Gatunek:Vinca minor(Barwinek pospolity) Rodzina: Apocynaceae

Gromada: Angiospermae (Okrytozal¹¿kowe)
Gatunek: Vinca minor (Barwinek pospolity)
Rodzina: Apocynaceae (Toinowate)
Pochodzenie, wystêpowanie: w Eurazji i krajach podzwrotnikowych. Roœnie w liœciastych lasach,
na zboczach pagórków, w zaroœlach.
Opis: zimozielona, p³o¿¹ca krzewinka, która doskonale zadarnia glebê. Wytwarza cienkie,
pe³zaj¹ce i zakorzeniaj¹ce siê w pod³o¿u ³odygi (dorastaj¹ do 50 cm d³ugoœci). Pêdy kwiatowe s¹
wzniesione do wysokoœci 15 cm.
Liœcie: zimotrwa³e, naprzeciwleg³e, jajowatoeliptyczne, 2-4 cm d³ugie, nagie, skórzaste
i ca³obrzegie.
Kwiaty: pojedyncze, promieniste, wyrastaj¹ce z k¹tów liœci, osadzone na d³ugich szypu³kach.
Korona kwiatowa niebieska lub jasnofioletowa, osi¹ga 2-2,5 cm d³ugoœci i jest lejkowata u do³u.
Kielich przechodzi w piêæ p³asko rozpostartych p³atków. Kwitnie wiosn¹, od marca do koñca maja
i powtórnie w sierpniu. Istnieje wiele odmian ogrodowych barwinka o ró¿nych kolorach kwiatów.
Owoce, nasiona: podwójny, skórzasty mieszek.
Wymagania, zastosowanie, ciekawostki: Barwinek od
staro¿ytnoœci uchodzi³ za roœlinê magiczn¹; jest truj¹cy, ale
jego ziele jest uznawane za surowiec leczniczy. Na
stanowiskach naturalnych podlega œcis³ej ochronie prawnej.
Vinca wywodzi siê z ³aciñskiego vincio - wi¹¿ê, oplatam lub
vinco - zwyciê¿am, pokonujê. Minor znaczy po prostu
mniejszy (znany jest te¿ barwinek wiêkszy, czyli Vinca
major). Wymagania glebowe nie s¹ wygórowane, mo¿e rosn¹æ
na ka¿dej glebie, chocia¿ najlepiej udaje siê glebach
próchnicznych, ¿yznych i œwie¿ych. Preferuje miejsca
zacienione, lecz roœnie te¿ w pe³nym s³oñcu. Jest to doskona³a
roœlina zadarniaj¹ca, odporna na niekorzystne warunki
klimatyczne i odporna na mróz. £atwo siê rozmna¿a przez
podzia³ starszych roœlin (od kwietnia do czerwca) oraz przez
sadzonkowanie w koñcu lata. Jest chêtnie uprawiany jako
roœlina ozdobna i to zarówno w gruncie, jak i w pojemnikach;
u¿ywany tak¿e do nasadzeñ grupowych w ogrodach, parkach
i na cmentarzach. W Polsce spotyka siê dwa gatunki: krajowy
Vinca minor niegdyœ powszechny w lasach i zaroœlach,
obecnie rzadki oraz Vinca major uprawiany jako roœlina
ozdobna. Vinca major to roœlina bardzo podobna do
poprzedniego gatunku, lecz bardziej okaza³a. Ma liœcie
i kwiaty o 40% wiêksze, wzrost wolniejszy. W uprawie
g³ównie V. major cv. Aureovariegata, o ¿ó³topstrych liœciach.