docluty 2013 - Staromiejski Dom Kultury
download 
Reklamacja Transkrypt
luty 2013 - Staromiejski Dom Kultury
INFORMATOR KULTURALNY STAROMIEJSKIEGO DOMU KULTURY NR 101/02/2013, www.sdk.pl WSTEP , Spis treści: Czapka od Tuczyna ............................................3 Piwnica na Wójtowskiej - Pod prąd .................6 Karol XII w Warszawie... ....................................8 Z naszej pracowni... .........................................12 Informacje kulturalne - bieżące imprezy, wydarzenia, spotkania... .................................13 Kluby, zajęcia, stałe formy pracy w SDK Plastyka............................................................26 Galerie...............................................................26 Muzyka..............................................................27 Edukacja artystyczna.........................................27 Kulturoterapia....................................................27 Dla dzieci i młodzieży..........................................28 Hobby................................................................28 Taniec................................................................29 Literatura........................................................29 Dla Seniorów......................................................29 Piwnica na Wójtowskiej......................................31 Teatr...................................................................31 Filia Staromiejskiego Domu Kultury ul. Zakroczymska 11 (wejście od Wójtowskiej) telefon: 22 635 46 47 telefon/faks 22 635 77 83 www.piwnicanawojtowskiej.sdk.pl PW PW Ko k ors ikt nw a k ka ryne ms Przy y ocz ska jtow Wó r Zak Wierszyki dla dzieci ........................................31 Dyskretny urok Stolycy ...................................32 PIWNICA NA WÓJTOWSKIEJ Organizatorzy zastrzegają sobie możliwość zmian w programie (np.: terminu lub godziny rozpoczęcia imprezy, składu zespołów). ście Ko Polecamy Państwa uwadze... nasza strona internetowa: W www.sdk.pl inne Domy Kultury w Warszawie: www.domykultury.waw.pl Okładka: Staromiajski detal... Świętojańska 11 Fr zk sk ań a ta Fre W W WWW cis an lna ek Ryn ego Nowsta Mia WARSZAWSKIE WSPOMNIENIA PAWEŁ ELSZTEIN CZAPKA OD TUCZYNA W końcu lat dwudziestych ubiegłego wieku rodzice zaczęli przygotowywać mnie do nauki w gimnazjum. Ja już wiedziałem do którego. Myślałem wyłącznie o Gimnazjum im. Króla Władysława IV. Dlaczego akurat ta szkoła mi odpowiadała? Ano dlatego, że większość moich znajomych była uczniami tej znakomitej uczelni. Ale przede wszystkim dlatego, że chłopaki od „Władka” nosili piękne czapki. Były to wysokie czapki z gładkiego materiału granatowego koloru, ze sztywnym otokiem, okrągłym denkiem, paskiem i daszkiem skórzanym. Podobne do kepi, nakryć głowy francuskich wojsk lądowych i policji (pół wieku później, po wizycie w Polsce prezydenta Francji generała Charlesa de Gaulle’a stały się modne wśród młodzieży - nazywano je „degolówkami”). Jeszcze nie próbowałem nawet poddać się egzaminowi w wymarzonym gimnazjum, a już uprosiłem Ojca aby kupił mi czapkę „władysławiaka”. Będę się przyzwyczajał! - być może tak rozumowałem. W Warszawie czapników nie brakowało, ale wszyscy wiedzieli, że jedyną, najlepszą z najlepszych, jest wytwórnia czapek pana Antoniego Tuczyna - przy ulicy Podwale 2. Fotografia przedstawia Plac Zamkowy przed 1930 rokiem. Pierwsza, narożna kamienica - zaznaczona czerwona obwiednią - to adres Podwale 2, gdzie na parterze znajdował się sklep “Antoni Tuczyn”. Na zdjęciu widoczna jest część szyldu, przysłonionego bryłą słupa ogłoszeniowego - “Antoni (...)” [Fot. pochodzi z zasobów Narodowego Archiwum Cyfrowego www.nac.gov.pl] Zakup czapki był dla mnie dużym wydarzeniem. Może dlatego, iż sprzedawca, czyli jak się podówczas mówiło subiekt obsługiwał mnie nieomal jak królewicza. Po wzięciu miary z obwodu mojej głowy, od razu z pięknego pudła wyjął czapkę. Która o dziwo, od razu pasowała! To było dla mnie coś niebywałego. Wiem ile czasu trzeba było spędzić w innych sklepach podczas niekończącego się przymierzania zanim trafiono na odpowiedni rozmiar. A u Pana Tuczyna z miejsca otrzymywałem dobrą, świetnie ukształtowaną do mojej głowy czapkę. Po wielu latach doświadczeń przekonałem się, że towary dobrych wytwórni, firm czy sklepów zawsze są od razu gotowe do noszenia. To samo dotyczy butów, ubrań, a nawet zegarków albo rękawiczek. W renomowanej firmie i zegarek na bransoletce z miejsca dobrze pasuje do ręki, a rękawiczki wydaje się, iż były robione nieomal na zamówienie. Czapką, niestety nie cieszyłem się zbyt długo. Egzamin do „Władka” nie udał się… 3 WARSZAWSKIE WSPOMNIENIA W czapce od Tuczyna w 1929 roku. Z Ojcem na Nowym Świecie po zakupie butów, o czym świadczy podpis na rewersie. Prawie dwa lata nosiłem tę piękną czapkę. Oczywiście bez insygniów gimnazjum. [Fot. z arch. rodzinnego P.E.] mówiąc delikatnie i musiałem zmienić czapkę na rogatywkę innej praskiej szkoły. I ona pochodziła od Tuczyna. A później, po reformie szkolnictwa nosiłem regulaminową maciejówkę i stosowny mundurek. Jak to wszystko wyglądało pokazałem na załączonych i po raz pierwszy publikowanych zdjęciach z rodzinnego albumu. Wytwórnia czapek i kapeluszy Pana Antoniego Tuczyna powstała wiele lat przed pierwszą Wojną Światową. Niestety, dokładnej daty nie znam. Z dostępnych materiałów (książka wspomnieniowa „Młodość wydawcy” Jana Gebethnera) wynika, że pierwsze czapki dla studentów Uniwersytetu Warszawskiego jeszcze pod zaborem niemieckim w roku akademickim 1915/1916 zostały zakupione u Tuczyna na Podwalu. Te pierwsze czapki polskich studentów były konfederatkami białego koloru 4 Od 1932 roku nosiłem rogatywkę i stosowny mundurek VI Miejskiego Gimnazjum Męskiego Ogólnokształcącego (póżniejszego im. płk. L. Lisa – Kuli). Czapka, również twarzowa, kupiona została w sklepie Pana Tuczyna. Na zdjęciu autor z Rodzicami w Alejach Jerozolimskich. [Fot. z archiwum rodzinnego P.E.] z wiśniowym otokiem. Zamówiono ponad pięćset sztuk takich nakryć głowy. Co prawda studencka Bratnia Pomoc zamierzała zamówić czapki koloru wiśniowego z białym otokiem, ale okazało się że w tym okresie nie można było zakupić odpowiedniego materiału na uszycie czapek. Firma Tuczyn zaproponowała zmianę, wykorzystując materiał aktualnie będący w magazynie. Zamówienie zrealizowano przed 3 maja 1916 roku. Nowymi czapkami studenci pragnęli zamanifestować obecność uniwersytetu i młodzieży akademickiej w Warszawie. Dodać należy, iż wzór akademickich czapek od Pana Tuczyna pozostał do dziś niezmieniony. W księgach adresowych z roku 1938 widnieje nazwa firmy „Antoni Tuczyn” przy ulicy Podwale 2, ale jako właściciela wytwórni i sklepu wymieniono Pana Karola Fichtera. Paweł Elsztein WARSZAWSKIE WSPOMNIENIA - Od 1935 roku, po reformie szkolnictwa uczniowie szkół państwowych i miejskich (z wyjątkiem prywatnych) nosili jednolite granatowe mundurki i czapki maciejówki. Z niebieskimi wypustkami gimnazjaliści, z czerwonymi licealiści. Na zdjęciu z tegoż roku, w nowej czapce, również od Pana Tuczyna. Próby z nowym modelem samolotu na praskim „lotnisku” w rejonie Placu Hallera na Pradze II. [z archiwum rodzinnego P.E.] Minęły trudne lata. Do Władysława IV wróciły tradycyjne czapki. Również piękne, bo noszone obecnie przez uczniów obojga płci. Ale dla mnie jakby nieco inne… Może dlatego, że nie ma już wytwórni Pana Tuczyna. Na zdjęciu z 2012 roku poczet sztandarowy władysławiaków na ul. Brzeskiej podczas uroczystości odsłonięcia tablicy ku czci poety Władysława Sebyły. [Foto: P.E] REDAKCYJNE POSZUKIWANIA... Trudno dziś ustalić historię powstania firmy Antoniego Tuczyna. Poszlaki prasowe wskazują*, że odbyło się to po roku 1859: ["Kurier Warszawski" z 16 grudnia 1859 r. na str. 1864, donosi: "(...) W dniach 13, 20,i 27 Listopada, oraz 22 Listopada (4) Grudnia r. b., odbyły się examina roczne w Szkołach RzemieślniczoNiedzielnych w Warszawie (...). Na których to examinach, otrzymali nagrody następujący uczniowie pomienionych szkół, a mianowicie: (...) f) ze Szkoły przy ulicy Krak: -Przed: (...) z oddziału 3go: (...) Antoni Tuczyn (...)."]. Zapewne zakład Tuczyna rozpoczął działalność kilka lat po wspomnianej dacie, bowiem późniejszy mistrz czapniczy był wtedy jeszcze uczniem. Za to w roku 1886 Antoni Tuczyn był już uznanym rzemieślnikiem, członkiem opiniodawczych zgromadzeń zawodowych ["Gazeta Warszawska" z dnia 14 czerwca 1886 r., na str. 2, informuje o pracach nad nową ustawą dla Zgromadzeń Rzemieślniczych: "W sprawie podniesienia rzemiósł w kraju naszym ukończyła już swe prace teoretyczne delegacya, powołana w tym celu przez sekcyę czwartą Towarzystwa Popierania Przemysłu i Handlu. Delegacyę stanowili: (...) Antoni Tuczyn (...)".]. Historię firmy i losy jej właściciela skrywa gęsty kurz zapomnienia. Być może udało nam się jednak coś jeszcze ustalić - miejsce pochówku Antoniego Tuczyna. Znajduje się ono na warszawskich Powązkach [kw. 73 rz. 5]. Na lewej, bocznej stronie cokołu wieloosobowego grobowca Eleonory Tuczyn czytamy: „ŚP. ANTONI TUCZYN \ KUPIEC I OBYWATEL M. WARSZAWY \ ZMARŁ D. 15 PAŹDZIERNIKA 1906 \ PRZEŻYWSZY LAT 66 \ POKÓJ JEGO ZACNEJ DUSZY”. Być może jest to grób Antoniego Tuczyna, znanego warszawskiego czapnika. Wskazuje na to pewna zbieżność dat: zmarł w 1906 r. w wieku 66 lat; urodził się więc w 1840 r.. Pokrywa się to częściowo z wcześniejszymi ustaleniami - będąc 19 letnim młodzianem, w 1859 r. - zdawał egzaminy roczne na koniec 3 oddziału, w Szkole Rzemieślniczo-Niedzielnej… Jeszcze kilka naszych ustaleń: sklep firmy "Antoni Tuczyn" w latach 20 i 30 XX w. znajdował się przy ulicy Podwale 2, w kamienicy Elsnera; hip. 533 (zapewne także w latach 40 - w zbiorach Archiwum Państwowego m.st. Warszawy - patrz zdjęcia w serwisie: www.warszawa1939.pl - zabezpieczono fotografie przedstawiające budynek przy ul. Podwale 2, z szyldem firmy Tuczyn - z 1942 r.) . W "Przewodniku po Warszawie" z 1910 r. (Wyd. W. Guzowski; Warszawa 1910 r.) można jednak odnaleźć informację, że siedziba firmy A. Tuczyn mieści się pod adresem Podwale 16. Znajduje to częściowe potwierdzenie na pocztówkach z początku XX wieku (lub końca XIX), gdyż w budynku Podwale 2 znajduje się inna firma A. Bierencweig. Być może powodzenie wyrobów warszawskiego czapnika pozwoliło mu awansować “z głębin" Podwala, aż na “szczyt” - najbardziej eksponowany narożnik, tuż przy Placu Zamkowym. * - Dokumenty Cechowe spłonęły w czasie II wojny światowej, nasza wiedza opiera się więc tylko na łączeniu skrawków informacji, a wnioskowanie oparliśmy na “ryzykownym” założeniu, że wszelkie odnalezione informacje dotyczą “tego” Antoniego Tuczyna. Warto wspomnieć, że czapki Tuczyna, wspomina także S. Zieliński w książce "Kiełbie we łbie"; Iskry 1968. 5 PIWNICA NA WOJTOWSKIEJ W DOBRĄ STRONĘ POD PRĄD Nie płacz bo Anioł co cię strzeże i nosi Bogu twe pacierze spadnie o twoje cięższy łezki Bo Anioł waży jakby nic Dlatego nawet dziecka łzy Bogu najmilsze nawet przezroczyste obciążają próśb listę I Anioł leci i doleci albo za późno albo wcale A wszystko przez ten płacz i żale Są takie chwile, gdy idąc pod prąd ma się wrażenie, że nurt nieubłaganie prący w przeciwną stronę udało się odwrócić. To się niestety zdarza tylko czasem. Grawitacja rządzi! W zjawisku estradowym, jakim jest piosenka, panuje prawo równania w dół: upraszczania, ułatwiania i unifikacji (więcej słów na „u” nie przychodzi mi do głowy). Nasz Szołbiznes (pisownię zastosowałem świadomie, by - skoro taki jest trend - nieco Państwu u… prościć) jest jak sądzę przodownikiem w demonstracji, iż ta na „u” równia pochyła, to przyszłość naszej piosenki. Tymczasem nam udało się dopiero co odwrócić ten trend! Trwało to tylko przez chwilę, raptem dwa dni, ale zdarzyło się to przed miesiącem w Piwnicy na Wójtowskiej - filii Staromiejskiego Domu Kultury - w maleńkim, acz urokliwym teatrzyku, który po latach przywróciliśmy (my - znaczy SDK) do życia. Kiedyś, dawno temu w roku 2007, zaprosiłem Basię Stępniak-Wilk i Andrzeja Ozgę, wyśmienitych twórców piosenki literackiej, do stworzenia wspólnego programu pod przeze mnie wymyślonym tytułem - „Aniołowo koło Darwinowa”. Andrzej - erudyta, często w piosenkach do Biblii się odnoszący i z filozoficznym zacięciem ją komentujący i Basia - nastrojowo usposobiona, rzec można - stworzona, by pisać o Aniołach, przez których historie śpiewa o nas samych, zainspirowali mnie do skompilowania programu poetycko-hochsztaplerskiego o poniekąd niedoczesności. Kilka tekstów trzeba było napisać specjalnie do tego programu, by zachować spójność i płynność wypowiedzi, a i skorzystaliśmy z dwóch wierszy Andrzeja Bursy, jednego Andrzeja Waligórskiego i po jednej piosence Jaromira Nohavicy i (na bis) Włodzimierza Wysockiego. A reszta z 42 punktów programu, to napisane przez nas samych piosenki i wiersze. Raz w roku w styczniu „Aniołowo…” prezentowała Scena Piętro Wyżej w Sali Kameralnej SDK, a teraz po raz pierwszy „Aniołowo…” wraz ze Sceną przeniosło się do Piwnicy na Wójtowskiej. Program nie jest łatwy - stawia pytania, na które nie ma odpowiedzi, a czasem serwuje odpowiedzi niezbyt łatwe do przyjęcia. Nikt z nas w tekstach nie upraszcza, nie ułatwia, nie ujednolica. I na ten nasz wspólny nieprosty twór publiczność przyszła zaskakująco, wypełniając salę widowiskową Piwnicy na Wójtowskiej przez dwa wieczory aż po brzegi. A po koncercie, każdym z dwóch, wiele osób pytało, gdzie kupić płytę z koncertem „Aniołowo koło Darwinowa”. Czyż można ocze- Przecież wystarczy westchnąć Anioła dmuchnąć lekko i załatwione Jeśli się tylko dmuchnie w dobrą stronę sł. Basia Stępniak-Wilk Basia Stępniak-Wilk 6 PIWNICA NA WOJTOWSKIEJ ŚWIĘTY JERZY Religia ci kreuje świętych byś pokonywać mógł zakręty tak jak je pokonali święci zanim im przyszło w świętość skręcić Jest zatem świętych liczba spora a każdy jest od innej sprawy święty dla zwykłych to podpora by mogli w końcu duszę zbawić Grasuje pośród świętych jeden w którego trudno aż uwierzyć który, by znów powrócił Eden pokonał smoka - Święty Jerzy. Andrzej Ozga kiwać czegoś więcej? Przyszli, wysłuchali, bawili się, ale chcieli to, w czym uczestniczyli, mieć na własność, żeby stało na półce, gdzie łatwo sięgnąć. Aż od tego zakręciło nam się w głowie. Ale hola, hola, nie grozi nam oszałamiająca popularność. Wiemy „w czym robimy”. Występujemy tu i ówdzie i od czasu do czasu. Wybraliśmy drogę pod prąd, więc nurt nas nie uniesie. Jednak miło, że są miejsca, gdzie możemy spotkać „naszą” widownię. Piwnica na Wójtowskiej daje szansę, by w niej znajdowali azyl twórcy pracujący poza „szołbiznesem” i jak się okazuje - może przyciągać widownię łaknącą ich twórczości. Piwnica działa od niedawna i uczy się siebie, testuje własne możliwości i publiczność. Trzymajcie Państwo za nas kciuki, by na mapie kulturalnej stolicy nie zabrakło Jej podobnych miejsc, gdzie tworzy się nie dla kariery, gdzie zaprasza się artystów, których czasem niełatwo zrozumieć, ale gdy się to uda, satysfakcja jest obustronna. Bo my tu (w Piwnicy) jesteśmy dla treści, dla rozmowy, spotkania, wspólnego przeżywania wzruszeń, dla dowcipu, a nie rechotu, czasem dla prowokacji - dla „nas”. Czy istniał? Tego nie wiadomo trudno powiedzieć - ecce homo skoro pokonał smoka, który musiał wybrykiem być natury. Smoków nie było, chociaż teraz niejeden chce się o to spierać; i patrzy na nas hen z wysoka mówiąc - to ja zgładziłem smoka. I myśli, że mu stawią pomnik najlepiej, żeby był ogromny żeby z daleka było widać że on jest święty - smok to gnida. żeby rzecz upamiętnić w brązie żeby się w pamięć ludziom wryło żeby trafiło to do książek nawet, gdy walki tej nie było. I tak po wieczność smok ryj szczerzy tak na pomniku jak rycinie by w chwale bujał Święty Jerzy jakkolwiek miałby on na imię. Marek Bartkowicz Marek Bartkowicz Fotografie Piotr Kosela 7 WARSZAWSKIE CIEKAWOSTKI Artykuł, autorstwa Juliana Bartoszewicza, ukazuje Warszawę w roku 1702, w czasie wielkiej historycznej zawieruchy, nazwanej przez potomnych III wojną północną. Wojna ta, toczyła się w latach 1700-1721 pomiędzy Szwecją a sprzymierzonymi ze sobą: Danią, Rosją, Polską, Saksonią, Prusami oraz Hanowerem tworzącymi tzw. Ligę Północną. Ziemie Rzeczpospolitej Obojga Narodów (do 1704 roku - de jure - nie była ona stroną konfliktu) stały się miejscem, gdzie rozegrała się duża część długotrwałej i wyniszczającej wojny. W 1702 roku na tronie Rzeczypospolitej zasiadał Sas z dynastii Wettynów - August II, zwany Mocnym (król Polski w latach 1697-1706 i 1709-1733 i jednocześnie elektor Saksonii, w latach 1694-1733 noszący tam imię Fryderyka Augusta I) - jeden z głównych "autorów i aktorów" III wojny północnej. Trwająca ponad dwie dekady wojna wyniszczyła gospodarczo i politycznie Rzeczypospolitą. To okres m.in.: ogromnych kontrybucji, grabieży wojennych, łożenia na utrzymanie obcych wojsk szwedzkich i saskich, dwukrólewia, detronizacji królów, porwania i uwięzienia pretendentów do tronu - Jakuba i Konstantego Sobieskich, sojuszniczego „zamieszkania” cara Piotra I na Zamku Królewskim w Warszawie (na mocy traktatu pokojowego między Augustem II i Karolem XII z 1707 r., do Warszawy wkroczyły sprzymierzone wojska rosyjskie), politycznej wojny domowej między stronnikami króla Augusta II i króla Stanisława Leszczyńskiego, przymierza tego ostatniego z najeźdźcą - królem szwedzkim Karolem XII, saskopolskimi sojuszami z Rosją, których polityczne i wojskowe echa prześladowały Rzeczypospolitą już do końca XVIII wieku, aż po klęskę III rozbioru… JULIAN BARTOSZEWICZ KAROL XII W WARSZAWIE W 1702 ROKU.* [Fragm.] Część I ....Tymczasem Karol XII coraz głębiej z Inflant zapuszczał swoje zagony na Litwę, i powiadano w kraju, że prosto idzie na Warszawę. Oto już szwed gości w Lejpunach, oto w Sopoćkiniach, a niema wieści, by nawet dopuścił do siebie posłów polskich, którzy go jakby przepraszać naprzód pojechali. Ale oto już szwed i w Różanym Stoku pod Grodnem; przypuścił wprawdzie posłów na posłuchanie i wojewoda Król Szwecji Karol XII Wittelsbach, 1682-1718 [Fot. poch. z: webart.nationalmuseum.se] kaliski wypalił do niego czułą i silną przemowę, ale jakby nigdy nic, król kazał iść dalej swoim pułkom, wydał już nawet uniwersały do województw i tam przemawia od siebie do Polaków, i na odpowiedź posłom kazał czekać dopiero w Tykocinie. Nowa zwłoka czasu, przez którą nic sprawa Augusta II nie zyskała. Nie było więc co robić dłużej w Warszawie. Elektor Saski wybierał się znowu w podróż do Krakowa, gdzie na niego liczne wojska niemieckie czekały. Komendantem miasta na czas swojego oddalenia się, mianował pana starostę warszawskiego. Był widać Król Elektor w dobrym kłopocie, bo aż dwa razy udzielił tę nominację staroście, przynajmniej dwa razy pod różnemi datami zapisano ją w aktach metryki koronnej. Ale z czemże komendanta zostawiał? z jedna milicją miejską. Nie było to * - (red.) Wojska Szwedzki wkroczyły do Warszawy (opuszczonej przez wojsko i króla - Augusta II) 23 i 24 maja 1702 r. Ostateczne zajęcie miasta wraz z Zamkiem Królewskim nastąpiło 25 maja. Pobyt Karola II w stolicy Rzeczypospolitej trwał nieco ponad miesiąc - do 26 czerwca. 8 WARSZAWSKIE CIEKAWOSTKI August II Mocny, 1670-1733. Mal. Louis de Silvestre. [Fot. poch. z: webart.nationalmuseum.se] zapewne wojsko zdolne do wstrzymywania bystrego polotu szwedzkiego, to też naturalnie Warszawa jakby zostawiona była na ofiarę nie(przy)jacielowi, a pan Stanisław Krasiński był tylko więcej dla formy komendantem. Nie chciał i nie mógł bronić stolicy. Po odjeździe króla Augusta, była więc Warszawa bezbronna, i stała otworem szwedowi. Przytaiła się tak, że z daleka już dosłyszeć mogła łoskot łamiących się przez lasy szwedów i szczęk skandynawskiej broni. A Karol szedł i szedł dalej niezważając na żadne przeszkody. Lew północy wyglądał cokolwiek na awanturnika. Szedł ku Warszawie mając z sobą tylko 16 tysięcy mizernych ludzi, w pół nagich na chudych szkapach (…). Towarzyszyli mu Sapiehowie mając tylko jeden swój pieszy regiment w zielonej barwie i kilkadziesiąt lekkich chorągwi tatarskich. Szwedzi szli w dwóch kolumnach i rozrzucali wszędzie po drodze uniwersały. (…) Oto więc już wkroczyli w Mazowsze, oto obiedwie szwedzkie kolumny łączą się z sobą nad Bugiem, nareszcie są już prawie te dzieci północy i w samej Warszawie, bo o trzy mile tylko i Radzymin zajęli. Stolica w strachu, niepewności i w oczekiwaniu. Szlachty w niej wcale niema, wojska koronne jakby wymiótł; jest ci tam trochę piechoty regimentu wojewody płockiego, która pilnuje zamku, ale niema co rachować na obronę miasta i na tę piechotę, kiedy nawet armatę z cekhauzu warszawskiego wywieziono do Góry. Sami zatem mieszczanie zostali w domach. Co Szwed zrobi, gdzie przeprzeprawiać się będzie? wszyscy się nawzajem jeden drugiego pytali. Ostatnią tedy niedzielę w niepewności przeczekało miasto, kiedy nazajutrz zrana piorunem rozleciała się po Warszawie wiadomość, że szwedzki kornet stanął na Pradze z kommisarzami prowiantowymi (w poniedziałek 22 maja). Kornet nazywał się di Gusienko; nie wiadomo co znaczyło to di, ale był to widać jakiś nowy przyjaciel bo i nazwiska wcale nie miał szwedzkiego. Kommisarze szwedzcy skoro stanęli na Pradze, jak to u pobożnych ludzi we zwyczaju, dopytali się zaraz o predykanta i na pruskim rynku zaśpiewali uroczyście psalmy, zapewne dziękując Bogu, że im pozwolił zajrzeć już do stolicy Rzplitej, a predykant ich błogosławił. Następnie po nabożeństwie zajęli się zaraz potrzebami doczesnemi, chcieli dla wojska przygotować kwatery i furaż, ale trudno było znaleźć to wszystko na Pradze, a do Warszawy nie było żadnego znowu mostu. Posłali zatem łodzią do miasta rozkaz do pana burmistrza warszawskiego, żeby tam do nich przyjechał na drugą stronę; ale burmistrz czy nie chciał słuchać, czy bał się gości nieproszonych, czy co myślał utargować, dosyć że zamiast sam jechać, wyprawił łodzią napowrót czterech rajców miejskich. Szło głównie szwedom o postawienie mostu. Na tych poselstwach tam i nawzajem odbywanych zeszedł łatwo dzień cały, aż tutaj przed samym wieczorem, incognito w kilka koni, zawitał na Pragę gość osobliwszy, ze strachem oczekiwany. Był to sam król szwedzki. Przyjechał na Pragę prosto z Radzymina, niecierpliwy coprędzej spojrzeć na stolicę Wazów i Sobieskiego. Objechał zaraz konno Pragę i Skaryszew, uważał położenie Warszawy jak się rozbiegała po górach, szukał oczami stanowisk, gdzieby mógł potem rozłożyć wojska, które jeszcze nie nadciągały, przejechał pole na którem przed pięćdziesięcią laty w trzydniowym boju płynęła krew szwedzka a kiedy noc się zbliżyła, wybrał 9 WARSZAWSKIE CIEKAWOSTKI sobie nieco okazalszy dom pana Millera młodszego na kwaterę, wszedł tam do izby i nie zabiegając o żadną wygodę spoczął na samej tylko słomie i płaszczu swoim jak prosty żołnierz w obozie. Drugiego dnia jeszcze nawet nie świtało, a już król szwedzki był na nogach: wstał do dnia i o godzinie drugiej po północy pojechał nad Wisłę, gdzie już czekała na niego łódź przygotowana do przewozu na drugą stronę rzeki. Młody wojownik który po dalekich ziemiach szedł za sławą, chciał oddać hołd bohatyrowi polskiemu i zwycięzcy pod Wiedniem. Bohatyr myślał o bohatyrze. Dlatego bystrym pochodem zdążał z Litwy nad Wisłę nie przyjmując pokoju, dlatego sam jeden prawie uprzedzając wojska swoje przybył na Pragę, dlatego teraz Wisłą się przewoził w towarzystwie kilku oficerów szwedzkich i zmierzał do Willanowa. Wybrał się rano, żeby wszystko mógł widzieć incognito, zanim jeszcze ludzie z łóżek powstaną i zanim się wieść o nim w stolicy rozejdzie. Orszak jego ledwie 30 ludzi wynosił. Stanął naprzód w Willanowie i ze czcią religijną spacerował po komnatach Jana III. Najdrobniejszy tam szczegół uderzał jego uwagę, rozpytywał się o wszystko, o pamiątki, o historyę, szczegóły życia Jana Sobieskiego. Ale pusto i smutno było w zamku Willanowskim; królewice się rozbiegli w różne strony świata i obojętne tylko dla siebie postaci spotykał tutaj szwedzki bohatyr. Ztamtąd pojechał do Ujazdowa, także mieszkania dawnych królów polskich, i tam również oglądał pałac i wszystkie jego osobliwości. Z Ujazdowa udał się do Warszawy, żeby obejrzeć samo miasto. Około nędznych dworków wjechał na Krakowskie-Przedmieście i posuwał się w milczeniu przez ulice do zamku. Przestrach samowładnie rozpościerał się w mieście, wszystko drżało niepewne przyszłości, bo żywo jeszcze tkwiły w pamięci czasy Jana Kazimierza. A jeżeli się król szwedzki mścić będzie na Warszawie za Augusta II? a nuż kontrabandę ciężką nałoży na miasto? Żołnierz północny przyzwyczajony do trudów znosił klęski wojny z wytrwałością, ale sobie zawsze pozwalał wygody, ile się do tego razy wydarzyła sposobność. Jakże teraz będzie? Za trudy obozowe lat tylu, czyż żołnierz szwedzki z lichwą w stolicy sobie nie zapłaci? Choć król przestrzegał sprawiedliwości, któż zwycięzkiemu a zuchwałemu żołnierzowi stawić 10 będzie mógł skuteczny opór? Na czyjąż pomoc tu rachować ? Były uzasadnione te obawy. Stąd nie dziw, że Warszawianie zostawali w nieopisanym strachu. Wyobraźnia malowała im w oczach przesadzone obrazy. Mówiono że żołnierz szwedzki jest dziki i krwią oblany, że łupieżą tylko oddycha, że nie zna Boga i świętych pańskich, że nic go nie obchodzą ołtarze i kościoły. Dlatego mieszczanie zamknęli się w domach swoich, bo i zamek był zatarasowany. Ale zaraz owego pierwszego dnia obawa po kolei ustępowała przed ufnością. Całemi tłumami zaczęli się Szwedzi z Pragi przeprawiać do Warszawy, na wszystkich miejscach było ich pełno: pojedynkiem, parą, po trzech, po czterech, kupami, gromadnie chodzili i oglądali pałace. Czterech odważyło sie wejść do zamku, którego załoga rada nie rada spuściła cokolwiek z tonu i otwarła bramy. Czterej ci goście weszli przez dziedziniec na korytarz i krużganki, dostali się do pokojów królewskich i przechadzali się po zamku zupełnie bezpieczni i niczego się nie obawiając, jakby to Polacy, posłowie sejmowi przyjechali gdzie zdala powitać pana swojego. Wtem z Ujazdowa z orszakiem swoim nadjeżdża sam król. Stanął przed bramą niezaglądając do zamku; kazał wojsku swojemu ile go było wtenczas w Warszawie wystąpić na plac Zygmuntowski. Wtedy na znak dany przez króla, zastępy ścisnęły się, wojska padły na kolana i wzniósł się pod niebiosa hymn Ś. Ambrożego na podziękowanie Bogu za wzięcie stolicy polskiej. Po modlitwie król zawrócił poza wałami miasta na ulicę Długą do zbrojowni czyli jak ją Polacy dawniej nazywali do cekhauzu, który się rozciągał za pałacem Krasińskich naprzeciw Brygidek. Z arsenału udał się do Marymontu, gdzie także znalazł wspomnienia po Sobieskim i do Bielan gdzie niedawno jeszcze gościł August II. Z Bielan dopiero powrócił na Pragę, wszerz i wzdłuż przejrzawszy miasto i jego okolice. Warszawa z podziwieniem spoglądała na młodego króla szwedzkiego. Sama powierzchowność jego uderzała, więc zwyczajnie porównywali go z Augustem Saskim i dawnym zdobywcą Karolem Gustawem. August IIgi był wysoki, ale Karol i tak przewyższał go jeszcze wzrostem, do tego daleko szczuplejszy w sobie, miał bohatyr szwedzki długą twarz, ale za to poważną, na głowie zaś rzadkie bardzo włosy. Podobała się miastu pobożność króla, jego WARSZAWSKIE CIEKAWOSTKI Ratusz miejski na Rynku Starego Miasta [Ilustr. poch. z: A. Lauterbach "Warszawa" 1925; str. 15 ] skromność i prostota w obcowaniu, uczucia wzniosłe, bo hołd złożył sam naprzód pamięci Jana III, a potem przodka swojego Zygmunta Wazy. Podobał się i ubiór prosty, nie wymyślny, nie rażący zbytkiem i wymuszoną okazałością. Miał Karol na sobie zwierzchnią suknię granatową, u której wisiały guzy złocisto-mosiądzowe, kamizelka łosia, u boku wisiał rapier długi, buty rajtarskie. Młodziutko wyglądał, na lat 20, nie więcej. We wszystkiem zaś różnica była od Karola Gustawa, którego jeszcze nie tak starzy ludzie w Warszawie dobrze pamiętali. Tamto był zdobywca i pan, ten więcej wyglądał na przyjaciela i sprzymierzeńca Rzplitej. Tak też obadwaj królowie stosownie do swoich zamiarów postępowali. Gustawa bali się wszyscy, bo miecz i ogień mu towarzyszyły, Karola XII strach również poprzedzał, a już pierwsze ukazanie się uprzedzało dla niego, i król, który jak cień przesuwał się po ulicach nieprzyjacielskiego miasta, ubudzał ufność i za serce uchwycił. Śpiew religijny przed kolumną Zygmunta uspokoił Warszawę. Szwedzi nie byli nieprzyjaciółmi Boga. Mimo to że już zaraz pierwszego dnia zdobywcy panowali w Warszawie w całem znaczeniu tego wyrazu, jednak miasto jeszcze troszkę sprzeciwiało im się i grało rolę ofiary; to nowy dowód że Szwedzi byli grzeczni dla Polski. Kommisarze szwedzcy zasiedli na ratuszu i zajmowali się czynnie sprawą postawienia mostu na Wiśle. Wezwali magistrat, żeby szkut i drzewa dostarczył, a koszta budowy sami przyjmowali na siebie. Magistrat chciał znowu co wytargować i upraszał o pieniądze króla, twierdząc, że szkut i drzewa swojego niema i że jednego i drugiego dopiero dostanie za pieniądze. Bądź co bądź, most już się tego samego wieczora budował, wprost na przeciw pałacu Radziwiłłowskiego. Nazajutrz znowu na ratuszu zasiadają szwedzcy kommisarze i nakazują prowiant wielki. Miasto skarży się i kurczy, a Szwed z góry na to: «jeżeli zaraz nie dacie co nakazujemy, piekło poruszym, a musi być po naszej woli». Więc radzi nie radzi mieszczanie zwożą ze wszech stron tu chleb, tam piwo; ściągają starsi urzędnicy na gwałt od młodszych wszystko czego chcą kommisarze szwedzcy. Ale już i pierwsze chwile wrażenia dla zdobywców w nieprzyjacielskiem mieście przeminęły. Szwed się obejrzał po zamku, po pałacach, już go nic nie dziwi więcej, już żąda wygody. Dlatego sobie bez ceremonji zwycięzcy postępują z mieszczanami. Rozlało się to po wszystkich wsiach i miasteczkach warszawskich i burmistrzują. Ruchliwsi wybiegają za okopy i rabują wsie i dalsze okolice. Niktby nie powierzył, ale zaraz pierwszego dnia te pierwsze czaty szwedzkie pokazały się o mil 12 za Warszawą. Klasztory, pałace, kościoły, szpitale i dwory szlacheckie w mieście i za miastem, wszystko to spisane, wszystko ma dostarczyć żywności i wszelkich potrzeb wojskowych, stosownie do upodobania żołnierza. Było podobno wszystkiego na 18,000 ludzi z Karolem, ale zabierali Szwedzi na 40,000 wszelkich potrzeb. Jedni spisywali i grzeczniejsi brali co na podorędziu, drudzy rabowali co i jak chcieli, zupełnie jak w kraju nieprzyjacielskim. Nikt się nie bronił, - ostatnia siła oporu spłonęła w sporach magistratu Warszawy z kommisarzami szwedzkimi (...) Tekst pochodzi z: Julian Bartoszewicz "Dzieła" Tom 7. "Szkice z czasów saskich.", Wyd. pierwsze. Kraków 1880. Wybór fragmentów i podział na części - redakcja “Rynek”. Zachowano oryginalną pisownię. Bartoszewicz Julian - ur. 17 I 1821 r. w w Białej Podlaskiej, zm. 5 XI 1870 r. w Warszawie. Historyk, publicysta, pedagog. 11 Z NASZEJ PRACOWNI... Anita Leszczyńska lat 11 „Deszcz” z Pracowni Plastyczno-Teatralnej “Pankracownia” SDK prowadzonej przez Bożennę Pepłońską Anita lubi deszcz i przedstawia go w kolorze magenty. Pozytywnie patrzy na świat. Narysowała grupę dzieci, które wyszły na spacer podczas deszczu. Cztery spacerują razem, a jedno podąża za nimi. Niosą kolorowe parasole. Mają na sobie kolorowe ubrania i buty gumowe. Widać, że chłopcy i dziewczynki ubrali się specjalnie na „mokry” spacer. Wszyscy podążają w tym samym kierunku. Gdzie oni idą? Co obserwują? Nie śpieszą się. Nie wiemy, czy dzieje się to w mieście, czy na wsi. Nie jest to ważne. Autorka koncentruje się na najważniejszych elementach jakimi są grupa dzieci, parasole i deszcz. Przedstawia nam scenę w dynamicznej kompozycji, choć jej bohaterzy nie biegną, ale spokojnie spacerują. Anita swoim rysunkiem mówi nam, że możemy być szczęśliwi także w deszczową pogodę. Alicja Senón-Llopis Golec doktor Historii Sztuki, magister Sztuk Pięknych, muzeolog Walencja, Hiszpania 22.01.2013 Informacje kulturalne Bieżące wydarzenia, koncerty, imprezy, spotkania tel. (22) 831-23-75, www.sdk.pl MuZyKA TeaTR PLASTyKA TANieC GALERie LITERATURA EDUKAcjA dLA DzieCi i młOdziEży Organizatorzy zastrzegają sobie możliwość zmian w programie (np.: terminu lub godziny rozpoczęcia imprezy, składu zespołów). INFORMACJE KULTURALNE WYSTAWA INFORMACJE KULTURALNE GALERIA PROMOCYJNA KAROLINA JAKLEWICZ AKT PRZESTRZENI/verte Wystawa czynna od 6 lutego do 3 marca 2013 r. Otwarcie wystawy 6 lutego 2013 r. o godz. 18.00 Karolina Jaklewicz - ur. w 1979 r. w Trzebiatowie. W 2000 r. ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Szczecinie. W latach 2000 - 2003 studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, kierunek: Edukacja Artystyczna, specjalność: multimedia. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, Wydział Malarstwa i Rzeźby. Dyplom z wyróżnieniem w roku 2007 z malarstwa u prof. Stanisława Kortyki oraz z projektowania malarstwa w architekturze i urbanistyce u prof. Wojciecha Kaniowskiego. Obecnie pracuje jako asystent w Zakładzie Malarstwa, Rysunki i Rzeźby na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. W roku 2012 otrzymała tytuł doktora sztuk pięknych za cykl malarski "Idea a forma geometryzująca w malarstwie". Wybrane wystawy indywidualne: - 2012 - "Idea a forma geometryzująca w malarstwie", ASP Wrocław, wystawa doktorska - 2011 - Wystawa malarstwa, Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa - 2011 - "Anamorfoza osobności", Galeria Sztuki Socato, Wrocław - 2010 - "Bolesna geometria", Galeria Farbiarnia, Warszawa - 2007 – „Geometria – emocje intelektu” – wystawa dyplomowa, ASP Wrocław - 2006 – „Przestrzeń nieobiektywna” – malarstwo, „ Galeria Brama” - Gryfice - 2005 - "Akt przestrzeni II" - malarstwo, "Galeria Przed Aulą" - ASP Wrocław - 2005 - "Ostrów Tumski - malarstwo w architekturze" - wizualizacje, "Galeria Przed Aulą" - ASP Wrocław - 2004 - "Przestrzeń ulicy" - malarstwo, wystawa "Galeria 209" - ASP Wrocław Galeria Promocyjna - II piętro SDK, od wtorku do soboty: 11.00-18.00, w niedzielę: 13.00-17.00 GALERIA WYJŚCIE AWARYJNE PAWEŁ ROGIŃSKI 17. Wystawa fotografii i prac graficznych Paweł Rogiński - grafik, fotograf. W życiu zawodowym zajmuje się grafiką wydawniczą. Studiował na Wydziale Sztuk Pięknych i Projektowych w Łódzkiej Wyższej Szkole Informatyki i Umiejętności. Fotografią interesuje się od kilku lat. "(...) Fotografuję, ponieważ lubię ten sposób patrzenia na świat i rejestrowania go. Zaprosił mnie tutaj i zmotywował do przygotowania ekspozycji Tomek Świtalski. Mam nadzieję, że znajdą Państwo w moich pracach coś, co się spodoba, zaskoczy, zapadnie w pamięć.”. Wystawa czynna: od 3 do 28 lutego 2013 r. Galeria Wyjście Awaryjne - Parter SDK, codziennie: 9.00-21.00. Kurator Galerii: Tomasz Świtalski. 14 BLUES NA NIEDZIELĘ Zapraszamy 3 lutego 2013 r. o godzinie 19.00 do Sali Kameralnej Staromiejskiego Domu Kultury KASA CHORYCH KONCERTY INFORMACJE KULTURALNE KULTURALNE INFORMACJE Kasa Chorych to prawdziwa legenda polskiego blues-rocka. Zespół został założony w 1975 przez grającego na harmonijce ustnej Ryszarda „Skibę” Skibińskiego i gitarzystę Jarosława Tioskowa. Początkowo grali w małych klubach Białegostoku. Przełomowym dla działalności Kasy Chorych okazał się rok 1978. Udział w najważniejszych polskich festiwalach rockowych, pierwsze nagrody i wyróżnienia oraz wręcz entuzjastyczne przyjęcie przez publiczność spowodowało ogólnokrajową popularność. W 1978 roku zespół dokonał pierwszych nagrań dla lokalnego radia. W 1980 wydany zostaje debiutancki singiel z utworami "Blues chorego" i "Szalona Baśka", który to, dostarczony prywatnymi kanałami do USA, uplasował się na III miejscu w dorocznej ankiecie radiostacji WRJC-FM 91 w Baltimore, ustępując jedynie płytom Alberta Collinsa i Muddy'ego Watersa, a dystansując "Rock Me Baby" B.B. Kinga. Wielkim ciosem dla wszystkich miłośników bluesa była tragiczna śmierć Ryszarda "Skiby" Skibińskiego, który zmarł 4.06.1983 po przedawkowaniu narkotyków. W 1984 wydana zostaje pierwsza płyta długogrająca zespołu pod tytułem „Ryszard „Skiba” Skibiński 1951-1983” zawierająca najbardziej znane utwory Kasy Chorych. Zespół pod koniec 1984 zawiesił działalność. Pomimo tego muzycy pozostali aktywni udzielając się w różnych formacjach i projektach. W 1992 roku muzycy skrzyknęli się na powrót pod wodzą Jarosława Tioskowa. Oficjalna strona zespołu: www.kasachorych.com Bilety w cenie 20 zł do nabycia na godzinę przed koncertem. CHÓR WYCHOWANKÓW HARCMISTRZA WŁADYSŁAWA SKORACZEWSKIEGO Zaprasza w niedzielę 24 lutego 2013 r. o godz. 13.00 do Kościoła Wniebowstąpienia Pańskiego (al. KEN 101) na koncert pieśni patriotycznych DROGA DO WOLNOŚCI. KARNAWAŁ W KLUBACH DZIECIĘCYCH SDK BAL W programie znajdą się m.in. pieśni związane z okresem Powstania listopadowego (np. Polak nie sługa, Tam na błoniu); Powstania styczniowego (np. Marsz Polonia, Jak to na wojence ładnie); odzyskaniem niepodległości w 1918 r. (np. Legiony, Czerwone Maki) oraz czasem wojny i okupacji (np. Deszcz jesienny, Modlitwa obozowa). Wstęp Wolny! 4 lutego 2013 r. w godz. 11.00 - 13.00 zapraszamy rodziców i opiekunów dzieci z Klubu “Kangurek” i “Klubiku pod daszkiem” na BAL KARNAWAŁOWY. Impreza zamknięta, tylko dla dzieci uczęszczających na zajęcia klubów. 15 MUZYKA INFORMACJE KULTURALNE KWARTET WILANÓW 20 lutego 2013 r. Kwartet Wilanów zaprasza do Sali Koncertowej Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina (Warszawa, ul. Okólnik 2) na koncert z cyklu „Środa na Okólniku” . W programie m.in.: J. Brahms - Kwintet klarnetowy h-moll op. 115; K. Penderecki - III Kwartet smyczkowy. Wystąpią: Tadeusz Gadzina - I skrzypce, Paweł Łosakiewicz II skrzypce, Ryszard Duź - altówka, Marian Wasiółka - wiolonczela; Aleksander Romański - klarnet. Koncert biletowany. SPEKTAKL 12 lutego 2013 r. Tadeusz Gadzina (skrzypce) weźmie udział w koncercie w czasie XX Ogólnopolskiego Festiwalu "Gwiazdy Promują" organizowanego przez Filharmonię Dolnośląską w Jeleniej Górze. Wystąpią: Tadeusz Gadzina - skrzypce; Paulina Kusa skrzypce; Alicja Baranowska - skrzypce; Marta Kordykiewicz - wiolonczela; Aleksandra Dallali - fortepian; Kamil Borkowski - fortepian. Tadeusz Gadzina będzie również prowadził kursy mistrzowskie w czasie trwania Festiwalu. WARSZAWSKIE TOWARZYSTWO SCENICZNE Zaprasza na premierę spektaklu operowego pt. „GWAŁT NA LUKRECJI“ Benjamina Brittena, która odbędzie się 7 lutego 2013 w Starej Drukarni PAP przy ul. Mińskiej 65 w Warszawie. Warszawskie Towarzystwo Sceniczne jest producentem spektaklu. Szczegółowe informacje dostępne są na stronie www.therapeoflucretia.pl ASD Patronami wydarzenia są: Akademia Teatralna, Uniwerstytet Muzyczny, Polska Agencja Prasowa, Britten-Pears Foundation, Teatr Wielki-Opera Narodowa, Gazeta Wyborcza, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Yamaha Music Europe (oddział w Polsce). AKADEMIA STROJU DAWNEGO Zaprasza na kolejne spotkanie - w czwartek 21 lutego 2013 r. o godz. 19.00 do Sali Kameralnej SDK. “TAJEMNICE KORONKI KLOCKOWEJ" TANIEC Spotkanie poprowadzi Joanna Sielska. ZESPÓŁ TAŃCA DAWNEGO "PAWANILIA" 9 i 10 lutego 2013 r. o godz. 16.00 - na zakończenie karnawału - Zespół Tańca Dawnego "Pawanilia" zaprezentuje członkom Klubu Seniora "Wars i Sawa" Staromiejskiego Domu Kultury, program pt.: "A mon seul desir” (którego premiera odbyła sie w 2011 r. w czasie Spotkań z Tańcem Dawnym "Korowód"). Zespół Tańca Dawnego "Pawanilia" organizuje (wyjazdowe) kursy tańca dla grup dziecięco-młodzieżowych: - w dniach 11 - 14 lutego 2013 r. dla zespołu "Gratia Juvenis" z Nowej Dęby; - w dniach 17 - 21 lutego 2013 r. dla zespołu Capella Nicopolensis z Mikołowa (kurs odbędzie się w Szklarskiej Porębie). 16 Klub Miłośników Dawnych Militariów Polskich i Oddział Stołeczny Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni i Barwy zapraszają na połączoną sesję naukową z okazji 150. ROCZNICY POWSTANIA STYCZNIOWEGO. Sesja odbędzie się 2 lutego (sobota) 2013 r. o godz. 11.00 w siedzibie Związku Rzemiosła Polskiego przy ul. Miodowej 14 w Warszawie (wejście też od ul. Podwale przez bramę, naprzeciw pomnika J. Kilińskiego). DIALOG MIĘDZYKULTUROWY „Bogactwo ludzkości tkwi w różnorodności kulturowej” - ta właśnie idea stała się inspiracją dla programu edukacji kulturalnej - „Dialog międzykulturowy”. Podczas regularnych spotkań młodzież licealna i studencka z Polski oraz innych państw nie tylko kontynentu europejskiego, będzie starała się poszerzyć świadomość własnej tożsamości kulturowej oraz tolerancję wobec tożsamości kulturowej innych osób. Zainspirowani zajęciami dotyczącymi tożsamości kulturowej uczestnicy, podczas warsztatów teatralnych i plastycznych stworzą inscenizacje teatralne, które zostaną zaprezentowane w Staromiejskim Domu Kultury w czerwcu 2013 roku. Rozpoczęcie programu: 1 marca 2013 r. Spotkania w odbywać się będą w pierwszy i trzeci piątek miesiąca, w godz. 18.00 - 21.00. Sala Klubowa SDK. Udział bezpłatny! EDUKACJA 150. ROCZNICA POWSTANIA STYCZNIOWEGO SESJA NAUKOWA SESJA NAUKOWA INFORMACJE KULTURALNE KULTURALNE INFORMACJE Organizator: Staromiejski Dom Kultury. Kontakt, zapisy: Paulina Zając, [email protected], tel. 22 831 23 75 w. 141 HUMANISTYCZNA FILOZOFIA I SZTUKA ŻYCIA 4 lutego (poniedziałek) odbędzie się doroczny Rajd Integracyjny Przełomu Ku Wiośnie po Puszczy Kampinoskiej grupujący większość członków i sympatyków Klubu. KONWERSATORIA, środy, godz. 19.15 - 21.45 13 luty - Humanizm jako filozofia edukacji permanentnej; 20 luty - Filozoficzne problemy edukacji permanentnej - rekapitulacja materiału i dysputa. WARSZTATY, czwartki, godz. 19.15 - 21.45 14 luty - Problem i metody uspołecznienia kultury: wprowadzenie, uspołecznienie jako popularyzacja, uspołecznienie jako nadanie jednolitego stylu; 21 luty - Problem i metody uspołecznienia kultury: istota uspołecznienia, wspólnota a wspólnictwo, zakres działania; 28 luty - Metody uspołecznienia nauki i sztuki: wprowadzenie, zasada poszanowania twórczości, opieka nad odbiorcami. Zajęcia prowadzi dr Andrzej Sztylka. 17 DLA SENIORÓW INFORMACJE KULTURALNE INFORMACJE KULTURALNE KLUB SENIORA “WARS I SAWA” 7 lutego 2013 r. (czwartek) godz. 11.00 spotkanie pt.: „FANTASTYKA BIERZE WSZYSTKO” prelekcję poprowadzi Jakub Winiarski 14 lutego 2013 r. (czwartek) godz. 11.00 spotkanie pt.: „POLSZCZYZNA PŁATA NAM FIGLE” - CZYLI O POPRAWNOŚCI JĘZYKOWEJ” prelekcję poprowadzi dr Beata Dejneka 21 lutego 2013 r. (czwartek) godz. 11.00 spotkanie pt.: „SASI W WARSZAWIE” prelekcję poprowadzi Wiesława Dłubak-Bełdycka 28 lutego 2013 r. (czwartek) godz. 11.00 spotkanie pt.: „WARSZAWSKIE POMPA FUNEBRIS. WIELKIE POGRZEBY W WARSZAWIE” prelekcję poprowadzi varsavianista Karol Jerzy Mórawski Zapraszamy na dwa koncerty pt.: „A MON SEUL DESIR” w wykonaniu Zespołu Tańca Dawnego Pawanilia (przygotowanie Katarzyna Mazur) - 9 lutego 2013 r. (sobota) godz. 16.00 - 10 lutego 2013 r. (niedziela) godz. 16.00 (obowiązują zaproszenia) EDUKACJA Wstęp na spotkania za okazaniem karty stałego uczestnika Klubu „Wars i Sawa”. Zapraszamy! Liczba miejsc ograniczona. KT MIKROSCENA Podczas ferii zimowych (28 stycznia - 10 lutego 2013 r.) KT "Mikroscena" zaprasza zorganizowane grupy dzieci i młodzieży na cykl zajęć teatralnych z użyciem technik filmowych pt.: „INSPIRACJA”. Uczestnicy spotkań: (1) przygotowują własny pomysł mini-spektaklu; (2) realizują spektakl (łącząc improwizację z inscenizacją); (3) fotografują spektakl. Na koniec spotkań uczestnicy otrzymują zdjęcia w formie elektronicznej. TEATR Terminy spotkań: we wtorki, środy oraz piątki do uzgodnienia z instruktorem Małgorzatą Graczyk. Zajęcia odbywać się będą w sali teatralnej PIWNICY NA WÓJTOWSKIEJ (ul.Zakroczymska 11 - wejście od Wójtowskiej). Zgłoszenia przyjmowane są telefonicznie 501-754-916 we wtorki, środy i piątki. 18 WALNY - TEATR Teatr Adama Walnego zaprasza na swoje spektakle: 15 lutego 2013 r. - "Przygody Kropli Wody" - Dom Kultury w Pawłowicach; 23 lutego 2013 r. - "Przygody Kropli Wody" - Międzynarodowy Festiwal Teatralny "Modry Kocur", Turnov, Czechy. KONCERT U BURBACHÓW 28 lutego 2013 r. o godzinie 20.00 zapraszamy do Staromiejskiego Domu Kultury na wyjątkowy koncert, w ramach cyklu “Koncerty u Burbachów”, łączący klasyczne piękno brzmienia wiolonczeli z najnowszą technologią obróbki dźwięku na żywo: KONCERT INFORMACJE KULTURALNE KULTURALNE INFORMACJE „WIOLONCZELA W_ŚRÓD+MIEJSKICH ULIC” wystąpi: Agata Kurzyk - wiolonczela Kompozycje Agaty Kurzyk nawiązują do znakomitych tradycji wykonawców takich jak Apocaliptyca czy Zoë Keating. Z zastrzeżeniem, że wersja wiolonczelistki jest bardziej subtelna, kobieca, wyrafinowana. Z jednej strony słuchacz obcuje z klasycznym instrumentem, z drugiej doświadcza wrażeń znacznie wykraczających poza jednogłosowe melodie w systemie dur-moll. Dzięki zastosowaniu techniki zapętlania motywów przy użyciu loopera, warstwa dźwiękowa rozrasta się wielogłosowo, nakładają się rytmy i współbrzmienia, przenosząc słuchaczy w inny wymiar akustyczny. Stylistyka steampunkowa, obecna w mrocznej literaturze fantastycznej, osadzonej w realiach epoki wiktoriańskiej przy jednoczesnej fascynacji techniką – teraz znajduje odzwierciedlenie w muzyce. Artystka od 2011 r. realizuje solowy projekt pod nazwą Street Dust - łącząc klasyczne brzmienie wiolonczeli z elektroniką. W 2012 r. nawiązała współpracę z firmą Roland Polska. Jest laureatką nagrody Stoff dla najlepszego artysty festiwalu Sopot Fringe Festiwal oraz zwyciężczynią finałów Europy Wschodniej konkursu BOSS Loop Contest (Budapeszt 2012). SPEKTAKL "Projekt stypendialny finansowany przez m.st. Warszawę - Dzielnicę Śródmieście" Więcej informacji: www.agatakurzyk.com Wstęp wolny! TEATR FORUM Zeszłoroczna grupa warsztatowa Teatru Słuchania zaprasza na kolejny pokaz Teatru Forum opartego na technice i filozofii Teatru Słuchania. Teatr Forum jest metodą teatralną pozwalającą na zastanowienie się wspólnie wraz z publicznością nad przemocą w różnych wymiarach. Publiczność aktywnie uczestniczy w przedstawieniu! Zapraszamy w sobotę, 16 lutego 2013 r. o godz. 19.00 do Staromiejskiego Domu Kultury na przedstawienie pt.: "OBOWIĄZEK MAŁŻEŃSKI” "Historia pewnej kobiety, dla której małżeństwo z przystojnym, pracowitym i bogatym mężczyzną nie było bajką. Cierpienie i niesprawiedliwość zdarzają się nawet tam, gdzie poczucie bezpieczeństwa i rodzinne ciepło wydają się oczywiste” Wstęp bezpłatny. Prosimy o rezerwowanie miejsc: [email protected] lub dzwoniąc pod 606 638 282, oraz o przyjście 10-15 minut przed pokazem. www.teatrsluchania.com 19 PIWNICA NA WÓJTOWSKIEJ INFORMACJE KULTURALNE PIWNICA NA WÓJTOWSKIEJ Zaprasza w lutym 2013 roku (ul. Zakroczymska 11) na dwa koncerty Sceny Piętro Wyżej: - 2 LUTEGO O GODZ. 19.00 RECITAL DOMINIKI BARABAS Zapraszamy do Piwnicy na kolejny recital solowy. Jak Państwo już zauważyli, w naszej kameralnej przestrzeni tego rodzaju spotkania mają swój niezwykły urok. Tym razem spotkamy się z Dominiką Barabas - wokalistką, multiinstrumentalistką, kompozytorką i autorką tekstów. Zamglona barwa głosu, indywidualny muzyczny styl niebanalne teksty tworzą niepowtarzalny design sceniczny jej każdego koncertu.(...) Jako solistka zadebiutowała w 2008 r. na festiwalu "Spotkania z Muzyką i Poezją" w Obornikach Śląskich. Odniosła wiele spektakularnych sukcesów i została laureatką licznych konkursów i festiwali. Najważniejsze to: I miejsce, nagroda im. Wojciecha Bellona, oraz nagroda dziennikarzy na 44 Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie, Grand Prix 26. Międzynarodowego Festiwalu Bardów OPPA w Warszawie, I miejsce na XXXV Ogólnopolskich Spotkaniach Zamkowych "Śpiewajmy Poezję" w Olsztynie, I miejsce na XIII Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Artystycznej w Rybniku, I miejsce w XV konkursie "Pamiętajmy o Osieckiej". - 16 LUTEGO O GODZ. 19.00 „TY NIE JESTEŚ, TY BYWASZ” coroczny koncert walentynkowy Sceny Piętro Wyżej Jak zawsze w lutym Marek Bartkowicz z walentynkowym przymrużeniem oka zaprasza literatów piosenki do wspólnego knowania na temat romansów, rozstań i powrotów, namiętności, czułości, uniesień i zawodów naturalnie miłosnych. Okazja jest świetna, by jak cały walentynkowy szał przeminie, jeszcze raz do tematu powrócić bez już teraz marketingowego szaleństwa. Agnieszka Grochowicz - autorka trafnych i poruszających tekstów piosenek oraz interesującej muzyki, nagrodzona za swoją działalność licznymi nagrodami na festiwalach piosenki artystycznej oraz prestiżowym Stypendium Twórczym Prezydenta Miasta Krakowa. Muzykę do tekstów Agnieszki Grochowicz napisali między innymi: Zygmunt Konieczny, Ewa Kornecka, Jerzy Satanowski, Mirosław Czyżykiewicz. Piotr Selim - pianista, kompozytor, wokalista, aranżer, laureat m.in. Studenckiego Festiwalu Piosenki w Krakowie, "Łaźni" w Radomiu, "Spotkań Bardów" we Włocławku, Spotkań Młodych Autorów i Kompozytorów SMAK w Myśliborzu, "Kamienia Wiary" w Siedlcach, Festiwalu "Złota Kropla" w Świnoujściu. Uczestnik Elbląskich Nocy Teatru i Poezji. Od roku 1997 związany z lubelskim środowiskiem artystycznym i zespołem Federacja (Lubelska Federacja Bardów). W roku 2012 wydał swoją debiutancką autorską płytę "W rytmie bolera". Bilety w cenie 25 zł. dostępne na godzine przed koncertem w kasie Piwnicy. Zasady rezerwacji biletów na: www.scenapw.sdk.pl Informacje: www.piwnicanawojtowskiej.sdk.pl, www.scenapw.sdk.pl Piwnica na Wójtowskiej - Filia Staromiejskiego Domu Kultury ul. Zakroczymska 11 (wejście od Wójtowskiej) telefon: 22 635 46 47; telefon/faks 22 635 77 83 20 fot. Piotr Kosela Wystąpią: Agnieszka Grochowicz, Piotr Selim, Marek Bartkowicz oraz przy fortepianie: Radosław Laddy i Jarosław Olszewski TEATR KLASYKI ROSYJSKIEJ Zaprasza 24 lutego 2013 r. (niedziela) o godz. 18.00 do Piwnicy na Wójtowskiej na impresję sceniczną pt.: „APETYT” Występują: Ewa Kunert, Magdalena Olszewska (fot.) Reżyseria: Zuzanna Górniaszek fot. P. Kosela Premiera impresji odbyła się 28.10.2012 r. Działanie improwizowane łączące słowo i taniec, a ściślej ruch taneczny. Dwa plany, które mimo swej równoległości płyną w innym rytmie. Tekst, jako inspiracja dla ruchu. Pomysł nie zawiera budowy psychologicznej postaci, dramaturgii wydarzeń, konfliktu wynikającego z historii postaci. Konflikt rodzi się z tematu, jaki został zawarty w tytule Impresji - „Apetyt” . Wstęp wolny. MONOLOG INTERAKTYWNY - POKAZ PIWNICA NA WÓJTOWSKIEJ INFORMACJE KULTURALNE KULTURALNE INFORMACJE W niedzielę 17 lutego 2013 r. o godz. 19.00 zapraszamy do Piwnicy na Wójtowskiej na pokaz uczestników zajęć “Monolog interaktywny”. Wstęp wolny. Udział zapowiedzieli: Przemysław Busz, Ewa Chorąży, Karolina Farin, Agnieszka Frajt, Aleksandra Jakubiak, Katarzyna Jaworowska, Joanna Kośnik, Krzysztof Łobodziński, Małgorzata Purzyńska, Józef Teofiluk, Monika Staniszewska. Imprezę poprowadzi Maria Kowalik. MONOLOG INTERAKTYWNY - ZAPISY Zajęcia usprawniające publiczne wystąpienia dla młodzieży (od 16 roku życia) i dorosłych (bez limitu wieku). Przeznaczone dla osób, które występują publicznie w każdej formie i chcą nabyć nowe umiejętności: opanowywania tremy, prawidłowej dykcji i artykulacji, sprawnego nawiązywania kontaktu z odbiorcami, radzenia sobie w trudnych sytuacjach podczas wystąpienia. Zgłoszenia prosimy kierować na adres email: [email protected]. Zajęcia prowadzi Maria Kowalik, aktorka (absolwentka PWSFTviT w Łodzi, występowała w teatrach: Rozmaitości w Warszawie, im. Juliusza Osterwy w Gorzowie, im. Horzycy w Toruniu, Bałtyckim w Koszalinie oraz im. Jana Kochanowskiego w Radomiu, obecna także w filmach kinowych i serialach telewizyjnych), pasjonatka tworzenia emocjonalnej więzi i swoistego dialogu pomiędzy widownią a osobą referującą temat podczas wystąpienia publicznego. Zajęcia rozpoczną się w marcu, koniec semestru przewidziany jest we wrześniu (w wakacje przerwa). Podczas pierwszego spotkania, w poniedziałek 4 marca 2013 r., ustalony zostanie indywidualny grafik zajęć. Osoby zapisujące się po raz pierwszy wnoszą opłatę 350 zł (za cały semestr), a te, które robią to po raz kolejny 250 zł (także za cały semestr). Szczegółowe informacje o zajęciach i opłatach: www.piwnicanawojtowskiej.sdk.pl/monolog.php lub [email protected]. 21 LITERATURA INFORMACJE KULTURALNE INFORMACJE KULTURALNE WARSZAWSKA PREMIERA LITERACKA Miasto Stołeczne Warszawa, Fundacja Kultury Polskiej, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza, Staromiejski Dom Kultury, Okręg Warszawski Stowarzyszenia Księgarzy Polskich zapraszają we wtorek, 12 lutego 2013 roku, o godz. 17.00, do Klubu Księgarza w Warszawie (Rynek Starego Miasta 22/24), na uroczysty wieczór z okazji przyznania nagrody Warszawskiej Premiery Literackiej za książkę stycznia 2013 roku: TOMASZOWI MOŚCICKIEMU TEATRY WARSZAWY 1944-1945 Nagrodę Autorowi oraz dyplom honorowy Fundacji Historia i Kultura wręczy przewodniczący Jury Adam Pomorski. Laudację wygłosi Jacek Wakar. Fragmenty książki odczyta Krzysztof Gosztyła. PLEBISCYT NA KSIĄŻKĘ 2012 ROKU Książka 2012 roku wybierana jest drogą plebiscytu przez czytelników, bibliotekarzy i księgarzy spośród nagrodzonych książek miesiąca. Zgłoszenia przyjmowane są do 30 kwietnia 2013 roku pod adresem: Klub Księgarza, Rynek Starego Miasta 22/24, 00-272 Warszawa lub na adres e-mailowy: [email protected]. NASI PRZYJACIELE Lista książek miesiąca w 2012 roku: styczeń: Paweł Dunin Wąsowicz „Warszawa fantastyczna"; luty: Hanna Kirchner„Nałkowska albo życie pisane"; marzec: Barbara Osterioff „Aleksander Zelwerowicz"; kwiecień: Marek Miller „Pisanie. Z Ryszardem Kapuścińskim rozmawia Marek Miller"; maj: Lidia Ostałowska „Farby wodne"; czerwiec: Kazimierz Orłoś „Dom pod Lutnią"; lipiec: Jerzy Pilch „Dziennik"; sierpień: Krzysztof Varga "Trociny"; wrzesień: Maciej Sadowski „Janusz Korczak. Fotobiografia"; październik: Maria Poprzęcka „Uczta bogiń. Kobiety, sztuka i życie"; listopad: Dominika Dymińska „Mięso"; grudzień: Beata Chomątowska „Stacja Muranów". STAROMIEJSKA BIBLIOTEKA Zapraszamy do Biblioteki Publicznej w Dzielnicy Śródmieście m.st. Warszawy przy ul. Świętojańskiej 5. 13 lutego 2013 o godz. 10.00 - spotkanie Klubu 5+. Temat: „OSIECKA DLA WSZYSTKICH”. 18 lutego 2013 godz. 18.00 - piąty wykład prof. dr hab. Michała Tempczyka z cyklu „Zrozumieć siebie”: „CZŁOWIEK W FILOZOFII DALEKIEGO WSCHODU”. Biblioteka dla Dzieci i Młodzieży nr 24, w każdy czwartek o godz. 17.30 zapraszamy dzieci na SPOTKANIA KOMINKOWE. Zapraszamy na bezpłatny komputerowy kurs języka angielskiego dla początkujących oraz bezpłatne zajęcia z podstaw obsługi komputera i Internetu. Zachęcamy zwłaszcza seniorów i osoby poszukujące pracy. Informacje i zapisy w Czytelni Naukowej Nr VII lub pod nr tel. 22 827 56 73. Szczegóły na: www.biblioteka.waw.pl 22 KLUB LITERACKI WSPÓLNY POKÓJ CYKL SPOTKAŃ POŚWIĘCONYCH WSPÓŁCZESNEJ POEZJI I PROZIE KOBIET 11 lutego, godz. 18.30 - Piwnica Largactil SDK Temat: MIGRANTKI POKAZUJĄ JĘZYK Prowadzenie Zofia Bałdyga "As a woman I have no country. As a woman I want no country. As a woman, my country is the whole world." LITERATURA INFORMACJE KULTURALNE KULTURALNE INFORMACJE Virginia Woolf Dyskusja o doświadczeniu podróży, migracji i ucieczki we współczesnej czeskiej literaturze pisanej przez kobiety. Co łączy Wietnamkę mieszkającą w Czechach, Czeszkę wyjeżdżającą do Rosji w poszukiwaniu własnej tożsamości, mongolską migrantkę wewnętrzną wyjeżdżającą ze wsi do miasta za chlebem oraz Żydówkę, która po wojnie wraca do rodzinnego domu w zachodnich Czechach? Spotkamy się z autorkami i bohaterkami uciekającymi, wygnanymi i powracającymi. Zakorzenionymi w wielu miejscach, ale – co najważniejsze - należącymi do jednego języka, czeszczyzny. Jak budują swoją tożsamość? Co dla nich znaczy czeskość? Jak piszą, by w przestrzeni tekstu zmieścić wszystkie swoje miejsca? (...) Zapraszam(y) do podróży przez czeską literaturę w drodze. SPOTKANIE Zapraszamy 18 lutego, o godz. 18.30 do Piwnicy Largactil SDK na spotkanie z Lucyną Marzec i Ewą Kraskowską, autorkami Wielkopolskiego Alfabetu Pisarek. SEMINARIUM OTWARTE Zapraszamy 28 lutego, o godz. 17.00 - Piwnica Largactil SDK na I seminarium z cyklu: LĘK, STRACH, OBRZYDZENIE. GROZA W LITERATURZE NOWOCZESNEJ Prowadzenie: prof. Przemysław Czapliński (Zakład Antropologii Literatury, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu). Lektury: 1) E.A. Poe, Pan Waldemar; Zagłada domu Usherów; Berenice, Serce oskarżycielem; 2) M. Saramonowicz, Siostra BAJKI MIĘDZYKULTUROWE W Staromiejskim Domu Kultury trwa trzecia edycja programu edukacji kulturalnej, podczas którego osoby wywodzące się z innego niż polski, kręgu kulturowego, przeczytają tradycyjną dla siebie bajkę, grupie dzieci z ogniska wychowawczego. Czytanie bajek wzbogaci prezentacja jej kontekstu kulturowego. Dorośli, podczas warsztatów literackich, stworzą bajkę wystawioną na koniec jako inscenizacja teatralna angażująca wszystkich uczestników projektu. Dzieci, w trakcie warsztatów plastycznych wykonają ilustracje do wysłuchanych bajek. Cykl regularnych spotkań, odbywających się w Piwnicy Largactil, zakończy się w czerwcu 2013 r. EDUKACJA Lektury, fragmenty tekstów na stronie WWW.manifestacjepoetyckie.sdk Organizator - Staromiejski Dom Kultury. Partnerzy - Bułgarski Instytut Kultury, Fundacja Krzewienia Kultury Japońskiej Sakura, Rosyjski Ośrodek Nauki i Kultury w Warszawie, Forum Kenijsko-Polskie, Instytut Słowacki w Warszawie, Węgierski Instytut Kultury, Ognisko Wychowawcze Stara Prochownia. 23 FILM INFORMACJE KULTURALNE INFORMACJE KULTURALNE DYSKUSYJNY KLUB FILMÓW NIEOBECNYCH Zapraszamy do Piwnicy Largactil Staromiejskiego Dom Kultury na projekcje z cyklu: PODRÓŻ W FILMIE - 5 LUTY GODZ. 19.00 PO PROSTU CZAD - Realizacja: Dominik Szmajda. Zapis filmowy przebiegu XX. etapu Sztafety AFRYKA NOWAKA. Latem 2011 r. dwie dziewczyny i dwóch chłopaków udaje się do kraju, o którym przewodniki turystyczne milczą, a w najlepszym przypadku opisują Czad jako kraj zdecydowanie nie dla podróżniczych żółtodziobów. Celem wyprawy jest przejechanie rowerami południowo-zachodniej części kraju, śladem Kazimierza Nowaka, który toczył tam swe koła w pierwszej połowie 1936 roku. Kasia, Ulla, Andrzej i Dominik mają zamiar także odtworzyć pewne wydarzenia, które były udziałem ich poprzednika. Będą zatem szukać członków plemienia Sara Dżindżi w dzikich okolicach jeziora Iro, spróbują spłynąć rzeką Logone w poszukiwaniu niezwykłych "domówgranatów", a na sam koniec wybiorą się na pustynię odnaleźć maleńką osadę, gdzie K. Nowak zakupił wielbłąda na dalszą podróż przez całą Saharę. AFRYKA NOWAKA - Bezprecedensowa sztafeta podróżników dla upamiętnienia i spopularyzowania dokonania Kazimierza Nowaka, polskiego reportera, który w latach 1931-1936 przemierzył Afrykę z północy na południe i z powrotem, poruszając się rowerem, ale również pieszo, konno, czółnem i na wielbłądzie. Sztafeta wystartowała 4 listopada 2009 r. z Boruszyna w Wielkopolsce, gdzie mieszkał Nowak, zanim wyruszył do Afryki, i trwała dokładnie 799 dni. Do stycznia 2012 r. w przedsięwzięciu wzięło udział 117 podróżników z Polski i zagranicy. W programie pokaz filmu „Po prostu CZAD” i kilku krótkich filmów dokumentujących pozostałe etapy sztafety oraz spotkanie z Dominikiem Szmajdą. - 19 LUTY GODZ. 19.00 SPOSÓB NA AFRYKĘ - Realizacja: Ryszard Czajkowski. Czas trwania: 30 min „Afryka zaskakuje nie tylko swą wielkością, ale i różnorodnością. Filmową wędrówkę chcę ograniczyć do małego jej fragmentu, do obszaru niewiele większego niż granice obecnego państwa Mali, do Afryki Zachodniej. Nie dalej niż odległość z Warszawy do Paryża, a różnice w architekturze, kulturze, pochodzeniu ludzi, są ogromne. Pomimo wpływów cywilizacji europejskiej i unifikacji, Afryka zachowuje swoje własne oblicze. Zachowuje swą odrębną kulturę, związaną z innym sposobem myślenia, innymi życiowymi motywacjami. Spotkałem zjawiska, których już się nie spodziewałem. Chcę pokazać, jak mieszkańcy tego zakątka świata realizują swój "sposób na Afrykę", na życie w Afryce.” I TO TEŻ JEST AFRYKA - pokaz fotografii Ryszarda Czajkowskiego „Afryka jest ogromna i stale zaskakuje swoją różnorodnością. Wielkie różnice obserwujemy w przyrodzie, w krajobrazie, ale pewnie jeszcze większe pomiędzy mieszkańcami Afryki, ich kulturą, religiami i sposobami na życie. Zdjęcia, które robiłem, w ciągu trzydziestu lat podróżowania, pokazują również zmiany, jakie zachodzą na tym kontynencie. Afryka często mnie zaskakuje. Byłem w wiosce gdzie kobiety mówią innym językiem fot. R. Czajkowski niż mężczyźni. Byłem na wyspie powszechnej szczęśliwości, chociaż trafiałem też na konsekwencje wojen, niepokojów i niekorzystnych zmian klimatycznych. W tak krótkiej prezentacji trudno o tym opowiedzieć, będę się starał zaledwie sygnalizować problemy. Pokazywać jak wielkie mogą być różnice w motywacjach życiowych, w ocenach, wartościach, w filozofii życia”. W programie pokaz filmu, fotografii i rozmowa z RYSZARDEM CZAJKOWSKIM. Wstęp bezpłatny! 24 KOŁO NAUKOWE PRZY GALERII WYJŚCIE AWARYJNE Zaprasza 16 lutego 2013 r. o godz. 18.00 do Piwnicy Largactil SDK PAULINA PASTUSZEK "MOJE KWIATOSTANY" SPOTKANIE INFORMACJE KULTURALNE KULTURALNE INFORMACJE Slaid szoł, kolekcja fotografi o tematyce florystycznej w ramach wernisażu wystawy prac Pawła Rogińskiego (3 - 28 luty 2013 r. Galeria Wyjście Awaryjne). Zaprasza Tomasz Świtalski. KLUB WOLONTARIUSZY Otwarte spotkanie Klubu odbędzie się we wtorek 12 lutego 2013 o godz. 17.00 w Piwnicy Largactil, Staromiejskiego Domu Kultury. „BAJKOWY WOLONTARIAT” Zapraszamy wszystkich, którzy wraz z dziećmi chcą wybrać się w świat baśni, przygód i różnorodnych kultur. WOLONTARIAT Prace autorki można obejrzeć: www.mojekwiatostany.pl Do 28 lutego 2013 r. prowadzimy nabór do grupy wolontariuszy, która odwiedzać będzie przedszkola, domy dziecka, szkoły i inne placówki dla dzieci, opowiadać najmłodszym bajki z dwóch edycji programu „Bajki Międzykulturowe”, wprowadzać dzieci w kulturę regionu z którego pochodzi dana bajka. Zapewniamy szkolenie z profesjonalnym opowiadaczem bajek w terminie 1-15 marca 2013 r. (dokładna data do uzgodnienia). Spotkania z dziećmi odbywać się będą od 18 marca do 30 czerwca 2013 r. VI PRASKI FESTIWAL FILMÓW MŁODZIEŻOWYCH Już po raz szósty odbywa się Praski Festiwal Filmów Młodzieżowych, który prezentuje amatorską twórczość filmową młodzieży do lat 18. Młodzi filmowcy (do lat 18) mogą nadsyłać swoje krótkometrażowe filmy do dnia 15 lutego 2013 na adres biura Organizatora (04-770 Warszawa, ul. Jeżynowa 9A). Spośród nadesłanych prac Rada Programowa wyłoni 12 najlepszych filmów, które zostaną pokazane na uroczystej gali w dniu 27 marca 2013 w kinie Praha. Uczestnicy będą ubiegać się o laury Złotej, Srebrnej i Brązowej Praskiej Kliszy, nagrodę specjalną Magazynu Ekspres Reporterów (emisja filmu w TVP2, nagrodę publiczności i nagrodę internautów). Regulamin i formularz zgłoszeniowy: www.ffm.org.pl FILM Kontakt: Paulina Zając , [email protected], tel. 22 831 2375 w. 141 Organizator: Stowarzyszenie Serduszko dla Dzieci (www.serduszko.org.pl). Partner: Staromiejski Dom Kultury. 25 KLUBY, ZAJECIA, STA£E FORMY PRACY W SDK , KA PLASTY i film SPOTKANIA PRZY SZTALUGACH Prowadzone od 1974 r. Plastyczne zajęcia proponują działania z zakresu rysunku i malarstwa (martwa natura, postać). Przygotowują młodzież do egzaminów na wyższe uczelnie plastyczne, ale nie tylko, bowiem zapraszamy także wszystkich (dorosłych, seniorów), chcących wykorzystać swój talent dla samej przyjemności rysowania i malowania. Zajęcia dla młodzieży szkół średnich oraz studiującej w poniedziałki i czwartki w godz. 13.00 - 21.00 - od godziny 17.00 także dla osób pracujących. Zajęcia dla seniorów we wtorki i środy w godz. 8.00 - 14.00. Prowadzący: Bartłomiej Gerłowski MANSARDA Od 2000 roku pracownia prowadzi zajęcia z rysunku i malarstwa dla dorosłych oraz młodzieży (ze szczególnym uwzględnieniem seniorów i gimnazjalistów). Głównym celem lekcji jest kształcenie warsztatu artystycznego, motywowanie do pracy twórczej oraz przygotowanie do egzaminów wstępnych na uczelnie plastyczne. Zajęcia: dla młodzieży - soboty, niedziele: 8.00 - 12.00; dla seniorów - poniedziałki, czwartki: 8.00 - 13.00, piątki: 8.00 - 14.00, soboty, niedziele: 12.00 - 15.00. Prowadząca: Sławomira Rykfa PRACOWNIA RYSUNKU I MALARSTWA Działa w SDK od 1990 r. Zajęcia przeznaczone są dla uzdolnionych plastycznie młodych osób. Tym, którzy chcą ubiegać się o indeksy uczelni plastycznych zapewniona jest fachowa pomoc w przygotowaniu i wyborze zestawów prac do tzw. teczki kwalifikacyjnej a tym, którzy studiując na innych kierunkach pragną rozwijać swój talent - wszechstronna pomoc artystyczna. Zajęcia: wtorki, środy, piątki, w godz. 14.00 20.00. EXIT - NOWA SZTUKA W POLSCE Kwartalnik o sztuce, wydawany od roku 1990. Wizytówka dokonań i poglądów młodych artystów tworzących przede wszystkim w kręgu sztuki konceptualnej, instalacji i performance'u, wydawana przez Fundację EXIT oraz Galerię Promocyjną. www.exit.art.pl GALERIA PROMOCYJNA Głównym założeniem programu wystawowego jest prezentacja najnowszych zjawisk z obszaru szeroko rozumianych sztuk plastycznych oraz z ich pogranicza. Galeria prezentuje wyłącznie prace artystów profesjonalnych, jest kontynuatorką założonej w 1955 roku Galerii Krzywego Koła. Czynna: od wtorku do soboty w godz. 11.00 18.00, w niedzielę w godz. 13.00 - 17.00. Kurator: Jacek Werbanowski GALERIA WYJŚCIE AWARYJNE Prezentuje prace twórców profesjonalnych i amatorów. Ze względu na charakter i kształt Galerii, mogą być w niej prezentowane jedynie małe formy plastyczne. Założona w 1985 roku. Czynna: od poniedziałku do niedzieli w godz. 9.00 - 20.00. Od 2010 roku przy Galerii Wyjście Awaryjne działa Koło Naukowe organizujące spotkania edukacyjne i artystyczne, połączone z multimedialnymi prezentacjami autorów i ich prac. Kurator: Tomasz Świtalski KOŁO NAUKOWE GALERII WYJŚCIE AWARYJNE Koło Naukowe przy Galerii Wyjście Awaryjne organizuje interdyscyplinarne spotkania, prelekcje, pokazy multimedialne, prezentacje sztuki współczesnej (m.in. fotografia, grafika), łącząc je z muzyką graną na żywo. Prowadzący: Tomasz Świtalski DYSKUSYJNY KLUB FILMÓW NIEOBECNYCH Ideą Klubu jest pokazywanie filmów nie mieszczących się w powszechnej ofercie kinowej i telewizyjnej. Obrazów niebanalnych w treści, Prowadząca: Irena Dłutowska formie oraz stylistyce. Program spotkań obejmuje projekcję filmu oraz dyskusję z twórcą danego Członkowie klubów i pracowni mogą korzystać z biblio- obrazu lub zaproszonym gościem. Spotkania: wtorki, w godz. 19.00-22.00, Piwnica Largactil. teczki specjalistycznej. Prowadząca: Paulina Zając. Staromiejski Dom Kultury Warszawa, Rynek Starego Miasta 2, 00-272; tel.: (+ 48 22) 831 23 75; fax: (+48 22) 635 36 16; e-mail: [email protected] 26 KLUBY, ZAJECIA, STA£E FORMY PRACY W SDK , MUZYKA KWARTET WILANÓW Kwartet smyczkowy założony w 1967. Od 1990 pracuje w Staromiejskim Domu Kultury. Oprócz codziennych prób Kwartet organizuje cykliczne koncerty podczas których prezentuje najwybitniejsze dzieła współczesnej kameralistyki, z udziałem kompozytorów tych dzieł. www.kwartetwilanow.prv.pl KLUB PIOSENKI Istnieje od 1976 r. Oprócz nauki śpiewu, prowadzonej indywidualnie oferuje zajęcia z kształcenia słuchu i umuzykalniania. Przygotowania do egzaminów do szkół artystycznych oraz do debiutanckich koncertów. Zajęcia: poniedziałki i czwartki 8.00 - 14.00, wtorki 8.00 -17.30, środy 8.00-17.00. Prowadzący: Krzysztof Dłutowski CHÓR WARSZAWSKIEGO TOWARZYSTWA SCENICZNEGO Współpracuje z SDK od listopada 2005 r. Powstał w 1998 roku z inicjatywy studentów Akademii Muzycznej w Warszawie. Założycielem i wieloletnim dyrygentem chóru była Ewa Strusińska. Trzon zespołu stanowią osoby, które ukończyły wyższe lub średnie szkoły muzyczne. Próby: środy w godzinach 19.00-22.00, w sali kameralnej SDK. Prowadząca: Lilianna Krych JAZZ CLUB “RYNEK" Jest jednym z najstarszych klubów jazzowych w kraju. Działa z przerwami od roku 1974. W klubie odbywają się promocje płyt i koncerty specjalne. Na Rynku Starego Miasta w lipcu i sierpniu współorganizuje od roku 1995 festiwal JAZZ NA STARÓWCE. Koncerty: raz w miesiącu w sobotę. Prowadzący: Krzysztof Wojciechowski BLUES NA NIEDZIELĘ Cykl koncertów odbywających się co najmniej raz w miesiącu - zgodnie z nazwą - w niedzielę w Staromiejskim Domu Kultury. Prowadzący: Bogusław Wojciechowski CHÓR TANGA ARGENTYŃSKIEGO MALENA W repertuarze chóru znajdują się tanga argentyńskie oraz polskie tanga przedwojenne i późniejsze. Próby: we wtorki, w godz. 18.30 - 21.00. Prowadząca: Monika Kwiatkowska CHÓR SKORACZEWSKIEGO Chór Wychowanków harcmistrza Władysława Skoraczewskiego prowadzi działalność od stycznia 2010 roku. Chór Skoraczewskiego koncertował na najważniejszych muzycznych scenach Warszawy. Chór kontynuuje dzieło życia Władysława Skoraczewskiego (1919-1980), jakim był Centralny Zespół Artystyczny ZHP. Próby: środy i czwartki 19.30 - 22.00. Prowadząca: Lidia Matuszewska EDUKAC JAa kulturaln BAJKI MIĘDZYKULTUROWE Celem programu jest zapoznanie z wartościami innych kultur, obecnymi w kluczowych dla początkującego rozwoju człowieka utworach jakimi są bajki a także wykazanie ich uniwersalnego i wartościowego przekazu. KONWERSATORIUM “HUMANISTYCZNA FILOZOFIA I SZTUKA ŻYCIA" Zajmuje się filozofią sztuki, jej wpływem na doskonalenie wiedzy, rozwijanie świadomości o humanistycznych treściach i wartościach życia. Założone w 1991 roku. Spotkania: środy i czwartki godz. 19.45 - 21.45. Prowadzący: dr Andrzej Sztylka STAROMIEJSKI KLUB MUZYCZNY Od 1992 roku krzewi ideę muzykowania w gronie kameralnym - muzykowania domowego. Aktywność artystyczna tego typu pozwala osiągać zadowolenie ze wspólnej gry nawet średnio zaawansowanym. Spotkania: środy i soboty w godz. 17. 00 - 21.00. Prowadząca: Ewa Ostaszewska AKADEMIA STROJU DAWNEGO W SDK od 2010 roku. Cykl wykładów i prezentacji poświęconych historii mody, kostiumologii i dawnym inspiracjom w modzie współczesnej. W ramach ASD odbywają się Spotkania Gorsetowe - cykliczne spotkania poświęcone technikom szycia m.in. strojów, elementów garderoby z dawnych epok itp. Prowadząca: Sylwia Majewska Staromiejski Dom Kultury Warszawa, Rynek Starego Miasta 2, 00-272; tel.: (+ 48 22) 831 23 75; fax: (+48 22) 635 36 16; e-mail: [email protected] 27 KLUBY, ZAJECIA, STA£E FORMY PRACY W SDK , Iy C E I Z , D ¿ e DLA i mlodzi KLUBIK POD DASZKIEM Dawny Klub “Szósteczka”. Działa od 1992 roku. Zajęcia edukacyjne (dzieci 3 - 5 lat), plastyczne, śpiew, gry dydaktyczne, zabawy ruchowe, lekcje rytmiki oparte na motywach ludowych oraz edukacja kulturalna. Proces dydaktyczno-wychowawczy realizowany w formie bloków tematycznych w dużej części w języku angielskim. Zajęcia: pn.,śr.,czw.,pt. - 9.00 do 13.30; wt. 9.00 - 13.00. Prowadząca: Paulina Maj KLUBIK SPORTOWY “KANGUREK” Działa od września 2008 roku. Przeznaczony jest dla dzieci w wieku 4-5 lat. Proponuje zajęcia edukacyjne z zakresu wychowania przedszkolnego, rytmikę, zapoznanie z kulturą poprzez m.in. wyjścia do teatru, muzeum, a także podnoszenie sprawności fizycznej. W ramach zajęć prowadzone są lekcje języka angielskiego. Zajęcia: pn. - pt. od 9.00 do 14.00. Prowadząca: Anna Zarzycka PRACOWNIA PLASTYCZNO - TEATRALNA “PANKRACOWNIA” W SDK od 1985 r. Kształtuje zdolności w dziedzinie plastyki i teatru. Projekty i rysunki dzieci są rezultatem wytrwałej pracy i można je podziwiać na wystawach w SDK. Zajęcia: pn., wt., czw. 14.00 - 20.00. Raz w miesiącu, w sobotę pracownia organizuje zajęcia plenerowe. Prowadząca: Bożenna Pepłońska ZAJĘCIA UMUZYKALNIAJĄCE DLA NIEMOWLĄT I MAŁYCH DZIECI W SDK od września 2009 r. Zajęcia skupiają się na wprowadzaniu dziecka w świat muzyki od najmłodszych lat poprzez rozwój naturalnej muzykalności człowieka. Soboty od 11.15. Zajęcia w dwóch grupach wie-kowych: 0-3 i 4-6 lat. Prowadząca: Katarzyna Mazur. KLUB BEMOLEK Założony w 2002 roku, prowadzi zajęcia indywidualnego nauczania gry na fortepianie, bez ograniczania limitu wieku. Ukazuje radość muzykowania. Zajęcia indywidualne: pon. 13.3018.30; wt. 14.30-18.00; śr. 12.00-18.00; czw. 13.30 - 18.00; piąt. 13.00-18.30; sob.9.00-14.30. Prowadząca: Agnieszka Jóźwik INNE... KURS TEATRU SŁUCHANIA Zajęcia pozwalają zapoznać się z teorią i praktyką Teatru Słuchania, który jest nowoczesnym prądem teatru społecznego pochodzącym z Hiszpanii. Filozofia na której bazuje Teatr to brak stosowania przemocy i bezwzględny szacunek dla godności każdego człowieka. Są to jedyne regularne zajęcia z Teatru Słuchania w Polsce! www.teatrsluchania.com Prowadząca: Zuzanna Gawron KLUB GIER PRZYGODOWYCH “TWIERDZA” Założony w 1990 r., jest kontynuacją popularnej niegdyś “Groteki”. Był jednym z pierwszych klubów, który skupił osoby zainteresowane światem fantastyki i gier. Klub przeznaczony jest dla młodzieży gimnazjalnej, licealnej i starszej. Zajęcia: wtorki 19.00-22.00, soboty 16.00-22.00, niedziele 11.00-17.00. Prowadzący: Michał Dyr www.klubtwierdza.wordpress.com KLUB MIŁOŚNIKÓW DAWNYCH MILITARIÓW POLSKICH Klub skupia miłośników, znawców i kolekcjonerów dawnych militariów polskich, prowadzi działalność edukacyjną (wykłady, prelekcje).Spotkania Klubu odbywają się w każdy trzeci poniedziałek miesiąca, w godz. 18.00 - 21.00. Prowadzący: Maciej Prószyński KLUB MAŁYCH PIANISTÓW W SDK od 1998 r. Rozwija zainteresowania muzyczne u najmłodszych, umuzykalnia, kształci wrażliwość, zachęca do zabawy w muzykę. Zajęcia prowadzone są indywidualnie i grupowo. Zajęcia: pon. 14.00-17.30; śr. 15.00-19.30; czw. 14.00 - 18.30; piąt. 14.00-20.00; sob.9.00-11.15. MONOLOG INTERAKTYWNY W SDK od października 2011. Zajęcia dla osób, które interesują się estradą, bądź występują publicznie i chcą nabyć nowe umiejętności: opanowywania tremy, prawidłowej dykcji i artykulacji, nawiązywania kontaktu z odbiorcami... Spotkania: poniedziałki 17.00 - 22.00, środy 16.00 - 22.00, piątki 20.00-22.00 (w siedzibie SDK - Rynek St. Miasta 2). Prowadząca: Katarzyna Mazur Prowadząca: Maria Kowalik Staromiejski Dom Kultury Warszawa, Rynek Starego Miasta 2, 00-272; tel.: (+ 48 22) 831 23 75; fax: (+48 22) 635 36 16; e-mail: [email protected] 28 KLUBY, ZAJECIA, STA£E FORMY PRACY W SDK , TANIEC ZESPÓŁ TAŃCA DAWNEGO “PAWANILIA” W SDK od 1992. Skupia ludzi zainteresowanych tańcem średniowiecznym, renesansowym i barokowym. Zespół organizuje pokazy oraz kursy, popularyzuje taniec i muzykę dawną. Zajęcia: poniedziałki i czwartki 18.30-21.30, wtorki 18.3021.30, czwartki 18.00-21.00, soboty 13.30 15.30. Prowadzące: Sylwia Majewska i Katarzyna Mazur WAKAT Kwartalnik literacki. Istnieje od 2006 roku. Obecnie wydawany w Internecie: www.sdk.pl/wakat/ Prowadząca: Beata Gula WARSZTATY LITERACKIE To cykle spotkań z poetami, prozaikami i krytykami dla młodych ludzi. Kwalifikacja na warsztaty na podstawie dostarczonych prób twórczości. W SDK od 1982 roku. Prowadząca: Beata Gula www.pawanilia.sdk.pl TANCERZ SOLISTA - RAFAŁ DZIEMIDOK Profesjonalny tancerz młodego pokolenia specjalizujący się w tańcu współczesnym, pracuje pod opieką SDK od 1997 r. Zdobył wiele nagród i wyróżnień na konkursach i przeglądach. RA U T A R E T I L KLUB LITERACKI Jest kontynuacją dość licznych, działających od 1967 r. grup literackich w SDK. Zajmuje się promocją twórczości debiutantów, jak i twórcami profesjonalnymi. W SDK od 1982 r. Od 2010 r. swoje działania i stałe zajęcia realizuje w Piwnicy Largactil SDK. Ramowy program działalności: - poniedziałki w godz. 18.00-22.00: seminaria, warsztaty; wtorki w godz. 14.00-22.00: spotkania redakcyjne pisma “Wakat”; - środy w godz. 16.0018.00: Punkt Konsultacji Literackich; - środy w godz. 18.00-22.00: warsztaty literackie; - czwartki w godz. 15.00-22.00: spotkania autorskie, promocje książek, Wierszorynki... Prowadząca: Beata Gula PUNKT KONSULTACJI LITERACKICH Przeznaczony jest dla osób jeszcze przed debiutem. Podczas indywidualnych rozmów z krytykiem lub literatem, można uzyskać ocenę swoich prac, otrzymać wskazówki. W SDK od 1985 r. Środy, w godz. 16.00 - 18.00. SENIORZY KLUB SENIORA “WARS I SAWA” Powstał w SDK w czerwcu 2008 r. Skupia starsze osoby chcące aktywnie uczestniczyć w życiu kulturalnym Starego Miasta i Warszawy, spotkać się, porozmawiać, mile spędzić czas. Klub prowadzi kursy komputerowe i językowe dla seniorów. Spotkania: co czwartek, w godz. 11.00 - 13.00, koncerty - 3 sobota miesiąca. Prowadzący: Grzegorz Jasiński ALE BABKI + ... Zespół wokalny „Ale Babki +…” istnieje od października 2007 r. Współpracuje z SDK od wiosny 2008 r. Wykonuje utwory muzyczne w wielu językach (polskim, włoskim, angielskim, francuskim, rosyjskim, ukraińskim, czeskim) wzbogacając je ruchem scenicznym i tańcem. W repertuarze zespół ma około 70 utworów i kilkanaście programów tematycznych. Próby: czwartki - 14.00 - 16.00; soboty - 11.30 - 13.30. Prowadząca: Anna Dąbrowska CHÓR “STARÓWKA” Chór Towarzystwa Przyjaciół Warszawy, Oddział Centrum. Współpracuje z SDK od września 2008 r. Istnieje od października 1996 r. W swoim repertuarze chór ma około 90 utworów. Próby: w poniedziałki i środy - 14.00 - 16.00. Prowadząca: Marianna Czech Dyrygent: Sylwia Krzywda Koordynator: Beata Gula 29 KLUBY, ZAJECIA, STA£E FORMY PRACY W SDK - Filia , PIWNICA NA WÓJTOWSKIEJ Filia Staromiejskiego Domu Kultury Warszawa, ul. Zakroczymska 11 (wejście od Wójtowskiej) telefon: 22 635 46 47 telefon/faks 22 635 77 83 e-mail: [email protected]; [email protected] www.piwnicanawojtowskiej.sdk.pl SCENA PIĘTRO WYŻEJ Scenę Piętro wyżej powołał w 2005 roku Staromiejski Dom Kultury w Warszawie. Od zarania prowadzi ją Marek Bartkowicz. Do maja 2012 roku Scena Piętro Wyżej działała w Sali Kameralnej SDK przy Rynku Starego Miasta 2. Obecnie przeniosła się do Piwnicy na Wójtowskiej - Zakroczymska 11, na warszawskim Nowym Mieście. Scena ma w dorobku poza występami zaproszonych artystów również własne zrealizowane projekty: „Koncert Umarłych Poetów”, „Szemrany plan Warszawy”, „Aniołowo koło Darwinowa” inne koncerty a także realizacje wydanych przez SDK płyt: „Piosenki sercem pisane” (pokłosie wieloletnich „Walentynek” z piosenką literacką w SDK) i „Szemrany plan Warszawy” (ukłon wobec przedwojennej piosenki literackiej). Scena organizuje wieczory z piosenką poetycką, literacką, wrażliwą, śmieszną, smutną, drażliwą, ostrą, łagodną, a w każdym razie niebanalną i niegłupią. Prowadzący: Marek Bartkowicz TEATR POLONISTYKI UW im. Eligiusza Szymanisa Teatr Polonistyki UW im. Eligiusza Szymanisa, powstał w 2010. Jest studencką inicjatywą, wspieraną i promowaną przez Uniwersytet Warszawski, zrzeszającą osoby utalentowane artystycznie, głównie z warszawskiego środowiska uniwersyteckiego. Teatr ma charakter literacki, tworzy spektakle oparte na uznanych i wybitnych dramatach polskich i zagranicznych. Realizuje również dramaty i teksty prozatorskie, zaadaptowane lub napisane przez studentów UW, przez co przyczynia się do propagowania twórczości początkujących dramaturgów i scenarzystów. W skład Teatru wchodzi 27 osób głównie studentów UW z Polski i zagranicy. Teatr Polonistyki UW współpracuje z profesjonalnymi reżyserami, scenografami i aktorami. Za obsługę medialną Teatru odpowiada telewizja UW3D oraz Radio Campus. Teatr Polonistyki UW współpracuje z SDK prowadząc próby w Piwnicy na Wójtowskiej. Próby: poniedziałek i piątek 18.00 22.00. Opieka naukowa nad teatrem: dr Maria Makaruk www.teatrpolonistykiuw.pl DO TEATRU POPRZEZ BAJKĘ Zajęcia popularyzujące sztukę teatru najmłodszej widowni. Adresatem są starsze grupy przedszkolne i pierwsze klasy szkoły podstawowej. Zajęcia połączone z przedstawieniem odbywają się w Piwnicy na Wójtowskiej, chyba najmniejszym teatrzyku w Warszawie. Piwnica jest bardzo przyjaznym miejscem dla najmłodszej widowni z małą szatnią, holem i w pełni wyposażoną małą salą teatralną. Część pierwsza zapoznanie młodych widzów z elementami składowymi teatru: światło w teatrze, efekty akustyczne, widownia i scena. Część druga - warsztaty teatralne: w dwóch grupach dzieci uczestniczą w zabawie w teatr, wykorzystując elementy kostiumu, rekwizyty i wcielając się w wymyślone postacie. Część trzecia - spektakl „Królewna i kwiat” wykorzystujący różne techniki teatralne: żywy plan, marionetki i ogromne lalki. Przedstawienie zostało zrealizowane specjalnie do Piwnicy na Wójtowskiej, tak aby mogło być dopełnieniem warsztatów. Dzięki wcześniejszym warsztatom, w których uczymy się o elementach składowych teatru, dzieci nie tylko oglądają spektakl, ale widzą też, jak aktorzy wykorzystali środki teatralne do stworzenia przedstawienia. Pomysłodawca - Marek Bartkowicz i Ewa Kutrowska. Realizacja - Teatrzyk dla dzieci „Bajka”. Zapraszamy w poniedziałki w godzinach porannych starsze grupy przedszkolne oraz uczniów pierwszych i drugich klas Szkół Podstawowych (grupy zorganizowane). TEATR KLASYKI ROSYJSKIEJ Założony w 1999 roku - to młodzieżowa grupa realizująca arcydzieła z kanonu dramatu i wielkiej literatury rosyjskiej. Zajęcia grupowe i indywidualne (przygotowanie do szkół teatralnych, praca nad tekstami). Zajęcia: czwartki 16.00 -22.00, soboty 9.00 14.00, niedziele 8.00 - 17.00. Prowadząca: Zuzanna Górniaszek LEKCJE TEATRALNE Interaktywne zajęcia teatralne w czasie których młodzież poznaje dzieje teatru od starożytności do dnia dzisiejszego, prowadzone w formie wykładów, quizów, zajęć scenicznych. Lekcje: piątki godz. 9.0011.00 (grupy zorganizowane). Prowadząca: Maria Kowalik KLUB TWÓRCZY "MIKROSCENA” Istnieje od 1974 roku. W pracy z dziećmi w wieku szkolnym i młodzieżą (nawet powyżej 19 roku życia) wykorzystuje sztukę teatralną i filmową do celów rozwijania kompetencji społecznych i osobowości oraz samopoznania. Uczestnicy pracują w grupach 6-10 osobowych, przygotowują spektakle w oparciu o literaturę lub własne teksty. W działaniach zespołu ważny jest oczywiście rezultat pracy, ale najważniejsza jest droga prowadząca do celu. Zajęcia: wtorki 13.0016.00, środy 15.00-18.00 oraz w piątki: 14.00-20.00 (w siedzibie SDK - Rynek St. Miasta 2). Prowadząca: Małgorzata Graczyk 30 WIERSZYKI DLA DZIECI MAREK BARTKOWICZ ZAGADKA XXIII Bardzo dobry na śniadanie słodki, zdrowy - jeść go miło. Gdyby nie robotne pszczoły, to by wcale go nie było. Ilustrację wykonał: Daniel Prządo (lat 4) na zajęciach Klubów: “Kangurek” i “Klubik Pod Daszkiem” SDK. DYSKRETNY UROK STOLYCY Fabrykant Ludwików i Chippendalów Jak sią robi meble z przed lat trzystu W jednej z odludniejszych uliczek śródmieścia, w oficynie, na piętrze, prosperuje maleńki warsztat stolarski, ściśle mówiąc mieszkanie prywatne z warsztatem w kąciku. Właściciel i jedyny pracownik, zażywny staruszek o blado-niebieskich zadumanych oczach, ze zwichrzoną brodą, bardzo jest podobny do Wyspiańskiego. Stolarz ten nie przyjmuje obstalunków od byle kogo, albo na byle co. Gdyby kto chciał sobie zamówić amerykański stolik pod maszynę do pisania, stary majster uśmiechnie się pobłażliwie. - Ja nie robię takich okropności, proszę pana. Niech się pan z tem zwróci do jakiej fabryki. Cóż więc produkuje ten dziwny stolarz? Antyki. Do starych, czcigodnych mebli z czasów królowej Anny, albo Odrodzenia dorabia nogi, reparuje Chippendale, Ludwiki Trzynaste i Czternaste, meble Stanisławowskie, Biedermajery, Simmlery. Na widok ohydnej tandety fabrycznej oblicze starego stolarza wzdryga się z odrazy i wstrętu, do pogruchotanej konsolki empirowej uśmiecha się z lubością. - Czy pan sprzedaje antyki? - pytamy nieostrożnie. Staruszek prostuje się z godnością. - Proszę pana szanownego. Ja nie jestem fałszerzem. Robię antyki, ale każdy wie, co dostaje ode mnie. Ot, naprzykład te dwa foteliki rokokowe i stolik, które teraz kończę. Rzecz prosta, na zamówienie. Autentyczny jest tylko jeden fotelik i to bez jednej nóżki. Druga nóżka, oraz fotelik i stoliczek są dorobione. Ale jak! Przyglądamy się uważnie prześlicznym, pełnym linji i precyzyjnie rzeźbionym mebelkom. Możnaby przysiąc, że wyszły z jednej pracowni i z pod jednej ręki. Nawet maleńkie dziurki, ślad drobniutkich liszek pewnego żuczka, toczącego drzewo, „niechybny" znak autentyczności widnieją na wszystkich trzech gracikach. Procedura wyrobu antyków jest niezwykle skomplikowana. Przedewszystkiem wymaga fenomenalnej znajomości rzeczy. Nietylko tego, co nazywa się historją sztuki stosowanej, a więc umiejętności odróżniania na pierwszy rzut oka stylu mebla, jego wieku i autentyczności, ale przedewszystkiem nieprawdopodobnego znawstwa szczegółów. Nasz mistrz odróżnią robotę poszczególnych majstrów (co jest zresztą warunkiem jego pracy). Wie, który z dwu stołów empirowych, podobnych do siebie, jak dwie krople wody, jest robotą małego majstra ljońskiego, Vignona, a który paryskiego stolarza Laforcelle'a. Ten majster miał taką metodę „fugowania" drzewa, ten inną. Ów łączył „na zamek" inny „do czoła" etc. Czyż nie zasługuje na najwyższy podziw człowiek, znający wszystkich niemal stolarzy europejskich na przestrzeni kilku wieków? - Czy pan doszedł do tego tylko z praktyki? - pytamy ze zdumieniem. - Skądże znowu - uśmiecha się mistrz - przecież są książki. Z ukrywaną dumą wskazuje na pokaźną półkę, wypełnioną grubemi tomami, cienkiemi broszurami, zeszytami (...). Rzucamy okiem na tę bibljotekę. Książki niemieckie, angielskie, francuskie. - Pan zna języki? - Naturalnie. Przeszło dwadzieścia lat praktykowałem w różnych miastach zagranicznych. Wiedeń, Paryż, Londyn, Berlin, Frankfurt, Wrocław... Jak się robi antyki? Oto ciekawą kwestja. Więc naprzód robi się szkielet drewniany, z odpowiedniego gatunku drzewa, zależnie od posiadanej sztuki, do której trzeba np. dorobić komplet. Suszy go się, pociąga specjalnemi „bejcami", aż nabiorą odpowiedniego odcienia. Potem, jeśli konieczne są ślady „robaków", wykonuje się zabieg specjalny. Ni mniej, ni więcej, tylko z odpowiedniej odległości strzela się do mebla drobniutkim śrutem, t. zw. dąstem, ze wszystkich stron, rzecz prosta. Powstałe w ten sposób dziurki wiernie, wręcz nie do odróżnienia, imitują ślady przegryzania się liszek. Potem polituruje się meble i pokrywa odpowiednią tkaniną, jeśli zaś w żaden sposób nie można dobrać mąterjału - zdejmuje się pokrycie z autentyka i cały komplet pokrywa się na nowo. (JB). [Tekst: “Nowiny Codzienne", niedziela 22 stycznia 1933 r. ] Rynek wydawca: Staromiejski Dom Kultury w Warszawie adres redakcji: Rynek Starego Miasta 2 00-272 Warszawa, Tel: 831-23-75 www.sdk.pl, e-mail: [email protected] Redaguje Zespół Redaktor Naczelny: Sebastian Lenart Sekretarz redakcji: Piotr Sobieniak Opieka graficzna: Bartłomiej Gerłowski, Piotr Sobieniak ISSN 1733-5906 Wydawnictwo bezpłatne Oddano do druku 29.01.2013
Podobne dokumenty
marzec 2013 - Staromiejski Dom Kultury
INFORMATOR KULTURALNY STAROMIEJSKIEGO DOMU KULTURY
NR 102/03/2013, www.sdk.pl
kwiecień 2014
INFORMATOR KULTURALNY STAROMIEJSKIEGO DOMU KULTURY
NR 115/04/2014, www.sdk.pl
styczeń 2013
Spis treści:
Pierwsza setka... w 8 lat... .................................3
Z archiwum...TPW ............................................6
Warszawa przed Powstaniem Styczniowem...7
Piwnica na Wójt...
kwiecień 2011 - Staromiejski Dom Kultury
INFORMATOR KULTURALNY STAROMIEJSKIEGO DOMU KULTURY
NR 79/04/2011, www.sdk.pl
