elewyk5
Transkrypt
elewyk5
Wykład 5 Def.5 (różniczka funkcji) Niech funkcja f ma pochodną w punkcie x0. Różniczką funkcji f w punkcie x0 nazywamy funkcję df zmiennej określoną wzorem . Fakt 3.(zastosowanie różniczki do obliczeń przybliżonych) Jeżeli funkcja f ma pochodną w punkcie x0 to . Przy czym błąd, jaki popełniamy zastępując przyrost funkcji jej różniczką tzn. dąży szybciej do zera niż lim x 0 f df 0 x Fakt 4. (zastosowanie różniczki do szacowania błędów pomiarów) Niech wielkości fizyczne x i y będą związane zależnością y=f(x), przy czym pochodna gdzie jest wynikiem pomiaru wielkości x, jest właściwa. Ponadto niech oznacza błąd bezwzględny pomiaru wielkości x. Wtedy błąd bezwzględny obliczanej wielkości y wyraża się y f ' ( x0 ) x wzorem przybliżonym Def. 6 Pochodną n-tego rzędu funkcji f w punkcie x0 definiujemy następująco: f ( n) ( x0 ) [ f ( n1) ]( x0 ) dla n2. Niektóre zastosowania pochodnej. Reguła de l’Hospitala Tw.4. (dla nieoznaczoności ) Jeżeli funkcje f i g spełniają warunki: a) lim f ( x) lim g ( x) 0, x x0 x x0 przy czym g ( x) 0 dla b) istnieje granica lim x x0 to f ( x) x S ( x0 ) f ' ( x) g ' ( x) f ' ( x) lim g ( x) lim g ' ( x) x x0 x x0 , Tw.5. (dla nieoznaczoności ) Jeżeli funkcje f i g spełnia warunki: a) lim f ( x) lim g ( x) , x x0 x x0 przy czym g ( x) 0 dla b) istnieje granica lim x x0 to lim x x0 x S ( x0 ) f ' ( x) g ' ( x) , f ( x) f ' ( x) lim g ( x ) x x0 g ' ( x ) Uwaga. Z tego, że nie istnieje granica nie wynika, że granica lim x x0 lim x x0 f ' ( x) g ' ( x) f ( x) g ( x) nie istnieje. Tożsamości zmieniające rodzaje nieoznaczoności. nieoznaczoność tożsamość nieoznaczoność 0•∞ lub ∞-∞ Tw. 6. (Rolle’a) Jeżeli funkcja spełnia warunki : 1. jest ciągła na , 2. ma pochodna właściwą lub niewłaściwą na , 3. to istnieje punkt taki, że Interpretacja geometryczna: Na wykresie funkcji ciągłej na przedziale domkniętym, mającej pochodną wewnątrz tego przedziału i przyjmującą na jego końcach jednakowe wartości, istnieje punkt, w którym styczna jest pozioma. Tw. 7. (Lagrange’a o wartości średniej) Jeżeli funkcja spełnia warunki : 1. jest ciągła na , 2. ma pochodna właściwą lub niewłaściwą na to istnieje punkt taki, że Interpretacja geometryczna: Na wykresie funkcji ciągłej na przedziale domkniętym, mającej pochodną wewnątrz tego przedziału, istnieje punkt, w którym styczna do wykresu jest równoległa do siecznej łączącej jego końce. Badanie monotoniczności funkcji w przedziale. Tw. 8. (warunki wystarczające monotoniczności funkcji) Niech J oznacza dowolny przedział, w którym dla każdego x z tego przedziału funkcja f spełnia warunki: 1. f’(x)=0, to funkcja stała na J 2. f’(x)>0, to funkcja rosnąca na J 3. f’(x)<0, to funkcja malejąca na J. Uwaga: Jeżeli dla każdego xJ, przy czym zachodzi tylko dla skończonej liczby punktów tego przedziału, to funkcja f jest rosnąca na tym przedziale. Podobnie jest dla funkcji malejącej. Poszukiwanie ekstremum lokalnego Def. 7 Funkcja f ma w punkcie x0 minimum lokalne, jeżeli istnieje takie r>0, że dla każdego xS(x0,r), f(x)>f(x0). Funkcja f ma w punkcie x0 maksimum lokalne, jeżeli istnieje takie r>0, że dla każdego xS(x0,r), f(x)<f(x0). Tw. 9 ( Warunek konieczny istnienia ekstremum) Jeżeli funkcja f ma 1. ekstremum lokalne w punkcie x0, 2. pochodną f’(x0) to f’(x0)=0. Tw. 10 (I warunek wystarczający) A)Jeżeli funkcja f spełnia warunki: 1. f’(x0)=0, 2. istnieje takie r>0, że f’(x)>0 dla każdego xS(x0-,r), f’(x)<0 dla każdego xS(x0+,r), to w punkcie x0 ma maksimum lokalne. B)Jeżeli funkcja f spełnia warunki: 1. f’(x0)=0, 2. istnieje takie r>0, że f’(x)<0 dla każdego xS(x0-,r), f’(x)>0 dla każdego xS(x0+,r), to w punkcie x0 ma minimum lokalne. Tw. 11 (II warunek wystarczający) Jeżeli funkcja f spełnia warunki 1. f’(x0)=0 2. f’’(x0)>0 to w punkcie x0 ma minimum lokalne. Jeżeli funkcja f spełnia warunki 1. f’(x0)=0 2. f’’(x0)<0 to w punkcie x0 ma maksimum lokalne. Def.8 Liczba mR jest wartością najmniejszą funkcji f na zbiorze ADf jeżeli x0 A f ( x0 ) m f ( x) m x A Liczba MR jest wartością największą funkcji f na zbiorze ADf jeżeli x0 A f ( x0 ) M f ( x) M xA Algorytm szukania wartości najmniejszej i największej (ekstremum globalne) 1. Znajdujemy punkty c1, c2,…,cn w których pochodna jest równa zero na przedziale (a,b) oraz punkty d1,d2,…,dm w których nie istnieje pochodna właściwa. 2. Obliczamy wartości funkcji w punktach końcowych a, b oraz w c1, …, cn i d1,…,dm. 3. Spośród wartości z punktu 2. wybieramy najmniejszą i największą.