Stylistyka współczesna - Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa

Transkrypt

Stylistyka współczesna - Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa
Załącznik Nr 1.11
……………………………………
pieczątka jednostki organizacyjnej
OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA
ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
CZEŚĆ „A”*
(opis przedmiotu i programu nauczania)
OPIS PRZEDMIOTU
Nazwa przedmiotu
Stylistyka współczesna (09.03.16/k,1,V)
Wydział
Instytut/Katedra
Kierunek
Specjalność/specjalizacja
Poziom kształcenia
Profil
Forma studiów
Rok/semestr
Humanistyczny
Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa
Filologia polska
Edytorstwo komputerowe i redakcja wydawnictw
Studia pierwszego stopnia
ogólnoakademicki
stacjonarne
III
V
Tytuł /stopień naukowy
(zawodowy).
Imię i nazwisko
prowadzącego przedmiot/
koordynatora przedmiotu
dr Monika Peplińska, adiunkt
Liczba godzin
dydaktycznych
i formy zajęć
Liczba punktów ECTS
Rygory zaliczenia
Typ przedmiotu
Język wykładowy
30
ćwiczenia
Przedmioty wprowadzające
i wymagania wstępne
Kultura języka polskiego;
Wiedza z zakresu nauki o języku
4
Zaliczenie z oceną
ogólny
Język polski
Efekty kierunkowe
K_W02
definiuje
podstawowe
terminy z zakresu badań języka,
literatury i kultury;
K_W11 omawia elementarne pojęcia
z zakresu współczesnego języka
Efekty
polskiego,
wyjaśnia
istotę
kształcenia
komunikacji językowej;
K_U01 wyszukuje, analizuje, ocenia,
interpretuje, selekcjonuje i użytkuje
informacje z zakresu kultury,
literatury i języka, pochodzące z
różnych źródeł;
K_U04 stosuje podstawową wiedzę,
Efekty przedmiotowe
Wiedza
Student omawia elementarne pojęcia z
zakresu stylistyki współczesnej (W01);
Student ma podstawową wiedzę na temat
stylistycznych środków językowych (W02).
Umiejętności
Student ocenia użycie określonych środków
językowych
w
prezentowanych
wypowiedziach, podejmuje próby zastąpienia
ich innymi (U01);
Student wykorzystuje wiedzę teoretyczną do
analizy stylistycznej rozmaitych tekstów
(U02);
Student przekształca wypowiedzi w taki
paradygmaty badawcze i pojęcia z
zakresu kultury języka polskiego,
stylistyki współczesnej, leksykologii i
leksykografii;
K_U10 formułuje teksty (mówione i
pisane)
w
różnych
gatunkach/konwencjach/stylach
funkcjonalnych
polszczyzny
z
uwzględnieniem
odpowiednich
środków językowych i stylistycznych
uzależnionych
od
parametrów
pragmatycznych (szczególnie od
sytuacji komunikacyjnej)
sposób, by np. z wypowiedzi o charakterze
urzędowym
otrzymać
wypowiedź
artystyczną;
redaguje
wypowiedzi,
wykorzystując rozmaite źródła (U03).
Kompetencje społeczne
K_K01 rozumie potrzebę uczenia się i Student docenia zróżnicowanie stylowe
uczestniczenia w kulturze przez całe współczesnej polszczyzny; rozumie potrzebę
świadomego różnicowania wypowiedzi w
życie
różnych sytuacjach komunikacyjnych (K01)
.....................................................
data
.........................................................................................................................................
podpis prowadzącego/koordynatora przedmiotu
Objaśnienia:
* Część „A” sylabusa (Opis przedmiotu i programu nauczania) ma postać jednorodną i jako wzór
obowiązuje w całej uczelni.
1. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez prowadzącego przedmiot w przypadku, gdy
dany przedmiot jest prowadzony wyłącznie przez jedną osobę.
2. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez koordynatora przedmiotu w przypadku, gdy
dany przedmiot jest prowadzony przez więcej niż jedną osobę, np. ze względu na różne formy
realizacji przedmiotu (wykład + ćwiczenia); przygotowanie przez koordynatora opisu przedmiotu
wymaga współpracy z pozostałymi osobami prowadzącymi przedmiot.
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU
Rok akademicki: (2016/2017) Semestr: (zimowy/letni)
Nazwa przedmiotu
Wydział
Instytut/Katedra
Kierunek
Specjalność/specjalizacja
Opisywana forma zajęć
Liczba godzin
dydaktycznych
Tytuł /stopień naukowy
(zawodowy).
Imię i nazwisko
prowadzącego zajęcia
Stylistyka współczesna
Humanistyczny
Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa
Filologia polska
ćwiczenia
30
dr Monika Peplińska, adiunkt
Treści programowe realizowane podczas zajęć
1-2. Styl i stylistyka – rys historyczny i współczesny.
3-4. Błędy stylistyczne (charakterystyka; rozpoznawanie błędów stylistycznych oraz
wskazywanie mechanizmów ich powstawania; ćwiczenia).
5-6. Terytorialne i środowiskowe zróżnicowanie polszczyzny.
7-8. Analiza stylistyczna tekstu; stylistyczna wartość środków językowych (wyrazowe środki
stylistyczne, składniowe środki stylistyczne, figury myśli, fonetyczne środki stylistyczne i
inne).
9. Etyczny i estetyczny aspekt wypowiedzi.
10. Tekst i dyskurs.
11. Genologia – nauka o gatunkach wypowiedzi.
12. Hipertekst (gatunki wypowiedzi oraz język w Internecie).
13. Język reklamy.
14. Kolokwium.
15. Omówienie wyników kolokwium.
Metody dydaktyczne
Metody i kryteria oceniania
Rygor zaliczenia
Literatura podstawowa
Literatura uzupełniająca
.....................................................
data
.....................................................
data
Dyskusja, analiza i interpretacja tekstów źródłowych, prezentacja,
projekt.
Prezentacja, projekt, kolokwium.
Zaliczenie z oceną
Zdunkiewicz-Jedynak D., Wykłady ze stylistyki, Warszawa
2008.
Wierzbicka E., Wolański A., Zdunkiewicz-Jedynak D.,
Podstawy stylistyki i retoryki, Warszawa 2008.
Przewodnik po stylistyce polskiej, red. S. Gajda, Opole 1995.
Kurkowska H., Skorupka S., Stylistyka polska. Zarys, warszawa
2001.
Wilkoń A., Typologia odmian językowych współczesnej
polszczyzny, Katowice 2000.
Markowski A., Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia
leksykalne, Warszawa 2006 (rozdział 14: Sprawność językowa.
Zróżnicowanie współczesnej polszczyzny. Pojęcie stylu
językowego, cechy dobrego stylu. Stylizacja językowa i jej
rodzaje).
Współczesny język polski, red. J. Bartmiński, Wrocław 1993.
Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów, red. E.
Bańkowska, A. Mikołajczuk, Warszawa 2003 (rozdziały: Z
problematyki stylu; Stylizacja i intertekstualność).
Skubalanka T., O definicjach stylu, „Stylistyka”, t. IV, Opole
1995.
......................................................................................................................................
podpis prowadzącego daną formę zajęć
......................................................................................................................................
podpis koordynatora przedmiotu
Objaśnienia do „Programu nauczania przedmiotu”:
1. „Program nauczania przedmiotu” sporządza się odrębnie dla każdej formy przedmiotu.
2. „Program nauczania przedmiotu” jest opracowywany przez prowadzącego daną formę zajęć.
CZĘŚĆ „B”
(opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia)
Opis sposobu realizowania i sprawdzania efektów kształcenia dla przedmiotu
z odniesieniem do form zajęć i sprawdzianów
Efekty kształcenia a forma zajęć
Metody oceniania efektów kształcenia
Efekty kształcenia dla **
kierunku
K_W02
K_W11
K_U01
K_U04
K_U10
K_K01
przedmiotu
W01
W02
U01
U02
Forma zajęć
Metody oceniania***
Efekty kształcenia
dla przedmiotu
Ć
prace domowe
W01, W02, K01
Ć
kolokwium
U01, U02, U03
Ć
projekt
W02, U03
U03
K01
.....................................................
data
......................................................................................................................................
podpis prowadzącego daną formę zajęć
.....................................................
data
......................................................................................................................................
podpis koordynatora przedmiotu
Objaśnienia:
Część „B” sylabusa (opisy sposobów realizowania i sprawdzania efektów kształcenia) nie ma
jednorodnej postaci. Podstawowe jednostki organizacyjne uczelni bądź jednostki prowadzące kierunki
studiów mogą w tym zakresie opracować i przyjąć inne wzory i sposoby opisów części „B” sylabusa.
** Tabela. Lewa część tabeli jest przyporządkowaniem efektów przedmiotowych (W01, U02, K01)
do efektów kierunkowych (K_W01, K_U02) oraz wskazaniem form zajęć (W – wykład;
L – laboratorium; Ć – ćwiczenia itd.) pozwalających osiągnąć efekty dla przedmiotu.
*** Tabela. W prawej części tabeli należy zamieścić metody oceniania oraz efekty przedmiotowe,
które są w określony sposób sprawdzane (określają je prowadzący – w tabeli podano przykłady).