„OCENA EFEKTYWNOŚCI SAMODZIELNYCH PUBLICZNYCH

„OCENA EFEKTYWNOŚCI SAMODZIELNYCH PUBLICZNYCH ZAKŁADÓW
OPIEKI ZDROWOTNEJ W WOJEWÓDZTWIE PODKARPACKIM PRZY
WYKORZYSTANIU METODY ANALIZY OBWIEDNI DANYCH”
Postępujący proces starzenia się ludności (spowodowany wydłużaniem się średniej długości
życia Polaków i spadkiem dzietności), rosnące potrzeby zdrowotne, a także rozwój technologii
medycznych (czego efektem jest wzrost kosztów i wydatków ponoszonych na opiekę
zdrowotną) sprawiają, iż coraz częściej poszukuje się metod poprawy efektywności podmiotów
leczniczych, ze szczególnym naciskiem na racjonalizację kosztów.
Odpowiedzialność za efektywność działań związanych z realizacją procedur medycznych oraz
efektywność ekonomiczną podmiotów wykonujących działalność leczniczą, spoczywa na
kadrze kierowniczej, która powinna dysponować wiedzą nt. możliwości wdrożenia
odpowiednich rozwiązań celem zwiększenia efektywności zarządzanych jednostek.
Niniejsza rozprawa stanowi głos w teoretycznej dyskusji na temat efektywności systemu opieki
zdrowotnej w Polsce oraz dostarcza cennych wskazówek w praktyce zarządzania publicznymi
podmiotami leczniczymi. Zawarte w rozprawie doktorskiej rozważania, których celem było:
Zbadanie efektywności technicznej 24 SPZOZ w woj. podkarpackim oraz określenie
determinant ich efektywności bądź jej braku, posłużyły do weryfikacji trafności zawartej w
pracy hipotezy głównej i tez pomocniczych. Efektywność (względna) techniczna badanych
jednostek, zweryfikowana została za pomocą metody DEA (Data Envelopment Analysis).
Hipoteza główna została zweryfikowana pozytywnie i wskazuje na zależność pomiędzy
efektywnością samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej a zjawiskiem presji
kosztowej oraz poziomem przychodów SPZOZ. Z przeprowadzonych badań wynika, iż
mechanizm oceny podmiotów leczniczych przez NFZ poprzedzający zawarcie kontraktu,
stanowi istotny element mogący wywołać niekontrolowany wzrost kosztów ponoszonych przez
SPZOZ. Co więcej, brak możliwości zwiększania przychodów może prowadzić do stale
pogarszającej się sytuacji finansowej podmiotu, a w konsekwencji także do jego
nieefektywności.
Wnioski wynikające z niniejszej pracy – z jednej strony stanowią podstawę do pogłębiania
badań dotyczących efektywności publicznych podmiotów zdrowotnych, a z drugiej strony –
mogą zostać wykorzystane w praktyce zarządczej. Uzyskane wyniki dostarczają istotnych
informacji o gospodarności i efektywności badanych jednostek, wskazując równocześnie na
możliwe do osiągnięcia rezultaty, obszary oszczędności oraz bodźce, które wywierają
największy wpływ na ich efektywność. Niniejsza praca otwiera szerokie pole do dyskusji na
temat dalszych badań nad efektywnością samodzielnych publicznych zakładów opieki
zdrowotnej. Stanowi także istotny bodziec dla kadry zarządzające do podjęcia efektywnych
działań zarządczych wewnątrz podmiotów, którymi zarządzają.