BŁ. CZESŁAWA

Transkrypt

BŁ. CZESŁAWA
20 lipca 2016r – Środa
BŁ. CZESŁAWA
(Wyznawcy)
Wspomnienie św. Hieronima Emilianiego, św. Małgorzaty, Dziewicy i Męczennicy
B. Ceslai Conf. . Commemoratio S. Hieronymi Æmiliani Conf.
Commemoratio S. Margaritæ Virg. et Mart.
Tempora: Feria quarta infra Hebdomadam IX post Octavam Pentecostes
20 lipca2016r. - kolor szat biały - Środa – Bł. Czesława, Wyznawcy. ( 3. kl.) Msza wł. w Proprium (Os iusti), Gloria,
w Mszach czytanych 2. modlitwa: Wspomnienie św. Hieronima Emilianiego, Wyznawcy, 3. modlitwa: Wspomnienie św.
Małgorzaty, Dziewicy i Męczennicy, bez Credo, prefacja zwykła.
Czesław urodził się około roku 1180 w Kamieniu Opolskim. Miał być krewnym św. Jacka. Wydaje się raczej mało
prawdopodobne - co przekazują legendy - że studiował w Pradze, Paryżu i Bolonii i że miał studia uwieńczyć podwójnym
doktoratem z teologii i prawa kanonicznego. Wiemy tylko, że należał obok św. Jacka Odrowąża i Hermana Niemca do
księży z otoczenia biskupa krakowskiego, Iwona Odrowąża. Miał zajmować stanowisko kustosza kolegiaty sandomierskiej.
Gdyby tak było, wskazywałoby to na rycerskie (szlacheckie) pochodzenie Czesława, gdyż wówczas tylko takich
przyjmowano do kapituły.
Jako kapłan diecezjalny w 1220 lub 1221 r. wstąpił do dominikanów. Habit otrzymał z rąk samego św. Dominika.
W roku 1222 roku przybył z innymi współbraćmi, w tym ze św. Jackiem Odrowążem, do Krakowa. Tam przyjął ich
uroczyście Iwo Odrowąż w otoczeniu kleru i ludu. Pierwsi dominikanie zamieszkali w Krakowie, oddając się pracy
kaznodziejskiej i duszpasterskiej. W roku 1225 biskup Pragi zaprosił dominikanów do stolicy Czech. Wysłano tam
Czesława z kilkoma ojcami. Czesław stał się więc założycielem rodziny dominikańskiej na ziemi czeskiej.
Po założeniu klasztoru w Pradze (1225) udał się do Wrocławia. Tamtejszy biskup, Wawrzyniec, powitał go niemniej ciepło,
jak to w Krakowie uczynił Iwo. Dominikanie otrzymali parafialny kościół św. Wojciecha. Zachował się do dzisiaj
dokument przekazania świątyni z 1 maja 1226 r. Tam Czesław pozostał jako przeor do roku 1231, kiedy to został przez
kapitułę wybrany na prowincjała (1233-1236). Jako prowincjał brał udział w kapitule generalnej w Bolonii i w
kanonizacji św. Dominika w Rzymie (1234). Po złożeniu urzędu pozostał nadal przeorem w klasztorze wrocławskim, aż do
swojej śmierci (ok. 1242).
Jan Długosz przytacza barwną legendę, jak Czesław swoją modlitwą uratował Wrocław od najazdu Tatarów i
całkowitego zniszczenia w roku 1241. Kiedy miasto zostało zajęte przez najeźdźców, część wrocławian postanowiła bronić
się poza murami obronnego grodu. Czesław był duszą całej obrony, podobnie jak bł. Sadok w Sandomierzu, a później ks.
Augustyn Kordecki podczas oblężenia Jasnej Góry. Podanie głosi, że Czesław modlił się o ocalenie miasta wychodząc
często na jego wały i zachęcając dzielnych obrońców do oporu. Gdy Wrocław wyszedł obronną ręką z tej wojennej
zawieruchy, mieszkańcy przypisywali uratowanie miasta modlitwom i wstawiennictwu Czesława, którego wiara złamała
siły nieprzyjacielskie. Należy to uważać raczej za legendę, gdyż Wrocław został poważnie spalony właśnie w 1241 r. przez
Tatarów. W innych zaś latach Mongołowie tak daleko już nie podeszli.
Błogosławiony Czesław
Według tradycji wrocławskiej Czesław miał umrzeć 15 lipca 1242 r. Datę tę przyjmuje tradycja dominikańska. Zaraz po
śmierci odbierał cześć jako święty. Nad jego grobem w kościele dominikanów we Wrocławiu wystawiono niebawem ołtarz.
Cześć od dawna mu oddawaną zatwierdził papież Klemens XI 18 października 1713 roku. Ciało bł. Czesława spoczywa w
dominikańskim kościele św. Wojciecha w osobnej kaplicy. Kiedy w czasie zdobywania Wrocławia w roku 1945 cały kościół
legł w gruzy, zachowała się jedynie kaplica z relikwiami bł. Czesława. Jest on patronem Wrocławia.
W ikonografii przedstawiany z kulą ognistą lub ze słupem ognia nad głową, który według tradycji ukazał się
podczas oblężenia Wrocławia przez Tatarów. To niecodzienne zjawisko spowodowało ich odwrót. Atrybutami
Błogosławionego są: krzyż misyjny, kielich, otwarta księga Ewangelii, laska pielgrzyma, lilia, monstrancja, puszka z
komunikantami, różaniec.
3klasy
Szaty biały
INTROITUS:
Ps 36,30n
Usta sprawiedliwego głoszą mądrość i język jego mówi Os iusti meditábitur sapiéntiam, et lingua eius
to, co słuszne; prawo jego Boga mieszka w jego sercu.
loquétur iudícium: lex Dei eius in corde ipsíus.
Ps 36,1
Ps. Nie unoś się z powodu złoczyńców, ani nie Noli æmulári in malignántibus: neque zeláveris
zazdrość czyniącym nieprawość. V. Chwała Ojcu.
faciéntes iniquitátem. V. Glória Patri.
ORATIO:
B. Ceslai Conf.
Boże, Ty obdarzyłeś błogosławionego Czesława Deus, qui beatum Ceslaum virgineo morum
dziewiczą czystością obyczajów i rozpaliwszy w nim candore praeditum, et salutis animarum zelo
gorliwość o zbawienie dusz, uczyniłeś go podziwu succensum, in diversis nationum populis
godnym wśród wielu narodów dzięki świętości czynów i operum sanctitate et fidei propagatione
rozkrze-wianiu wiary; spraw, prosimy Cię, abyśmy za mirabilem effecisti: praesta, quaesumus; ut,
jego wstawiennictwem byli zawsze stali w wierze i eius intercessione, simus semper in fide
zdołali dzięki Twemu miłosierdziu dojść do Ciebie, stabiles, et ad te, qui solus es aeternae salutis
jedynego sprawcy i szafarza zbawienia wiecznego. auctor ac largitor, misericordiae tuae munere
Przez Pana.
pervenire valeamus. Per Dominum.
S. Hieronymi Emiliani Conf
Boże, Ojcze miłosierdzia, przez zasługi i przyczynę św. Deus, misericordiárum pater, per mérita et
Hieronima, któregoś raczył dać sierotom za opiekuna i intercessiónem beáti Hieronymi, quem órphanis
ojca, dozwól nam wiernie strzec ducha synostwa, mocą adiutorem et patrem esse voluísti: concéde; ut
którego nazywamy się i jesteśmy Twoimi dziećmi. spíritum adoptiónis, quo fílii tui nominámur et
sumus, fidéliter custodiámus. Per Dominum.
Przez Pana.
Prosimy Cię, Panie, aby święta Małgorzata, Dziewica i
Męczennica Twoja, wybłagała nam przebaczenie; ona
bowiem zawsze podobała się Tobie dzięki zasłudze
czystości i wyznaniu Twojej mocy. Przez Pana.
LECTIO:
Błogosławiony bogacz, którego znaleziono bez winy,
który nie gonił za złotem. Któż to jest? Wychwalać go
będziemy, uczynił bowiem rzeczy podziw wzbudzające
między swoim ludem. Któż poddany pod tym
względem próbie został doskonały? Poczytane mu to
będzie za chlubę. Kto mógł zgrzeszyć, a nie zgrzeszył,
uczynić źle, a nie uczynił? Dobra jego zostaną
utwierdzone, a zgromadzenie opowiadać będzie jego
dobrodziejstwa.
GRADUALE:
Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, rozrośnie się jak
cedr na Libanie w domu Pańskim.
V. By głosić z rana Twoje miłosierdzie, a wierność
Twoją nocami.
Alleluja, alleluja. V. Błogosławiony człowiek, który
zniesie pokusę, bo utwierdziwszy się otrzyma wieniec
żywota. Alleluja.
EVANGELIUM:
Onego czasu: Wyznaczył Pan także innych
siedemdziesięciu dwóch i rozesłał ich przed sobą, po
dwóch do każdego miasta i miejsca, dokąd miał
nadejść. I mówił im: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale
robotników mało. Proścież tedy Pana żniwa, aby
wysłał robotników na żniwo swoje. Idźcie, oto wa was
posyłam jako baranki między wilki. Nie noście trzosa
ani torby, ani sandałów i nikogo w drodze nie
pozdrawiajcie. A do któregokolwiek domu wnijdziecie,
naprzód powiedzcie: Pokój temu domowi; a jeśliby tam
przebywał syn pokoju, spocznie na nim pokój wasz; a
jeśli nie, do was powróci. W tymże domu zostańcie,
jedząc i pijąc, co jest u nich: albowiem godzien jest
robotnik zapłaty swojej. Nie przechodźcie z domu do
domu. A do któregokolwiek miasta wnijdziecie i
przyjmą was, jedzcie, co przed wami położą, i
uzdrawiajcie chorych, którzy są w nim, i mówcie im:
Zbliżyło się do was Królestwo Boże».
OFFERTORIUM:
Z nim moja wierność i moja łaska; w moim imieniu
moc jego wzrośnie.
SECRETA:
Wspominając Twoich Świętych składamy Ci, Panie,
ofiarę chwały i ufamy, że ona wybawi nas od złego
teraz i w przyszłości. Przez Pana.
Najłaskawszy Boże, wyniszczywszy w świętym
Hieronimie starego człowieka, raczyłeś stworzyć
nowego na Swoje podobieństwo; spraw przez jego
zasługi, abyśmy podobnie odnowieni, złożyli Tobie tę
przebłagalną ofiarę jako miłą wonność. Przez Pana.
S. Margaritæ Virg. et Mart.
Indulgéntiam nobis, quaesumus, Dómine, beáta
Margaríta Virgo et Martyr implóret: quæ tibi
grata semper éxstitit et mérito castitátis, et tuæ
professióne virtútis. Per Dominum.
Syr 31,8-11
Beátus vir, qui invéntus est sine mácula, et qui
post aurum non ábiit, nec sperávit in pecúnia et
thesáuris. Quis est hic, et laudábimus eum? fecit
enim mirabília in vita sua. Qui probátus est in
illo, et perféctus est, erit illi glória ætérna: qui
potuit tránsgredi, et non est transgréssus:
fácere mala, et non fecit: ídeo stabilíta sunt
bona illíus in Dómino, et eleemósynis illíus
enarrábit omnis ecclésia sanctórum.
Ps 91,13n
V. Iustus ut palma florébit: sicut cedrus Líbani
multiplicábitur in domo Dómini.
Ps 91,3
V. Annuntiándum mane misericórdiam tuam, et
veritátem tuam per noctem.
Iz 1,12
Allelúia, allelúia. V. Beátus vir, qui suffert
tentatiónem: quóniam, cum probátus fúerit,
accípiet corónam vitæ. Allelúia
Łk 10,1-9
In illo témpore: Designávit Dóminus et alios
septuagínta duos: et misit illos binos ante
fáciem suam in omnem civitátem et locum, quo
erat ipse ventúrus. Et dicebat illis: Messis
quidem multa, operárii autem pauci. Rogáte
ergo Dóminum messis, ut mittat operários in
messem suam. Ite: ecce, ego mitto vos sicut
agnos inter lupos. Nolíte portáre saeculum
neque peram neque calceaménta; et néminem
per viam salutavéritis. In quamcúmque domum
intravéritis, primum dícite: Pax huic dómui: et
si ibi fúerit fílius pacis, requiéscet super illum
pax vestra: sin autem, ad vos revertétur. In
eádem autem domo manéte, edéntes et bibéntes
quæ apud illos sunt: dignus est enim operárius
mercéde sua. Nolíte transíre de domo in domum.
Et in quamcúmque civitátem intravéritis, et
suscéperint vos, manducáte quæ apponúntur
vobis: et curáte infírmos, qui in illa sunt, et
dícite illis: Appropinquávit in vos regnum Dei.
Ps 88:25
Veritas mea et misericórdia mea cum ipso: et in
nómine meo exaltábitur cornu eius.
B. Ceslai Conf.
Laudis tibi, Dómine, hóstias immolámus in
tuórum commemoratióne Sanctórum: quibus
nos et præséntibus éxui malis confídimus et
futúris. Per Dominum.
S. Hieronymi Emiliani Conf
Clementíssime Deus, qui, véteri homine
consúmpto, novum secúndum te in beáto
Hierónymo creáre dignátus es: da, per mérita
ipsíus; ut nos, páriter renováti, hanc placatiónis
hóstiam in odórem tibi suavíssimum offerámus.
Per Dominum.
S. Margaritæ Virg. et Mart.
Panie, wejrzyj łaskawie na ofiary, które Ci składamy, i
za wstawiennictwem św. Małgorzaty, Dziewicy i
Męczennicy Twojej, wyzwól nas z więzów naszych
grzechów. Przez Pana.
PRAEFATIO COMMUNIS:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i
zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali
dziękczynienie, Panie, Ojcze Święty, wszechmogący,
wieczny Boże, przez Chrystusa, Pana naszego. Przez
Niego Twój majestat chwalą Aniołowie, uwielbiają
Państwa, z lękiem czczą Potęgi, Niebiosa i Moce
niebios oraz błogosławieni Serafini we wspólnej
wysławiają radości. Z nimi to, prosimy, dozwól i
naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu:
COMMUNIO:.
Błogosławiony sługa, którego Pan przyszedłszy
znajdzie czuwającego. Zaprawdę, powiadam wam, że
postawi go nad wszystkimi dobrami swymi.
POSTCOMMUNIO:
Pokrzepieni niebieskim pokarmem i napojem,
błagamy Cię pokornie, Boże nasz, niech nas bronią
modlitwy tego, w którego święto przyjęliśmy te dary.
Przez Pana.
Pokrzepieni Chlebem Aniołów kornie błagamy Cię,
Panie, abyśmy obchodząc z radością doroczną
pamiątkę św. Hieronima, Twojego Wyznawcy,
naśladowali również jego przykład i zdołali otrzymać
jak najpełniejszą nagrodę w Twoim Królestwie. Przez
Pana.
Darem Bożym szczodrze nasyceni, prosimy Cię, Panie
Boże nasz, abyśmy za wstawiennictwem świętej
Małgorzaty, Twojej Dziewicy i Męczennicy, zawsze
czerpali zeń życie. Przez Pana.
Hóstias tibi, Dómine, beátæ Margarítæ Vírginis
et Martyris tuæ dicátas méritis, benígnus
assúme: et ad perpétuum nobis tríbue proveníre
subsídium. Per Dominum.
Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,
nos tibi semper et ubíque grátias agere: Dómine
sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per
Christum, Dóminum nostrum. Per quem
maiestátem tuam laudant Angeli, adórant
Dominatiónes,
tremunt
Potestátes.
Coeli
coelorúmque Virtútes ac beáta Séraphim sócia
exsultatióne concélebrant. Cum quibus et
nostras voces ut admitti iubeas, deprecámur,
súpplici confessione dicéntes:
Mt 24,46n
Beátus servus, quem, cum vénerit dóminus,
invénerit vigilántem: amen, dico vobis, super
ómnia bona sua constítuet eum.
B. Ceslai Conf.
Refécti cibo potúque coelésti, Deus noster, te
súpplices
exorámus:
ut,
in
cuius
hæc
commemoratióne percépimus, eius muniámur et
précibus. Per Dominum.
S. Hieronymi Emiliani Conf
Angelórum pane refécti te, Dómine, supplíciter
deprecámur: ut, qui ánnuam beáti Hierónymi
Confessóris tui memóriam celebráre gaudémus;
eiúsdem étiam et exémplum imitémur, et
amplíssimum in regno tuo praemium obtinére
valeámus. Per Dominum.
S. Margaritæ Virg. et Mart.
Divíni múneris largitáte satiáti, quaesumus,
Dómine, Deus noster: ut, intercedénte beáta
Margaríta Vírgine et Mártyre tua, in eius
semper participatióne vivámus. Per Dominum.
LECTIO:
Syr 31,8-11
BIBLIA O. Jakuba Wujka S. J.
Szczęśliwy bogacz, który się znalazł bez zmazy i który za złotem nie biegał, ani nie ufał w pieniądzach i
skarbach! Któż to jest taki? a będziemy go chwalić, albowiem cudownych rzeczy dokonał w życiu swoim. Kto
jest w tym doświadczony, a doskonały jest, będzie miał chwałę wieczną: który mógł zgrzeszyć, a nie zgrzeszył,
źle czynić, a nie uczynił. Przeto utwierdzone są dobra jego w Panu, a jałmużny jego będzie wysławiało całe
zgromadzenie świętych.
BIBLIA TYSIĄCLECIA
Błogosławiony bogacz, którego znaleziono bez winy, który nie gonił za złotem. Któż to jest? Wychwalać go
będziemy, uczynił bowiem rzeczy podziw wzbudzające między swoim ludem. Któż poddany pod tym względem
próbie został doskonały? Poczytane mu to będzie za chlubę. Kto mógł zgrzeszyć, a nie zgrzeszył, uczynić źle, a
nie uczynił? Dobra jego zostaną utwierdzone, a zgromadzenie opowiadać będzie jego dobrodziejstwa.
BIBLIA PAULISTÓW
Szczęśliwy człowiek, który jest bez winyi który się nie uganiał za złotem. Kim on jest, byśmy mogli go
pochwalić? Dokonał wielkiej rzeczy w swoim narodzie. Kto przeszedł taką próbę i został uznany za
doskonałego,ten ma się czym pochwalić. Bo mógł zgrzeszyć, ale nie upadł,mógł popełnić zło, ale tego nie
uczynił. Przez to utrwalił swoje dobra,a zgromadzenie będzie wychwalać jego dobre czyny.
EVANGELIUM:
Łk 10,1-9
BIBLIA WUJKA
Onego czasu: naznaczył Pan i drugich siedmdziesiąt i dwu i rozesłał je po dwu przed sobą do wszystkich miast
i miejsca, kędy sam przyjść miał. I mówił im: Żniwoć iście wielkie, ale robotników mało; proścież tedy Pana
żniwa, aby wysłał robotniki na żniwo swoje. Idźcież, oto Ja was posyłam jako baranki między wilki. Nie
noścież mieszka, ani taistry, ani botów, a żadnego w drodze nie pozdrawiajcie. Do któregokolwiek domu
wnidziecie, najprzód mówcie: Pokój temu domowi. A jeźliby tam był syn pokoju, odpoczynie na nim pokój wasz:
a jeźli nie, wróci się do was. A w tymże domu mieszkajcie, jedząc i pijąc to, co u nich jest; albowiem godzien jest
robotnik zapłaty swéj: nie przechadzajcie się z domu do domu. A do któregokolwiek miasta wnidziecie, a
przyjmą was, jedzcie, co przed was położą. I uzdrawiajcie niemocne, którzy w niem są, a powiadajcie im:
Przybliżyło się do was królestwo Boże.
BIBLIA TYSIĄCLECIA
Onego czasu: wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do
każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie
wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto
was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie
pozdrawiajcie! Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi! Jeśli tam mieszka
człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie,
jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do
jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i
mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże.
BIBLIA PAULISTÓW
Onego czasu: PAN wyznaczył innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego
miasta i miejscowości, dokąd sam zamierzał się udać. Mówił do nich: „Żniwo jest wprawdzie wielkie, ale mało
robotników. Proście więc Pana żniwa, aby wysłał robotników na swoje żniwo. Idźcie! Posyłam was jak jagnięta
między wilki. Nie noście sakiewki ani torby podróżnej, ani sandałów i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Kiedy
wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: «Pokój temu domowi». Jeśli jest tam człowiek godny pokoju,
spocznie na nim wasz pokój; a jeśli nie, wróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają. Bo
kto pracuje, ma prawo do zapłaty. Nie przenoście się z domu do domu. A gdy wejdziecie do jakiegoś miasta i
przyjmą was, jedzcie to, co wam podadzą. Uzdrawiajcie tam chorych i mówcie im: «Nadchodzi już do was
królestwo Boże».

Podobne dokumenty