Monoclonal Mouse

Monoclonal Mouse
Anti-Human
MCM3 Protein
Klon 101
Nr kat. M 7263
Przeznaczenie
Do badań diagnostycznych in vitro.
Przeciwciało Monoclonal Mouse Anti-Human MCM3 Protein, Klon 101, jest przeznaczone do badań
immunocytochemicznych. Przeciwciało znakuje białko MCM3 (minichromosome maintenance 3) w jądrach
proliferujących komórek oraz w jądrach komórek, które przestały prolifrować, ale nie są terminalnie
zróżnicowane (1). Przeciwciała przeciwko białku MCM3 mogą być przydatne w charakteryzowaniu różnych
populacji komórek nowotworowych (1). Identyfikacja różnicująca jest wspomagana przez wyniki panelu
przeciwciał. Interpretację powinien przeprowadzić wykwalifikowany patolog w oparciu o historię choroby
pacjenta oraz inne testy diagnostyczne.
Wstęp
Dla każdej proliferującej komórki jest wymagana dokładna duplikacja genomu, dla każdego podziału komórki.
W komórkach eukariotycznych jest to osiągnięte za pomocą tymczasowego oddzielenia zespołu pre-replikacji
(pre-RC) od inicjacji syntezy DNA, w miejscach inicjacji procesu replikacji. Głównym komponentem pre-RC jest
heksameryczny zespół MCM złożony z silnie konserwowanych białek MCM2, MCM3, MCM4, MCM5, MCM6 i
MCM7 (2, 3). Zespół MCM jest również helikazą DNA. Dla zapewnienia, że inicjacja syntezy DNA występuje
tylko jednorazowo dla podziału komórki, przyłączenie zespołu MCM jest tymczasowo oddzielone od jego
aktywacji. W fazie G1 przyłączenie zespołu MCM do pre-RC następuje w nieaktywnej konformacji globularnej.
W fazie S następuje fosforylacja zespołu MCM, co prowadzi do zmiany konformacyjnej, która przekształca
nieaktywny zespół MCM w enzymatycznie aktywną helikazę, która zostaje topologicznie związana z DNA i
dysocjuje z pre-RC. To ponownie prowadzi do rozplątania dsDNA i przyłączenia białek uczestniczących w
syntezie DNA (2). Podobnie jak w przypadku antygenu Ki-67, ekspresja białka MCM3 występuje w komórkach
proliferujących (1, 4). Jednakże, zanikanie białka MCM3 po inicjacji różnicowania następuje wolniej niż antygen
Ki-67, a przeciwciała przeciwko białku MCM3 znakują więcej komórek niż przeciwciała przeciwko antygenowi
Ki-67 (1, 4-6). Powyższa obserwacja skorelowana z faktem, że ekspresja białka MCM3 nie występuje podczas
ekspresji markera terminalnego różnicowania, np. p27, wskazuje, że przeciwciało przeciw białku MCM3 znakuje
komórki we wczesnych stadiach wyjścia komórek z cyklu, tj. komórek, które nie uległy terminalnemu
zróżnicowaniu (1). Przeciwciała przeciwko białku MCM3 w połączeniu z panelem innych przeciwciał mogą
służyć do identyfikacji komórek dysplastycznych, które pozostają w cyklu dzięki rozregulowaniu normalnych
kontroli proliferacji komórek, co jest krokiem w kierunku ich progresji z komórek normalnych do komórek
nowotworowych (6).
Odczynnik dostarczony
Mysie przeciwciało monoklonalne jest dostarczone w postaci płynnej, jako supernatant hodowli komórkowej,
dializowany w obecności 0,05 mol/L Tris/HCL o pH 7,2 i zawierający 15 mmol/L NaN 3.
Klon: 101 (1). Izotyp: IgG1, kappa.
Stężenie mysiej IgG mg/L: Patrz: informacja podana na etykiecie fiolki.
Immunogen
Rekombinant ludzkiego białka MCM3 (1).
Swoistość
Podczas stosowania techniki Western blotting dla lizatów pochodzących z ludzkiego migdałka, jak również z
populacji komórek pochodzenia ludzkiego (HeLa, S3, IM-9), mysiego (Swiss 3T3) lub chomiczego (CHO-K1)
przeciwciało znakuje pasmo o masie ~100 kDa, odpowiadające białku MCM3. Obserwowano dodatkowe
pasmo o masie ~85 kDa w różnych ilościach. Charakter tego pasma nie jest do końca jasny, lecz może ono
być białkiem MCM3 ulegającym proteolitycznemu rozpadowi (1).
Przy zastosowaniu techniki immunofluorescencji dwubarwnej dla migdałka ludzkiego przeciwciało znakuje
komórki z ekspresją antygenu Ki-67, natomiast nie znakuje komórek z ekspresją p27. Ponadto przeciwciało
znakuje komórki w warstwie pośredniej nabłonka błony śluzowej jamy ustnej, które są ujemne w zakresie
obecności antygenu Ki-67 (1).
Jak wykazano w badaniu immunocytochemicznym, przeciwciało reaguje
równoważnikiem MCM3 u myszy (1, 7), krowy, psa, konia, szczura i świni.
Środki ostrożności
krzyżowo
z
białkowym
1. Do stosowania przez wykwalifikowany personel.
2. Produkt zawiera azydek sodu (NaN3), substancję chemiczną silnie toksyczną w czystej postaci. Azydek
sodu, zastosowany w produkcie w stężeniu, które nie jest sklasyfikowane jako niebezpieczne, może reagować
z elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi, powodując nagromadzenie silnie wybuchowych
azydków metali. Po usunięciu spłukać dużą ilością wody, aby zapobiec nagromadzeniu się azydku metalu w
kanalizacji.
3. Podobnie jak w przypadku wszelkich materiałów pochodzących ze źródeł biologicznych należy stosować
właściwe procedury postępowania.
Przechowywanie
(109531-002)
Przechowywać w temperaturze 2-8 C. Nie używać po upłynięciu daty ważności podanej na etykiecie fiolki.
Jeśli odczynniki są przechowywane w warunkach innych niż podane powyżej, użytkownik musi zweryfikować te
M 7263/PL/KLI/23.04.04 s. 1/2
Dako Denmark A/S · Produktionsvej 42 · DK-2600 Glostrup · Denmark · Tel. +45 44 85 95 00 · Fax +45 44 85 95 95 · CVR No. 33 21 13 17
warunki. Nie ma oczywistych oznak wskazujących na utratę stabilności produktu. Dlatego jednocześnie z
badaniem próbek pacjenta należy wykonywać kontrole dodatnie i ujemne. Jeśli wystąpi nieoczekiwany wzór
barwienia, którego nie można wyjaśnić różnicami w procedurach laboratoryjnych i istnieje podejrzenie, że
przyczyną może być problem z przeciwciałem, należy niezwłocznie skontaktować się z Działem Pomocy
Technicznej naszej firmy.
Przygotowanie próbek
Skrawki parafinowe: Przeciwciało można stosować do znakowania skrawków tkanek utrwalonych w formalinie,
zatopionych w parafinie. Wymagane jest wstępne przygotowanie tkanek za pomocą podwyższonej temperatury
podczas odzyskiwania epitopu. Optymalne wyniki uzyskuje się przy użyciu Dako Target Retrieval Solution, nr
kat. S 1700, Dako Target Retrieval Solution, High pH, nr kat. S 3308 i 10 mmol/L buforu Tris, 1 mmol/L EDTA
o pH 9,0. Nieco gorsze wyniki uzyskuje się stosując bufor cytrynianowy 10 mmol/L, o pH 6,0. Wstępne
przygotowanie tkanek proteinazą K okazało się nieskuteczne. Nie wolno dopuścić do wyschnięcia skrawków
tkanki podczas przygotowania lub następującej po nim procedury barwienia immunocytochemicznego.
Procedura barwienia
Rozcieńczanie: Przeciwciało Monoclonal Mouse Anti-Human MCM3 Protein, nr kat. M 7263, można
rozcieńczać w zakresie 1:25-1:50 w przypadku stosowania na skrawkach parafinowych ludzkich migdałków
utrwalonych w formalinie, stosując podwyższoną temperaturę podczas odzyskiwania epitopu w Dako Target
Retrieval Solution, High pH, nr kat. S 3308, przez 20 minut oraz inkubację w temperaturze pokojowej z
pierwszym przeciwciałem przez 30 minut. Optymalne warunki mogą się zmieniać w zależności od próbki i
metody przygotowania i powinny być określone przez każde z poszczególnych laboratoriów. Zalecaną kontrolą
ujemną jest Dako Mouse IgG1, nr kat. X 0931, rozcieńczona do takiego samego stężenia mysiej IgG, jak
pierwsze przeciwciało. Jeśli stabilność rozcieńczonego przeciwciała i kontroli ujemnej nie została ustalona
podczas rzeczywistej procedury barwienia, zaleca się, aby rozcieńczać te odczynniki bezpośrednio przed
użyciem lub rozcieńczyć w rozcieńczalniku Dako Antibody Diluent, nr kat. S 0809. Kontrolę dodatnią i ujemną
należy wykonać jednocześnie z testem próbki pacjenta.
Wizualizacja: Zaleca się stosowanie zestawu DAKO LSAB™+/HRP, nr kat. K 0679 oraz zestawów DAKO
EnVision™+/HRP, nr kat. K 4004 oraz K 4006.
Automatyzacja: Przeciwciało jest odpowiednie do barwienia immunocytochemicznego przy wykorzystaniu
platform automatycznych, takich jak Dako Autostainer.
Charakterystyka działania
Komórki znakowane przeciwciałem wykazują wzór barwienia w jądrach.
Tkanki normalne: W migdałkach ludzkich przeciwciało głównie znakuje komórki w regionach proliferacji, tj.
komórki strefy ciemnej w ośrodkach rozmnażania oraz komórki w pobliżu warstwy podstawnej normalnej błony
śluzowej (1).
Tkanki patologiczne: Przeciwciało znakuje komórki nowotworowe w nowotworach sutka i rakach szyjki macicy.
W seryjnych skrawkach zawsze więcej komórek jest znakowanych przeciwciałem Anti-MCM3 Protein,
Klon 101, niż Anti-Ki-67 Antigen, Klon MIB-1.
Piśmiennictwo
1. Endl E, Kausch I, Baack M, Knippers R, Gerdes J, Scholzen T. The expression of Ki-67, MCM3, and p27
defines distinct subsets of proliferating, resting, and differentiated cells. J Pathol 2001;195:457-62.
2. Lei M, Tye BK. Initiating DNA synthesis: from recruiting to activating the MCM complex. J Cell Sci
2001;114:1447-54.
3. Tye BK, Sawyer S. The hexameric eukaryotic MCM helicase: building symmetry from nonidentical parts. J
Biol Chem 2000;275:34833-6.
4. Musahl C, Holthoff HP, Lesch R, Knippers R. Stability of the replicative Mcm3 protein in proliferating and
differentiating human cells. Exp Cell Res 1998;241:260-4.
5. Ishimi Y, Okayasu I, Kato C, Kwon HJ, Kimura H, Yamada K, et al. Enhanced expression of MCM proteins
in cancer cells derived from uterine cervix. Eur J Biochem 2003;270:1089-1101.
6. Freeman A, Morris LS, Mills AD, Stoeber K, Laskey RA, Williams GH, et al. Minichromosome maintenance
proteins as biological markers of dysplasia and malignancy. Clin Cancer Res 1999;5:2121-32.
7. Birner P, Ritzi M, Musahl C, Knippers R, Gerdes J, Voigtländer T, et al. Immunohistochemical detection of
cell growth fraction in formalin-fixed and paraffin-embedded murine tissue. Am J Pathol 2001;158:1991-6.
Objaśnienia symboli
(109531-002)
Numer katalogowy
Temperatura przechowywania
Wyrób medyczny do
diagnostyki in vitro
Numer serii
Sprawdzić w instrukcji
stosowania
Zużyć przed
Producent
M 7263/PL/KLI/23.04.04 s. 2/2
Dako Denmark A/S · Produktionsvej 42 · DK-2600 Glostrup · Denmark · Tel. +45 44 85 95 00 · Fax +45 44 85 95 95 · CVR No. 33 21 13 17