ŚW. ANDRZEJA CORSINIEGO

4 lutego 2017 r. – Sobota –
ŚW. ANDRZEJA CORSINIEGO
(Biskupa i Wyznawcy)
S. Andreae Corsini Episcopi et Confessoris - III classis
Tempora: Sabbato infra Hebdomadam IV post Epiphaniam
4 lutego 2017 r. – kolor szat biały - św. Andrzeja Corsiniego – Biskupa i Wyznawcy (3. kl.) Msza Statuit, Gloria, modlitwa wł., bez Credo,
prefacja zwykła.
Albo: [Biała] Msza wotywna Adeamus o Niepokalanym Sercu Najśw. Maryi
Panny (1. sobota miesiąca, wolno odprawić jedną Mszę w związku ze specjalnymi modlitwami na cześć tegoż Niepokalanego Serca NMP) – Gloria,
we Mszy czytanej 2. modlitwa: Wspomnienie św. Andrzeja Corsiniego, Biskupa i Wyznawcy, bez Credo, prefacja o NMP (Et te in veneratione).
Andrzej Corsini urodził się 30 listopada 1302 r., w święto św. Andrzeja Apostoła, dlatego nadano mu właśnie to imię. Pochodził z możnego
florenckiego rodu Corsinich. Podanie głosi, że przed urodzeniem syna
matka ujrzała wilka, który wstępując do klasztoru karmelitów we Florencji, zamienił się w łagodnego baranka. Życie Andrzeja potwierdziło proroczą wizję matki. Syn wdał się w towarzystwo "złotej młodzieży" Florencji
i oddał się swobodnemu życiu. Nawrócił się, gdy matka opowiedziała mu
swój tajemniczy sen i powiedziała, że wyprosiła syna u Boga gorącą modlitwą, ponieważ wcześniej przez wiele lat daremnie oczekiwała potomstwa.
Wyznała mu także, że razem z mężem złożyła ślub ofiarowania syna na
służbę Bożą.
Te wyznania sprawiły, że Andrzej postanowił zmienić dotychczasowe życie.
W wieku 15 lat wstąpił do karmelitów we Florencji (1317). Po studiach
w Paryżu i Awinionie, mając 22 lata, przyjął święcenia kapłańskie. W 1347
r. powrócił do Florencji, gdzie panowała epidemia dżumy. Zajął się dziełami charytatywnymi, a wkrótce zaczął być uważany za proroka i cudotwórcę. W tym samym roku na kapitule generalnej w Metz został wybrany
prowincjałem toskańskim. Piastując ten urząd, rozwinął żywą i owocną
działalność w celu podźwignięcia zakonu, zarówno pod względem liczebnym, jak i odnowy jego ducha. Dwa lata później, mimo protestów i ucieczki, Klemens VI mianował go biskupem Fiesole. Miłosierny i energiczny,
kilkakrotnie godził zwaśnione między sobą włoskie miasta. Wśród kapłanów założył bractwo Trójcy Przenajświętszej.
Zmarł 6 stycznia 1374 r. Jego ciało spoczywa we Florencji w kaplicy ufundowanej przez jego rodzinę.
Szaty białe
Syr 45,30
Státuit ei Dóminus testaméntum pacis, et príncipem
fecit eum: ut sit illi sacerdótii dígnitas in ætérnum.
Ps 131,1
Ps. Pomnij, Panie, na Dawida Meménto, Dómine, David: et
i na całą jego gorliwość. omnis mansuetúdinis eius.
V. Chwała Ojcu
V. Glória Patri.
ORATIO:
Boże, który wzbudzasz m Twoim Deus, qui in Ecclesia tua noKościele wciąż nowe przykłady va semper instauras exemcnót, spraw, niech lud Twój tak pla virtutum: da populo tuo
wstępuje w ślady św. Andrzeja, beati Andreae Confessoris
3 klasy
INTROITUS:
Pan zawarł z nim przymierze
pokoju i ustanowił go przełożonym, aby godność kapłańska
została przy nim na wieki.
Twojego Wyznawcy i Biskupa,
aby również osiągnął nagrodę.
Przez Pana.
LECTIO:
Oto wielki kapłan, który za dni
swoich podobał się Bogu i okazał
się sprawiedliwym, a w czasie
gniewu stał się pojednaniem.
Nie znalazł się jemu podobny,
który by zachował prawo Najwyższego. Przeto na mocy przysięgi sprawił Pan, iż rozrósł się
on w ludzie Jego. Dał mu błogosławieństwo dla wszystkich narodów i przymierze swoje
utwierdził nad głową jego. Uznał
go przez swe błogosławieństwa,
zachował dlań swe miłosierdzie,
(tak iż) znalazł on łaskę
w oczach Pańskich. Wobec królów uczynił go wielkim i dał mu
wieniec
chwały.
Postanowił
z nim wieczne przymierze i dał
mu
najwyższe
kapłaństwo,
i w chwale go uszczęśliwił, by
sprawował władzę kapłańską
i czci doznawał dla Jego imienia,
i składał Mu godną ofiarę kadzenia ku wdzięcznej wonności.
GRADUALE:
Oto wielki kapłan, który za dni
swoich podobał się Bogu. V. Nie
znalazł się jemu podobny, który
by zachował prawo Najwyższego.
ALLELÚIA:
Alleluja, alleluja. V. Tyś kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka. Alleluja.
tui atque Pontificis ita sequi
vestigia; ut assequatur et
praemia. Per Dominum.
Syr 44,16-27; 45,3-20
Ecce sacérdos magnus, qui in
diébus suis plácuit Deo, et
invéntus est iustus: et in
témpore iracúndiæ factus est
reconciliátio. Non est invéntus símilis illi, qui conservávit legem Excélsi. Ideo
iureiurándo
fecit
illum
Dóminus créscere in plebem
suam. Benedictiónem ómnium géntium dedit illi, et testaméntum suum confirmávit
super caput eius. Agnóvit
eum in benedictiónibus suis:
conservávit illi misericórdiam suam: et invenit grátiam
coram óculis Dómini. Magnificávit eum in conspéctu
regum: et dedit illi corónam
glóriæ. Státuit illi testaméntum ætérnum, et dedit illi
sacerdótium magnum: et beatificávit illum in glória.
Fungi sacerdótio, et habére
laudem in nómine ipsíus, et
offérre illi incénsum dignum
in odórem suavitátis.
Syr 44,16.20
Ecce sacérdos magnus, qui in
diébus suis plácuit Deo.
V. Non est invéntus símilis
illi, qui conserváret legem
Excélsi.
Ps 109,4
Allelúia, allelúia. V. Tu es
sacérdos in ætérnum, secúndum órdinem Melchísedech.
Allelúia.
Mt 25,14-23
In illo témpore: Dixit Iesus
discípulis suis parábolam
hanc: Homo péregre proficíscens vocávit servos suos,
et trádidit illis bona sua. Et
uni dedit quinque talénta,
álii autem duo, álii vero
unum, unicuíque secúndum
própriam
virtútem,
et
proféctus est statim. Abiit
autem, qui quinque talénta
accéperat, et operátus est in
eis, et lucrátus est ália quinque. Simíliter et, qui duo
accéperat, lucrátus est ália
duo. Qui autem unum accéperat, ábiens fodit in terram, et abscóndit pecúniam
dómini sui. Post multum vero témporis venit dóminus
servórum illórum, et pósuit
ratiónem cum eis. Et accédens qui quinque talénta
accéperat, óbtulit ália quinque talénta,dicens: Dómine,
quinque talénta tradidísti
mihi, ecce, ália quinque superlucrátus sum. Ait illi
dóminus eius: Euge, serve
bone et fidélis, quia super
pauca fuísti fidélis, super
multa te constítuam: intra in
gáudium dómini tui. Accéssit
autem et qui duo talénta accéperat, et ait: Dómine, duo
talénta tradidísti mihi, ecce,
ália duo lucrátus sum. Ait illi
dóminus eius: Euge, serve
bone et fidélis, quia super
pauca fuísti fidélis, super
multa te constítuam: intra in
gáudium dómini tui.
OFFERTORIUM:
Ps 88,21-22
Znalazłem Dawida, mojego słu- Invéni David servum meum,
gę, namaściłem go świętym ole- óleo sancto meo unxi eum:
EVANGELIUM:
Onego czasu: Rzekł Jezus uczniom swoim tę przypowieść: Podobnie też [jest] jak z pewnym
człowiekiem, który mając się
udać w podróż, przywołał swoje
sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów,
drugiemu dwa, trzeciemu jeden,
każdemu według jego zdolności,
i odjechał. Zaraz
ten, który
otrzymał pięć talentów, poszedł,
puścił je w obrót i zyskał drugie
pięć. Tak samo i ten, który dwa
otrzymał; on również zyskał
drugie dwa. Ten zaś, który
otrzymał jeden, poszedł i rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze
swego pana. Po dłuższym czasie
powrócił
pan
owych
sług
i zaczął rozliczać się z nimi.
Wówczas przyszedł ten, który
otrzymał pięć talentów. Przyniósł
drugie
pięć
i rzekł: "Panie, przekazałeś mi
pięć talentów, oto drugie pięć
talentów zyskałem". Rzekł mu
pan: "Dobrze, sługo dobry
i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię
postawię: wejdź do radości twego
pana!" Przyszedł również i ten,
który otrzymał dwa talenty,
mówiąc: "Panie, przekazałeś mi
dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem". Rzekł mu pan:
"Dobrze, sługo dobry i wierny!
Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię:
wejdź do radości twego pana!"
jem moim, by ręka moja zawsze
z nim była i ramię moje go
umacniało.
SECRETA:
Panie, niech nam wszędzie
sprawiają radość Twoi Święci,
abyśmy wspominając ich zasługi
doznali również ich opieki. Przez
Pana.
PRAEFATIO COMMUNIS:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie
składali dziękczynienie, Panie,
Ojcze Święty, wszechmogący,
wieczny Boże, przez Chrystusa,
Pana naszego. Przez Niego Twój
majestat
chwalą
Aniołowie,
uwielbiają Państwa, z lękiem
czczą Potęgi, Niebiosa i Moce
niebios oraz błogosławieni Serafini we wspólnej wysławiają radości. Z nimi to, prosimy, dozwól
i naszym głosom wołać w pokornym uwielbieniu:
COMMUNIO:
Oto wierny i roztropny sługa,
którego Pan postanowił nad
swoją czeladzią, by każdemu
wydzielał
żywność
w odpowied-nim czasie.
POSTCOMMUNIO:
Wszechmogący Boże, spraw,
prosimy,
abyśmy
składając
dzięki za przyjęte dary, za przyczy-ną świętego Andrzeja Corsiniego, Wyznawcy Twego i Biskupa, otrzymywali coraz większe dobrodziejstwa. Przez Pana.
manus enim mea auxiliábitur ei, et bráchium meum
confortábit eum.
Sancti
tui,
quaesumus,
Dómine, nos úbique lætíficent: ut, dum eórum mérita
recólimus, patrocínia sentiámus. Per Dominum.
Vere dignum et iustum est,
æquum et salutáre, nos tibi
semper et ubíque grátias
agere: Dómine sancte, Pater
omnípotens, ætérne Deus:
per Christum, Dóminum nostrum. Per quem maiestátem
tuam laudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt
Potestátes.
Coeli
coelorúmque Virtútes ac beáta
Séraphim sócia exsultatióne
concélebrant. Cum quibus et
nostras voces ut admitti iubeas, deprecámur, súpplici
confessione dicéntes:
Łk 12,42
Fidélis servus et prudens,
quem constítuit dóminus
super famíliam suam: ut det
illis
in
témpore
trítici
mensúram.
Præsta, quaesumus, omnípotens Deus: ut, de percéptis
munéribus grátias exhibéntes, intercedénte beáto Andréa Confessóre tuo atque
Pontífice, benefícia potióra
sumámus. Per Dominum.