FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human Renal Cell Carcinoma Marker

FLEX
Monoclonal Mouse
Anti-Human
Renal Cell Carcinoma Marker
Clone SPM314
Ready-to-Use
(Link)
Nr kat. IR075
Przeznaczenie
Do badań diagnostycznych in vitro.
Przeciwciało FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human Renal Cell Carcinoma Marker, klon SPM314, Ready-to-Use,
(Link), przeznaczone jest do stosowania w immunohistochemii w aparatach Autostainer Link. Przeciwciała te są
przydatne w identyfikacji komórek raka z komórek nerkowych. Interpretacja kliniczna wystąpienia lub braku
barwienia musi być uzupełniona przez badania morfologiczne z wykorzystaniem odpowiednich prób kontrolnych i
powinna być przeprowadzana przez doświadczonego patologa z uwzględnieniem historii choroby pacjenta i
innych badań diagnostycznych.
Synonimy antygenu
gp200 (1).
Podsumowanie
i wyjaśnienie
Marker raka z komórek nerkowych, gp200, to glikoproteina powierzchniowa błon komórkowych zlokalizowana w
pobliŜu rąbka szczoteczkowego segmentów zwiniętych i prostych proksymalnego kanalika nerkowego oraz
miejscowo na powierzchni kanalików torebki Bowmana przylegających do wychodzącego kanalika
proksymalnego. Stwierdzono, Ŝe ekspresja markera w innych tkankach prawidłowych jest ograniczona do
powierzchni wewnętrznych kanalików zrazików i przewodów sutka oraz kanalików nabłonka kanalikowego
najądrzy. Ponadto stwierdzono ekspresję cytoplazmatyczną w komórkach miąŜszowych przytarczyc i ogniskową
immunoreaktywność w koloidzie tarczycy.
Ekspresję markera RCC zaobserwowano w 80-93% pierwotnych rakach z komórek nerek i 67-84% przypadków
przerzutowych raków z komórek nerek z narządów, do których naleŜały: nadnercza, pęcherz, kości, mózg, sutek,
wątroba, płuca, węzły chłonne, mięśnie, trzustka, jelito cienkie, tarczyca i tchawica (1, 2). W niektórych
badaniach stwierdzono, Ŝe ekspresję markera RCC wykazuje większość raków jasnokomórkowych (84-92%) i
raków brodawkowych (93-100%) nerek, jednak zgłoszono takŜe niŜsze odczyny dodatnie (1-5). Natomiast
ekspresja markera RCC jest znacznie mniej powszechna w przypadku raka z komórek chromofobowych [0-45%],
a tylko sporadycznie odczyn ogniskowy stwierdzano w przypadku onkocytomy nerek [0-14%] (2-5).
Ekspresję markera RCC w guzach innych niŜ raki z komórek nerek stwierdzono w 10/22 [45%] przypadków
wewnątrzprzewodowego i naciekowego raka przewodowego sutka oraz w 7/8 [88%] przypadków raka
przewodowego sutka in situ i naciekowego raka zrazikowego sutka (1, 2). Ekspresję cytoplazmatyczną i na
powierzchni komórek zaobserwowano w 13/13 (100%) przypadków gruczolaków przytarczycy, przy czym odczyn
ogniskowy wykazywało 4/11 (36%) raków zarodkowych jąder i 3/40 (8%) międzybłoniaków nabłonkowatych, w
których odczyn był ograniczony do kilku komórek lub małych ognisk nowotworu (1, 2, 5).
Patrz dokument Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych firmy Dako lub następujące
części instrukcji do systemu detekcji IHC: 1) Zasady procedury, 2) Niezbędne materiały niedostarczone z
zestawem, 3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie preparatu, 5) Wykonanie odczynu, 6) Kontrola jakości,
7) Rozwiązywanie problemów, 8) Interpretacja wyniku odczynu, 9) Ograniczenia metody.
Odczynnik
dostarczony
Gotowe do uŜycia mysie przeciwciała monoklonalne są dostarczane w postaci ciekłej w buforze zawierającym
białko stabilizujące i azydek sodu o stęŜeniu 0,015 mol/L.
Klon: SPM314. Izotyp: IgG2b, kappa.
Immunogen
Frakcja mikrosomalna zhomogenizowanych tkanek kory nerek.
Swoistość
W testach Western blot lizatów komórkowych Caki-1 przeciwciało barwi prąŜek o masie cząsteczkowej 200 kDa
odpowiadający oczekiwanej masie cząsteczkowej markera raka z komórek nerkowych.
Środki ostroŜności
1.
2.
3.
4.
5.
(119001-001)
Do stosowania przez wyszkolony personel.
Produkt zawiera azydek sodu (NaN3), substancję chemiczną silnie toksyczną w czystej postaci. Azydek
sodu, zastosowany w produkcie w stęŜeniu, które nie jest sklasyfikowane jako niebezpieczne, moŜe
reagować z elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi, powodując nagromadzenie silnie
wybuchowych azydków metali. Po usunięciu spłukać duŜą ilością wody, aby zapobiec nagromadzeniu się
azydku metalu w kanalizacji.
Podobnie jak w przypadku wszelkich materiałów pochodzących ze źródeł biologicznych, naleŜy stosować
właściwe procedury postępowania.
W celu uniknięcia kontaktu z oczami i skórą naleŜy nosić odpowiednie osobiste wyposaŜenie ochronne.
Niewykorzystany roztwór utylizować zgodnie z lokalnymi, wojewódzkimi i krajowymi rozporządzeniami.
307711PL_001 str. 1/3
Przechowywanie
Przechowywać w temperaturze 2–8 °C. Nie stosowa ć po upływie terminu waŜności podanego na fiolce. Jeśli
odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŜ podane powyŜej, uŜytkownik musi zweryfikować takie
warunki. Nie ma oczywistych oznak wskazujących na niestabilność produktu. Dlatego jednocześnie z badaniem
próbek pochodzących od pacjenta naleŜy wykonywać kontrole dodatnie i ujemne. W wypadku nieoczekiwanego
wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami w procedurach laboratoryjnych, oraz gdy podejrzewa się
problem z przeciwciałem, naleŜy się skontaktować z działem wsparcia technicznego firmy Dako.
Przygotowanie próbek
oraz materiały
wymagane, ale
niedostarczane
Przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania utrwalonych formaliną skrawków zatapianych w parafinie.
Preparaty tkankowe naleŜy pociąć na skrawki o wymiarach około 4 µm.
Wymagane jest poddanie preparatów cieplnemu odmaskowaniu antygenu (HIER). Optymalne wyniki uzyskuje
się po wstępnej obróbce tkanek przy uŜyciu roztworu EnVision FLEX, Target Retrieval Solution, Low pH (10x),
(Link) (nr kat. K8005).
Odparafinowane skrawki: Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków
tkankowych, które zostały odparafinowane, zalecany jest odczynnik Dako PT Link (nr kat. PT100/PT101).
Szczegółowe instrukcje zawiera Instrukcja uŜytkownika aparatu PT Link.
Postępować według procedury wstępnej obróbki zamieszczonej w ulotce roztworu EnVision FLEX, Target
Retrieval Solution, Low pH (10x), (Link) (nr kat. K8005). Dla aparatów PT Link naleŜy stosować następujące
parametry: Temperatura wstępnego ogrzewania: 65°C; temperatura i czas odmaskow ania antygenu: 97°C przez
20 (±1) minut, ochłodzić do 65°C. Usun ąć statywy na szkiełka aparatu Autostainer wraz ze szkiełkami ze
zbiornika aparatu PT Link i natychmiast zanurzyć szkiełka w słoju/zbiorniku (np. PT Link Rinse Station, nr kat.
PT109) wypełnionym rozcieńczonym (10x) buforem EnVision FLEX Wash Buffer (nr kat. K8002) o
temperaturze pokojowej. Zostawić szkiełka w buforze Wash Buffer na 1-5 minut.
Skrawki zatapiane w parafinie: W celu odmiennego przygotowania próbek zarówno odparafinowanie, jak i
odmaskowanie moŜna wykonać w aparacie PT Link z zastosowaniem zmienionej procedury. Informacje moŜna
znaleźć w Instrukcji uŜytkownika aparatu PT Link. Po zakończeniu wykonywania odczynu skrawki tkankowe
naleŜy poddać odwodnieniu, oczyszczeniu i nakryć za pomocą środka do trwałego zatapiania.
W trakcie przygotowywania oraz podczas procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki nie powinny
wyschnąć. W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych zaleca się stosowanie
szkiełek Dako Silanized Slides (nr kat. S3003).
Procedura barwienia
oraz materiały
wymagane, ale
niedostarczane
Zalecanym systemem wizualizacji jest EnVision FLEX+, Mouse, High pH, (Link) (nr kat. K8002), zastępując
odczynnik High pH Target Retrieval Solution z tego zestawu odczynnikiem EnVision FLEX Target Retrieval
Solution, Low pH (10x), (Link) (nr kat. K8005). W systemie Autostainer Link wstępnie zaprogramowano etapy
odczynu i czasy inkubacji. Szczegółowe informacje dotyczące wkładania szkiełek mikroskopowych i odczynników
przedstawiono w Instrukcji uŜytkownika aparatu Autostainer Link. Jeśli protokoły nie są dostępne w uŜywanym
systemie Autostainer, naleŜy skontaktować się z działem wsparcia technicznego firmy Dako. Wszystkie
procedury inkubacji naleŜy równieŜ przeprowadzać w temperaturze pokojowej.
Optymalne warunki mogą się zmieniać w zaleŜności od rodzaju materiału i sposobów jego przygotowania i
powinny być określone indywidualnie w kaŜdym laboratorium. Aby moŜliwe było wykonanie oceny przez
patologów z róŜnym nasileniem odczynu preparatów, naleŜy skontaktować się z działem obsługi/obsługą
techniczną firmy Dako w celu uzyskania informacji dotyczącej zmiany programowania protokołu. NaleŜy upewnić
się, Ŝe działanie zmodyfikowanego protokołu jest prawidłowe – w tym celu naleŜy ocenić, czy odczyn jest taki jak
opisany w części „Charakterystyka wydajnościowa”.
Zalecane jest barwienie kontrastowe hematoksyliną przy uŜyciu EnVision FLEX Hematoxylin, (Link) (nr kat.
K8008). Zaleca się stosowanie niewodnego, trwałego środka do zatapiania.
Równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby
kontrolne z uŜyciem identycznego protokołu. Dodatnia kontrola tkankowa powinna obejmować nerki, natomiast
we wszystkich dodatnich preparatach komórki/struktury powinny wskazywać odczyn reakcji taki jak opisany dla
tej tkanki w części „Charakterystyka wydajnościowa”. Zalecana kontrola ujemna to FLEX Negative Control,
Mouse (Link) (nr kat. IR750).
Interpretacja
wybarwienia
Przeciwciała dają odczyn cytoplazmatyczny. MoŜna zaobserwować odczyn cytoplazmatyczny.
Charakterystyka
działania
Tkanki normalne: Wykazano, Ŝe w tkankach prawidłowych przeciwciało dawało odczyn na powierzchni
wierzchołków komórek nabłonka kanalikowego kory nadnerczy (kanaliki proksymalne) i ogniskowe odczyny w
torebkach Bowmana w 3/3 nerki. Komórki endokrynne dawały odczyn w 2/3 przytarczyce, a w komórkach
pęcherzyków i koloidzie 1/2 tarczyce zaobserwowano odczyn ogniskowy. W 2/2 tkanki sutka odczyn wystąpił
miejscowo na powierzchniach kanalików i w komórkach wydzielniczych w świetle przewodów i zrazików. Nie
wykazano odczynu w innych badanych typach tkanek, do których naleŜały nadnercza, szpik kostny, móŜdŜek,
mózgowie, szyjka macicy, jelito grube, przełyk, serce, wątroba, płuca, komórki międzybłonka, nerwy obwodowe,
jajnik, trzustka, przysadka, gruczoł krokowy, ślinianki, mięśnie szkieletowe, skóra, jelito cienkie, śledziona,
Ŝołądek, jądra, grasica, migdałki i macica.
(119001-001)
307711PL_001 str. 2/3
Piśmiennictwo
1.
Yoshida S, Imam A. Monoclonal antibody to a proximal nephrogenic renal antigen: immunohistochemical
analysis of formalin-fixed, paraffin-embedded human renal cell carcinomas. Cancer Res 1989;49:1802-9.
2.
McGregor DK, Khurana KK, Cao C, Tsao CC, Ayala G, Krishnan B, et al. Diagnosing primary and metastatic
renal cell carcinoma. Am J Surg Pathol 2001;25(12):1485-92.
3.
Avery AK, Beckstead J, Renshaw AA, Corless CL. Use of antibodies to RCC and CD10 in the differential
diagnosis of renal neoplasms. Am J Surg Pathol 2000;24(2):203-10.
4.
Pan C-C, Chen PC-H, Ho, D M-T. The diagnostic utility of MOC31, BerEP4, RCC marker and CD10 in the
classification of renal cell carcinoma and renal oncocytoma: an immunohistochemical analysis of 328 cases.
Histopathol 2004;45:452-9.
5.
Ordonez NG. The diagnostic utility of immunohistochemistry in distinguishing between mesothelioma and
renal cell carcinoma: a comparative study. Human Pathol 2004;35(6):697-710.
Wydanie 04/08
(119001-001)
307711PL_001 str. 3/3