ŚW. PIOTRA NOLASCO

28 stycznia 2017 r. – Sobota -
ŚW. PIOTRA NOLASCO
(Wyznawcy)
S. Petri Nolasci Confessoris - III classis
Tempora: Sabbato infra Hebdomadam III post Epiphaniam
28 stycznia 2017r. – kolor szat biały – Sobota – św. Piotra Nolasko – Wyznawcy, 3 klasy, Msza Iustus, Gloria, modlitwy wł., w Mszach czytanych 2. modlitwa: Wspomnienie św. Agnieszki, Dziewicy i Męczennicy, powtórnie, bez Credo, prefacja zwykła.
Piotr Nolasco urodził się w Barcelonie; prawdopodobnie pochodził z rodziny irlandzkiej, która w XI wieku osiedliła się w Hiszpanii. W wieku 15 lat stracił ojca, a pięć lat później - także matkę. Przedwczesne sieroctwo uwrażliwiło go na
ludzką niedolę. Jego żywoty głoszą, że po śmierci rodziców rozdał majątek pomiędzy biednych, a sam przystał do krucjaty
przeciwko albigensom pod wodzą Szymona Montforta. Po odniesionym w 1209 r. zwycięstwie nad albigensami udał się do
Nolasco, do sanktuarium Maryi w Montserrat, gdzie oddał się Jej pod szczególną opiekę.
W tym czasie dowiedział się o wielkim ucisku, jakiego doznają chrześcijanie w niewoli muzułmańskich Arabów w południowej Hiszpanii. Udał się tam osobiście, by na miejscu zbadać sprawę. Wzruszony do głębi ich niedolą, postanowił zaapelować do rodaków, dobrać sobie towarzyszy i wykupywać z niewoli chrześcijan. Pierwsza akcja, jaką zorganizował, miała skutek nadzwyczajny. Zdołał wykupić 300 niewolników chrześcijańskich. Istniał wprawdzie w tym samym prawie czasie
założony zakon trynitarzy, ale ci działali głównie na terenie Francji i Włoch, a ich głównym celem był wykup niewolników
chrześcijańskich z północnej Afryki, dzisiejszego Maroka, Algieru i Tunisu.
W nocy z 1 na 2 sierpnia 1218 roku Piotrowi Nolasco objawiła się Matka Boża i poleciła mu założenie zakonu od
wykupu niewolników. Król Aragonii, Jakub I, poparł inicjatywę i obiecał pomoc pieniężną. Św. Rajmund z Peñafort, wówczas jeszcze kanonik katedry w Barcelonie, przyrzekł napisać dla nowej rodziny zakonnej regułę. 10 sierpnia 1218 r. biskup Barcelony, Beranger, obłóczył w katedrze Piotra wraz z jego 12 towarzyszami w białe habity, by podkreślić, że właściwą założycielką nowej rodziny zakonnej jest sama Najświętsza Maryja Panna. Król darował zakonnikom szpital św.
Eulalii w Barcelonie. Obok zakonu NMP od Wykupu Niewolników (mercedariuszy) powstał zakon rycerski, który osobnym
ślubem zobowiązywał stowarzyszonych do walki z Maurami aż do uwolnienia z ich ręki całej Hiszpanii. Natomiast mercedariusze składali czwarty ślub: oddania się w razie konieczności w niewolę Arabów dla uwolnienia chrześcijan.
Zakon zatwierdził papież Grzegorz IX bullą wydaną w 1235 roku. Na Soborze Lyońskim w 1245 roku papież Innocenty IV
zakon potwierdził i ubogacił przywilejami. Dekret podpisało 12 kardynałów obecnych na soborze. W następnym roku papież wydał drugą bullę, w której powiększył przywileje. Przyczyniły się one znacznie do spopularyzowania i rozszerzenia
zakonu. Krucjata podjęta przez króla Jakuba I powiodła się tak dalece, że Maurom odebrano Walencję i całą okolicę.
Wówczas król przeznaczył jeden z meczetów arabskich w Walencji na kościół dla mercedariuszy. Założono tam również ich
klasztor, aby łatwiej im było zajmować się niewolnikami chrześcijańskimi, będącymi jeszcze pod okupacją Maurów. Piotr
wraz ze swoimi towarzyszami wykupił w ten sposób kilka tysięcy chrześcijan. Jako starzec towarzyszył jeszcze królowi św.
Ferdynandowi III w zbrojnym zajęciu Sewilli w 1249 r. W tym samym roku wziął udział w kapitule generalnej swojego zakonu w Barcelonie. O ostatnich latach działalności Piotra wiemy mało. Jedni autorzy podają jako datę jego śmierci rok
1249, inni aż rok 1258. Pewny jest dzień jego zgonu - był to 25 grudnia.
3 klasy
Szaty biały
INTROITUS:
Ps 91,13-14
Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, rozrośnie się jak Iustus ut palma florébit: sicut cedrus Líbani
cedr na Libanie, zasadzony w domu Pańskim, w przed- multiplicábitur: plantátus in domo Dómini: in
sionkach Boga naszego.
átriis domus Dei nostri.
Ps 91,2
Ps. Dobrze jest wysławiać Pana i śpiewać imieniu Bonum est confitéri Dómino: et psállere nómini
Twemu, o Najwyższy. V. Chwała Ojcu.
tuo, Altíssime. V. Glória Patri.
ORATIO:
Boże, Tyś cudownie pouczył św. Piotra, by na wzór Deus, qui in tuæ caritátis exémplum ad fidélium
Twojej miłości obdarzył Twój Kościół nowym zgroma- redemptiónem sanctum Petrum Ecclésiam tuam
dzeniem dla wykupu wiernych z niewoli; spraw za jego nova prole foecundáre divínitus docuísti: ipsíus
wstawiennictwem, abyśmy wykupieni z niewoli grze- nobis intercessióne concéde; a peccáti servitúte
chu cieszyli się wiekuistą wolnością w niebieskiej oj- solútis, in coelésti pátria perpétua libertáte
czyźnie: Który żyjesz.
gaudére: Qui vivis.
Pro S. Agneti secundo
Boże, który co roku sprawiasz nam radość uroczysto- Deus, qui nos ánnua beátæ Agnetis Vírginis et
ścią świętej Agnieszki, Dziewicy i Męczennicy Twojej, Martyris tuæ sollemnitáte lætíficas: da, quaedaj, prosimy, abyśmy oddając jej cześć, szli także za sumus; ut, quam venerámur officio, étiam piæ
przykładem jej świętego życia. Przez Pana.
conversatiónis sequámur exémplo. Per Dominum.
LECTIO:
1 Kor 4,9-14
Bracia: Wydaje mi się bowiem, że Bóg nas, apostołów, Fratres: Spectáculum facti sumus mundo et Anwyznaczył jako ostatnich, jakby na śmierć skazanych. gelis et homínibus. Nos stulti propter Christum,
Staliśmy się bowiem widowiskiem światu, aniołom vos autem prudéntes in Christo: nos infírmi, vos
i ludziom; my głupi dla Chrystusa, wy mądrzy autem fortes: vos nóbiles, nos autem ignóbiles.
w Chrystusie, my niemocni, wy mocni; wy doznajecie Usque in hanc horam et esurímus, et sitímus, et
szacunku, a my wzgardy. Aż do tej chwili łakniemy nudi sumus, et cólaphis caedimur, et instábiles
i cierpimy pragnienie, brak nam odzieży, jesteśmy sumus, et laborámus operántes mánibus nostris:
policzkowani i skazani na tułaczkę, i utrudzeni pracą maledícimur, et benedícimus: persecutiónem
rąk własnych. Błogosławimy, gdy nam złorzeczą, zno- pátimur, et sustinémus: blasphemámur, et ob-
simy, gdy nas prześladują; dobrym słowem odpowiadamy, gdy nas spotwarzają. Staliśmy się jakby śmieciem tego świata i odrazą dla wszystkich aż do tej
chwili. Nie piszę tego, żeby was zawstydzić, lecz aby
was napomnieć - jako moje najdroższe dzieci.
GRADUALE:
Usta sprawiedliwego głoszą mądrość i język jego mówi
to, co słuszne. V. Prawo jego Boga mieszka w jego sercu, a kroki się jego nie chwieją.
ALLELÚIA:
Alleluja, alleluja. V. Błogosławiony mąż, który boi się
Pana i wielką radość znajduje w jego nakazach. Alleluja.
EVANGELIUM:
Onego czasu: Rzekł Jezus uczniom swoim: Nie bój się,
mała trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać
wam królestwo. Sprzedajcie wasze mienie i dajcie
jałmużnę! Sprawcie sobie trzosy, które nie niszczeją,
skarb niewyczerpany w niebie, gdzie złodziej się nie
dostaje ani mól nie niszczy. Bo gdzie jest skarb wasz,
tam będzie i serce wasze.
secrámus: tamquam purgaménta huius mundi
facti sumus, ómnium peripséma usque adhuc.
Non ut confúndant vos, hæc scribo, sed ut fílios
meos caríssimos móneo: in Christo Iesu, Dómino
nostro.
Ps 36,30-31
Os iusti meditábitur sapiéntiam, et lingua eius
loquétur iudícium. V. Lex Dei eius in corde ipsíus: et non supplantabúntur gressus eius.
Ps 111,1
Allelúia, allelúia. V. Beátus vir, qui timet Dóminum: in mandátis eius cupit nimis. Allelúia.
Łk 12,32-34
In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis:
Nolíte timére, pusíllus grex, quia complácuit
Patri vestro dare vobis regnum. Véndite quæ
possidétis, et date eleemósynam. Fácite vobis
sácculos, qui non veteráscunt, thesáurum non
deficiéntem in coelis: quo fur non apprópiat,
neque tínea corrúmpit. Ubi enim thesáurus
vester est, ibi et cor vestrum erit.
OFFERTORIUM:
Ps 20,2-3
Z potęgi Twej, Panie, weseli, się sprawiedliwy, i z po- In virtúte tua, Dómine, lætábitur iustus, et sumocy Twojej bardzo się cieszy: spełniłeś pragnienie per salutáre tuum exsultábit veheménter: dejego serca.
sidérium ánimæ eius tribuísti ei.
SECRETA:
Wspominając Twoich Świętych, składamy Ci, Panie, Laudis tibi. Dómine, hóstias immolámus in tuóofiarę chwały i ufamy, że ona wybawi nas od złego rum commemoratióne Sanctórum quibus nos et
teraz i w przyszłości. Przez Pana.
præséntibus éxui malis confídimus et futúris.
Per Dominum.
Pro S. Agneti secundo
Niechaj zstąpi, prosimy Cię, Panie, obfite błogosła- Super has, quaesumus, Dómine, hóstias benewieństwo Twoje na te dary ofiarne, niechaj nas łaska- díctio copiósa descéndat: quæ et sanctificatiówie uświęci i rozraduje uroczystym obchodem Mę- nem nobis cleménter operétur, et de Mártyrum
czenników. Przez Pana.
nos sollemnitáte lætíficet. Per Dominum.
PRAEFATIO COMMUNIS:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawien- Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,
ne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dzięk- nos tibi semper et ubíque grátias agere: Dómine
czynienie, Panie, Ojcze Święty, wszechmogący, wiecz- sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per
ny Boże, przez Chrystusa, Pana naszego. Przez Niego Christum, Dóminum nostrum. Per quem maTwój majestat chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa, iestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominaz lękiem czczą Potęgi, Niebiosa i Moce niebios oraz tiónes, tremunt Potestátes. Coeli coelorúmque
błogosławieni Serafini we wspólnej wysławiają rado- Virtútes ac beáta Séraphim sócia exsultatióne
ści. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut
w pokornym uwielbieniu:
admitti iubeas, deprecámur, súpplici confessione dicéntes:
COMMUNIO:
Mt 19,28-29
Zaprawdę powiadam wam, że wy, którzyście opuścili Amen, dico vobis: quod vos, qui reliquístis
wszystko i poszliście za mną, stokroć więcej otrzyma- ómnia et secúti estis me, céntuplum accipiétis,
cie i posiądziecie życie wieczne.
et vitam ætérnam possidébitis.
POSTCOMMUNIO:
Pokrzepieni niebieskim pokarmem i napojem, błaga- Refécti cibo potúque coelésti, Deus noster, te
my Cię pokornie. Boże nasz, niech nas bronią modli- súpplices exorámus: ut, in cuius hæc commemotwy tego, w którego święto przyjęliśmy te dary. Przez ratióne percépimus, eius muniámur et précibus.
Pana.
Per Dominum.
Pro S. Agneti secundo
Panie, przyjęliśmy Sakrament obchodząc doroczną Súmpsimus, Dómine, celebritátis ánnuæ votiva
uroczystość; spraw, prosimy, niech on udzieli nam sacraménta: præsta, quaesumus; ut et temporápomocy na życie doczesne i wieczne. Przez Pana.
lis vitæ nobis remédia praebeant et ætérnæ. Per
Dominum.