Stylistyka współczesna - Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa
Transkrypt
Stylistyka współczesna - Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa
Załącznik Nr 1.11 …………………………………… pieczątka jednostki organizacyjnej OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA CZEŚĆ „A”* (opis przedmiotu i programu nauczania) OPIS PRZEDMIOTU Nazwa przedmiotu Stylistyka współczesna (09.03.16/k,1,V) Wydział Instytut/Katedra Kierunek Specjalność/specjalizacja Poziom kształcenia Profil Forma studiów Rok/semestr Humanistyczny Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Filologia polska Edytorstwo komputerowe i redakcja wydawnictw Studia pierwszego stopnia ogólnoakademicki stacjonarne III V Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego przedmiot/ koordynatora przedmiotu dr Monika Peplińska, adiunkt Liczba godzin dydaktycznych i formy zajęć Liczba punktów ECTS Rygory zaliczenia Typ przedmiotu Język wykładowy 30 ćwiczenia Przedmioty wprowadzające i wymagania wstępne Kultura języka polskiego; Wiedza z zakresu nauki o języku 4 Zaliczenie z oceną ogólny Język polski Efekty kierunkowe K_W02 definiuje podstawowe terminy z zakresu badań języka, literatury i kultury; K_W11 omawia elementarne pojęcia z zakresu współczesnego języka Efekty polskiego, wyjaśnia istotę kształcenia komunikacji językowej; K_U01 wyszukuje, analizuje, ocenia, interpretuje, selekcjonuje i użytkuje informacje z zakresu kultury, literatury i języka, pochodzące z różnych źródeł; K_U04 stosuje podstawową wiedzę, Efekty przedmiotowe Wiedza Student omawia elementarne pojęcia z zakresu stylistyki współczesnej (W01); Student ma podstawową wiedzę na temat stylistycznych środków językowych (W02). Umiejętności Student ocenia użycie określonych środków językowych w prezentowanych wypowiedziach, podejmuje próby zastąpienia ich innymi (U01); Student wykorzystuje wiedzę teoretyczną do analizy stylistycznej rozmaitych tekstów (U02); Student przekształca wypowiedzi w taki paradygmaty badawcze i pojęcia z zakresu kultury języka polskiego, stylistyki współczesnej, leksykologii i leksykografii; K_U10 formułuje teksty (mówione i pisane) w różnych gatunkach/konwencjach/stylach funkcjonalnych polszczyzny z uwzględnieniem odpowiednich środków językowych i stylistycznych uzależnionych od parametrów pragmatycznych (szczególnie od sytuacji komunikacyjnej) sposób, by np. z wypowiedzi o charakterze urzędowym otrzymać wypowiedź artystyczną; redaguje wypowiedzi, wykorzystując rozmaite źródła (U03). Kompetencje społeczne K_K01 rozumie potrzebę uczenia się i Student docenia zróżnicowanie stylowe uczestniczenia w kulturze przez całe współczesnej polszczyzny; rozumie potrzebę świadomego różnicowania wypowiedzi w życie różnych sytuacjach komunikacyjnych (K01) ..................................................... data ......................................................................................................................................... podpis prowadzącego/koordynatora przedmiotu Objaśnienia: * Część „A” sylabusa (Opis przedmiotu i programu nauczania) ma postać jednorodną i jako wzór obowiązuje w całej uczelni. 1. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez prowadzącego przedmiot w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony wyłącznie przez jedną osobę. 2. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez koordynatora przedmiotu w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony przez więcej niż jedną osobę, np. ze względu na różne formy realizacji przedmiotu (wykład + ćwiczenia); przygotowanie przez koordynatora opisu przedmiotu wymaga współpracy z pozostałymi osobami prowadzącymi przedmiot. PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU Rok akademicki: (2016/2017) Semestr: (zimowy/letni) Nazwa przedmiotu Wydział Instytut/Katedra Kierunek Specjalność/specjalizacja Opisywana forma zajęć Liczba godzin dydaktycznych Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego zajęcia Stylistyka współczesna Humanistyczny Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Filologia polska ćwiczenia 30 dr Monika Peplińska, adiunkt Treści programowe realizowane podczas zajęć 1-2. Styl i stylistyka – rys historyczny i współczesny. 3-4. Błędy stylistyczne (charakterystyka; rozpoznawanie błędów stylistycznych oraz wskazywanie mechanizmów ich powstawania; ćwiczenia). 5-6. Terytorialne i środowiskowe zróżnicowanie polszczyzny. 7-8. Analiza stylistyczna tekstu; stylistyczna wartość środków językowych (wyrazowe środki stylistyczne, składniowe środki stylistyczne, figury myśli, fonetyczne środki stylistyczne i inne). 9. Etyczny i estetyczny aspekt wypowiedzi. 10. Tekst i dyskurs. 11. Genologia – nauka o gatunkach wypowiedzi. 12. Hipertekst (gatunki wypowiedzi oraz język w Internecie). 13. Język reklamy. 14. Kolokwium. 15. Omówienie wyników kolokwium. Metody dydaktyczne Metody i kryteria oceniania Rygor zaliczenia Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca ..................................................... data ..................................................... data Dyskusja, analiza i interpretacja tekstów źródłowych, prezentacja, projekt. Prezentacja, projekt, kolokwium. Zaliczenie z oceną Zdunkiewicz-Jedynak D., Wykłady ze stylistyki, Warszawa 2008. Wierzbicka E., Wolański A., Zdunkiewicz-Jedynak D., Podstawy stylistyki i retoryki, Warszawa 2008. Przewodnik po stylistyce polskiej, red. S. Gajda, Opole 1995. Kurkowska H., Skorupka S., Stylistyka polska. Zarys, warszawa 2001. Wilkoń A., Typologia odmian językowych współczesnej polszczyzny, Katowice 2000. Markowski A., Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2006 (rozdział 14: Sprawność językowa. Zróżnicowanie współczesnej polszczyzny. Pojęcie stylu językowego, cechy dobrego stylu. Stylizacja językowa i jej rodzaje). Współczesny język polski, red. J. Bartmiński, Wrocław 1993. Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów, red. E. Bańkowska, A. Mikołajczuk, Warszawa 2003 (rozdziały: Z problematyki stylu; Stylizacja i intertekstualność). Skubalanka T., O definicjach stylu, „Stylistyka”, t. IV, Opole 1995. ...................................................................................................................................... podpis prowadzącego daną formę zajęć ...................................................................................................................................... podpis koordynatora przedmiotu Objaśnienia do „Programu nauczania przedmiotu”: 1. „Program nauczania przedmiotu” sporządza się odrębnie dla każdej formy przedmiotu. 2. „Program nauczania przedmiotu” jest opracowywany przez prowadzącego daną formę zajęć. CZĘŚĆ „B” (opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia) Opis sposobu realizowania i sprawdzania efektów kształcenia dla przedmiotu z odniesieniem do form zajęć i sprawdzianów Efekty kształcenia a forma zajęć Metody oceniania efektów kształcenia Efekty kształcenia dla ** kierunku K_W02 K_W11 K_U01 K_U04 K_U10 K_K01 przedmiotu W01 W02 U01 U02 Forma zajęć Metody oceniania*** Efekty kształcenia dla przedmiotu Ć prace domowe W01, W02, K01 Ć kolokwium U01, U02, U03 Ć projekt W02, U03 U03 K01 ..................................................... data ...................................................................................................................................... podpis prowadzącego daną formę zajęć ..................................................... data ...................................................................................................................................... podpis koordynatora przedmiotu Objaśnienia: Część „B” sylabusa (opisy sposobów realizowania i sprawdzania efektów kształcenia) nie ma jednorodnej postaci. Podstawowe jednostki organizacyjne uczelni bądź jednostki prowadzące kierunki studiów mogą w tym zakresie opracować i przyjąć inne wzory i sposoby opisów części „B” sylabusa. ** Tabela. Lewa część tabeli jest przyporządkowaniem efektów przedmiotowych (W01, U02, K01) do efektów kierunkowych (K_W01, K_U02) oraz wskazaniem form zajęć (W – wykład; L – laboratorium; Ć – ćwiczenia itd.) pozwalających osiągnąć efekty dla przedmiotu. *** Tabela. W prawej części tabeli należy zamieścić metody oceniania oraz efekty przedmiotowe, które są w określony sposób sprawdzane (określają je prowadzący – w tabeli podano przykłady).