ŚW. ANDRZEJA CORSINIEGO

4 lutego 2017 r. – Sobota –
ŚW. ANDRZEJA CORSINIEGO
(Biskupa i Wyznawcy)
S. Andreae Corsini Episcopi et Confessoris - III classis
Tempora: Sabbato infra Hebdomadam IV post Epiphaniam
4 lutego 2017r. – kolor szat biały - św. Andrzeja Corsiniego – Biskupa i Wyznawcy (3. kl.) Msza Statuit, Gloria, modlitwa wł., bez Credo, prefacja zwykła.
Albo: [Biała] Msza wotywna Adeamus o Niepokalanym Sercu Najśw. Maryi Panny (1. sobota miesiąca, wolno odprawić
jedną Mszę w związku ze specjalnymi modlitwami na cześć tegoż Niepokalanego Serca NMP) – Gloria, we Mszy czytanej 2.
modlitwa: Wspomnienie św. Andrzeja Corsiniego, Biskupa i Wyznawcy, bez Credo, prefacja o NMP (Et te in veneratione).
Andrzej Corsini urodził się 30 listopada 1302 r., w święto św. Andrzeja Apostoła, dlatego nadano mu właśnie to
imię. Pochodził z możnego florenckiego rodu Corsinich. Podanie głosi, że przed urodzeniem syna matka ujrzała wilka,
który wstępując do klasztoru karmelitów we Florencji, zamienił się w łagodnego baranka. Życie Andrzeja potwierdziło
proroczą wizję matki. Syn wdał się w towarzystwo "złotej młodzieży" Florencji i oddał się swobodnemu życiu. Nawrócił się,
gdy matka opowiedziała mu swój tajemniczy sen i powiedziała, że wyprosiła syna u Boga gorącą modlitwą, ponieważ
wcześniej przez wiele lat daremnie oczekiwała potomstwa. Wyznała mu także, że razem z mężem złożyła ślub ofiarowania
syna na służbę Bożą.
Te wyznania sprawiły, że Andrzej postanowił zmienić dotychczasowe życie. W wieku 15 lat wstąpił do karmelitów we Florencji (1317). Po studiach w Paryżu i Awinionie, mając 22 lata, przyjął święcenia kapłańskie. W 1347 r. powrócił do Florencji, gdzie panowała epidemia dżumy. Zajął się dziełami charytatywnymi, a wkrótce zaczął być uważany za proroka i
cudotwórcę. W tym samym roku na kapitule generalnej w Metz został wybrany prowincjałem toskańskim. Piastując ten
urząd, rozwinął żywą i owocną działalność w celu podźwignięcia zakonu, zarówno pod względem liczebnym, jak i odnowy
jego ducha. Dwa lata później, mimo protestów i ucieczki, Klemens VI mianował go biskupem Fiesole. Miłosierny i energiczny, kilkakrotnie godził zwaśnione między sobą włoskie miasta. Niezmordowanie wizytował parafie, nawiedzał szpitale
i przytułki, odnawiał i budował nowe kościoły, zwalczał nadużycia. Wśród kapłanów założył bractwo Trójcy Przenajświętszej.
Zmarł 6 stycznia 1374 r. Jego ciało spoczywa we Florencji w kaplicy ufundowanej przez jego rodzinę. Urban VIII zaliczył
go w poczet świętych w 1629 r., ale jego bullę podał do publicznej wiadomości dopiero Benedykt XIII w 1724 roku. W rocznicę śmierci Andrzeja we Florencji odbywa się wspaniała procesja z jego relikwiami.
3 klasy
Szaty białe
INTROITUS:
Syr 45,30
Pan zawarł z nim przymierze pokoju i ustanowił go Státuit ei Dóminus testaméntum pacis, et prínprzełożonym, aby godność kapłańska została przy nim cipem fecit eum: ut sit illi sacerdótii dígnitas in
na wieki.
ætérnum.
Ps 131,1
Ps. Pomnij, Panie, na Dawida i na całą jego gorliwość. Meménto, Dómine, David: et omnis mansuetúV. Chwała Ojcu
dinis eius. V. Glória Patri.
ORATIO:
Boże, który wzbudzasz m Twoim Kościele wciąż nowe Deus, qui in Ecclesia tua nova semper instauras
przykłady cnót, spraw, niech lud Twój tak wstępuje exempla virtutum: da populo tuo beati Andreae
w ślady św. Andrzeja, Twojego Wyznawcy i Biskupa, Confessoris tui atque Pontificis ita sequi vestigaby również osiągnął nagrodę. Przez Pana.
ia; ut assequatur et praemia. Per Dominum.
LECTIO:
Syr 44,16-27; 45,3-20
Oto wielki kapłan, który za dni swoich podobał się Ecce sacérdos magnus, qui in diébus suis plácuit
Bogu i okazał się sprawiedliwym, a w czasie gniewu Deo, et invéntus est iustus: et in témpore
stał się pojednaniem. Nie znalazł się jemu podobny, iracúndiæ factus est reconciliátio. Non est
który by zachował prawo Najwyższego. Przeto na mo- invéntus símilis illi, qui conservávit legem Excécy przysięgi sprawił Pan, iż rozrósł się on w ludzie lsi. Ideo iureiurándo fecit illum Dóminus crésJego. Dał mu błogosławieństwo dla wszystkich naro- cere in plebem suam. Benedictiónem ómnium
dów i przymierze swoje utwierdził nad głową jego. géntium dedit illi, et testaméntum suum conUznał go przez swe błogosławieństwa, zachował dlań firmávit super caput eius. Agnóvit eum in beneswe miłosierdzie, (tak iż) znalazł on łaskę w oczach dictiónibus suis: conservávit illi misericórdiam
Pańskich. Wobec królów uczynił go wielkim i dał mu suam: et invenit grátiam coram óculis Dómini.
wieniec chwały. Postanowił z nim wieczne przymierze Magnificávit eum in conspéctu regum: et dedit
i dał mu najwyższe kapłaństwo, i w chwale go uszczę- illi corónam glóriæ. Státuit illi testaméntum
śliwił, by sprawował władzę kapłańską i czci doznawał ætérnum, et dedit illi sacerdótium magnum: et
dla Jego imienia, i składał Mu godną ofiarę kadzenia beatificávit illum in glória. Fungi sacerdótio, et
ku wdzięcznej wonności.
habére laudem in nómine ipsíus, et offérre illi
incénsum dignum in odórem suavitátis.
GRADUALE:
Syr 44,16.20
Oto wielki kapłan, który za dni swoich podobał się Ecce sacérdos magnus, qui in diébus suis plácuit
Bogu. V. Nie znalazł się jemu podobny, który by za- Deo. V. Non est invéntus símilis illi, qui consechował prawo Najwyższego.
rváret legem Excélsi.
ALLELÚIA:
Ps 109,4
Alleluja, alleluja. Ps. Tyś kapłanem na wieki na wzór Allelúia, allelúia. V. Tu es sacérdos in ætérnum,
Melchizedeka. Alleluja.
secúndum órdinem Melchísedech. Allelúia.
Mt 25,14-23
In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis
parábolam hanc: Homo péregre proficíscens
vocávit servos suos, et trádidit illis bona sua. Et
uni dedit quinque talénta, álii autem duo, álii
vero unum, unicuíque secúndum própriam
virtútem, et proféctus est statim. Abiit autem,
qui quinque talénta accéperat, et operátus est in
eis, et lucrátus est ália quinque. Simíliter et, qui
duo accéperat, lucrátus est ália duo. Qui autem
unum accéperat, ábiens fodit in terram, et abscóndit pecúniam dómini sui. Post multum vero
témporis venit dóminus servórum illórum, et
pósuit ratiónem cum eis. Et accédens qui quinque talénta accéperat, óbtulit ália quinque
talénta,dicens: Dómine, quinque talénta tradidísti mihi, ecce, ália quinque superlucrátus sum.
Ait illi dóminus eius: Euge, serve bone et fidélis,
quia super pauca fuísti fidélis, super multa te
constítuam: intra in gáudium dómini tui. Accéssit autem et qui duo talénta accéperat, et ait:
Dómine, duo talénta tradidísti mihi, ecce, ália
duo lucrátus sum. Ait illi dóminus eius: Euge,
serve bone et fidélis, quia super pauca fuísti fidélis, super multa te constítuam: intra in gáudium dómini tui.
OFFERTORIUM:
Ps 88,21-22
Znalazłem Dawida, mojego sługę, namaściłem go świę- Invéni David servum meum, óleo sancto meo
tym olejem moim, by ręka moja zawsze z nim była unxi eum: manus enim mea auxiliábitur ei, et
i ramię moje go umacniało.
bráchium meum confortábit eum.
SECRETA:
Panie, niech nam wszędzie sprawiają radość Twoi Sancti tui, quaesumus, Dómine, nos úbique
Święci, abyśmy wspominając ich zasługi doznali rów- lætíficent: ut, dum eórum mérita recólimus, panież ich opieki. Przez Pana.
trocínia sentiámus. Per Dominum.
PRAEFATIO COMMUNIS:
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawien- Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre,
ne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dzięk- nos tibi semper et ubíque grátias agere: Dómine
czynienie, Panie, Ojcze Święty, wszechmogący, wiecz- sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per
ny Boże, przez Chrystusa, Pana naszego. Przez Niego Christum, Dóminum nostrum. Per quem maTwój majestat chwalą Aniołowie, uwielbiają Państwa, iestátem tuam laudant Angeli, adórant Dominaz lękiem czczą Potęgi, Niebiosa i Moce niebios oraz tiónes, tremunt Potestátes. Coeli coelorúmque
błogosławieni Serafini we wspólnej wysławiają rado- Virtútes ac beáta Séraphim sócia exsultatióne
ści. Z nimi to, prosimy, dozwól i naszym głosom wołać concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut
w pokornym uwielbieniu:
admitti iubeas, deprecámur, súpplici confessione dicéntes:
COMMUNIO:
Łk 12,42
Oto wierny i roztropny sługa, którego Pan postanowił Fidélis servus et prudens, quem constítuit
nad swoją czeladzią, by każdemu wydzielał żywność dóminus super famíliam suam: ut det illis in
w odpowied-nim czasie.
témpore trítici mensúram.
POSTCOMMUNIO:
Wszechmogący Boże, spraw, prosimy, abyśmy składa- Præsta, quaesumus, omnípotens Deus: ut, de
jąc dzięki za przyjęte dary, za przyczy-ną świętego percéptis munéribus grátias exhibéntes, interAndrzeja Corsiniego, Wyznawcy Twego i Biskupa, cedénte beáto Andréa Confessóre tuo atque
otrzymywali coraz większe dobrodziejstwa. Przez Pa- Pontífice, benefícia potióra sumámus. Per Dona.
minum.
EVANGELIUM:
Onego czasu: Rzekł Jezus uczniom swoim tę przypowieść: Podobnie też [jest] jak z pewnym człowiekiem,
który mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi
i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według
jego zdolności, i odjechał. Zaraz ten, który otrzymał
pięć talentów, poszedł, puścił je w obrót i zyskał drugie
pięć. Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również
zyskał drugie dwa. Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego
pana. Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług
i zaczął rozliczać się z nimi. Wówczas przyszedł ten,
który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć
i rzekł: "Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem". Rzekł mu pan: "Dobrze,
sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego
pana!" Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa
talenty, mówiąc: "Panie, przekazałeś mi dwa talenty,
oto drugie dwa talenty zyskałem". Rzekł mu pan:
"Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do
radości twego pana!"