Nr kat. IR609
Transkrypt
Nr kat. IR609
FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human CD68 Klon KP1 Ready-to-Use (Link) Nr kat. IR609 Przeznaczenie Do stosowania w diagnostyce in vitro. Przeciwciało FLEX Monoclonal Mouse Anti-Human CD68, klon KP1, Ready-to-Use, (Link), jest przeznaczone do stosowania w immunohistochemii w aparatach Autostainer Link. To przeciwciało znakuje makrofagi oraz komórki z linii fagocytów jednojądrzastych i jest przydatne w identyfikacji nowotworów szpiku i komórek pochodzenia monocytarnego/makrofagowego (1). Interpretacja kliniczna dodatniego lub ujemnego odczynu musi być uzupełniona przez ocenę morfologiczną, wykonanie odpowiednich prób kontrolnych i interpretowana przez doświadczonego patologa w kontekście historii choroby pacjenta i innych badań diagnostycznych. Streszczenie i informacje ogólne CD68 to silnie glikozylowane białko błony lizosomalnej o masie cząsteczkowej 110 000. Białko CD68 naleŜy do glikoprotein lizosomalnych (LGP), białek transportowych błonowo-plazmatycznych biorących udział w endocytozie i/lub w ruchu lizosomalnym. CD68 wykazuje silną ekspresję w ziarnistościach cytoplazmatycznych i słabą na powierzchni makrofagów, monocytów, neutrofili, bazofili i naturalnych komórek cytotoksycznych. Ponadto CD68 wykazuje ekspresję w około 40% limfocytów B krwi obwodowej i słabą ekspresję w 50% limfocytów B w ostrej białaczce limfoblastycznej (B-ALL). CD68 znajdowany jest równieŜ w cytoplazmie tkanek niekrwiotwórczych, zwłaszcza w wątrobie oraz kanalikach i kłębuszkach nerkowych (2). W przeciwieństwie do innych antygenów leukocytowych CD, cząsteczka CD68 jest bardzo heterogeniczna antygenowo i róŜne przeciwciała przeciwko CD68 wykazują róŜną reaktywność komórkową (3). Zobacz dokument Ogólne instrukcje wykonywania odczynów immunohistochemicznych firmy Dako lub następujące części instrukcji do systemu detekcji IHC: 1) Zasada przeprowadzenia odczynu, 2) Niezbędne materiały niedostarczone z zestawem, 3) Przechowywanie, 4) Przygotowanie preparatu, 5) Wykonanie barwienia, 6) Kontrola jakości, 7) Rozwiązywanie problemów, 8) Interpretacja wyniku barwienia, 9) Ograniczenia metody. Dostarczany odczynnik Gotowe do uŜycia mysie przeciwciała monoklonalne są dostarczane w postaci ciekłej w buforze zawierającym białko stabilizujące i roztwór azydku sodu o stęŜeniu 0,015 mol/L. Klon: KP1 (4). Izotyp: IgG1, kappa. Immunogen Frakcja lizosomalna ludzkich makrofagów płucnych (4). Swoistość Przeciwciała przeciwko ludzkiemu CD68, klon KP1, zostały zdefiniowane jako anty-CD68 podczas konferencji Fourth International Workshop and Conference on Human Leucocyte Differentiation Antigens (4. międzynarodowe warsztaty i konferencja na temat antygenów róŜnicujących ludzkie leukocyty) (5). W badaniach techniką Western blot ekstraktów płuca, śledziony i komórek U937 zaobserwowano rozmyte prąŜki o masie 110, 70 i 40 kDa w środowisku redukującym. W środowisku nie redukującym ekstrakt ze śledziony wykazywał dodatkowy prąŜek 220 kDa (4). Analiza SDS-PAGE immunoprecypitatów wytwarzanych między przeciwciałem a lizatami znakowanymi izotopem 125 I z ludzkiej śledziony z chłoniakiem z komórek B z duŜą zawartością makrofagów wykazuje reakcję z polipeptydem 110 kDa, który odpowiada CD68 (4). Środki ostroŜności 1. Odczynniki przeznaczone dla przeszkolonych UŜytkowników. 2. Opisywany produkt zawiera silnie toksyczny związek — azydek sodu (NaN3), w czystej postaci. StęŜenie NaN3 występujące w produkcie nie jest klasyfikowane jako niebezpieczne. Jednak w wyniku reakcji NaN3 z ołowiem lub miedzią, wchodzącymi w skład instalacji kanalizacyjnych, mogą powstawać silnie wybuchowe azydki metali. Przy usuwaniu resztek odczynnika uŜywać duŜych ilości wody do przepłukiwania, aby uniknąć gromadzenia się azydków w instalacji kanalizacyjnej. 3. Podobnie jak w przypadku kaŜdego produktu otrzymywanego z materiału biologicznego, naleŜy stosować odpowiednie procedury postępowania. 4. NaleŜy stosować właściwe wyposaŜenie ochronne, zabezpieczające przed kontaktem odczynnika ze skórą bądź oczami. 5. Niewykorzystany odczynnik naleŜy usuwać zgodnie ze stosownymi przepisami lokalnymi i krajowymi. Przechowywanie (117229-002) Dako Denmark A/S Przechowywać w temperaturze 2–8 °C. Nie stosowa ć po upływie terminu waŜności podanego na opakowaniu. JeŜeli odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŜ podane na ulotce dołączanej do opakowania, uŜytkownik powinien je zweryfikować. Nie ma jednoznacznych oznak świadczących o niestabilności produktu. Z tego względu jednocześnie z badaniem próbek pochodzących od pacjentów, naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby kontrolne. W wypadku nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami w procedurach laboratoryjnych, gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, naleŜy się skontaktować z działem wsparcia technicznego firmy Dako. IR609/PL/MNI/2009.12.04 s. 1/3 | Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Fax +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17 Przygotowanie próbek oraz materiały wymagane, ale niedostarczane Przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania utrwalonych formaliną skrawków zatapianych w parafinie. Preparaty tkankowe naleŜy pociąć na skrawki o wymiarach około 4 µm. Wymagane jest poddanie cieplnemu odmaskowaniu antygenu (HIER) z uŜyciem Dako PT Link (nr kat. PT100/PT101). Szczegółowe instrukcje zawiera Instrukcja uŜytkownika aparatu PT Link. Optymalne wyniki uzyskuje się w wyniku wstępnej obróbki tkanek przy uŜyciu roztworu EnVision FLEX Target Retrieval Solution, High pH (50x) (nr kat. K8000/K8004). Skrawki zatapiane w parafinie: Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków tkankowych, zalecana jest procedura 3 w 1 z uŜyciem odczynnika Dako PT Link. Postępować według procedury wstępnej obróbki tkanek, zamieszczonej w ulotce roztworu EnVision FLEX Target Retrieval Solution, High pH (50x) (nr kat. K8000/K8004). Uwaga: Po przeprowadzeniu barwienia skrawki muszą być odwodnione, oczyszczone zakryte za pomocą środka do trwałego zatapiania. Odparafinowane skrawki: Do obróbki wstępnej utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawków tkankowych, zalecane jest uŜycie odczynnika Dako PT Link i przeprowadzenie procedury opisane dla skrawków parafinowych. Po zakończeniu barwienia szkiełka naleŜy zatopić w wodnym lub trwałym środku do zatapiania. W trakcie przygotowywania oraz podczas procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki nie powinny wyschnąć. W celu uzyskania lepszego przylegania skrawków do szkiełek podstawowych, zaleca się stosowanie szkiełek FLEX IHC Microscope Slides (nr kat. K8020). Wykonanie odczynu oraz materiały wymagane, ale niedostarczane Zalecanym systemem wizualizacji jest EnVision FLEX, High pH (Link) (nr kat. K8000). W systemie Autostainer Link wstępnie zaprogramowano etapy odczynu i czasy inkubacji. Zalecana objętość uŜytego odczynika to 1 x 200 µL lub 2 x 150 µL na preparat. Szczegółowe informacje dotyczące wkładania szkiełek i odczynników przedstawiono w Instrukcji uŜytkownika aparatu Autostainer Link. Jeśli protokoły nie są dostępne w uŜywanym aparacie Autostainer, naleŜy skontaktować się z działem wsparcia technicznego firmy Dako. Wszystkie procedury inkubacji naleŜy równieŜ przeprowadzać w temperaturze pokojowej. Optymalne warunki mogą się zmieniać w zaleŜności od rodzaju materiału i sposobu jego przygotowania i powinny być określone indywidualnie w kaŜdym laboratorium. JeŜeli patolog oceniający preparat Ŝyczy sobie wybarwienia innym natęŜeniu, czasy inkubacji oraz uŜycie szablonów wizualizacji EnVision FLEX/EnVision FLEX+ mogą zostać zmienione. W celu uzyskania informacji dotyczącej zmiany programowania protokołu, naleŜy skontaktować się z działem obsługi/obsługą techniczną firmy Dako. NaleŜy upewnić się, Ŝe działanie zmodyfikowanego protokołu jest prawidłowe — w tym celu naleŜy ocenić, czy odczyn jest taki jak opisany w części „Charakterystyka wydajnościowa”. Zalecane jest barwienie kontrastowe hematoksyliną za pomocą EnVision™ FLEX Hematoxylin (Link) (nr kat. K8008). Zaleca się stosowanie bezwodnego, trwałego środka do zatapiania. Równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby kontrolne z uŜyciem identycznego protokołu. Dodatnia kontrola tkankowa powinna obejmować migdałki i mózg, natomiast we wszystkich dodatnich preparatach komórki/struktury powinny wskazywać odczyn reakcji taki jak opisany dla tej tkanki w części „Charakterystyka wydajnościowa”. Zalecana kontrola ujemna to FLEX Negative Control, Mouse, (Link) (nr kat. IR750). Interpretacja odczynu Komórki mielomonocytarne znakowane przeciwciałem wykazują rozlany lub ziarnisty odczyn cytoplazmatyczny. Charakterystyka wydajnościowa Tkanki prawidłowe: W rozmazach prawidłowej krwi obwodowej monocyty i większość granulocytów była znakowana przez przeciwciało. Makrofagi tkankowe w szerokim zakresie tkanek zatapianych w parafinie wykazały odczyn dodatni, w tym makrofagi płucne, ośrodków rozmnaŜania i szpiku kostnego oraz komórki Browicza-Kupffera w wątrobie. W szpiku kostnym takŜe silny odczyn wykazują prekursory szpikowe i wiele dojrzałych granulocytów (4). Komórki mikroglejowate w mózgu (6), osteoklasty w kościach, kłębuszki nerkowe i komórki tuczne wykazały silny odczyn, natomiast umiarkowany odczyn zaobserwowano w kanalikach nerkowych, hepatocytach i sporadycznie w komórkach limfoidalnych (7). Komórki Langerhansa, komórki międzypalczaste retikulum i komórki dendrytyczne grudek chłonnych (FDC) nie wykazały odczynu, z wyjątkiem słabego odczynu zaobserwowanego w nielicznych komórkach FDC w uogólnionym powiększeniu węzłów chłonnych pochodzenia skórnego (4). Makrofagi w ośrodkach rozmnaŜania grudek wtórnych w migdałkach wykazują odczyn umiarkowany do silnego, natomiast komórki mikroglejowate w mózgu wykazują odczyn słaby do umiarkowanego. Tkanki nieprawidłowe: Przeciwciało dało odczyn z przypadkami ostrej białaczki szpikowej typu M1 do M5 (7). W innym badaniu 20/20 przypadków nowotworów szpiku — o pochodzeniu mielomonocytarnym i domniemanym pochodzeniu makrofagowym — wykazywało silny odczyn i obszerną reaktywność cytoplazmatyczną z przeciwciałem. W 14/41 chłoniaków z limfocytów B i białaczek takŜe wykazano odczyn, ale ograniczony zazwyczaj do niewielkich punktów. Odczyn w komórkach nowotworowych z komórek B wykazywały prawie wszystkie proliferacje małych komórek (1). W 23/36 (64%) przypadków rozrostu komórek plazmatycznych więcej niŜ 1% było znakowanych przeciwciałem (8). Z 43 czerniaków pierwotnych i przerzutowych 86% dało słaby odczyn z przeciwciałem (9). śaden z 22 chłoniaków z komórek T nie wykazywał odczynu ani Ŝaden z 12/12 przypadków chłoniaków anaplastycznych z duŜych komórek CD30+ (1). (117229-002) Dako Denmark A/S IR609/PL/MNI/2009.12.04 s. 2/3 | Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Fax +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17 Piśmiennictwo 1. Warnke RA, Pulford KAF, Pallesen G, Ralfkiaer E, Brown DC, Gatter KC, et al. Diagnosis of myelomonocytic and macrophage neoplasms in routinely processed tissue biopsies with monoclonal antibody KP1. Am J Pathol 1989;135:1089-95. 2. Goyert SM. MC12. CD68 workshop panel report. In: Kishimoto T, Kikutani H, von dem Borne AEG, Goyert SM, Mason DY, Miyasaka M, et al., editors. Leucocyte typing VI. White cell differentiation antigens. Proceedings of the 6th International Workshop and Conference; 1996 Nov 10-14; Kobe, Japan. New York, London: Garland Publishing Inc.; 1997. p. 1015-16. 3. Falini B, Flenghi L, Pileri S, Gambacorta M, Bigerna B, Durkop H, et al. PG-M1: A new monoclonal antibody directed against a fixative-resistant epitope on the macrophage-restricted form of the CD68 molecule. Am J Pathol 1993;142:1359-72. 4. Pulford KAF, Rigney EM, Micklem KJ, Jones M, Stross WP, Gatter KC, et al. KP1: a new monoclonal antibody that detects a monocyte/macrophage associated antigen in routinely processed tissue sections. J Clin Pathol 1989;42:414-21. 5. Micklem K, Cordell J, Rigney E, Simmons D, Pulford K, Stross P, et al. M13.1. A macrophage-associated antigen defined by five mAB. In: Knapp W, Dörken B, Gilks WR, Rieber EP, Schmidt RE, Stein H, et al., editors. Leucocyte typing IV. White cell differentiation antigens. Proceedings of the 4th International Workshop and Conference; 1989 Feb 21-25; Vienna, Austria. Oxford, New York, Tokyo: Oxford University Press; 1989. p. 843-46. 6. Aoki T, Kobayashi K, Isaki K. Microglial and astrocytic change in brains of Creutzfeldt-Jakob disease: an immunocytochemical and quantitative study. Clin Neuropathol 1999;18:51-60. 7. Cordell JL, Falini B, Flenghi L, Jones DB, Pileri S, Radzun HJ, et al. M15. CD68 cluster workshop report. In: Schlossman SF, Boumsell L, Gilks W, Harlan JM, Kishimoto T, Morimoto C, et al., editors. Leucocyte typing V. White cell differentiation antigens. Proceedings of the 5th International Workshop and Conference; 1993 Nov 37; Boston, USA. Oxford, New York, Tokyo: Oxford University Press; 1995. p.925-7. 8. Beschorner R, Horny H-P, Petruch UR, Kaiserling E. Frequent expression of haemopoietic and nonhaemopoietic antigens by reactive plasma cells: an immunohistochemical study using formalin-fixed, paraffinembedded tissue. Histol Histopathol 1999;14:805-12. 9. Pernick NL, DaSilva M, Gangi MD, Crissman J, Adsay V. “Histiocytic markers” in melanoma. Mod Pathol 1999;12:1072-7. Objaśnienie symboli Numer katalogowy Temperatura przechowywania ZuŜyć przed Wyrób medyczny do diagnostyki in vitro Zawartość wystarcza na <n> testów Producent Sprawdzić w instrukcji stosowania Numer serii (117229-002) Dako Denmark A/S IR609/PL/MNI/2009.12.04 s. 3/3 | Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Denmark | Tel. +45 44 85 95 00 | Fax +45 44 85 95 95 | CVR No. 33 21 13 17