BŁ. CZESŁAWA
Transkrypt
BŁ. CZESŁAWA
20 lipca 2016r – Środa BŁ. CZESŁAWA (Wyznawcy) Wspomnienie św. Hieronima Emilianiego, św. Małgorzaty, Dziewicy i Męczennicy B. Ceslai Conf. . Commemoratio S. Hieronymi Æmiliani Conf. Commemoratio S. Margaritæ Virg. et Mart. Tempora: Feria quarta infra Hebdomadam IX post Octavam Pentecostes 20 lipca2016r. - kolor szat biały - Środa – Bł. Czesława, Wyznawcy. ( 3. kl.) Msza wł. w Proprium (Os iusti), Gloria, w Mszach czytanych 2. modlitwa: Wspomnienie św. Hieronima Emilianiego, Wyznawcy, 3. modlitwa: Wspomnienie św. Małgorzaty, Dziewicy i Męczennicy, bez Credo, prefacja zwykła. Czesław urodził się około roku 1180 w Kamieniu Opolskim. Miał być krewnym św. Jacka. Wydaje się raczej mało prawdopodobne - co przekazują legendy - że studiował w Pradze, Paryżu i Bolonii i że miał studia uwieńczyć podwójnym doktoratem z teologii i prawa kanonicznego. Wiemy tylko, że należał obok św. Jacka Odrowąża i Hermana Niemca do księży z otoczenia biskupa krakowskiego, Iwona Odrowąża. Miał zajmować stanowisko kustosza kolegiaty sandomierskiej. Gdyby tak było, wskazywałoby to na rycerskie (szlacheckie) pochodzenie Czesława, gdyż wówczas tylko takich przyjmowano do kapituły. Jako kapłan diecezjalny w 1220 lub 1221 r. wstąpił do dominikanów. Habit otrzymał z rąk samego św. Dominika. W roku 1222 roku przybył z innymi współbraćmi, w tym ze św. Jackiem Odrowążem, do Krakowa. Tam przyjął ich uroczyście Iwo Odrowąż w otoczeniu kleru i ludu. Pierwsi dominikanie zamieszkali w Krakowie, oddając się pracy kaznodziejskiej i duszpasterskiej. W roku 1225 biskup Pragi zaprosił dominikanów do stolicy Czech. Wysłano tam Czesława z kilkoma ojcami. Czesław stał się więc założycielem rodziny dominikańskiej na ziemi czeskiej. Po założeniu klasztoru w Pradze (1225) udał się do Wrocławia. Tamtejszy biskup, Wawrzyniec, powitał go niemniej ciepło, jak to w Krakowie uczynił Iwo. Dominikanie otrzymali parafialny kościół św. Wojciecha. Zachował się do dzisiaj dokument przekazania świątyni z 1 maja 1226 r. Tam Czesław pozostał jako przeor do roku 1231, kiedy to został przez kapitułę wybrany na prowincjała (1233-1236). Jako prowincjał brał udział w kapitule generalnej w Bolonii i w kanonizacji św. Dominika w Rzymie (1234). Po złożeniu urzędu pozostał nadal przeorem w klasztorze wrocławskim, aż do swojej śmierci (ok. 1242). Jan Długosz przytacza barwną legendę, jak Czesław swoją modlitwą uratował Wrocław od najazdu Tatarów i całkowitego zniszczenia w roku 1241. Kiedy miasto zostało zajęte przez najeźdźców, część wrocławian postanowiła bronić się poza murami obronnego grodu. Czesław był duszą całej obrony, podobnie jak bł. Sadok w Sandomierzu, a później ks. Augustyn Kordecki podczas oblężenia Jasnej Góry. Podanie głosi, że Czesław modlił się o ocalenie miasta wychodząc często na jego wały i zachęcając dzielnych obrońców do oporu. Gdy Wrocław wyszedł obronną ręką z tej wojennej zawieruchy, mieszkańcy przypisywali uratowanie miasta modlitwom i wstawiennictwu Czesława, którego wiara złamała siły nieprzyjacielskie. Należy to uważać raczej za legendę, gdyż Wrocław został poważnie spalony właśnie w 1241 r. przez Tatarów. W innych zaś latach Mongołowie tak daleko już nie podeszli. Błogosławiony Czesław Według tradycji wrocławskiej Czesław miał umrzeć 15 lipca 1242 r. Datę tę przyjmuje tradycja dominikańska. Zaraz po śmierci odbierał cześć jako święty. Nad jego grobem w kościele dominikanów we Wrocławiu wystawiono niebawem ołtarz. Cześć od dawna mu oddawaną zatwierdził papież Klemens XI 18 października 1713 roku. Ciało bł. Czesława spoczywa w dominikańskim kościele św. Wojciecha w osobnej kaplicy. Kiedy w czasie zdobywania Wrocławia w roku 1945 cały kościół legł w gruzy, zachowała się jedynie kaplica z relikwiami bł. Czesława. Jest on patronem Wrocławia. W ikonografii przedstawiany z kulą ognistą lub ze słupem ognia nad głową, który według tradycji ukazał się podczas oblężenia Wrocławia przez Tatarów. To niecodzienne zjawisko spowodowało ich odwrót. Atrybutami Błogosławionego są: krzyż misyjny, kielich, otwarta księga Ewangelii, laska pielgrzyma, lilia, monstrancja, puszka z komunikantami, różaniec. 3klasy Szaty biały INTROITUS: Ps 36,30n Usta sprawiedliwego głoszą mądrość i język jego mówi Os iusti meditábitur sapiéntiam, et lingua eius to, co słuszne; prawo jego Boga mieszka w jego sercu. loquétur iudícium: lex Dei eius in corde ipsíus. Ps 36,1 Ps. Nie unoś się z powodu złoczyńców, ani nie Noli æmulári in malignántibus: neque zeláveris zazdrość czyniącym nieprawość. V. Chwała Ojcu. faciéntes iniquitátem. V. Glória Patri. ORATIO: B. Ceslai Conf. Boże, Ty obdarzyłeś błogosławionego Czesława Deus, qui beatum Ceslaum virgineo morum dziewiczą czystością obyczajów i rozpaliwszy w nim candore praeditum, et salutis animarum zelo gorliwość o zbawienie dusz, uczyniłeś go podziwu succensum, in diversis nationum populis godnym wśród wielu narodów dzięki świętości czynów i operum sanctitate et fidei propagatione rozkrze-wianiu wiary; spraw, prosimy Cię, abyśmy za mirabilem effecisti: praesta, quaesumus; ut, jego wstawiennictwem byli zawsze stali w wierze i eius intercessione, simus semper in fide zdołali dzięki Twemu miłosierdziu dojść do Ciebie, stabiles, et ad te, qui solus es aeternae salutis jedynego sprawcy i szafarza zbawienia wiecznego. auctor ac largitor, misericordiae tuae munere Przez Pana. pervenire valeamus. Per Dominum. S. Hieronymi Emiliani Conf Boże, Ojcze miłosierdzia, przez zasługi i przyczynę św. Deus, misericordiárum pater, per mérita et Hieronima, któregoś raczył dać sierotom za opiekuna i intercessiónem beáti Hieronymi, quem órphanis ojca, dozwól nam wiernie strzec ducha synostwa, mocą adiutorem et patrem esse voluísti: concéde; ut którego nazywamy się i jesteśmy Twoimi dziećmi. spíritum adoptiónis, quo fílii tui nominámur et sumus, fidéliter custodiámus. Per Dominum. Przez Pana. Prosimy Cię, Panie, aby święta Małgorzata, Dziewica i Męczennica Twoja, wybłagała nam przebaczenie; ona bowiem zawsze podobała się Tobie dzięki zasłudze czystości i wyznaniu Twojej mocy. Przez Pana. LECTIO: Błogosławiony bogacz, którego znaleziono bez winy, który nie gonił za złotem. Któż to jest? Wychwalać go będziemy, uczynił bowiem rzeczy podziw wzbudzające między swoim ludem. Któż poddany pod tym względem próbie został doskonały? Poczytane mu to będzie za chlubę. Kto mógł zgrzeszyć, a nie zgrzeszył, uczynić źle, a nie uczynił? Dobra jego zostaną utwierdzone, a zgromadzenie opowiadać będzie jego dobrodziejstwa. GRADUALE: Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, rozrośnie się jak cedr na Libanie w domu Pańskim. V. By głosić z rana Twoje miłosierdzie, a wierność Twoją nocami. Alleluja, alleluja. V. Błogosławiony człowiek, który zniesie pokusę, bo utwierdziwszy się otrzyma wieniec żywota. Alleluja. EVANGELIUM: Onego czasu: Wyznaczył Pan także innych siedemdziesięciu dwóch i rozesłał ich przed sobą, po dwóch do każdego miasta i miejsca, dokąd miał nadejść. I mówił im: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proścież tedy Pana żniwa, aby wysłał robotników na żniwo swoje. Idźcie, oto wa was posyłam jako baranki między wilki. Nie noście trzosa ani torby, ani sandałów i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. A do któregokolwiek domu wnijdziecie, naprzód powiedzcie: Pokój temu domowi; a jeśliby tam przebywał syn pokoju, spocznie na nim pokój wasz; a jeśli nie, do was powróci. W tymże domu zostańcie, jedząc i pijąc, co jest u nich: albowiem godzien jest robotnik zapłaty swojej. Nie przechodźcie z domu do domu. A do któregokolwiek miasta wnijdziecie i przyjmą was, jedzcie, co przed wami położą, i uzdrawiajcie chorych, którzy są w nim, i mówcie im: Zbliżyło się do was Królestwo Boże». OFFERTORIUM: Z nim moja wierność i moja łaska; w moim imieniu moc jego wzrośnie. SECRETA: Wspominając Twoich Świętych składamy Ci, Panie, ofiarę chwały i ufamy, że ona wybawi nas od złego teraz i w przyszłości. Przez Pana. Najłaskawszy Boże, wyniszczywszy w świętym Hieronimie starego człowieka, raczyłeś stworzyć nowego na Swoje podobieństwo; spraw przez jego zasługi, abyśmy podobnie odnowieni, złożyli Tobie tę przebłagalną ofiarę jako miłą wonność. Przez Pana. S. Margaritæ Virg. et Mart. Indulgéntiam nobis, quaesumus, Dómine, beáta Margaríta Virgo et Martyr implóret: quæ tibi grata semper éxstitit et mérito castitátis, et tuæ professióne virtútis. Per Dominum. Syr 31,8-11 Beátus vir, qui invéntus est sine mácula, et qui post aurum non ábiit, nec sperávit in pecúnia et thesáuris. Quis est hic, et laudábimus eum? fecit enim mirabília in vita sua. Qui probátus est in illo, et perféctus est, erit illi glória ætérna: qui potuit tránsgredi, et non est transgréssus: fácere mala, et non fecit: ídeo stabilíta sunt bona illíus in Dómino, et eleemósynis illíus enarrábit omnis ecclésia sanctórum. Ps 91,13n V. Iustus ut palma florébit: sicut cedrus Líbani multiplicábitur in domo Dómini. Ps 91,3 V. Annuntiándum mane misericórdiam tuam, et veritátem tuam per noctem. Iz 1,12 Allelúia, allelúia. V. Beátus vir, qui suffert tentatiónem: quóniam, cum probátus fúerit, accípiet corónam vitæ. Allelúia Łk 10,1-9 In illo témpore: Designávit Dóminus et alios septuagínta duos: et misit illos binos ante fáciem suam in omnem civitátem et locum, quo erat ipse ventúrus. Et dicebat illis: Messis quidem multa, operárii autem pauci. Rogáte ergo Dóminum messis, ut mittat operários in messem suam. Ite: ecce, ego mitto vos sicut agnos inter lupos. Nolíte portáre saeculum neque peram neque calceaménta; et néminem per viam salutavéritis. In quamcúmque domum intravéritis, primum dícite: Pax huic dómui: et si ibi fúerit fílius pacis, requiéscet super illum pax vestra: sin autem, ad vos revertétur. In eádem autem domo manéte, edéntes et bibéntes quæ apud illos sunt: dignus est enim operárius mercéde sua. Nolíte transíre de domo in domum. Et in quamcúmque civitátem intravéritis, et suscéperint vos, manducáte quæ apponúntur vobis: et curáte infírmos, qui in illa sunt, et dícite illis: Appropinquávit in vos regnum Dei. Ps 88:25 Veritas mea et misericórdia mea cum ipso: et in nómine meo exaltábitur cornu eius. B. Ceslai Conf. Laudis tibi, Dómine, hóstias immolámus in tuórum commemoratióne Sanctórum: quibus nos et præséntibus éxui malis confídimus et futúris. Per Dominum. S. Hieronymi Emiliani Conf Clementíssime Deus, qui, véteri homine consúmpto, novum secúndum te in beáto Hierónymo creáre dignátus es: da, per mérita ipsíus; ut nos, páriter renováti, hanc placatiónis hóstiam in odórem tibi suavíssimum offerámus. Per Dominum. S. Margaritæ Virg. et Mart. Panie, wejrzyj łaskawie na ofiary, które Ci składamy, i za wstawiennictwem św. Małgorzaty, Dziewicy i Męczennicy Twojej, wyzwól nas z więzów naszych grzechów. Przez Pana. PRAEFATIO COMMUNIS: Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze Święty, wszechmogący, wieczny Boże, przez Chrystusa, Pana naszego. Przez Niego Twój majestat chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa, z lękiem czczą Potęgi, Niebiosa i Moce niebios oraz błogosławieni Serafini we wspólnej wysławiają radości. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu: COMMUNIO:. Błogosławiony sługa, którego Pan przyszedłszy znajdzie czuwającego. Zaprawdę, powiadam wam, że postawi go nad wszystkimi dobrami swymi. POSTCOMMUNIO: Pokrzepieni niebieskim pokarmem i napojem, błagamy Cię pokornie, Boże nasz, niech nas bronią modlitwy tego, w którego święto przyjęliśmy te dary. Przez Pana. Pokrzepieni Chlebem Aniołów kornie błagamy Cię, Panie, abyśmy obchodząc z radością doroczną pamiątkę św. Hieronima, Twojego Wyznawcy, naśladowali również jego przykład i zdołali otrzymać jak najpełniejszą nagrodę w Twoim Królestwie. Przez Pana. Darem Bożym szczodrze nasyceni, prosimy Cię, Panie Boże nasz, abyśmy za wstawiennictwem świętej Małgorzaty, Twojej Dziewicy i Męczennicy, zawsze czerpali zeń życie. Przez Pana. Hóstias tibi, Dómine, beátæ Margarítæ Vírginis et Martyris tuæ dicátas méritis, benígnus assúme: et ad perpétuum nobis tríbue proveníre subsídium. Per Dominum. Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias agere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per Christum, Dóminum nostrum. Per quem maiestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Coeli coelorúmque Virtútes ac beáta Séraphim sócia exsultatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut admitti iubeas, deprecámur, súpplici confessione dicéntes: Mt 24,46n Beátus servus, quem, cum vénerit dóminus, invénerit vigilántem: amen, dico vobis, super ómnia bona sua constítuet eum. B. Ceslai Conf. Refécti cibo potúque coelésti, Deus noster, te súpplices exorámus: ut, in cuius hæc commemoratióne percépimus, eius muniámur et précibus. Per Dominum. S. Hieronymi Emiliani Conf Angelórum pane refécti te, Dómine, supplíciter deprecámur: ut, qui ánnuam beáti Hierónymi Confessóris tui memóriam celebráre gaudémus; eiúsdem étiam et exémplum imitémur, et amplíssimum in regno tuo praemium obtinére valeámus. Per Dominum. S. Margaritæ Virg. et Mart. Divíni múneris largitáte satiáti, quaesumus, Dómine, Deus noster: ut, intercedénte beáta Margaríta Vírgine et Mártyre tua, in eius semper participatióne vivámus. Per Dominum. LECTIO: Syr 31,8-11 BIBLIA O. Jakuba Wujka S. J. Szczęśliwy bogacz, który się znalazł bez zmazy i który za złotem nie biegał, ani nie ufał w pieniądzach i skarbach! Któż to jest taki? a będziemy go chwalić, albowiem cudownych rzeczy dokonał w życiu swoim. Kto jest w tym doświadczony, a doskonały jest, będzie miał chwałę wieczną: który mógł zgrzeszyć, a nie zgrzeszył, źle czynić, a nie uczynił. Przeto utwierdzone są dobra jego w Panu, a jałmużny jego będzie wysławiało całe zgromadzenie świętych. BIBLIA TYSIĄCLECIA Błogosławiony bogacz, którego znaleziono bez winy, który nie gonił za złotem. Któż to jest? Wychwalać go będziemy, uczynił bowiem rzeczy podziw wzbudzające między swoim ludem. Któż poddany pod tym względem próbie został doskonały? Poczytane mu to będzie za chlubę. Kto mógł zgrzeszyć, a nie zgrzeszył, uczynić źle, a nie uczynił? Dobra jego zostaną utwierdzone, a zgromadzenie opowiadać będzie jego dobrodziejstwa. BIBLIA PAULISTÓW Szczęśliwy człowiek, który jest bez winyi który się nie uganiał za złotem. Kim on jest, byśmy mogli go pochwalić? Dokonał wielkiej rzeczy w swoim narodzie. Kto przeszedł taką próbę i został uznany za doskonałego,ten ma się czym pochwalić. Bo mógł zgrzeszyć, ale nie upadł,mógł popełnić zło, ale tego nie uczynił. Przez to utrwalił swoje dobra,a zgromadzenie będzie wychwalać jego dobre czyny. EVANGELIUM: Łk 10,1-9 BIBLIA WUJKA Onego czasu: naznaczył Pan i drugich siedmdziesiąt i dwu i rozesłał je po dwu przed sobą do wszystkich miast i miejsca, kędy sam przyjść miał. I mówił im: Żniwoć iście wielkie, ale robotników mało; proścież tedy Pana żniwa, aby wysłał robotniki na żniwo swoje. Idźcież, oto Ja was posyłam jako baranki między wilki. Nie noścież mieszka, ani taistry, ani botów, a żadnego w drodze nie pozdrawiajcie. Do któregokolwiek domu wnidziecie, najprzód mówcie: Pokój temu domowi. A jeźliby tam był syn pokoju, odpoczynie na nim pokój wasz: a jeźli nie, wróci się do was. A w tymże domu mieszkajcie, jedząc i pijąc to, co u nich jest; albowiem godzien jest robotnik zapłaty swéj: nie przechadzajcie się z domu do domu. A do któregokolwiek miasta wnidziecie, a przyjmą was, jedzcie, co przed was położą. I uzdrawiajcie niemocne, którzy w niem są, a powiadajcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże. BIBLIA TYSIĄCLECIA Onego czasu: wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie! Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi! Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże. BIBLIA PAULISTÓW Onego czasu: PAN wyznaczył innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam zamierzał się udać. Mówił do nich: „Żniwo jest wprawdzie wielkie, ale mało robotników. Proście więc Pana żniwa, aby wysłał robotników na swoje żniwo. Idźcie! Posyłam was jak jagnięta między wilki. Nie noście sakiewki ani torby podróżnej, ani sandałów i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Kiedy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: «Pokój temu domowi». Jeśli jest tam człowiek godny pokoju, spocznie na nim wasz pokój; a jeśli nie, wróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają. Bo kto pracuje, ma prawo do zapłaty. Nie przenoście się z domu do domu. A gdy wejdziecie do jakiegoś miasta i przyjmą was, jedzcie to, co wam podadzą. Uzdrawiajcie tam chorych i mówcie im: «Nadchodzi już do was królestwo Boże».