Rozdziaª 6 METODA NUMEROVA
Transkrypt
Rozdziaª 6 METODA NUMEROVA
Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1 Rozdziaª 6 METODA NUMEROVA 6.1 Równanie Poissona Równanie Poissona sªu»y do wyznaczenia potencjaªu elektrostatycznego Φ(r) dla zadanej g¦sto±ci ªadunku %(r). ∇2 Φ = − % . ε0 (6.1) Równanie Poissona we wspóªrz¦dnych sferycznych à ! 1 ∂2 ∂ ∂2Φ 1 ∂Φ 1 %(r, θ, φ) (rΦ) + sin θ + =− , 2 2 2 2 2 r ∂r r sin θ ∂θ ∂θ ε0 r sin θ ∂φ (6.2) przy czym Φ = Φ(r, θ, φ). Rozwa»amy rozkªad ªadunku o symetrii sferycznej: %(r) = %(|r|) = %(r). Zgodnie z metod¡ separacji zmiennych Φ(r, θ, φ) = ϕ(r) Y (θ, φ) , r (6.3) ϕ(r) = funkcja pomocnicza, Y (θ, φ) = funkcja kulista. K¡towa cz¦±¢ operatora Laplace'a dziaªa na funkcj¦ kulist¡ nast¦puj¡co: Ω(θ, φ) Y (θ, φ) = l(l + 1)Y (θ, φ) , (6.4) gdzie l = 0, 1, . . .. Zredukowana posta¢ równania Poissona (6.2) r% d2 ϕ l(l + 1) + ϕ=− . 2 2 dr r ε0 (6.5) 2 Rozdziaª 6. Metoda Numerova Sferycznie symetryczne rozwi¡zania równania Poissona (fale kuliste z l = 0) otrzymujemy z równania d2 ϕ r% =− . (6.6) 2 dr ε0 Potencjaª elektrostatyczny Φ(r) = ϕ(r) . r (6.7) 6.2 Ogólna posta¢ równa« Poissona i Schr®dingera d2 y + g(x)y = S(x) . dx2 Dla równania Poissona g(x) = (6.8) l(l + 1) , x2 (6.9) x%(x) . ε0 (6.10) Funkcja ¹ródªa S(x) = − Dla równania Schr®dingera " # 2m0 l(l + 1) g(x) = 2 E − − U (x) 2m0 x2 h̄ (6.11) S(x) = 0 . (6.12) 6.3 Algorytm Numerova Dyskretyzacja na sieci w¦zªów xn = nh, gdzie n = 1, 2, . . ., i rozwini¦cie w szereg Taylora funkcji y(x) wokóª w¦zªa n yn±1 = yn ± hyn0 + h2 00 h3 000 h4 iv h5 v y ± yn + y ± y + O(h6 ) , 2 6 24 120 df (6.13) y(xn ± h) = yn±1 . W (6.13) pochodne liczone s¡ dla x = xn . Podstawowe równanie algorytmu Numerova à ! h2 1 + gn+1 yn+1 12 Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI à ! à 3 ! 5h2 h2 gn yn + 1 + gn−1 yn−1 −2 1 − 12 12 2 h = (Sn+1 + 10Sn + Sn−1 ) + O(h6 ) . 12 (6.14) Jest to równanie algebraiczne liniowe na nieznane warto±ci yn+1 lub yn−1 . Równanie (6.14) dostarcza wzoru rekurencyjnego na yn+1 (caªkowania równania ró»niczkowego do przodu, w kierunku rosn¡cego x) lub yn−1 (caªkowanie do tyªu, w kierunku malej¡cego x). Bª¡d lokalny algorytmu = O(h6 ). Wystartowanie formuªy rekurencyjnej (6.14) W pierwszym kroku y(a) = ya , (6.15) y 0 (a) = ya0 . (6.16) yn = ya + hya0 . (6.17)