Newsletter 2015_08 (pl).pub

Opus Christi Salvatoris Mundi
OPUS CHRISTI SALVATORIS MUNDI
Newsletter
Rok III
Numer 8
Sierpień 2015
MISJONARZE SŁUDZY UBOGICH TRZECIEGO ŚWIATA
PAPIESKA INTENCJA MISYJNA NA SIERPIEŃ:
„Abyśmy byli wsparciem dla tych, którzy znaleźli się
na marginesie ludzkiego życia i społeczeństwa”
NAUCZANIE KOŚCIOŁA
Kontynuujemy przedstawienie fragmentów adhortacji Evangelii Gaudium,
które są najbardziej związane
z naszym charyzmatem
Misyjna moc wstawiennictwa
281. Istnieje forma modlitwy, która skłania nas
w sposób szczególny do oddania się ewangelizacji i dostarcza nam motywów do szukania dobra
innych: chodzi o wstawiennictwo. Spójrzmy na
chwilę we wnętrze wielkiego ewangelizatora,
którym był św. Paweł, by dostrzec, jak wyglądała jego modlitwa. W jego modlitwie pełno było
ludzkich istnień: «zawsze, w każdej modlitwie,
zanosząc ją z radością za was wszystkich […] bo
noszę was wszystkich w sercu» (Flp 1,4.7).
W ten sposób odkrywamy, że wstawianie się za
innymi nie oddala nas od prawdziwej kontemplacji, ponieważ kontemplacja, która zaniedbuje
innych, jest oszustwem.
282. Postawa ta przekształca się również
w dziękczynienie Bogu za innych. «Na samym
początku składam dzięki Bogu mojemu przez
Jezusa Chrystusa za was wszystkich» (Rz 1,8).
Chodzi o stałe dziękowanie: «Bogu mojemu
dziękuję wciąż za was, za łaskę daną wam
w Chrystusie Jezusie» (1 Kor 1,4). «Dziękuję
Bogu mojemu, ilekroć was wspomi-
Spis treści:
•
•
•
•
•
Nauczanie Kościoła......................... 1
Z życia Kościoła ............................... 2
Nasz charyzmat................................ 3
Z naszych domów ........................... 4
Zobowiązanie misyjne.................... 4
nam» (Flp 1,3). Nie jest to spojrzenie pełne niedowierzania, negatywne i bez nadziei, lecz spojrzenie duchowe, głębokiej wiary, rozpoznające
to, czego Bóg w nich dokonuje. Jednocześnie
jest to wdzięczność, jaka się rodzi w sercu prawdziwie wrażliwym na innych. W ten sposób, gdy
ewangelizator wychodzi z modlitwy, serce jego
staje się bardziej hojne, wyzwolił się bowiem od
świadomości wyizolowanej i pragnie czynić
dobro oraz dzielić życie z innymi.
283. Wielcy ludzie Boży byli wielkimi orędownikami. Wstawiennictwo jest jak «zaczyn
w łonie Trójcy Świętej». Jest zanurzeniem się
w Ojcu i odkryciem nowych wymiarów, oświecających konkretne sytuacje i zmieniających je.
Możemy powiedzieć, że serce Boga wzrusza się
przez wstawiennictwo, jednak w rzeczywistości
On zawsze trzyma nas za rękę, a naszym wstawiennictwem możemy osiągnąć to, że Jego moc,
Jego miłość i Jego wierność jeszcze wyraźniej
objawiają się Jego ludowi (cdn)
1
Opus Christi Salvatoris Mundi
Z ŻYCIA KOŚCIOŁA
X Kongres
Eucharystyczno-Mariologiczny
W dniach od 13 do 16 sierpnia w mieście
Piura w Peru odbywać się będzie X Kongres
Eucharystyczny i Mariologiczny, którego
mottem są słowa „Pan Jezus jest Chlebem
żywym, który daje życie światu” (por.
J 6,51). Będą na nim obecni przedstawiciele
Watykanu, biskupi z Peru oraz innych krajów Ameryki Łacińskiej. Ojca świętego
Franciszka reprezentować będzie jego specjalny wysłannik, kardynał Raul Eduardo
Vela Chiriboga, emerytowany arcybiskup
Quito w Ekwadorze.
Kongres w tym mieście miał już miejsce
55 lat temu (IV Kongres w 1960 r.). Obecny
połączony będzie z zamknięciem Roku Jubileuszowego tamtejszej Archidiecezji odbywającego się w latach 2014-2015, dla
uczczenia 75. rocznicy utworzenia Arcybiskupstwa w Piura. Należy jednak zaznaczyć, że historia Kościoła w Piura sięga
dużo dawniejszych czasów. Mijają obecnie
483 lata, odkąd na tej ziemi postawiono
pierwszy krzyż i odprawiono pierwszą Eucharystię. Do Piura przybyli wtedy misjonarze z mocnym postanowieniem, aby głosić
Dobrą Nowinę o Jezusie i Jego Kościele.
Można zatem powiedzieć, że Piura to dla
Peru „wrota wiary”. W każdym razie
w Piura, jak i w Peru oraz w całej Ameryce
Łacińskiej czy w Europie a także na całym
świecie, dzieło ewangelizacji nigdy się nie
kończy. Każde pokolenie chrześcijan powinno wnieść swój wkład w dzieło głoszenia Ewangelii. Należy spoglądając w przyszłość zdać sobie sprawę, że Pan nas wzywa, jak wzywał pierwszych misjonarzy,
do pasjonującego dzieła nowej ewangelizacji. Liczne dokumenty Magisterium Kościoła zapraszają wszystkich wierzących, aby
wzięli w tym udział. Jako przykłady może2
my podać Dokument z Aparecida
(dokument końcowy V Konferencji Ogólnej
Episkopatów Ameryki Łacińskiej i Karaibów odbywającej się w dniach 13-31 maja
2007) czy adhortację apostolską Ewangelii
Gaudium papieża Franciszka (z 24 listopada
2013). Faktycznie adhortacja papieska
w rozdziale Słodka i pocieszająca radość
ewangelizowania cytuje Dokument z Aparecida (który redagował ówczesny kard. Bergoglio), kiedy mówi o propozycji życia na
wyższym poziomie: „Życie umacnia się,
gdy jest przekazywane, a słabnie w izolacji
i pośród wygód. Istotnie, najbardziej korzystają z możliwości życia ci, którzy rezygnują z wygodnego poczucia bezpieczeństwa
i podejmują z pasją misję głoszenia życia
innym” (por. EG 10).
Czytamy na stronie diecezji Piura: „”Ten
X Narodowy Kongres Eucharystyczny
i Mariologiczny będzie bez wątpienia wspaniałą okazją do podsycenia żaru ewangelizacyjnego wśród mieszkańców Piura i Tumbes, ale przede wszystkim stanie się okazją
do ponownego odkrycia Piura, ziemi…
głębokiej wiary, gdzie miłość do Eucharystii
ma bardzo głębokie korzenie. Mamy nadzieję na entuzjastyczną i wieloraką odpowiedź ze strony wierzących z całej archidiecezji oraz ze wszystkich diecezji Peru. Jest
to okazja do zbliżenia się do siebie rodzin,
dzieci, młodych, dorosłych, starszych i chorych, kapłanów, sióstr zakonnych i ruchów
kościelnych”. Faktycznie dzieło ewangelizacji to zadanie, z którego nikt nie może czuć
się zwolnionym. Nie jest ono ograniczone
jedynie do Eucharystii. Świeccy powinni
odgrywać w nim fundamentalną rolę.
My, Misjonarze Słudzy Ubogich Trzeciego Świata możemy tylko cieszyć się z tego,
iż coraz bliżej jest to tak ważne dla Kościoła
peruwiańskiego wydarzenie, zdając sobie
sprawę z tego, że pobożność maryjna i eucharystyczna to – wraz z posłuszeństwem
Ojcu świętemu – filary, na których wspiera
się nasz Ruch.
Opus Christi Salvatoris Mundi
NASZ CHARYZMAT
Kontynuujemy prezentację dokumentu
Ojca Giovanniego Salerno z 14 IX1986 r.
Kontemplujcie Jego oblicze, promieniejcie radością!
(…)
Spojrzenie, które umierający grzesznik
zwraca na Maryję, Matkę Ubogich, może
otworzyć mu bramy Raju, tak jak to miało
miejsce w przypadku „dobrego łotra”, któremu dana została łaska, aby usłyszeć z ust
samego Zbawiciela świata, Ukrzyżowanego
Chrystusa, te błogosławione słowa: Dziś
będziesz ze mną w raju (Łk 23,43). Trzeba
zawsze pokładać ufność w Tej, która jest
Matką Ubogich. Ona, która zbawi w ostatniej chwili tego, który później mógłby
przejść do historii jako „dobry łotr”, może
również ustrzec każdego grzesznika, aby
był zbawiony. A dzisiaj żyje wielu ludzi
grzesznych, którzy nie mieli tego szczęścia,
aby poznać Dziewicę Maryję i kończą swoje ziemskie życie bez jakiejkolwiek nadziei
na lepszą egzystencję w przyszłości.
Zróbmy wszystko, aby pokochali Dziewicę Maryję więźniowie, chorzy na AIDS,
narkomani i wszyscy inni grzesznicy.
Wzbudźmy nadzieję w sercach ich wszystkich. Przez wstawiennictwo Maryji, otwórzmy bramy Raju dla wszystkich biednych
grzeszników. To powinno być naszą największą troską. Będzie to najlepsza posługa,
jaką możemy pełnić na rzecz ubogich. W
ten sposób będziemy w stanie śpiewać Magnificat, w ten sposób staniemy się naprawdę ubogimi. Istotnie Magnificat jest najpiękniejszą modlitwą ubogich, gdyż wypłynęła
z serca najświętszej Ubogiej. Bogaci i możni nie są w stanie śpiewać Magnificat. Nasze
zawierzenie, nasza moc, nasze bogactwo
jest w Panu. Jeśli mamy to głębokie przeświadczenie, i nim żyjemy, jesteśmy tacy
sami jak „ubodzy Jahwe”, jak Dziewica
Maryja.
Posłuchajmy nauczania Ojca świętego
Jana Pawła II na temat ducha służby, który
cechował Chrystusa i Jego Matkę, i który
powinien charakteryzować również ich naśladowców: „Ta, która przy zwiastowaniu
nazwała siebie ‘służebnicą Pańską’ pozostała do końca wierną temu, co ta nazwa wyraża. Przez to zaś potwierdziła, że jest prawdziwą ‘uczennicą’ Chrystusa, który tak bardzo podkreślał służebny charakter swego
posłannictwa: Syn człowieczy nie przyszedł,
aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje
życie na okup za wielu (Mt 20, 28). W ten
sposób też Maryja stała się pierwszą wśród
tych, którzy ‘służąc Chrystusowi w bliźnich,
przywodzą braci swoich pokorą i cierpliwością do Króla, któremu służyć znaczy królować’ (Lumen Gentium, 36), i osiągnęła w
pełni ów ‘stan królewskiej wolności’, właściwy dla uczniów Chrystusa: służyć – znaczy królować!” (Redemptoris Materi, 41).
Dzień 12 października każdego roku Ruch
Misjonarzy Sług Ubogich Trzeciego Świata
nie przypadkiem wybrał jako swoje szczególne święto, gdyż tego dnia obchodzimy
uroczystość Matki Boskiej de Pilar (tj. „na
kolumnie”), którą uznaliśmy za Kolumnę
(„el Pilar”) naszego Ruchu. O tej dacie zawsze powinniśmy pamiętać i obchodzić ją
z wielkim entuzjazmem oraz żywą wiarą,
gdyż Najświętsza Panienka jawi się nam, od
chwili założenia Ruchu, jako nasza Matka,
Opiekunka i Wybawicielka. Doświadczenie
minionych lat pokazuje nam, iż jedynie ten,
kto przyjął Maryję jako taką, jest w stanie
podążać wraz z nami trudną drogą podjętą
przez nasz młody Ruch.
Miejmy nadzieję, że Najświętsza Maryja
Panna, Matka Ubogich, będzie naszą Matką,
Matką naszego Ruchu, Matką każdego
z nas, Matką ubogich, którym służymy
i tych, którzy oczekują od nas nowej nadziei
i nowego światła. Dlatego też, czując się jak
wy ubogi, nie przestają prosić was, abyście
każdego dnia czynili swoją modlitwę Ojca
Grandmaison od Matki Bożej.
O. Giovanni Salerno MSP
3
Opus Christi Salvatoris Mundi
Z NASZYCH DOMÓW
25-lecie kapłaństwa
o. Álvaro Gomez Fernandez’a MSP
Dzień 23 czerwca stał się okazją do wielkiego święta dla całego Ruchu z powodu
25-lecia święceń kapłańskich o. Álvaro
Gomeza Fenraneza MSP, wikariusza generalnego naszego Ruchu, który został wyświęcony 23 czerwca 1990 r. w swoim rodzinnym mieście Escalonilla niedaleko Toledo przez Arcybiskupa Cuzco Alcidesa
Mendosę Castro.
Była to piękna uroczystość rocznicowa,
w której między innymi uczestniczyli rodzice i krewni o. Álvaro. Mszę św. koncelebrowali wszyscy kapłani Ruchu obecni
w Cuzco. Cała liturgia była przesycona
duchem maryjnym: posłużono się formularzem mszy wotywnej o Niepokalanym Sercu Maryi a w homilii kaznodzieja podkreślił, że w na powołanie o. Álvaro miała
wielki wpływ Matka Boża (tak jak i na życie wszystkich kapłanów Ruchu). Słowa
Pisma św.: nie jest dobrze, aby mężczyzna
był sam odnoszą się również do kapłanów.
Bóg postawił kobietę także przy boku każdego kapłana, a jest nią Maryja.
Po Mszy św. miał miejsce świąteczny
obiad, w czasie którego dzieci z naszego
internatu zaśpiewały piosenkę dla o. Álvaro
wzruszając go wieloma prezentami. Po posiłku wszyscy obejrzeli film, przygotowywany przez wiele tygodni, w którym kapłani, bracia i dzieci (zarówno z internatu, jak
i przychodzące z zewnątrz do naszej szkoły)
składały jubilatowi życzenia. Po projekcji
miały miejsce dwa przedstawienia teatralne,
z których jedno przygotowali seminarzyści
naszego Niższego Seminarium, a drugie
dzieci z internatu, a jego treścią było męczeństwo kleryków i księży z Barbastro
podczas wojny domowej w Hiszpanii. Dzieci bardzo się przy tym napracowały i można
powiedzieć, że przeszły same siebie. Nie
było to pierwsze przygotowane przez nie
przedstawienie. Również św. Jan Bosko
(którego system prewencyjny, staramy się
wcielać w życie w naszej pracy wychowawczej) uważał teatr za ważny element swojej
metody edukacyjnej.
Polecamy Waszym modlitwom osobę
i powołanie o. Álvaro, by zawsze był kapłanem, z którego Pan Bóg może się radować.
Przyjazd nowych braci
do Miasteczka Chłopców.
W czerwcu przyjechali do Miasteczka
Chłopców na roczny pobyt wśród nas dwaj
młodzi ludzie: 22-letni Thomas Johnson ze
stanu Illinois w USA i liczący tyle samo lat
młody francuz Bruno Caron, który jest klerykiem w seminarium w Ars. Dobry Bóg
błogosławi nam przyprowadzając wspaniałych, młodych ludzi. Jednocześnie w tym
samym miesiącu przyjechali trzej seminarzyści z Ajofrin: Deyvid Rafael Vargas
(z Kolumbii), Erick Dominiguez (z Meksyku) i Martin Dousse (z Francji). Erick
i Martin, zakończywszy dwuletni cykl filozofii, z woli przełożonych, przerwali studia
seminaryjne, aby na rok powrócić do Miasteczka Chłopców, pomagając tu w różnych
działaniach. Również za ten dar dziękujemy
Panu Bogu.
ZOBOWIĄZANIE MISYJNE
Będę uczestniczyć we Mszy św. i przystąpię do Komunii św. dnia 23 sierpnia,
we wspomnienie św. Róży z Limu, prosząc o obfite owoce rekolekcji, które będą miały
miejsce w naszym domu w Ajofrin w dniach od 30 sierpnia do 6 września.
4