Góra wysoka - Wspólnota świętego Jana

DĄB, Wspólnota św. Jana – wtorek, 11 marca 2014
ĆWICZENIE PRZYGOTOWAWCZE
Usiądę wygodnie, rozluźniając po kolei wszystkie części ciała. Następnie zamknę oczy i spróbuję
usłyszeć odgłosy, które mnie otaczają – aż do momentu, kiedy nie będę już słyszeć pojedynczych,
wyodrębnionych odgłosów, ale wszystkie naraz.
Góra wysoka
Część wstępna medytacji /ok. 3 – 5 min./
Stanąć w obecności Boga:
Uświadomię sobie, że najbliższe chwile chcę spędzić
z Kimś, komu na mnie bardzo zależy. On tu jest obecny,
On chce do mnie teraz mówić...
Obraz do medytacji:
Modlitwa przygotowawcza:
Poproszę, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny
były skierowane w sposób czysty ku służbie i chwale
Twojego Boskiego Majestatu.
Prośba o owoc medytacji:
Poproszę o odwagę wchodzenia w to, co bolesne
i doświadczenie pełnej radości
(Mt 17,1-9)
Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką,
osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś
stało się białe jak światło. A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim.
Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy
namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza. Gdy on jeszcze mówił,
oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: To jest mój Syn umiłowany, w
którym mam upodobanie, Jego słuchajcie! Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo
się zlękli. A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: Wstańcie, nie lękajcie się! Gdy
podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa. A gdy schodzili z góry, Jezus
przykazał im mówiąc: Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy
zmartwychwstanie.
Część właściwa medytacji /ok. 25 min./
1) Góra
(1) Zobaczyć
Jak Jezus zabiera cię na wysoką górę i zaczyna się dla ciebie dziać coś
niezrozumiałego, cos czego nie umiesz wyjaśnić.
(2) Rozważyć
- Czy w twoim życiu spotykasz Jezusa?
- Czy Jezus, zabrał ciebie kiedyś na wysoką górę?
- Może w twoim życiu chcesz wejść i wchodzisz na inną wysoką górę, na
którą Cię Jezus nie prowadzi?
2) Zaskoczenie
(1) Zobaczyć
Jeżeli jesteś na górze z Jezusem, przyjrzyj się temu co się tam dzieje.
Jeżeli jesteś sam na górze, też przyjrzyj się temu co się tam dzieje.
(2) Rozważyć
Uczniowie Jezusa pierwszy raz w życiu zachowali sie prawdziwie, zostali
zaskoczeni w swoich przyzwyczajeniach, zwyczajach kulturowych, w tym
co wiedzą, co myślą i rozumieją. Jak dzieci zaczęli bredzić o namiotach, i
tę chwilę kiedy byli naprawdę sobą wykorzystuje Bóg, odzywając się do
nich aby usłyszeli to co do nich mówi.
- Poszukaj w swoim życiu, sytuacji w których zostajesz postawiony w
sytuacji zaskoczenia. Kiedy na chwilę przestajesz być sobą i jesteś
zdezorientowany, nie wiesz jak się zachować. Coś jak moment chwile po
przebudzeniu, gdy nie wiesz gdzie jesteś i co tak naprawdę tutaj robisz.
- Może jest to moment w którym Bóg chce coś ci powiedzieć kiedy ma
przez chwilę szansę, zanim Ty wrócisz na swoje wypróbowane, dobrze
znane tory życia lub modlitwy. Czy były takie słowa skierowane do
Ciebie?
3) Zmiana
(1) Zobaczyć
Jak uczniowie zagregowali - upadli na twarz i bardzo się zlękli.
(2) Rozważyć
Prawdopodobnie twoja reakcja będzie bardzo podobna. Czyli - gleba i lęk.
Już nie bredzą swoich mądrości, są autentyczni - gryzą glebę, a lęk ich
zżera.
Spróbuj iść za dobrym przykładem uczniów i wyobraź sobie, że gryziesz
glebę, a lęk cię zżera.
Jezus zbliżył sie do nich, dotknął ich... Gdy tak leżałeś przerażony na
ziemi, Jezus zbliżył się do Ciebie, dotknął Ciebie i powiedział: Wstań, nie
lękaj się!
Podnieś swoje oczy, zobacz, że nie ma nikogo poza Jezusem.
Kiedy jesteś zdezorientowany, przerażony, leżysz na ziemi. On podchodzi
i dotyka Ciebie, abyś podniósł oczy, wstał i nie lękał się.
ROZMOWA KOŃCOWA
Porozmawiam z Jezusem o tym, co w czasie tej medytacji (1) zobaczyłem i (2) rozważyłem.
Zakończę modlitwą „Ojcze nasz”.