8- Miód pitny trójniak

Transkrypt

8- Miód pitny trójniak
Miód pitny trójniak (8)
Produkt wpisany na Listę Produktów Tradycyjnych w dniu 29.08.2008r.
Kategoria – napoje
Gmina Polanów, powiat koszaliński
Wniosek złoŜony do Urzędu Marszałkowskiego Województwa Zachodniopomorskiego przez Tomasza
Goranina
Autor zdjęcia : Tomasz Goranin
Tradycja produkowania i spoŜywania miodu pitnego przez Słowian jest duŜo dłuŜsza niŜ
historia polskiej państwowości. Dowodzą tego pierwsze, zachowane zapiski, sporządzone w roku 966
przez hiszpańskiego kupca Ibrahima Ibn Jakuba, dotyczące miodu pitnego jako powszechnie
uŜywanego napoju w księstwie Polan. O miodzie moŜemy przeczytać w „Chronica Polonorum”
słynnego dziejopisarza – Anonima, zwanego Gallem, goszczącego na dworze Bolesława
Krzywoustego: „…kraj, gdzie powietrze zdrowe, rola Ŝyzna, las miodopłynny…”, jak równieŜ u biografa
św. Ottona, który w XII wieku o Lechitach pomorskich pisał, Ŝe „nie dbali o wino, mając w piwie i
miodzie tak wyborne napoje”. Największym piewcą polskiej tradycji picia miodu stał się Henryk
Sienkiewicz. Pisząc trylogię w usta jednej z najbarwniejszych postaci i największego bodaj smakosza
miodu w historii literatury polskiej, pana Onufrego Zagłoby, włoŜył wiele przezabawnych słów
wynoszących ów trunek pod niebiosa. Ratując Rzędziana, sługę przyjaciela swego Skrzetuskiego,
Zagłoba tak mówił: „Dalibóg, jeśli mu ten miód nie pomoŜe to chyba zełgał, Ŝe szlachcic. Tak mrucząc
Pan Zagłoba wsparł głowę Rzędziana na swych kolanach, poczym mu z wolna sączyć trójniak do ust
zsiniałych
zaczął.”
Jak
wszyscy
wiemy
kuracja
skutek
pozytywny
odniosła.
Tradycja produkcji miodów pitnych przetrwała do dzisiaj mimo wielu przeszkód. Tradycyjne
pozostało teŜ nazewnictwo; podział na „czwórniaki”, „trójniaki”, „dwójniaki”, „półtoraki”. W przypadku
„trójniaków”, miodów pijanych w Polsce, wg źródeł, stosunek wody do miodu ma się jak dwa do
jednego. Tradycyjnego staropolskiego charakteru, produkowany współcześnie „trójniak”, nabiera
jednak dopiero w przypadku przestrzegania ustalonych przez wieki reguł. Po zakończonej fermentacji
trunek poddany musi zostać rocznemu leŜakowaniu i dojrzewaniu w dębowych beczkach
i określonych warunkach.
Miód pitny trójniak, produkowany na bazie miodu gryczanego pozyskiwanego z pasieki
w dolinie rzeki Grabowej w powiecie koszalińskim, warzony jest według starej receptury,
z przestrzeganiem wszystkich zasad. Poddawany jest rocznemu leŜakowaniu i dojrzewaniu w dębowej
beczce. Powstaje po rozcieńczeniu litra miodu w 2 l wody. Podstawowe składniki do jego wyrobu to :
miód gryczany, przyprawy korzenne, woda, soki owocowe i droŜdŜe winiarskie. Jest to miód półsłodki,
jego okres fermentacji to ok. 8 tygodni.

Podobne dokumenty