G³os Weterana i Rezerwisty

G³os Weterana i Rezerwisty
roku. Po ukończeniu
uczelni został skierowany do 10 Pułku
Czołgów Ciężkich 10
DPanc. w Opolu na
stanowisko kierownika warsztatu remontowego. W
latach 1956-1970 służył w Sztabie
ŚOW w Służbie Techniczno-Czołgowej. W latach 1970-1973 został
pom. szefa Wydziału Technicznego
WOSWZ we Wrocławiu. W latach
1973-1990 był kierownikiem Garnizonowego Punktu Zaopatrzenia
Technicznego we Wrocławiu. Był
uczestnikiem Misji Pokojowej ONZ
w latach 1977-78 w PWJS w Ismailii w Egipcie. Odznaczony Złotym
Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
oraz wieloma innymi odznaczeniami państwowymi resortowymi oraz
samorządowymi. Aktywnie działał
w Kole nr 2 im. gen. Zbigniewa
Ohanowicza przy Sztabie ŚOW we
Wrocławiu. Ciężka wielomiesięczna
choroba uniemożliwiła mu dalsze
aktywne działanie. Pochowany z
honorami wojskowymi na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu.
Pozostawił żonę Janinę oraz trzy
córki oraz ich Rodziny.
Adolf Sitarz
Ppłk Alojzy WICHA (1.06.19231.05.2009) urodził
się w Urzędkowie.
Po ukończeniu szkoły
powszechnej w 1935
roku uczęszczał do szkoły średniej.
Wojna przerwała naukę. W 1941
roku został członkiem ZWZ, później
AK. Ukończył konspiracyjną podchorążówkę. Z płk. Borzbohatym
brał udział w akcjach zbrojnych
m.in. pod Rąblowem-Rzeczyce,
Owczarnią i Kozłówką. W 1944
roku w walkach został ranny. Po
wkroczeniu Armii Czerwonej i
Wojska Polskiego do Urzędkowa
został aresztowany przez NKWD.
Dzięki staraniom matki zwolniony
z aresztu. By uniknąć ponownego
aresztowania, ochotniczo wstąpił
do jednostki Wojska Polskiego w
Lublinie-Majdanku. Skierowany
do Oficerskiej Szkoły Artylerii
w Chełmie Lubelskim ukończył
ją w lutym 1945 roku w stopniu
podporucznika. Przydzielony do 1
Pułku Piechoty 1 DP na stanowisko
dowódcy baterii moździerzy 120
mm. Z Pułkiem walczył na Wale Pomorskim, nad Odrą i wziął udział w
szturmie na Berlin. Ze względu na
to, że nie podał że należał do AK, w
1954 roku w stopniu kapitana został
zwolniony do rezerwy. W cywilu
rozpoczął pracę w Centrali Handlu
Zagranicznego „Prodimex”, następnie prowadził warsztat rzemieślniczy
w Warszawie, aż do emerytury.
Nadal pracował społecznie. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim
Orderu Odrodzenia Polski, dwukrotnie Krzyżami Zasługi, Krzyżem
28 ~ Sierpień 2009 ~
AK, Krzyżem Partyzanckim oraz
wieloma medalami bojowymi oraz
stowarzyszeniowymi i resortowymi.
W 1981 roku współorganizator w
JW zabezpieczenia MON Koła nr
6 ZBŻZ. Przez kilka kadencji był
członkiem Zarządu Koła przy Dowództwie Garnizonu Warszawa,
mocno zaangażowany w pracę
społeczną, cieszył się dużym uznaniem w środowisku wojskowym.
Uhonorowany odznaką honorową
„Za Zasługi dla ZBŻZiORWP”, medalami pamiątkowymi i dyplomami
Związkowymi. W pogrzebie udział
wzięli Rodzina, członkowie Koła
nr 6 ze sztandarem, przyjaciele i
koledzy. Pochowany z honorami
wojskowymi w grobie rodzinnym
na Cmentarzu Powązkowskim w
Warszawie.
Józef Turlejski
Ppłk Tomasz DAŃCZAK (22.12.19246.11.2008) urodził
się w Medyce koło
Lwowa w rodzinie o
tradycjach patriotycznych. W sierpniu 1944 roku został
żołnierzem Wojska Polskiego. Po
ukończeniu Oficerskiej Szkoły Piechoty w Lublinie, walczył od Bugu do
Berlina. Ranny 1 maja 1945 roku. W
1946 roku został skierowany do Łużyckiego Oddziału Wojsk Ochrony
Pogranicza na stanowisko dowódcy
Strażnicy Zawidów, od 1948 roku
był szefem sztabu Samodzielnego
Batalionu WOP w Leśnej. W 1954
roku służbę pełnił w sztabie brygady WOP w Lubaniu. W 1964 roku
przeniesiony do 22 Białostockiego
Oddziału WOP na stanowisko kierownika sekcji mobilizacji. W 1975
roku został zwolniony z zawodowej
służby wojskowej. W latach 19781986 pracował w zakładowych
strukturach OC w Białymstoku.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,
Krzyżem Walecznych oraz wieloma odznaczeniami państwowymi,
resortowymi i samorządowymi.
W ZBŻZiORWP od 1993 roku w
Kole nr 1 przy Podlaskim Oddziale
Straży Granicznej w Białymstoku.
Był wrażliwym na ludzkie sprawy,
prezentował najwyższe walory
etyczne i moralne. Wzorowy oficer
i wychowawca żołnierskich pokoleń.
Wzorowy mąż (żona Maria), ojciec i
dziadek. Pogrzeb odbył się z udziałem Rodziny, przyjaciół i kolegów
i z asystą wojskową. Ceremonię
pogrzebową celebrował ks. kapelan
kmdr por. Zbigniew Rećko. W imieniu Koła nr 1 pożegnał Go prezes
Antoni Mieleszko
Ppłk Piotr ŻOŁNIERSKI
(25.08.1924-2.05.2009). Kombatant, służbę wojskową rozpoczął na
terenie b. ZSRR. Walczył wpierw w
szeregach Armii Radzieckiej pod
Homlem, Brańskiem, Woroneżem
– dwukrotnie ranny i kontuzjowany.
www.gwir.pl
W Wojsku Polskim od 1 marca
1944 roku. Jego dalszy szlak
bojowy wraz z 2 Dywizją Piechoty
wiódł poprzez przyczółek wareckomagnuszewski, Pilicę, warszawską
Pragę, Warszawę, Mirosławiec,
Gryfice , Kamień Pomorski, Odrę,
Oranienburg, aż do Łaby. Służbę
zakończył jako kwatermistrz pułku
plot. w Stargardzie Szczecińskim.
Dwukrotnie odznaczony medalem
„Zasłużonym na Polu Chwały”,
Krzyżem Walecznych, wieloma i
innymi medalami bojowymi polskimi i radzieckimi, resortowymi oraz
stowarzyszeniowymi i odznaczeniami państwowymi m.in. Krzyżem
Kawalerskim Orderu Odrodzenia
Polski. Do ZBŻZiORWP wstąpił w
1984 roku. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Stargardzie
Szczecińskim.
K. Kiełtyka
Kpt. inż. Józef
ŁAZARCZYK (5.02.
1934-04.01.2009).
Urodził się w m.
Wilkowisko w woj.
małopolskim w rodzinie góralskiej. Po maturze został
studentem Wydziału Włókienniczego Politechniki Łódzkiej.
Po ukończeniu studiów został
skierowany na staż do Zakładów
Sprzętu Technicznego AVIOTEX w
Legionowie. Przeszedł w zakładzie
wszystkie stanowiska funkcyjne,
został dyrektorem naczelnym mając niespełna 40 lat życia. Wzorowo
pełnił obowiązki, aż do odejścia
na emeryturę. Za nowatorskie
rozwiązania w produkowanych
spadochronach był wielokrotnie
wyróżniany i nagradzany w tym
Krzyżem Kawalerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski,
Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi
oraz wieloma odznaczeniami resortowymi i stowarzyszeniowymi w
tym „Za Zasługi dla ZBŻZiORWP”
oraz odznaką honorową Związku
Polskich Spadochroniarzy. Był
bardzo cenionym członkiem Koła nr
39 ZBŻZiORWP w Warszawie oraz
prezesem, a następnie wiceprezesem I Oddziału ZPS. Pochowany
na Cmentarzu Komunalnym w
Legionowie z udziałem pocztów
sztandarowych, Kompanii Reprezentacyjnej WP, licznie zebranej
Rodziny z żoną Marysią i synami
Dariuszem i Robertem oraz dużej
grupy kolegów spadochroniarzy
ZPS i z Koła nr 39 ZBŻZiORWP.
Nieodżałowanego Kolegę kpt.
inż. Józefa Łazarczyka pożegnał
wiceprezes ZG ZBŻZiORWP oraz
sekretarz generalny ZPS.
Jan Gazarkiewicz
Ppłk Zdzisław KAROLEWSKI
(7.10.1932-26.06.2009) urodził
się w Inowrocławiu. W 1952 roku
został podchorążym Oficerskiej
Szkoły Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych w Poznaniu. W
1955 roku w stopniu
podporucznika został
skierowany do 35 Pułku Czołgów Ciężkich i
Artylerii Pancernej 15
DZ w Ostródzie. W
1956 roku dalszą służbę pełnił w 17
Samodzielnym Szkolnym Batalionie
Czołgów, w 1957 wraz z jednostką
został przeniesiony do Morąga (94
Pułk Zmechanizowany, który przemianowano na 37 Pułk Zmechanizowany) 15 DZ. Dowodził plutonem
i kompanią, szkoląc dowódców i
mechaników-kierowców czołgów.
W 1968 roku został komendantem
Garnizonu Olsztyn, na którym to
stanowisku służył do 1972 roku.
Ostatnie lata do 1985 roku służbę
pełnił w Olsztyńskim Pułku OT,
ostatnio na stanowisku dowódcy
zgrupowania manewrowego. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim
Orderu Odrodzenia Polski oraz
wieloma innymi odznaczeniami
państwowymi, resortowymi i samorządowymi. W cywilu był do 1993
roku kierownikiem Rejonowego
Zakładu Usług Mundurowych w
Olsztynie. W 2003 roku wstąpił do
ZBŻZiORWP, gdzie w latach 20052009 był członkiem Zarządu Koła
nr 21 w Olsztynie. Uhonorowany
odznaką „Za Zasługi dla Związku”
i medalem 25-lecia. Koleżeński,
życzliwy ludziom, troskliwy i dbały o
Rodzinę. Pozostawił żonę i dwóch
synów, którzy śladem Ojca wybrali
zawód żołnierza. Uroczystości pogrzebowe zgodnie z ceremoniałem
wojskowym odbyły się w Olsztynie i
Inowrocławiu na Cmentarzu Parafialnym w dzielnicy Mątwy. W imieniu
Koła pożegnał Go prezes Eugeniusz
Grzybowski i Anatol Regimowicz,
członek ZW Związku w Olsztynie.
Czesław Kaszuba
Kmdr por. Kazimierz KAMIŃSKI
(25.09.1929-11.11.2008). Służbę
wojskową pełnił w latach 19471977 w Marynarce Wojennej RP.
Rozpoczął ją jako ochotnik, po
ukończeniu w 1952 roku Oficerskiej
Szkoły Łączności dalszą służbę
pełnił w 51 Batalionie Łączności MW
na stanowisku kierownika Centrum
Odbiorczego. W latach 1958-1970
służbę pełnił w Węźle Łączności
Dowództwa MW. Od 1971 do zakończenia służby pełnił obowiązki
oficera łączności Dywizjonu Kutrów
Rakietowych, następnie flagowy oficer łączności 3 Flotylli Okrętów.
Koło nr 12 w Gdyni
Płk dr inż. arch.
Ryszard CHLEWIŃSKI (23.07.192712.11.2008). Urodzony w Grodnie, służbę
w Wojsku Polskim
pełnił w latach 1944-1973. Absolwent Oficerskiej Szkoły InżynieryjnoSaperskiej i Wojskowej Akademii
Technicznej. W latach 1948-1956
służył w jednostkach Marynarki Wo-