ŚW. FRANCISZKA KSAWEREGO

3 grudnia 2016r. - Sobota
ŚW. FRANCISZKA KSAWEREGO
(Wyznawcy)
S. Francisci Xaverii Confessoris - III classis
Commemoratio: Sabbato infra Hebdomadam I Adventus
3 grudnia - Sobota - kolor szat: biały - Św. Franciszka Ksawerego, Wyznawcy; (3. kl). Msza wł., Gloria, we wszystkich Mszach 2. modlitwa:
Wspomnienie dnia powszedniego Adwentu (modlitwa z 1. niedzieli Adwentu), bez Credo, prefacja zwykła.
Albo: [Biała] Msza wotywna Rorate (wolno odprawić jedną Mszę) – Gloria,
2. modlitwa: Wspomnienie dnia powszedniego Adwentu (modlitwa z 1. niedzieli Adwentu), bez Credo, prefacja o NMP (Et te in veneratione).
Albo: [Biała] Msza wotywna Adeamus o Niepokalanym Sercu Najśw. Maryi
Panny (1. sobota miesiąca, wolno odprawić jedną Mszę w związku ze specjalnymi modlitwami na cześć tegoż Niepokalanego Serca NMP) – Gloria,
2. modlitwa: Wspomnienie dnia powszedniego Adwentu (modlitwa z 1. niedzieli Adwentu), we Mszy czytanej 3. modlitwa: Wspomnienie św. Franciszka Ksawerego, Wyznawcy, bez Credo, prefacja o NMP (Et te in veneratione).
Święty Franciszek Ksawery jest uważany za największego misjonarza świata. Urodził się 7 IV 1506 r. w Hiszpanii, w kraju Basków na zamku
Xavier /Nawarra/. Był synem doktora uniwersytetu w Bolonii, prezydenta
Rady Królewskiej, Juana de Jasu i Marii.
Po skończeniu szkoły elementarnej wyjechał Franciszek na Uniwersytet Paryski. Po uzyskaniu dyplomu i stopnia magistra przez krótki
czas wykładał w College Domans-Beauvias, gdzie zapoznał się z bł. Piotrem Favre oraz ze św. Ignacym Loyolą. Wkrótce wszyscy zamieszkali
w jednej celi, w której rozmawiali o swoich ideałach i zamierzeniach.
Równocześnie z wykładami Franciszek rozpoczął na Sorbonie studia teologiczne, gdyż miał zamiar poświęcić się służbie Bożej. 15 VIII 1534 r. na
Montmartre w kaplicy Męczenników wszyscy trzej przyjaciele oraz czterech
innych kolegów złożyli śluby zakonne, poprzedzone ćwiczeniami duchowymi pod kierunkiem św. Ignacego. Dwa lata później wszyscy udali się do
Wenecji i drogą morską mieli udać się do Ziemi Świętej. W oczekiwaniu na
statek usługiwali w szpitalach i przytułkach. Wyjazd do Ziemi Świętej
przedłużał się, gdyż Turcja nacierała na kraje Europy, a w jej rękach była
ziemia Chrystusa.
15 III 1540 r. Franciszek wraz z małą grupą towarzyszy opuścił
Rzym i udał się do Lizbony, by tam załatwić formalności związane z wyjazdem, równocześnie w wolnych chwilach głosząc słowo Boże. 7 IV 1541 r.
opuścił Europą i udał się do Indii w charakterze legata papieskiego i wysłannika królewskiego. Po roku i miesiącu podróży 6 V 1542 r. św. Franciszek przybył do Goa, kolonii portugalskiej w Indiach. Święty od razu zajął
się katechizacją dzieci i dorosłych, spowiedzią, odwiedzinami ubogich
i chorych oraz kazaniami dla całego ludu. Dzięki pomocy św. Ignacego
otworzył w Goa seminarium wyższe, duchowne, by mieć nowy dopływ kapłanów z ludności miejscowej. Nawiedził też, głosząc Słowo Boże, przylądek Komóryn, Trawarkon, Ceylon, wyspę Ambon. Wszędzie nauczał i nawracał ludzi do Boga, gdyż byli oni całkowicie pozbawieni wsparcia
chrześcijańskiego. W 1549 r. św. Franciszek zdecydował się na podróż do
Japonii. Pozyskał dla wiary ok. 1000 Japończyków zostawiając im dwóch
kapłanów dla rozwijania dalszej pracy, a sam powrócił do Indii. Wkrótce
wyruszył do Chin. Bardzo trudna i ciężka podróż oraz zabójczy klimat
spowodował, że Święty rozchorował się na wyspie Sancian i w nocy z 2 na 3
XII 1552 r. oddał Bogu ducha w 46 roku życia.
3 klasy
INTROITUS:
Świadczyłem o Twej prawdzie
wobec królów, a nie wstydziłem
się, i rozważałem Twoją naukę,
bo bardzo ją pokochałem.
Ps. Chwalcie Pana, wszystkie
narody,
wysławiajcie
Go,
wszystkie ludy; bo miłosierdzie
Jego nad nami utwierdzone,
a wierność Pańska trwa na wieki. V. Chwała Ojcu.
ORATIO:
Boże, któryś raczył przyłączyć do
Twego Kościoła narody Indii
dzięki nauczaniu i cudom świętego Franciszka, spraw łaskawie,
abyśmy czcząc jego chwalebne
zasługi, naśladowali również
przykłady jego cnót. Przez Pana.
Wzbudź, prosimy Cię, Panie, potęgę Twoją i przybądź! Oto grozi
nam niebezpieczeństwo wskutek
grzechów naszych. Ty nas od
niego obroń i wyrwij, Ty nas
zbaw przez wyzwolenie swoje.
Który żyjesz i królujesz.
LECTIO:
Bracia: Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami do zbawienia. Wszak mówi Pismo: Żaden, kto wierzy w Niego,
nie będzie zawstydzony. Nie ma
już różnicy między Żydem
a Grekiem. Jeden jest bowiem
Pan wszystkich. On to rozdziela
swe bogactwa wszystkim, którzy
Go wzywają. Albowiem każdy,
kto wezwie imienia Pańskiego,
Szaty białe
Ps 118,46-47
Loquébar de testimóniis tuis
in conspéctu regum, et non
confundébar: et meditábar
in mandátis tuis, quæ diléxi
nimis
Ps 110,1-2
Laudáte Dóminum, omnes
gentes, laudáte eum, omnes
pópuli: quóniam confirmáta
est super nos misericórdia
eius, et véritas Dómini manet in ætérnum. V. Glória
Patri.
Deus, qui Indiárum gentes
beáti Francísci prædicatióne
et miráculis Ecclésiæ tuæ
aggregáre voluísti: concéde
propítius; ut, cuius gloriósa
mérita venerámur, virtútum
quoque imitémur exémpla.
Per Dominum.
Comm. Sabbato infra Hebdomadam I Adventus
Excita, quaesumus, Dómine,
poténtiam tuam, et veni: ut
ab imminéntibus peccatórum nostrórum perículis, te
mereámur protegénte éripi,
te liberánte salvári: Qui
vivis.
Rz 10,10-18
Fratres: Corde enim créditur
ad iustítiam: ore autem conféssio fit ad salútem. Dicit
enim Scriptúra: Omnis, qui
credit in illum, non confundétur. Non enim est distínctio Iudaei et Græci: nam
idem
Dóminus
ómnium,
dives in omnes, qui ínvocant
illum. Omnis enim, quicúmque invocáverit nomen
Dómini, salvus erit. Quómo-
będzie zbawiony. Jakże więc
mieli wzywać Tego, w którego
nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im
nikt nie głosił? Jakże mogliby im
głosić, jeśliby nie zostali posłani?
Jak to jest napisane: Jak piękne
stopy tych, którzy zwiastują dobrą nowinę! Ale nie wszyscy dali
posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: Panie, któż uwierzył
temu, co od nas posłyszał? Przeto wiara rodzi się z tego, co się
słyszy, tym zaś, co się słyszy,
jest słowo Chrystusa. Pytam
więc: czy może nie słyszeli? Ależ
tak: Po całej ziemi rozszedł się
ich głos, aż na krańce świata ich
słowa.
GRADUALE:
Sprawiedliwy zakwitnie jak
palma, rozrośnie się jak cedr na
Libanie w domu Pańskim.
V. By głosić z rana miłosierdzie
Twoje, a wierność Twoją nocami.
ALLELÚIA:
Alleluja, alleluja. V. Błogosławiony człowiek, który zniesie
pokusę, bo utwierdziwszy się
otrzyma wieniec żywota. Alleluja.
EVANGELIUM:
I rzekł do nich: «Idźcie na cały
świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy
i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie
potępiony. Tym zaś, którzy
uwierzą, te znaki towarzyszyć
będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami
mówić będą; węże brać będą do
do ergo invocábunt, in quem
non credidérunt? Aut quómodo credent ei, quem non
audiérunt? Quómodo autem
áudient sine prædicánte?
Quómodo vero prædicábunt,
nisi mittántur? sicut scriptum est: Quam speciósi pedes
evangelizántium
pacem,
evangelizántium bona! Sed
non
omnes
oboediunt
Evangélio. Isaías enim dicit:
Dómine,
quis
crédidit
audítui nostro? Ergo fides ex
audítu, audítus autem per
verbum Christi. Sed dico:
Numquid non audiérunt? Et
quidem in omnem terram
exívit sonus eórum, et in fines orbis terræ verba eórum.
Ps 91,13-14
Iustus ut palma florébit: sicut cedrus Líbani multiplicábitur in domo Dómini.
Ps 91,3
Ad annuntiándum mane misericórdiam tuam, et veritátem tuam per noctem.
Ps 1,12
Allelúia, allelúia. V. Beátus
vir, qui suffert tentatiónem:
quóniam, cum probátus fúerit, accípiet corónam vitæ.
Allelúia.
Mk 16,15-18
In illo témpore: Dixit Iesus
discípulis suis: Eúntes in
mundum
univérsum,
prædicáte Evangélium omni
creatúra. Qui crediderit, et
baptizátus fúerit, salvus erit:
qui vero non crediderit, condemnábitur. Signa autem
eos, qui crediderint, hæc
sequántur: In nómine meo
rąk, i jeśliby co zatrutego wypili,
nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie».
dæmónia eiícient: linguis
loquántur novis: serpéntes
tollent: et si mortíferum quid
bíberint, non eis nocébit: super ægros manus impónent,
et bene habébunt.
OFFERTORIUM:
Ps 88,25
Z nim moja wierność i moja ła- Véritas mea et misericórdia
ska; w moim imieniu moc jego mea cum ipso: et in nómine
wzrośnie.
meo exaltábitur cornu eius.
SECRETA:
Prosimy Cię, wszechmogący Bo- Præsta nobis, quaesumus,
że, spraw, aby nasza ofiara, któ- omnípotens Deus: ut nostræ
rą Ci w pokorze składamy ku humilitátis oblátio, et pro
czci Twoich Świętych, była Tobie tuórum tibi grata sit honóre
miła i oczyściła nasze ciała i du- Sanctórum, et nos córpore
sze. Przez Pana.
páriter et mente puríficet.
Per Dominum.
Comm. Sabbato infra Hebdomadam I Adventus
Potężna moc tych darów poświęconych niech obmyje nas, Panie,
i doprowadzi z czystszym sercem
do Ciebie, który źródłem ich jesteś. Przez Pana.
PRAEFATIO COMMUNIS:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie
składali dziękczynienie, Panie,
Ojcze Święty, wszechmogący,
wieczny Boże, przez Chrystusa,
Pana naszego. Przez Niego Twój
majestat
chwalą
Aniołowie,
uwielbiają Państwa, z lękiem
czczą Potęgi, Niebiosa i Moce
niebios oraz błogosławieni Serafini we wspólnej wysławiają radości. Z nimi to, prosimy, dozwól
i naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu:
Hæc sacra nos, Dómine,
poténti virtúte mundátos ad
suum fáciant purióres veníre
princípium.
Vere dignum et iustum est,
æquum et salutáre, nos tibi
semper et ubíque grátias
agere: Dómine sancte, Pater
omnípotens, ætérne Deus:
per Christum, Dóminum nostrum. Per quem maiestátem
tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt
Potestátes.
Coeli
coelorúmque Virtútes ac beáta
Séraphim sócia exsultatióne
concélebrant. Cum quibus et
nostras voces ut admitti iubeas, deprecámur, súpplici
confessione dicéntes:
Mt 24,46-47
COMMUNIO:.
Błogosławiony sługa, którego Beátus servus, quem, cum
Pan przyszedłszy znajdzie czu- vénerit dóminus, invénerit
wającego: zaprawdę, powiadam
wam, że postawi go nad wszystkimi dobrami swymi.
POSTCOMMUNIO:
Prosimy Cię, wszechmogący Boże, aby pokarm niebieski, któryś
my przyjęli, chronił nas od
wszelkich przeciwności za wstawiennictwem świętego Franciszka,
Twojego
Wyznawcy.
Przez Pana.
vigilántem: amen, dico vobis,
super ómnia bona sua constítuet eum.
Quaesumus,
omnípotens
Deus:
ut,
qui
coeléstia
aliménta percépimus, intercedénte
beáto
Francísco
Confessóre tuo, per hæc contra ómnia advérsa muniámur. Per Dominum.
Comm. Sabbato infra Hebdomadam I Adventus
Daj nam, Panie, uzyskać miłosierdzie Twoje pośrodku świątyni Twojej, abyśmy z należytą
czcią uprzedzali nadchodzącą
uroczystość naszego Odkupienia.
Przez Pana.
Suscipiámus, Dómine, misericórdiam tuam in médio
templi tui: ut reparatiónis
nostræ ventúra sollémnia
cóngruis
honóribus
præcedámus.