
S. Boraiah, J. P. Dyke, C. Hettrich, R. J. Parker, A. Miller, D. Helfet, D. Lorich
The Hospital for Special Surgery, New York, USA
J Bone Joint Surg [Br] 2009;91-B:131-7.
Pomimo szczegółowych parametrów określających dopływ krwi do głowy kości udowej,
przewidzenie wystąpienia martwicy jałowej jest trudne. Współczesne opinie kładą nacisk na
wpływ tętnicy troczkowej górnej, ale nie wyjaśniają wyników klinicznych w wielu sytuacjach,
włączając zespolenie śródszpikowe kości udowej oraz kapoplastykę stawu biodrowego.
Zastanawialiśmy się nad istnieniem istotnego, dodatkowego czynnika wpływającego na
unaczynienie głowy kości udowej. 14 zamrożonych stawów biodrowych zostało rozciętych i do
tętnicy okalającej udo przyśrodkowej wprowadzono kaniulę w trójkącie udowym. W miejscu
pomiaru naczynie to zostało doczepione w taki sposób, że głowa kości udowej miała zapewniony
dopływ krwi tylko z tętnicy pętowej dolnej. Następnie wykonano z gadolinem jako środkiem
kontrastującym badanie obrazowe metodą rezonansu magnetycznego zarówno preparatów
kontrolnych, jak preparatów badanych. Wstrzyknięto poliuretan oraz kontrast i wykonano
preparaty w celu potwierdzenia anatomii tkanek miękkich. Tętnica pętowej dolna występowała
w każdym z preparatów i miała znaczny wpływ na unaczynienie głowy kości udowej. Głowa
podzielona została na cztery kwadranty: przyśrodkowy (0), górny (1), boczny (2) i dolny (3). W
naszym badaniu preparaty tętnicy pętowej dolnej wpływały średnio na 56% (od 25% do 90%)
przepływu krwi w kwadrancie 0, na 34% (od 14% do 80%) w kwadrancie 1, na 37% (od 18% do
48%) w kwadrancie 2 i na 68% (od 20% do 98%) w kwadrancie 3. Stwierdzono istnienie
rozległych śródkostnych anastomoz pomiędzy tętnicami troczkowymi górnymi, tętnicą pętową
dolną oraz splotem poddołkowym.