De beata Maria Virgine

MISSA VOTIVA
De beata Maria Virgine
Tempore Adventus
Is 45, 8
Rorate caeli desuper, et nubes
pluant iustum: aperiatur terra,
et germinet Salvatorem.
Ps 84, 2 Caeli enarrant gloriam
Dei: et opera manuum eius
annunciat firmamentum.
Antiphona ad Introitum
Niebiosa, spuśćcie Sprawiedliwego jak rosę;
niech jak deszcz spłynie z obłoków; niech się
otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela.
Ps. Łaskawym okazałeś się, Panie, dla swej
ziemi, na dobre odmieniłeś los Jakuba.
Iz 45, 8 Rorate caeli desuper et
nubes pluant justum.
Spuśćcie rosę niebiosa i obłoki niech wyleją
sprawiedliwego
Iz 64, 9 Ne irascaris, Domine,
ne ultra memineris iniquitatis
Iz 64, 10 Ecce civitas Sancti
facta est deserta, Sion deserta
facta est, Jerusalem desolata est
Iz 64, 11 Domus sanctificationis
tuae et gloriae tuae, ubi laudaverunt te patres nostri.
Nie bądź zagniewany, Panie! Nie pamiętaj
dłużej naszych grzechów!
Oto miasto Świętego opuszczone, Syjon stał
się pustkowiem, Jerozolima wyludniona
Świątynia Twoja i dom chwały Twojej, gdzie
wielbili Cię nasi ojcowie
Iz 64, 5-6 Peccavimus, et facti
sumus tamquam immundus nos
Et cecidimus quasi folium universi Et iniquitates nostrae
quasi ventus abstulerunt nos
Iz 64, 7 Abscondisti faciem
tuam a nobis, et allisisti nos in
manu iniquitatis nostrae
Zgrzeszyliśmy i staliśmy się jak nieczysty
I opadliśmy wszyscy niczym zwiędłe liście
A nieprawości nasze jak wiatr nas rozniosły
Zakryłeś przed nami swą twarz i wydałeś na
pastwę naszych grzechów
Wj 3, 7 Vide Domine afflictionem populi tui Wj 4, 13 Et mitte quem missurus es
Iz 16, 1 Emitte Agnum dominatorem terrae de Petra deserti ad
montem filiae Sion Ut auferat
ipse jugum captivitatis nostrae
Spójrz, Panie, na udrękę twego ludu I poślij
tego, którego masz posłać Ześlij Baranka,
Władcę ziemi, ze skały pustyni do góry Córy
Syjonu By on sam zdjął z nas jarzmo niewoli
Iz 40, 1 Consolamini, consolamini, popule meus Cito veniet
salus tua Quare maerore consumeris, quia innovavit te dolor?
Salvabo te, noli timere Ego
enim sum Dominus Deus tuus,
Sanctus Israel, Redemptor tuus
Pocieszcie się, pocieszcie się, ludu mój Wkrótce nadejdzie twoje zbawienie Czy dlatego
tracisz ducha, że odnowiła się twoja boleść?
Ocalę cię, nie bój się Jam jest bowiem Pan,
Bóg twój, Święty Izraela, twój Odkupiciel
Ps 23, 7
Graduale
Bramy, podnieście swe szczyty i rozstąpcie
się, prastare podwoje, aby mógł wkroczyć
Król chwały.
V. Kto wstąpi na górę Pana lub stanie na
świętym Jego miejscu? Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca.
Tollite portas, principes, vestras: et elevamini, portæ æternales: et introibit Rex gloriæ.
V Ibid, 3-4 Quis ascendet in
montem Domini? aut quis stabit in loco sancto eius? Innocens manibus et mundo corde.
Luc 1, 28
Ave Maria, gratia plena, Dominus tecum: benedicta tu in mulieribus.
Alleluia
Zdrowaś, Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą,
błogosławionaś Ty między niewiastami.
Luc 1, 28 et 42
Ave Maria, gratia plena, Dominus tecum: benedicta tu in mulieribus, et benedictus fructus
ventri tui.
Antiphona ad Offertorium
Zdrowaś, Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą,
błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego.
Is 7, 14
Ecce virgo concipiet, et pariet
filium: et vocabitur nomen eius
Emmanuel.
Antiphona ad Communionem
Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwą
Go imieniem Emanuel.
Ps 18, 2 Cæli enarrant gloriam
Dei et opera manuum eius
annuntiat firmamentum.
Niebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego
obwieszcza nieboskłon.
3 Dies diei eructat verbum et
nox nocti indicat scientiam.
Dzień opowiada dniowi, noc nocy wiadomość przekazuje.
4 Non sunt loquellæ neque
sermones quorum non intellegantur voces.
Nie są to słowa ani nie jest to mowa, których
by dźwięku nie usłyszano.
5 In omnem terram exivit sonus
eorum et in fines orbis terræ
verba eorum.
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, ich słowa aż po krańce świata.
6 Soli posuit tabernaculum in
eis et ipse tamquam sponsus
procedens de thalamo suo,
exsultavit ut gigans ad currendam viam.
7 A finibus cælorum egressio
eius et occursus eius usque ad
fines eorum, nec est, quod abscondatur a calore eius.
Tam słońcu namiot postawił, a ono jak oblubieniec wychodzi ze swej komnaty, cieszy się
jak siłacz ruszający do biegu.
Ono wschodzi na krańcu nieba i biegnie aż po
drugi kraniec, a nic przed jego żarem się nie
schroni.
Oto Pan Bóg przyjdzie
Z rzeszą Świętych k'nam przybędzie,
Światłość wielka w dzień ów będzie.
Alleluja!