ŚW. PIOTRA NOLASCO

28 stycznia 2017 r. – Sobota -
ŚW. PIOTRA NOLASCO
(Wyznawcy)
S. Petri Nolasci Confessoris - III classis
Tempora: Sabbato infra Hebdomadam III post Epiphaniam
28 stycznia 2017r. – kolor szat biały – Sobota – św. Piotra Nolasko –
Wyznawcy, 3 klasy, Msza Iustus, Gloria, modlitwy wł., w Mszach czytanych
2. modlitwa: Wspomnienie św. Agnieszki, Dziewicy i Męczennicy, powtórnie, bez Credo, prefacja zwykła.
Piotr Nolasco urodził się w Barcelonie; prawdopodobnie pochodził
z rodziny irlandzkiej, która w XI wieku osiedliła się w Hiszpanii. W wieku
15 lat stracił ojca, a pięć lat później - także matkę. Przedwczesne sieroctwo
uwrażliwiło go na ludzką niedolę. Jego żywoty głoszą, że po śmierci rodziców rozdał majątek pomiędzy biednych, a sam przystał do krucjaty przeciwko albigensom pod wodzą Szymona Montforta. Po odniesionym w 1209
r. zwycięstwie nad albigensami udał się do Nolasco, do sanktuarium Maryi w Montserrat, gdzie oddał się Jej pod szczególną opiekę.
W tym czasie dowiedział się o wielkim ucisku, jakiego doznają chrześcijanie w niewoli muzułmańskich Arabów w południowej Hiszpanii. Udał się
tam osobiście, by na miejscu zbadać sprawę. Wzruszony do głębi ich niedolą, postanowił zaapelować do rodaków, dobrać sobie towarzyszy i wykupywać z niewoli chrześcijan. Pierwsza akcja, jaką zorganizował, miała skutek nadzwyczajny. Zdołał wykupić 300 niewolników chrześcijańskich. Istniał wprawdzie w tym samym prawie czasie założony zakon trynitarzy, ale
ci działali głównie na terenie Francji i Włoch, a ich głównym celem był
wykup niewolników chrześcijańskich z północnej Afryki, dzisiejszego Maroka, Algieru i Tunisu.
W nocy z 1 na 2 sierpnia 1218 roku Piotrowi Nolasco objawiła się
Matka Boża i poleciła mu założenie zakonu od wykupu niewolników. Król
Aragonii, Jakub I, poparł inicjatywę i obiecał pomoc pieniężną. Św. Rajmund z Peñafort, wówczas jeszcze kanonik katedry w Barcelonie, przyrzekł napisać dla nowej rodziny zakonnej regułę. 10 sierpnia 1218 r. biskup Barcelony, Beranger, obłóczył w katedrze Piotra wraz z jego 12 towarzyszami w białe habity, by podkreślić, że właściwą założycielką nowej
rodziny zakonnej jest sama Najświętsza Maryja Panna. Król darował zakonnikom szpital św. Eulalii w Barcelonie. Obok zakonu NMP od Wykupu
Niewolników (mercedariuszy) powstał zakon rycerski, który osobnym ślubem zobowiązywał stowarzyszonych do walki z Maurami aż do uwolnienia
z ich ręki całej Hiszpanii. Natomiast mercedariusze składali czwarty ślub:
oddania się w razie konieczności w niewolę Arabów dla uwolnienia chrześcijan. Zakon zatwierdził papież Grzegorz IX bullą wydaną w 1235 roku.
Na Soborze Lyońskim w 1245 roku papież Innocenty IV zakon potwierdził i
ubogacił przywilejami. Dekret podpisało 12 kardynałów obecnych na soborze. W następnym roku papież wydał drugą bullę, w której powiększył
przywileje. Przyczyniły się one znacznie do spopularyzowania i rozszerzenia zakonu. Krucjata podjęta przez króla Jakuba I powiodła się tak dalece, że Maurom odebrano Walencję i całą okolicę. Wówczas król przeznaczył
jeden z meczetów arabskich w Walencji na kościół dla mercedariuszy. Założono tam również ich klasztor, aby łatwiej im było zajmować się niewolnikami chrześcijańskimi, będącymi jeszcze pod okupacją Maurów. Piotr
wraz ze swoimi towarzyszami wykupił w ten sposób kilka tysięcy chrześcijan. Jako starzec towarzyszył jeszcze królowi św. Ferdynandowi III w
zbrojnym zajęciu Sewilli w 1249 r. W tym samym roku wziął udział w kapitule generalnej swojego zakonu w Barcelonie. O ostatnich latach działalności Piotra wiemy mało. Jedni autorzy podają jako datę jego śmierci rok
1249, inni aż rok 1258. Pewny jest dzień jego zgonu - był to 25 grudnia.
Szaty biały
Ps 91,13-14
Iustus ut palma florébit:
sicut cedrus Líbani multiplicábitur: plantátus in domo Dómini: in átriis domus
Dei nostri.
Ps 91,2
Ps. Dobrze jest wysławiać Pana Bonum est confitéri Dómino:
i śpiewać imieniu Twemu, et psállere nómini tuo,
o Najwyższy. V. Chwała Ojcu.
Altíssime. V. Glória Patri.
ORATIO:
Boże, Tyś cudownie pouczył św. Deus, qui in tuæ caritátis
Piotra, by na wzór Twojej miłości exémplum ad fidélium reobdarzył Twój Kościół nowym demptiónem
sanctum
zgromadzeniem dla wykupu Petrum Ecclésiam tuam nowiernych z niewoli; spraw za va prole foecundáre divíjego wstawiennictwem, abyśmy nitus docuísti: ipsíus nobis
wykupieni z niewoli grzechu cie- intercessióne
concéde;
a
szyli się wiekuistą wolnością peccáti servitúte solútis, in
w niebieskiej ojczyźnie: Który coelésti
pátria
perpétua
żyjesz.
libertáte gaudére: Qui vivis.
Pro S. Agneti secundo
Boże, który co roku sprawiasz Deus, qui nos ánnua beátæ
nam radość uroczystością świętej Agnetis Vírginis et Martyris
Agnieszki, Dziewicy i Męczenni- tuæ sollemnitáte lætíficas:
cy Twojej, daj, prosimy, abyśmy da, quaesumus; ut, quam
oddając jej cześć, szli także za venerámur officio, étiam piæ
przykładem jej świętego życia. conversatiónis
sequámur
Przez Pana.
exémplo. Per Dominum.
LECTIO:
1 Kor 4,9-14
Bracia: Wydaje mi się bowiem, Fratres: Spectáculum facti
że Bóg nas, apostołów, wyzna- sumus mundo et Angelis et
czył jako ostatnich, jakby na homínibus. Nos stulti propśmierć skazanych. Staliśmy się ter Christum, vos autem
bowiem widowiskiem światu, prudéntes in Christo: nos
aniołom i ludziom; my głupi dla infírmi, vos autem fortes: vos
Chrystusa, wy mądrzy w Chry- nóbiles, nos autem ignóbiles.
stusie, my niemocni, wy mocni; Usque in hanc horam et
wy doznajecie szacunku, a my esurímus, et sitímus, et nudi
wzgardy. Aż do tej chwili łak- sumus, et cólaphis caedimur,
niemy i cierpimy pragnienie, et instábiles sumus, et labobrak nam odzieży, jesteśmy po- rámus operántes mánibus
liczkowani i skazani na tułacz- nostris: maledícimur, et benkę, i utrudzeni pracą rąk wła- edícimus:
persecutiónem
snych. Błogosławimy, gdy nam pátimur,
et
sustinémus:
3 klasy
INTROITUS:
Sprawiedliwy
zakwitnie
jak
palma, rozrośnie się jak cedr na
Libanie, zasadzony w domu Pańskim, w przedsionkach Boga naszego.
złorzeczą, znosimy, gdy nas
prześladują; dobrym słowem
odpowiadamy, gdy nas spotwarzają. Staliśmy się jakby śmieciem tego świata i odrazą dla
wszystkich aż do tej chwili. Nie
piszę tego, żeby was zawstydzić,
lecz aby was napomnieć - jako
moje najdroższe dzieci.
GRADUALE:
Usta sprawiedliwego głoszą mądrość i język jego mówi to, co
słuszne. V. Prawo jego Boga
mieszka w jego sercu, a kroki się
jego nie chwieją.
ALLELÚIA:
Alleluja, alleluja. V. Błogosławiony mąż, który boi się Pana
i wielką radość znajduje w jego
nakazach. Alleluja.
EVANGELIUM:
Onego czasu: Rzekł Jezus uczniom swoim: Nie bój się, mała
trzódko, gdyż spodobało się Ojcu
waszemu dać wam królestwo.
Sprzedajcie wasze mienie i dajcie jałmużnę! Sprawcie sobie
trzosy, które nie niszczeją, skarb
niewyczerpany w niebie, gdzie
złodziej się nie dostaje ani mól
nie niszczy. Bo gdzie jest skarb
wasz, tam będzie i serce wasze.
OFFERTORIUM:
Z potęgi Twej, Panie, weseli, się
sprawiedliwy, i z pomocy Twojej
bardzo się cieszy: spełniłeś pragnienie jego serca.
SECRETA:
Wspominając Twoich Świętych,
składamy Ci, Panie, ofiarę chwały i ufamy, że ona wybawi nas od
złego teraz i w przyszłości. Przez
Pana.
blasphemámur,
et
obsecrámus: tamquam purgaménta huius mundi facti sumus,
ómnium
peripséma
usque
adhuc.
Non
ut
confúndant vos, hæc scribo,
sed ut fílios meos caríssimos
móneo: in Christo Iesu,
Dómino nostro.
Ps 36,30-31
Os iusti meditábitur sapiéntiam, et lingua eius loquétur
iudícium. V. Lex Dei eius in
corde ipsíus: et non supplantabúntur gressus eius.
Ps 111,1
Allelúia, allelúia. V. Beátus
vir, qui timet Dóminum: in
mandátis eius cupit nimis.
Allelúia.
Łk 12,32-34
In illo témpore: Dixit Iesus
discípulis suis: Nolíte timére,
pusíllus grex, quia complácuit Patri vestro dare vobis regnum. Véndite quæ possidétis, et date eleemósynam. Fácite vobis sácculos,
qui non veteráscunt, thesáurum non deficiéntem in coelis: quo fur non apprópiat,
neque tínea corrúmpit. Ubi
enim thesáurus vester est,
ibi et cor vestrum erit.
Ps 20,2-3
In virtúte tua, Dómine,
lætábitur iustus, et super
salutáre tuum exsultábit veheménter:
desidérium
ánimæ eius tribuísti ei.
Laudis tibi. Dómine, hóstias
immolámus in tuórum commemoratióne Sanctórum quibus nos et præséntibus éxui
malis confídimus et futúris.
Per Dominum.
Niechaj zstąpi, prosimy Cię, Panie, obfite błogosławieństwo
Twoje na te dary ofiarne, niechaj
nas łaskawie uświęci i rozraduje
uroczystym obchodem Męczenników. Przez Pana.
PRAEFATIO COMMUNIS:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie
składali dziękczynienie, Panie,
Ojcze Święty, wszechmogący,
wieczny Boże, przez Chrystusa,
Pana naszego. Przez Niego Twój
majestat
chwalą
Aniołowie,
uwielbiają Państwa, z lękiem
czczą Potęgi, Niebiosa i Moce
niebios oraz błogosławieni Serafini we wspólnej wysławiają radości. Z nimi to, prosimy, dozwól
i naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu:
COMMUNIO:
Zaprawdę powiadam wam, że
wy, którzyście opuścili wszystko
i poszliście za mną, stokroć więcej otrzymacie i posiądziecie
życie wieczne.
POSTCOMMUNIO:
Pokrzepieni niebieskim pokarmem i napojem, błagamy Cię
pokornie. Boże nasz, niech nas
bronią modlitwy tego, w którego
święto przyjęliśmy te dary.
Przez Pana.
Panie, przyjęliśmy Sakrament
obchodząc doroczną uroczystość;
spraw, prosimy, niech on udzieli
nam pomocy na życie doczesne
i wieczne. Przez Pana.
Pro S. Agneti secundo
Super
has,
quaesumus,
Dómine, hóstias benedíctio
copiósa descéndat: quæ et
sanctificatiónem
nobis
cleménter operétur, et de
Mártyrum nos sollemnitáte
lætíficet. Per Dominum.
Vere dignum et iustum est,
æquum et salutáre, nos tibi
semper et ubíque grátias
agere: Dómine sancte, Pater
omnípotens, ætérne Deus:
per Christum, Dóminum nostrum. Per quem maiestátem
tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt
Potestátes.
Coeli
coelorúmque Virtútes ac beáta
Séraphim sócia exsultatióne
concélebrant. Cum quibus et
nostras voces ut admitti iubeas, deprecámur, súpplici
confessione dicéntes:
Mt 19,28-29
Amen, dico vobis: quod vos,
qui reliquístis ómnia et
secúti estis me, céntuplum
accipiétis, et vitam ætérnam
possidébitis.
Refécti cibo potúque coelésti, Deus noster, te súpplices exorámus: ut, in cuius
hæc
commemoratióne
percépimus, eius muniámur
et précibus. Per Dominum.
Pro S. Agneti secundo
Súmpsimus, Dómine, celebritátis ánnuæ votiva sacraménta: præsta, quaesumus;
ut et temporális vitæ nobis
remédia praebeant et ætérnæ. Per Dominum.