Newsletter 10_2014(pl)

Opus Christi Salvatoris Mundi
OPUS CHRISTI SALVATORIS MUNDI
Newsletter
Rok II
Numer 10
Październik 2014
MISJONARZE SŁUDZY UBOGICH TRZECIEGO ŚWIATA
PAPIESKA INTENCJA MISYJNA NA PAŹDZIERNIK:
Aby Światowy Dzień Misyjny rozbudził w każdym wierzącym pasję i gorliwość,
by nieść Ewangelię całemu światu..
Spis treści:
NAUCZANIE KOŚCIOŁA
•
•
•
•
•
Kontynuujemy przedstawienie tych fragmentów adhortacji Evangelii Gaudium, które są
najściślej związane z naszym charyzmatem.
Autentyczna miłość jest zawsze kontemplatywna, pozwala nam służyć drugiemu nie
z konieczności lub próżności, ale ponieważ jest
piękna, niezależnie od pozorów. «Z miłości
bowiem, która sprawia, że ktoś staje się nam
miły, udzielamy mu czegoś darmo»167. Ubogi,
gdy jest kochany, «uważany jest za coś cennego»168, a to odróżnia opcję na rzecz ubogich od
jakiejkolwiek ideologii, od jakiejkolwiek próby wykorzystania ubogich w celach osobistych
lub politycznych. Jedynie poczynając od tej
realnej i serdecznej bliskości, możemy odpowiednio im towarzyszyć na ich drodze wyzwolenia. Jedynie to sprawi, że stanie się możliwe,
by «w każdej chrześcijańskiej wspólnocie ubodzy czuli się „jak u siebie w domu”. Czyż taki
styl bycia nie stałby się największą i najbardziej skuteczną formą głoszenia dobrej nowiny
o Królestwie Bożym?»169. Bez opcji preferencyjnej na rzecz ubogich «głoszenie Ewangelii
– będące przecież pierwszym nakazem miłosierdzia – może pozostać niezrozumiane i utoTamże, I-II, q. 110, a. 1.
Tamże, I-II, q. 26, a. 3.
169
Jan Paweł II, List apost. Novo millennio ineunte
(6 stycznia 2001), 50: AAS 93 (2001), 303.
167
168
Nauczanie Kościoła ................... 1
Z życia Kościoła ......................... 2
Nasz charyzmat .......................... 3
Z naszych domów ...................... 4
Zobowiązanie misyjne ............... 4
nąć w powodzi słów, którymi i tak jesteśmy
nieustannie zalewani we współczesnym społeczeństwie przez środki przekazu»170.
200. Ponieważ adhortacja ta skierowana jest do członków Kościoła katolickiego,
muszę z bólem stwierdzić, że najgorszą dyskryminacją, jakiej doświadczają ubodzy, jest
brak opieki duchowej. Olbrzymia większość
ubogich otwarta jest szczególnie na wiarę; potrzebują Boga i nie możemy nie ofiarować im
Jego przyjaźni, Jego błogosławieństwa, Jego
Słowa, nie możemy nie ofiarować im sprawowania sakramentów oraz propozycji drogi
rozwoju i dojrzewania w wierze. Opcja preferencyjna musi głównie przyjąć formę uprzywilejowanej i priorytetowej opieki duchowej.
201. Nikt nie powinien mówić, że stoi
z dala od ubogich, ponieważ jego życiowe wybory wiążą się ze skupieniem uwagi na innych
dziedzinach. Często spotykamy się z tym usprawiedliwieniem w środowiskach akademickich,
wśród przedsiębiorców lub intelektualistów,
a nawet w środowiskach kościelnych. (cdn)
170
Tamże.
1
Opus Christi Salvatoris Mundi
Z ŻYCIA KOŚCIOŁA
Synod Biskupów
5-19 października
W dniach od 5 do 19 października trwać
będzie w Watykanie Nadzwyczajny Synod
Biskupów, poświęcony tematowi rodziny.
Podczas lotu powrotnego z Ziemi Świętej,
spotykając się z dziennikarzami, papież wyjaśnił, że Synod zajmie się rodziną, jej bogactwem oraz aktualną sytuacją. Kard. Kasper sprecyzował, że mowa będzie o:
- rodzinie
- jej pięknie
- fundamentach teologicznych
- niektórych problemach rodziny
- problemach pastoralnych związanych z sytuacją związków nieformalnych
Kard. Lorenzo Baldisseri, sekretarz
generalny synodu, omawiając Instrumentum Laboris (dokument, którym posłużą
się ojcowie synodalni w pracach podejmowanych podczas obrad) stwierdził, iż
został nakreślony model rodziny ukazujący jej pozytywne strony oraz istniejące
trudności oraz że Synod będzie musiał
uważnie przestudiować te zagadnienia
(chodzi tu – uściślił papież – o bardzo
obszernie tematy, których nie można jedynie ograniczyć do zagadnień przystępowania do Komunii przez ludzi rozwiedzionych, na który się kładzie nacisk).
Jest to temat bardzo szeroki, gdyż dzisiaj rodzina znalazła się w kryzysie mającym charakter światowy. Młodzi nie chcą
zawierać małżeństw żyjąc razem bez ślubu. Instytucja małżeństwa, a co za tym
idzie, również rodzina, znalazła się trudnej sytuacji. Ten światowy kryzys doty2
czący małżeństwa jest oczywiście również obecny w Ameryce Łacińskiej, którą
papież zna bardzo dobrze. Jako misjonarze pracujący w tych krajach widzimy jak
poważne reperkusje w życiu dzieci, którym pomagamy, powodują problemy rodzinne (alkoholizm, przemoc i inne).
W roku 2007 papież Benedykt XVI
otwierając V Konferencję Episkopatów
z Ameryki Łacińskiej i Karaibów (CELAM) w swoim przemówieniu odniósł się
do ważności rodziny oraz stojących przed
nią wyzwań mówiąc: Rodzina, „dziedzictwo ludzkości” stanowi jedno z najważniejszych bogactw krajów latynoamerykańskich. Była ona, oraz wciąż jest, szkołą
wiary, wartości ludzkich oraz obywatelskich, ogniskiem, w którym ludzkie życie
rodzi się a także zostaje przyjęte wielkodusznie i odpowiedzialnie. Bez wątpienia
obecnie znajduje się ona w niekorzystnej
sytuacji sprowokowanej przez sekularyzm
i relatywizm etyczny oraz biedę z powodu
socjalnej niestałości oraz legislacji prawnych, które sprzeciwiają się małżeństwu,
zagrażając przyszłości ludzkości.
Wobec faktu, iż tego rodzaju problemy
stają się w ostatnich latach coraz częstsze,
zachęcamy wszystkich, aby wspierali prace księży biskupów swoją modlitwą, by
Pan Bóg zesłał na dzieło Synodu Swoje
światło, którego mu potrzeba.
O. Giovanni Salerno MSP wciąż powtarza, że najważniejszą formą apostolatu naszych Małżeństw Misyjnych jest
właśnie ukazywanie modelu rodziny
chrześcijańskiej ubogim w Peru. Również we Włoszech jako Misjonarze Słudzy Ubogich Trzeciego Świata rozpoczniemy serię spotkań adresowanych do
rodzin. Pierwsze spotkanie z tego cyklu
odbędzie się w niedzielę 12 października
w Sanktuarium w Crea.
Opus Christi Salvatoris Mundi
NASZ CHARYZMAT
Kontynuujemy prezentację dokumentu
Ojca Giovanniego Salerno z 14 września 1986 r.
Kontemplujcie Jego oblicze,
promieniejcie radością!
(…)
9. Klauzura – tajemnica obecności
Zobaczyliśmy jak nieodzowna oraz ważna jest praca podejmowana przez Sługi Kontemplatyków. Pozostaje teraz do przemyślenia
ważność klauzury. Muszą oni bowiem bardzo
dobrze przygotować się na tą cichą ofiarę.
Przygotowanie do klauzury
Jest konieczne, aby przez wstąpieniem,
jako nowicjusze, pracowali w Trzecim Świecie
w charakterze misjonarzy. Tam, przynajmniej
przez rok bezpośredniego kontaktu z ubogimi
oraz z potrzebami Trzeciego Świata, serca ich
napełnią się niepokojem, który położą przed
Panem w klauzurze. Będą mogli stwierdzić na
własne oczy, jak wielki jest głód Boga w Trzecim Świecie, zobaczyć lęki i niesprawiedliwości, z powodu których cierpi oraz pilną potrzebę ewangelizacji a także obecności proroków,
którzy mówiliby o łamaniu praw i głosili Królestwo Boże wraz z Jego sprawiedliwością.
Ciężar tego niepokoju oraz przepełnione miłością i zapałem wobec ubogich serce
wyleją potem przed Panem, prowadząc życie
pełne ofiary i ciszy, polecając Mu to wszystko co widzieli i słyszeli oraz prosząc, aby posłał robotników na swoje żniwo, podnosił na
duchu i umacniał kapłanów, którzy pracują
nad rozszerzaniem Królestwa Bożego a także
wspierał świadomości, że miłość Boża objawiła się w Jego Synu Jezusie Chrystusie. Będą
przekazywać wołanie ubogich i wstawiać się
za nimi. W ten sposób, zakończywszy czas
aktywnego działania, wstąpią jako nowicjusze, aby poświęcić się kontemplacji. A po
odbyciu dwuletniego nowicjatu złożą śluby
zgodnie z praktyką Kościoła Katolickiego.
Będą żyć w klauzurze. Klauzura dla Sług
Kontemplatyków jest początkiem życia.
W klauzurze będą oni źródłem, rzeką, ogniskiem, pochodnią i świecą. Będą jak kadzidło
płonące przed Panem. Mury i brama klauzury
nie mają oddzielić ich od ludzi: one są przezroczyste. Klauzura jest sposobem, jaki wybrał
Bóg, aby być obecnym w świecie. Nieogarniony Bóg wcielił się dzięki Słowu w skończoną
naturę ludzką. Wszechpotężny Bóg ograniczył
się w przestrzeni zamykając się w Eucharystii.
Tajemnica życia zawsze zaczyna pulsować w skrytości: w zalążni kwiatu, jajku
ptaka, łonie matki. Życie objawia się, wychodząc z tego zamknięcia. Tak też ze stałej klauzury wybucha życie. Będąc znakami
obecności życia Bożego w świecie, Słudzy
Kontemplatycy będą światłami, które rozświetlają od środka, z zamkniętego łona.
Aż do zakończenia naszej ziemskiej historii, aż do ostatniego człowieka, Bóg pozostanie wierny swojej klauzurze. Każda klauzura
monastyczna ukazuje tę tajemnicę: tajemnicę
klauzury Boga. Wskazuje człowiekowi, gdzie
mieszka Bóg. Zadając kłam fałszywym głosom, które niepokoją twierdzeniem, że „Bóg
nie istnieje”, albo że „Bóg nie przejmuje się
nami”, Bóg szepcze im w głębi serca prawdę,
która sama może przynieść pokój: „Bóg żyje
w tobie” (por. J 14,23; 1 J 4). Powtarzam z naciskiem: Bóg nie jest martwy, żyje w klauzurze twojego człowieczeństwa, pogrzebany,
żywy w twoim ciele i w twojej krwi, tak jak
i w Ciele i Krwi swojego Syna. W Nim Bóg
objawił się, nie porzuciwszy swojego tajemniczego ograniczenia poprzez Ciało i Krew.
Dzisiaj chce stać się obecnym we Wspólnocie Kontemplacyjnej, w niej się objawić, wyzbywszy się wszystkiego tego, co jest ziemskie
w ludzkim działaniu, aby objawiła się rzeczywistość Boża, która go ożywia, aby objawił się
Bóg, który w nas mieszka. (cdn)
3
Opus Christi Salvatoris Mundi
Z NASZYCH DOMÓW
Święto naszego patrona
św. Tarsycjusza
Ciesząc się w Panu, również w tym
roku świętowaliśmy dzień św. Patrona naszego Internatu – św. Tarsycjusza.
Obecność wszystkich kapłanów i braci z naszej wspólnoty razem z dziećmi
i młodzieżą z naszego domu sprawiły,
że to wielkie święto przebiegało w tym
roku w bardzo rodzinnej atmosferze.
Dzień rozpoczął się od Adoracji Najświętszego Sakramentu, podczas której wielbiliśmy Boga i dziękowaliśmy
Mu, za wszystkie dobrodziejstwa, jakich każdego dnia nam udziela, prosząc
Go jednocześnie, aby strzegł i chronił
przed wszelkim złem oraz niebezpieczeństwem dzieci i młodzież nam powierzoną. Po Adoracji i śniadaniu rozpoczął się poranek sportowy (odbywały
się różne gry, mecze piłki nożnej i inne
zajęcia), na zakończenie którego zjedliśmy orzeźwiającą przekąskę (wspaniałą
sałatkę owocową). Ukoronowaniem tej
części dnia była Msza święta celebrowana przez Wikariusza Generalnego Ruchu o. Alvaro Gomeza.
W południe księża, bracia i dzieci zebraliśmy się na świąteczny obiad.
Radość dzieci i wszystkich uczestników
osiągnęła szczyt, gdy na stół wjechały dwa rodzaje lodów, które oczywiście
zostały „skutecznie zniszczone” przez
wszystkich uczestników.
Po południu miał miejsce „wielki
show” w wykonaniu „Chrispita” (jest
to imię klowna), który sprawił wiele radości małym i dużym. Były to dwie godziny śmiechu, magii, muzyki i radości,
które na pewno pozostaną w sercach
naszych dzieci. Z całego serca dziękujemy ci, drogi „Chrispita”! Popołudnie zakończyliśmy obfitym podwieczorkiem,
na który przygotowano tace pełne różnych ciastek (teraz będą mogły się pojawić problemy z zębami).
Po kolacji wszyscy udaliśmy się do
„sali wielofunkcyjnej” (tak ją nazywamy, bo używa się jej do zabaw, oglądania filmów oraz różnych przedstawień).
Tam chłopcy z naszego domu, pod kierunkiem Br. Jesusa, wystąpili z bardzo
pięknym przedstawieniem teatralnym
zatytułowanym „Życie św. Tarcysjusza”.
Poza dobrą recytacją, do sukcesu występu przyczyniła się użyta muzyka i rzucane na ekran obrazy.
Dziękujemy Panu Bogu za wszystkich dobrodziejów, którzy pomogli nam
przeżyć ten wyjątkowy dzień i modlimy się, aby przez wstawiennictwo św.
Tarcysjusza chronił On zawsze naszych
chłopców.
o. Raul Gonzales MSP
dyrektor Internatu św. Tarcysjusza
ZOBOWIĄZANIE MISYJNE
Między 5 a 19 października będę towarzyszyć wraz z całą moją rodziną pracom Synodu,
poprzez modlitwę i jakąś formę umartwienia, pamiętając o wielu misjonarzach, którzy
pracują z ubogimi rodzinami.
4